Γράφει ο Χρήστος Ι. Πετράκης
Παράγοντες των Σκοπίων πρότειναν να μετονομασθεί η κεντρικότερη πλατεία των Σκοπίων σε πλατεία του… «Μεγάλου Μπους»! Το γεγονός, πέρα από τη φαιδρότητά του, έχει και την σοβαρότερη σημασία του: Όλες αυτές οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης που ήταν για δεκαετίες στη σιδερένια «αγκαλιά» της Σοβιετικής Ένωσης, και ανακαλύπτοντας τα «καλά και τα πλούτη» του καπιταλιστικού συστήματος (τουλάχιστον οι ηγεσίες των χωρών αυτών, διότι οι λαοί τους δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι αισθάνονται ότι βρήκαν τον… παράδεισο στην «παγκοσμιοποίηση» του προέδρου Μπους…), ομοιάζουν με τα… νεογέννητα κατσικάκια που πηδούν και χορεύουν στο λιβάδι, αγνοώντας ότι πιο κάτω παραμονεύει ο… κακός μαύρος λύκος!…
Η… επιδημία αυτουνού του φιλοαμερικανισμού (τη στιγμή που ο φιλοαμερικανισμός υφίσταται σοβαρότατη κάμψη, όπως απέδειξε η τελευταία ΝΑΤΟϊκή διάσκεψη στο Βουκουρέστι, στα μεγαλύτερα και κυριότερα Ευρωπαϊκά κράτη, όπως είναι η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία κ.α.) στις χώρες του τέως ανατολικού μπλοκ, τείνει να πάρει τις διαστάσεις… χιονοστιβάδας! Σε όλων μας τη μνήμη παραμένουν οι εκδηλώσεις λατρείας προς τον πρόεδρο Μπους, όταν είχε επισκεφθεί παλαιότερα την Αλβανία. Τόσο, ώστε σκέφθηκαν να αφαιρέσουν από τον καρπό του το… ρολόι του και να το κρατήσουν ενθύμιο!…
Παρόμοιες διαθέσεις επικρατούν σ’ όλες αυτές τις χώρες: Την Πολωνία, την Τσεχία, τη Σλοβακία, τη Ρουμανία και εσχάτως στις βαλκανικές Κροατία, Αλβανία, Σκόπια, Βοσνία και Σλοβενία. Από την άλλη μεριά, η… αγάπη των Αμερικανών για τις χώρες αυτές ξαφνιάζει με τη σφοδρότητά της! Όλοι υπήρξαμε μάρτυρες των θερμών (μέχρι παρεξηγήσεως) λόγων της κ. Κοντολίζας προς τους «καημένους» τους Σκοπιανούς, που τόσο «αδικήθηκαν» από την Ελλάδα…
Βεβαίως, αυτός ο… έρωτας των Αμερικανών προς τους ανατολικοευρωπαίους συλλήβδην έχει την πλήρη εξήγησή του: Στα πρόσωπα των χωρών αυτών, οι Αμερικανοί ανακάλυψαν πολλές… Τουρκίες! Δηλαδή χώρες, οι οποίες είναι πρόθυμες να λειτουργήσουν ως… πέμπτη φάλαγγα, όχι μόνο στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, αλλά και μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας όλες γίνονται σταδιακά δυστυχώς πλήρη μέλη – κάτι που δεν αποκλείεται να το πληρώσει στο μέλλον αυτή η ελπιδοφόρα Ένωση των ευρωπαϊκών δημοκρατιών, με την… διάλυσή της!…
