Ξεκίνησαν οι πρόβες για το ανέβασμα του έργου «H ΠΟΝΤΙΚΟΠΑΓΙΔΑ» της Αγκάθα Κρίστι που θα παρουσιάσει το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης, ως 1ο έργο της χειμερινής θεατρικής περιόδου 2008-2009, σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη, μετάφραση Αντώνη Γαλέου, σκηνικά-κοστούμια Βάλιας Μαργαρίτη, μουσική Μανώλη Μανουσάκη, φωτισμοί Μαρίας Τσουκνάκη. Τους ρόλους του έργου θα ερμηνεύσουν οι ηθοποιοί : Ιωάννα Δελάκου, Θεόδωρος Ιγνατιάδης, Σταύρος Καραγιάννης, Ευφημία Κόντα, Λίνα Μπαμπατσιά, Γιώργος Παναγιώτου, Νίκος Τσιάμης, Παναγιώτης Τσίτσας.
Πρόκειται για ένα έργο που διαγράφει μία θεατρική πορεία 50 ολόκληρα χρόνια σε θεατρική σκηνή του Λονδίνου. Ένα έργο που μέχρι σήμερα το έχουν παρακολουθήσει 13 εκατ. θεατές. Ένα έργο που έχει παιχτεί στις μεγαλύτερες θεατρικές αίθουσες του κόσμου ξανά και ξανά και ξανά.
ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΟΥ:
Οκτώ άνθρωποι – πέντε άνδρες και τρεις γυναίκες – συγκεντρώνονται σε μια εξοχική πανσιόν, στο «Monskwell Manor», που το διευθύνει ένα νεαρό ζευγάρι, η Μόλλυ και ο Τζάιλς Ράλστον. Λίγες μέρες ψυχικής ηρεμίας και ξεγνοιασιάς τους περιμένουν…. Τουλάχιστον, έτσι πιστεύουν όλοι. Γρήγορα, όμως, θα διαπιστώσουν πως ανάμεσα τους έχει παρεισφρήσει και ένας στυγερός δολοφόνος, που ήδη έχει σκοτώσει κιόλας κάποιον στο Λονδίνο. Η δεσποινίς Λάιον ήταν το πρώτο του θύμα. Και τώρα, αυτή κιόλας τη στιγμή, ο άνθρωπος αυτός, αργά και μεθοδικά, προετοιμάζει ένα δεύτερο…. Ίσως και ένα τρίτο, με την απαράμιλλη ικανότητα του ανθρώπου που η ξεχωριστή ευφυΐα του κατευθύνεται από μια νοσηρή τάση εκδίκησης. Το χιόνι που πέφτει ακατάπαυστα ολόγυρα απ’ την πανσιόν, δημιουργεί γύρω απ’ τα εγκλωβισμένα πρόσωπα ένα αδιαπέραστο κλοιό, που ευνοεί θαυμάσια τα σκοτεινά του σχέδια. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει. Ο αστυνόμος Τρότερ θα δοκιμάσει ένα σωρό έξυπνα τεχνάσματα προκειμένου να παγιδεύσει το δολοφόνο, μα ο σατανικός αυτός άνθρωπος ξέρει να ξεγλιστρά…. Το μακάβριο μοτίβο, τα «τρία τυφλά ποντικάκια», θα συνοδεύει αδιάκοπα, σαν εφιαλτική υπόκρουση, το σκηνικό του τρόμου! Που θα σταματήσει το κακό και ποιο είναι το χέρι που σκορπίζει το θάνατο; Ποιο απ’ όλα αυτά τα πρόσωπα, δεν είναι αυτό που διατείνεται, αλλά η σκοτεινή αφετηρία του κακού;
