ΤΟΥ Α. ΧΑΡΧΑΛΑΚΗ
‘‘Εγώ που με την εξυπνάδα μου ρήμαξα τη ζωή μου / εύχομαι ο γυιός μου αγράμματος να μείνει / και φτωχός στο πνεύμα. / Έτσι θα ζήσει γαλήνια και ωραία / σαν υπουργός της Κυβέρνησης’’.
Αθάνατε Μπρεχτ, έδωσες με λίγους στίχους το διαχρονικό πρότυπο των σπουδαιοφανών ανοήτων, που κάθονται κατά καιρούς στο σβέρκο αυτών που τους προσδιορίζω με τη γλώσσα της εκκλησίας: Ποίμνοιον.
Μιλάμε ακριβώς για ένα ποίμνοιον, που άλλοτε… εξαϋλώνεται η μούρη του: Ο κύριος υπουργός! Οι κύριοι υπουργοί! Και άλλοτε εξανίσταται, όταν το… κέρας της εξουσίας του μπει βαθύτερα του επιτρεπτού! Και το σύνολο αυτής της ομοταξίας, αυτό το καθήκον διεκπεραιώνει: Να του χώνουν όσο πιο βαθιά γίνεται αυτό το κέρας!
Υποτίθεται εν ονόματι της ‘‘Δημοκρατίας’’, της ‘‘ομαλής λειτουργίας του πολιτεύματος’’, της ‘‘Δημοσιονομικής εξυγίανσης’’, του ‘‘Μνημονίου’’ και του έθνους εν γένει! Το οποίον έθνος είναι πολλά πράγματα μαζί: Τα πιστωτικά ιδρύματα, οι Βιομήχανοι, οι εισαγωγείς – εξαγωγείς, το στράτευμα, τα σήματα ασφαλείας, το ξενοδοχειακό κεφάλαιο, το εφοπλιστικό κεφάλαιο, το Χρηματιστήριο, οι οφ σορ εταιρείες, γενικά δηλαδή οι καπιταλιστικές ολοκληρώσεις και τα φυσικά πρόσωπα του χώρου. Που κατά κανόνα, είναι χορηγοί – κάτω από το τραπέζι – αυτών των σπουδαιοφανών ανοήτων..
Για τους οποίους φυσικά είναι… ανύπαρκτος ο λαός που τους ψηφίζει και τους αναδείχνει σε πόστα που δεν τα αξίζουν. Και όταν, αραιά και πού, αναφέρονται σ’αυτόν, το κάνουν μόνο για να ψηφοθηρήσουν. Με κορώνες του τύπου: ‘‘Ο σοφός λαός!’’, ‘‘ο ώριμος λαός!’’.
Με την έννοια φυσικά… του ώριμου φρούτου που πέφτει»!!!
Όσον αφορά τα υπόλοιπα που συνιστούν το έθνος, δηλαδή Ιστορία, Αγώνες, Πολιτισμός, επενδύουν σ’ αυτά με τη λογική και τη σκοπιμότητα της… ανταποδοτικότητας: Στην Ιστορία, έχει φροντίσει το Κατεστημένο που υπηρετούν, να αναδείχνεται) από τις σελίδες των ασπόνδυλων καλαμαράδων – η προσφορά των επωνύμων καθώς και των ταξικών τους προγόνων. Όσο για τους Αγώνες, τα ίδια συν τω ό,τι παρίστανται στις τελετές “υπέρ των πεσόντων”, έτσι για να θυμίζουν την ύπαρξή τους, καμαρώνοντας σα γύφτικα σκεπάρνια! Κι όσο για τον Πολιτισμό, το “ενδιαφέρον” τους έχει το στοιχείο του Σουσουδισμού, ενώ κατ’ ουσίαν και κατά βάθος τον αγνοούν και δεν αποκλείω να τον περιφρονούν, κυρίως όσον αφορά το λαϊκό πολιτισμό. Θαυμάζοντας ξανά πολιτιστ. πρότυπα, που μας έρχονται τσιφ από Αμέρικα και ΕΕ. Με ανθελληνικές και αντιπαιδαγωγικές στοχεύσεις θα έλεγα. Προπάντων εσχάτως, που εξ αιτίας όλων τους συκοφαντείται η χώρα, λόγω χρεωκοπίας!
Μπορεί να ισχυριστεί κάποιος – καλόπιστα ίσως – πως κάποιες φορές γίνονται υπουργοί, εκ βουλευτών, κι από λαϊκές οικογένειες. Που όμως σπούδασαν κι επιπλέον εντάχθηκαν σε δικομματικούς σχηματισμούς. Σαφώς ναι, όμως προέρχονται από φαμίλιες σχετικά ή αρκετά βολεμένες, πράγμα πούχει καθορίσει και τα οικογενειακά πολιτικά τους στίγματα! Υπ’ αυτές τις προϋποθέσεις, αναδεικνύεται αρνητικά το ‘‘Αρχή άνδρα δείκνυσι’’ και γυναίκα φυσικά. Αυτή η προέλευση είναι συνηθέστατα η ‘‘Αχίλλειος πτέρνα’’, για την ορθή υπουργική καριέρα! Δυστυχώς ο ελληνικός λαός δεν έχει γνωρίσει άλλου είδους ομολόγους των. Κι αυτό είναι που καθορίζει δυνητικά το βίο και την πολιτεία αυτών των σπουδαιοφανών ανοήτων. Κοντολογίς δείχνει να έχουν καβαλήσει το καλάμι: Θεωρούν πως είναι, κληρονομικό δικαίω, μνηστήρες της Εξουσίας και αποπειρώνται να έλθουν ‘‘εις γάμου κοινωνίαν’’ με αυτήν, μπας και καρπωθούν μέρος τουλάχιστον της… προίκας της! Νυμφευόμενοι ταυτοχρόνως και… τις Φιλιππινέζες ή υπηρετικό προσωπικό δηλαδή τον… επιρρεπή σε τέτοιου είδους συνευρέσεις λαουτζίκο! Ο οποίος τρέχει, πατείς με – πατώ σε, κατά διαστήματα στα Βαλακεία (ας τα πούμε κάλπες), για να γδυθεί και να συνομολογήσει το γαμήλιο συμβόλαιο, τετραετούς τουλάχιστον χρονικής περιόδου! Ώστε να παρέχουν στους ‘‘Νυμφίους’’… ό,τι τους ήθελε ζητηθεί… Ουσιαστικά χωρίς συλλογικό όφελος, όπως έχει δείξει η ιστορική πείρα, αρχής γενομένης από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους… Που ‘‘Ηλευθερώθη’’, όπως διαδίδουν, από τον Τουρκικό ζυγό. Μα σας ερωτώ αγαπητοί μου: Λευτερώθηκε πράγματι; Γιατί τουλάχιστον καθ’ όσον με αφορά, δεν τόχω διαπιστώσει κι έχω τους λόγους μου γι’ αυτό, που εδράζονται σε αδιάσειστα ιστορικά στοιχεία: Τον Τούρκο μπέη, διαδέχτηκε ο χριστιανός (άκαπνος όταν μάτωνε ο ραγιάς) που ήταν περισσότερον του Τούρκου τυραννικός! Αντί να κυβερνήσουν οι δυνάμεις του Αγώνα, μας κάτσανε στο σβέρκο τη Βασιλεία! Η χώρα από τότε είναι γεμάτη συνεχώς από ξένους επικυρίαρχους, Αμερικάνους, ΝΑΤΟϊκούς, ‘‘εταίρους’’.
Το ελληνικό έδαφος, κατ’ εξοχήν η Κρήτη μας, είναι ορμητήριο φονιάδων (αργότερα θα γίνει και Σιωνιστών φονιάδων) καθώς και ραδιενεργό μολυντήριο. Για να… μετακομίζουν νωρίς συμπολίτες και συντοπίτες μας στη ‘‘χώρα των Μακάρων’’.
Η χώρα πέραν των άλλων, αντικατέστησε τον προπολεμικό ΔΟΕ (Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο) με την Τροϊκάνικη Οικονομική Κατοχή: ΔΝΤ – ΕΕ – Ευρωτράπεζα. Όλα δια χειρός αυτής της Ομοταξίας, μέσα στην πορεία του χρόνου.
Κι όμως ετούτοι, υπουργοί, Βουλευτές και πολιτικοί αξιωματούχοι εν γένει, μιλάνε περί… ελευθερίας, εθνικής πολιτικής, εθνικής Ανεξαρτησίας και για άλλες παπαριές, χωρίς να κοκκινίζουν! Για να κοκκινήσει ένας, πρέπει ναχει αίμα καθαρά ελληνικό κι όχι ανάκατο με Γιάγκικο κι ευρωπαϊκό!! Καθώς και τσίπα… Πολύ δυσεύρετα έως ανύπαρκτα όσον αφορά αυτή την ομοταξία… Από κορυφής μέχρι βάσης…
Κι όμως λίγοι είναι που λένε: ‘‘Γ… τα υπουργεία’’ και το εννοούν πράγματι… Οι πλείστοι εξ ημών τρέχουν στα Βαλκάνια (η λέξη παράγεται από τη βάλανο του πέους), για ν’ αναδείχνουν τους ‘‘Νυμφίους’’ της εξουσίας και αυτή…
Περιμένοντας κι εγώ δεν ξέρω τι, μετά τόσα έτη διαψεύσεων… Πιθανόν κάποια κοκκαλάκια απ’ αυτά τα κρέατα που γευματίζουν οι περί την εξουσίαν. Αρχής γενομένης από το ‘‘…ευλόγησον την βρώσιν και την πόσιν των δούλων σου’’. Αυτό το τελευταίο σίγουρα, αναφέρεται σ’ αυτούς που γλύφουν τα κοκκαλάκια! Γιατί ελείποντος του ψαχνού, κάτι είναι κι αυτά… Δεν συμφωνείτε; Και στην εποχή της μεγάλης ΚΡΙΣΗΣ που μας δέρνει, τα κοκκαλάκια αυτά είναι… μια ψευδαίσθηση γεύματος… Ξόδεψα ήδη πολύ μελάνι…
