Το πολιτικό σκηνικό, ασχέτως αποτελέσματος, θα είναι νέο . Στην περίπτωση που οι εκβιασμοί και οι ανοιχτές παρεμβάσεις των “εταίρων” πιάσουν τόπο και βγεί ενσχυμένη η ΝΔ και οι παρατρεχάμενοι της, θα έχει να αντιμετωπίσει ένα λαό που θα συνεχίσει να απαιτεί να ζήσει, παρά τους εφησυχασμούς που του καλλιεργούν μήνες τώρα για εκλογικές ανατροπές και το κλίμα αστυνομοκρατίας και κρατικής βίας που θα θελήσουν να επιβάλλουν παραπέρα. 
Εδώ, οι οργανώσεις της αριστεράς θα έχουν να παίξουν σπουδαίο ρόλο στους αγώνες που θα ξεδιπλωθούν έτσι κι αλλιώς. Εκτός αν, κάποιοι απογοητευμένοι, του ρίξουν πάλι το ανάθεμα και διαλαλούν εκείνο το ανεκδιήγητο “εμείς σας τα λέγαμε, καλά να πάθετε”
Η δεύτερη περίπτωση είναι ο λαός μας να αποδείξει για άλλη μια φορά ότι δεν μασάει και ότι το σύνθημα που φώναζε μαζικά και δυνατά στις διαδηλώσεις και απεργίες ” ΕΞΩ Η ΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ” συνεχίζει να τον εκφράζει, οπότε και στο εκλογικό επίπεδο θα μαυρίσει ξανά Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ και όσους του ζητούν τη ψήφο για να “μας διατηρήσουν” στη λυκοφωλιά της ΕΕ και της τρόικα.
Τότε, άσχετα, αν έχουμε κυβένηση “αριστερή”, “κεντροαριστερή”, “προοδευτική” κλπ , οι απαιτήσεις του λαού θα είναι ίδιες. Μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθοί, συντάξεις για να ζήσει κι όχι επιδόματα επιβίωσης, δωρεάν υγεία και παιδεία. Ο ρόλος των αριστερών, κομμουνιστικών οργανώσεων πάλι σπουδαίος. Θα κρατούν το λαό σε στάση αναμονής και ανακοχής ,όπως δυστυχώς έχει γίνει απ’ τις 12 Φλεβάρη, μπροστά στις επικείμενες εκλογές, ή θα επιδιώξουν να οργανώσουν την πάλη του στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές και όπου ζει και σπουδάζει σαν το μοναδικό όρο που μπορεί να βάλει φρένο στην επέλαση του ευρωπαϊκού μεσαίωνα. Θα σταθεί μπροστάρης η αριστερά μας στους αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες που έπρεπε ήδη να έχουν ξεδιπλωθεί για την ειρήνη στην περιοχή μας ή θα ψάχνει να στηρίζει τους ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες και φόρουμ σαν αντίποδα τάχα στην επιθετικότητα των ΗΠΑ. Βέβαια τώρα πρώτος μίλησε ο Ολάντ για επέμβαση στη Συρία και οι Γάλλοι ξεκίνησαν τον πόλεμο στη Λιβύη και οι μάσκες έχουν πέσει.
Είναι πολλά τα ζητήματα που θα βρεθούμε αντιμέτωποι απ’ τις 18 Ιούνη.
Ποιος λοιπόν, θα αδράξει το κουράγιο και τη θέληση του λαού και της νεολαίας, και με τη συμμετοχή του στους αγώνες και την πολιτικοιδεολογική του παρέμβαση θα συμβάλλει στο να μετατραπεί σε οργανωμένη, μαζική συνειδητοποιημένη πάλη για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη ζωή, οικοδομώντας ταυτόχρονα την προοπτική για μια κοινωνία χωρίς ξένους προστάτες και ντόπιους υποτακτικούς, για μια ζωή χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουν να συμβάλλουν οι οργανώσεις του ΚΚΕ (μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ , με μόνιμο κάλεσμα σε κοινή δράση, ενάντια στις αυταπάτες και τους εκβιασμούς. Αυτή την κατεύθυνση, της ελπίδας και της αντίστασης εκφράζει η ψήφος στην εκλογική συνεργασία ΚΚΕ(μ-λ) Μ-Λ ΚΚΕ και για αυτό είναι μια χρήσιμη για το λαό ψήφος, μια σωστή πολιτική στάση. Στις 17 Ιούνη δεν θα περάσουν οι εκβιασμοί και η τρομοκρατία των τροϊκανών. Καταψηφίζουμε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τα παρακλάδια τους μ’ όποιο μανδύα κι αν παρουσιάζονται. Ψηφίζουμε εκλογική συνεργασία ΚΚΕ(μ-λ) Μ-Λ ΚΚΕ
Γεωργία Θάνου
Μέλος της εκλογικής συνεργασίας
ΚΚΕ(μ-λ) Μ-Λ ΚΚΕ
