Κύριε Διευθυντά, με αφορμή των δηλώσεων του αξιότιμου, επιτίμου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κ. Μητσοτάκη που αναφέρουν μεταξύ άλλων (Χ.Ν. 2-8-08):
– ότι η πολιτική για τα μικρά εγγειοβελτιωτικά έργα και τα Φράγματα είναι μια πολιτική που ο ίδιος είχε αρχίσει και η οποία είχε «κακοτυχέψει» πολλά χρόνια (άρα και εδώ γκαντεμιά;) αλλά ξαναρχίζουμε πάλι… Και
– ότι υπάρχουν μερικοί γκρινιάρηδες, οι οποίοι δημιουργούν προβλήματα επειδή ο ίδιος πιστεύει(;) ότι ο Έλληνας, άρα και ο Χανιώτης μετά από 10 χρόνια ξεχνά, θα μου επιτρέψετε να υπενθυμίσω στους αναγνώστες Σας, για μια ακόμα Φορά, τα παρακάτω τρία (3) πραγματικά γεγονότα, τα οποία αγνοούνται, ή κατα περίπτωση, ωραιοποιούνται προκλητικά:
Α. Το 1970 έγινε δεκτή από την τότε Πολιτεία η θεωρία των υπογείων δεξαμενών η οποία δεχόταν μεταξύ άλλων ότι κάτω και πέραν από τις πηγές Αγιάς, του Στύλου και του Κολένη υπήρχαν υπόγειες δεξαμενές, ικανές να εναποθηκεύσουν τις ετήσιες απορροές των παραπάνω πηγών και οι οποίες θα μπορούσαν να εκκενώνονται το καλοκαίρι για να ξαναγεμίζουν το χειμώνα.
Β. Το 1978 η Έλλας των Ελλήνων Χριστιανών του 1970 είχε μεταλλαχθεί στην Κυβέρνηση της τότε διευρυμένης Ν.Δ. με Υπουργό Συντονισμού τον κ. Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος προκλητικά κατά την δική μας εκτίμηση, κακόβουλα και κακόπιστα, προχωρούσε στις παρακάτω πράξεις:
1. Στις 12.12.1978 με εισήγηση του, η Βουλή των Ελλήνων εψήφισε τον Ν. 849/1978 «περί παροχής κινήτρων για την περιφερειακή και οικονομική ανάπτυξη της χώρας».
2. Στις 25.5.1979, κατά παρέκκλιση του παραπάνω Νόμου εξέδιδε το Π.Δ. 383/1979 περί «συστάσεως του Οργανισμού Ανάπτυξης Δυτικής Κρήτης (ΟΑΔΥΚ).
3. Στις 29.5.1979 με την Δ.Ε. 9171/Α απόφαση του εδιόριζε το πρώτο 9μελές Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΑΔΥΚ .
4. Στις 30.5.1979, δηλαδή την επομένη μέρα, υπέγραψε στη Ρεγγίνα την σύμβαση του Ελληνικού Δημοσίου με την Διεθνή Τράπεζα επενδύσεων, ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δραχμών για την υλοποίηση της περίφημης μελέτης Αξιοποίησης Υδάτινου Δυναμικού Δ. Κρήτης (Μελέτη Α.Υ.Δ.Δ.Κρήτης) η οποία προέβλεπε σε γενικές γραμμές:
α. Ότι οι ετήσιες παροχές των πηγών Αγιάς, Στύλου και Κολένη συνεπικουρούμενες με τις παροχές των πηγών Αρμένων, Μεσκλών και Αργυρουπόλεως Ρεθύμνης, επαρκούσαν να καλύψουν τις υδρευτικές ανάγκες της Β.Δ. Κρήτης, σε υψόμετρο κάτω των 200-250 μέτρων και τις αρδευτικές ανάγκες γύρω στα 210.000 στρεμμάτων που η μελέτη «ανακάλυπτε» στην ίδια περιοχή ήτοι από την Γραμβούσα Κισσάμου μέχρι και ανατολικά της πόλεως Ρεθύμνης.
β. Ότι η μεταφορά και η διανομή του νερού θα γινόταν σε δύο Φάσεις με εθνικό αγωγό νερού μήκους 103 χιλιομέτρων.
γ. Ότι η πρώτη Φάση, που θα χρησιμοποιούσε το νερό που υπήρχε το 1979 και η οποία θα ολοκληρωνόταν, σύμφωνα με την σύμβαση, εντός 5 ετών, προέβλεπε την ύδρευση της Β.Δ. Κρήτης στο παραπάνω υψόμετρο και την άρδευση των, ούτως ή άλλως αρδευόμενων 75.000 στρεμμάτων.
5. Στις 6 Ιουνίου 1979 δηλαδή 9 μέρες μετά την υπογραφή της σύμβασης με την Δ.Ε. 10970/Β απόφαση ο τότε Υπουργός Συντονισμού κ. Κ. Μητσοτάκης, ανάθεσε στον ΟΑΔΥΚ να εφαρμόσει «πειραματικώς» την παραπάνω μελέτη.
Το προκλητικόν, το κακόβουλο και το κακόπιστον που προαναφέραμε συνοψίζεται σε τρεις βασικούς λόγους:
α. Ανάθεσε στον ανύπαρκτον τότε ΟΑΔΥΚ να κατασκευάσει εθνικό αγωγό νερού, σ’ ένα χώρο που δεν υπήρχε εθνικός δρόμος (Νεροκούρου- Κίσσαμος).
β. Η μελέτη εύρισκε π.χ. στο Ακρωτήρι Χανίων γύρω στα 16.000 στρ. κατάλληλα για άρδευση και δεν εύρισκε ούτε ένα (1) ευλογημένο ή καταραμένο στρέμμα στο Ροδοπιανό Ακρωτήρι.
γ. Η μελέτη εύρισκε νερό να «ξεδιψάσει» π.χ. την θρουμπολιά στο Ρέθυμνο και δεν εύρισκε νερό να ποτίσει τα θερμοκήπια του Κάμπου Πλατάνου.
Από τα παραπάνω πραγματικά γεγονότα προέκυπτε και προκύπτει κατά τις δικές μας εκτιμήσεις ότι : Ο υδάτινος πλούτος του Νομού έχει πέσει θύμα των οργανωμένων συμφερόντων και συγκεκριμένα της «Βιομηχανίας Μελετών Κατασκευών» η οποία εν ονόματι της γεωργικής ανάπτυξης προχώρησε στο τρίτο συμβάν το οποίον προκαλεί ποικιλοτρόπως.
Γ. Το 1989 οι τότε κρατούντες με Πρωθυπουργό της Ελλάδος τον συμπολίτη μας τον κ. Κ. Μητσοτάκη, το δημιουργό δηλαδή του ΟΑΔΥΚ, προφανώς με την προτροπή των τεχνικών του συμβούλων ή της «Βιομηχανίας Μελετών Κατασκευών» αγνοεί εν ψυχρώ την θεωρία των υπογείων δεξαμενών του 1970 το πείραμα ΟΑΔΥΚ του 1979 και κυρίως τις τερατώδεις επενδύσεις για την κατασκευή κεντρικών εγκαταστάσεων που είχαν ήδη κατασκευαστεί, και υιοθετεί τις υπέργειες δεξαμενές ήτοι τις λιμνοδεξαμενές και τα φράγματα.
Ωστόσο από το 1989 και εντεύθεν μαθαίνουμε από τα ΜΜΕ :
Ι. Για τις λιμνοδεξαμενές: έχει γίνει γνωστή η «γκαντεμιά» της λιμνοδεξαμενής στη Χρυσοσκαλίτισσα και η διένεξη για την κατασκευή της λιμνοδεξαμενής του Ομαλού.
ΙΙ. Για τα φράγματα γίνεται λόγος:
Α. Για το «ώριμο φράγμα» του Βαλσαμιώτη έχουν γίνει δεκτά, εκτός προφανώς από τους γκρινιάρηδες του κ. Μητσοτάκη:
α. Ότι το φράγμα θα έχει χωρητικότητα 6.000.000 κ.μ./έτος.
β. Ότι θα υπερπληρώνεται από τις χειμερινές απορροές των πηγών Μεσκλών, εμφανώς με τον υπάρχοντα άχρηστο
αγωγό κατασκευής του 1980.
γ. Ότι το έργο που είχε χαρακτηρισθεί σαν «έργο πνοής για τον Νομό» θα εκόστιζε γύρω στα 23.000.000 ευρώ.
δ. Ότι μετά την κατολίσθηση κάποιου αντερείσματος (άρα και εδώ γκαντεμιά;) το κόστος θα είναι 28,5 εκατ. ευρώ εκ των οποίων τα 8,5 εκατ. ευρώ θα απορροφηθούν από τις Δημόσιες επενδύσεις και τα υπόλοιπα 20 εκατ. ευρώ θα ενταχθούν στα τομεακά προγράμματα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και συγκεκριμένα στα υπόλοιπα του Γ’ Κ.Π.Σ. και αυτό για να επισπευσθεί η ολοκλήρωση του έργου η οποία προβλέπεται (αν είναι δυνατόν!) το θέρος του 2009 δηλαδή μετά από 12-13 μήνες
ε. Ότι η παραπάνω εξέλιξη επιβάλλει (;) και την διαφοροποίηση της Διοίκησης στην κατασκευή έργου ήτοι:
Προϊστάμενη Αρχή θα είναι το Υπουργείο Αγρ. Ανάπτυξης/ Δ/νση Μελετών και Κατασκευών, Φορέας Υλοποίησης του έργου θα είναι ο ΟΑΔΥΚ και Διευθύνουσα Υπηρεσία θα είναι η Δ/νση Τεχνικών Έργων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων. Ωστόσο γίνεται και επίσημα γνωστό, ότι η παραπάνω χρηματοδότηση παρέχει τα εχέγγυα για την σύντομη ολοκλήρωση της «πρώτης Φάσης» του έργου (Χ.Ν. 1-9-07) γεγονός που καταμαρτυρεί ότι τουλάχιστον η πρώτη Φάση του έργου μόνο την Βιομηχανία Μελετών Κατασκευών υπηρετεί και
ότι η δεύτερη ή και η Τρίτη Φάση, που υποτίθεται ότι θα υπηρετεί την όποια ανάπτυξη αφήνεται (;) στην παντοδυναμία του Θεού.
Β. Για το υπό «ωρίμανση» Φράγμα του Σεμπρωνιώτη γίνεται γνωστόν:
α. Ότι το Φράγμα θα έχει χωρητικότητα 7.000.000 κ.μ. και θα κοστίσει 35.000.000 ευρώ.
β. Ότι απαιτείται η απαλλοτρίωση 2.000 στρ. προς 4.000 ευρώ το στρέμμα!! Δηλαδή 8.000.000 ευρώ.
γ. Ότι το κόστος σύνδεσης του Φράγματος με τον κεντρικό αγωγό Αγιάς-Κολυμπαρίου και τους αγωγούς σύνδεσης Κολυμπαρίου-Κόλπου Κισσάμου, θα είναι 20.000.000 ευρώ
δ. Ότι το κόστος των δεξαμενών και των δικτύων διανομής, υψηλών ζωνών Αγιάς -Κολυμπαρίου και ζωνών Κόλπου Κισσάμου (Πλάτανος) θα είναι 7.500.000 ευρώ δηλαδή το συνολικόν κόστος προϋπολογίζεται σε 70.500.000 ευρώ.
Με δεδομένα τα παραπάνω (Χ.Ν. 2-8-08) και λαμβανομένου υπόψη:
1. Ότι ο κεντρικός αγωγός Αγιάς-Κολυμπαρίου ή ο εθνικός αγωγός μεταφοράς νερού του 1989, περνά μέσα από τον οικισμό Ταυρωνίτη.
2. Ότι ο Ταυρωνίτης δεν έχει καμιά σχέση με τις υψηλές ζώνες της Αγιάς.
3. Ότι ο Κόλπος Κισσάμου ο οποίος αρδεύεται προ πολλών ετών από τις πηγές Κολένη, δεν έχει καμιά σχέση με τον Κάμπο Πλατάνου.
4. Ότι στην προέκταση του «Εθνικού αγωγού νερού» από το Κολυμπάρι προς τον Κόλπο Κισσάμου υπάρχουν κάποιες χιλιάδες στρέμματα κατάλληλα για άρδευση και τα οποία διψούν.
5. Ότι δυτικά του φράγματος Σεμπρωνιώτη μέχρι τον κάμπο Πλατάνου υπάρχουν, όπως υπολογίζω, πάνω από 100.000 στρέμματα κατάλληλα για άρδευση τα οποία διψούν κ.λ.π. , κ.λ.π. καταμαρτυρεί το θράσος της Βιομηχανίας Μελετών Κατασκευών η οποία «εν ονόματι της ενιαίας διακίνησης νερού» επιχειρεί να σκορπίσει τα
7.000.000 κ.μ. νερού του φράγματος, για να αρδεύσει έστω 25.000 στρ. διασκορπισμένα σ’ ένα χάος των 100.000 στρ. και όλα αυτά σε μια γερασμένη γεωργία στην οποία, όπως έχω τονίσει (Αγώνας Κ. 30-7-08 και Χ.Ν. 4-8-08)
το μόνο που μπορούν να κάμουν οι γέροντες αγρότες είναι να προσεύχονται και να αρχίζουν την προσευχή τους, με την «Τζηφιανή» μαντινάδα που λέει
Ω! Παντοδύναμε Θεέ κ’ ήντα μας ξημερώνεις
κι εσύ πανούργε διάολε σαν ήντα μας σκαρώνεις.
Ευχαριστώ για την Φιλοξενία.
Ιωάννης Κατσανεβάκης
Συνταξιούχος Γεωπόνος
