Αυτήν ακριβώς σκέπτομαι, διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας την ανακοίνωση στον τύπο, της διεύθυνσης του Νοσοκομείου, για την άφιξη σ’ αυτό των «ιερών θησαυρισμάτων». Δεν είναι περίπου ίδια, η επίσκεψη των «Ι.Θ.», με τις… ιερές αγελάδες, που βοσκάνε ανενόχλητες στις πρασιές έξω από τα επιστημονικά και ερευνητικά ιδρύματα της Ινδίας; Δηλαδή «τι Γιάννης, τι Γιαννάκης»!!Και ερωτώ ευθέως τον σεβασμιώτατο κ. Δαμασκηνό:
Του Α. Χαρχαλάκη
Κύριε Δαμασκηνέ, σας ενδιαφέρει πράγματι η Τιμή αυτού του τόπου, και η Αξιοπρέπεια των κατοίκων του, που σας τιμούν κατ’ αξίωμα; Ό,τι και να απαντήσετε ή δια των δηλώσεων ή …με τη σιωπή σας, διατηρώ το δικαίωμα κάποιων επιφυλάξεων. Κι έχω να πώ, ότι αν πράγματι σας ενδιέφερε, δεν θα συναινούσατε κι εσείς στην άφιξη εδώ των «σωμάτων» που θα κομίσουν τα «μελανοχίτωνα υποκείμενα» (κατά τον εθνικό ρήτορα Λιβάνιο) και ανθρωποειδή του «Αγίου Όρους»!
Βεβαίως είστε τοπικός θρησκευτικός ηγέτες, όπως και ο κ. Αμφιλόχιος, υπάρχουν όμως όρια στο άνοιγμα (δίκην… Μωάμεθ) «Φουέντε Ουβεχούνα». Δηλαδή στα ισπανικά: Πηγή των Προβάτων. Με την δική σας την έγκριση και του σεβασμιώτατου κ. Αμφιλόχιου της Κισσάμου – Σελίνου, και την «σημαντικότατη συνεργασία» (κατά την ανακοίνωση του διευθυντή του Νοσοκομείου), δίνετε το δικαίωμα (όπως και ο προκάτοχός σας) στους Αγιορείτες να ανοίγουν τη μία μετά την άλλη τις «Φουέντε ουβεχούνα». Κρατάτε λογαριασμό όπως κι εμείς κρατούμε: εικόνα του «Άξιον εστί» (παλιά), με εισπράξεις αρκετά εκατομμύρια. «Αγία Ζώνη», προφανώς… της Παναγίας! Αν είναι δυνατόν!
Που τη βρήκαν οι αμαρτωλοί του Αγίου Όρους; Και τότε αρκετές εισπράξεις… «Κόκαλο από την κνήμη του Ιωάννου του Χρυσοστόμου», ο οποίος ήτο Σύρος και είναι ν’ απορεί κανείς, που βρέθηκε το κόκαλο…
Τώρα τεμάχιο ξύλου από τον Σταυρό. Μα προσφάτως, σε δημοσίευμά μου, έγραφα πως τόσους αιώνες που κόπτεται και φοριέται, έπρεπε να ναι δυο φορές σαν κολώνα της ΔΕΗ! «Τμήμα του άρραφου χιτώνα του πάθους του Κυρίου». Είναι δυνατόν να είναι πράγματι τεμάχιο αυτού του χιτώνα; 2008 έτη σύμφωνα με τα παραδεδομένα, (αν αφαιρέσουμε την ηλικία του Χριστού όταν σταυρώθηκε, όπως λέτε) και διερωτάται ένας εχέφρων: Μπορεί ένα ύφασμα να αντέξει τόσο; Μπορείς όμως εσείς, και το «Χρηστεπώνυμον πλήρωμα», να ισχυριστείτε πως «τα αδύνατα παρά τοις ανθρώπους, δυνατοί εστί παρα τω Θεώ». Όμως ένας υποψιασμένος δεν πείθεται! «Τεμάχιο λίθου από τον τάφο του Σωτήρα Χριστού».
Ποιος λογικός άνθρωπος είναι δυνατόν να πιστέψει πως το άγρυπνο μάτι της εξαρχίας του «Παναγίου Τάφου» αφήνει τον κάθε καλόγερο, να κακοποιεί τον εν λόγω τάφο (αν βεβαίως έχει βρεθεί) για να επενδύει σ’ αυτό το τεμάχιο λίθου;
Για να λέμε λοιπόν την αλήθεια, αυτό το… ζείδωρον ύδωρ που κάθε φορά – αλλά περισσότερον τώρα – ρέει και από την καινούργια Φουέντε ουβεχούνα, είναι κατάλληλο να πλύνει «τας ανομίας ημών» ή να φρεσκάρει την ευπιστία κάποιων πιστών, και να αποφέρει… ολίγα τινά;
Για να είμαι ειλικρινής, φτάνω στο σημείο να λυπάμαι και να ντρέπομαι για τον τόπο μου, αν και έχει μία πλούσια κληρονομιά και μία λεβεντιά.
Και να οικτίρω τους εύπιστους που θα λάβουν το μήνυμα το δικό σας, του κ. Αμφιλόχιου και της διεύθυνσης του… Επιστ. Ιδρύματος (Νοσοκομείου) και θα σπεύσουν να… ξεδιψάσουν τις ψυχές των (πιθανόν αρκετά… φορτωμένες) στην νέα Φουέντε ουβεχούνα! Ας ελπίσω πως μόνο γραΐδια – όπως κυρίως – και γερόντια θα σπεύσουν, εν αναμονή του τέλους… Γιατί αυτά κυρίως τείνουν ευήκοον ούς στον «ιερό λόγο». Κι έτσι γινόταν από επιβολής του Δόγματος, επ’ οφελεία μόνον του Δόγματος για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους!…
Εμείς οι υπόλοιποι, θέλουμε άλλα πράγματα: εργασία εξασφαλισμένη, μισθούς – συντάξεις αξιοπρεπείς, παιδεία χωρίς ιστορικές – θρησκευτικές ανακρίβειες, λογικές τιμές ειδών διατροφής, ανθρωποκεντρικό πολιτισμό, υγειονομική περίθαλψη άξια για ευρωπαίους, όχι σαν αυτή της Ουγκάντας ή της Ινδίας, για νάρθω στη χώρα των ιερών αγελάδων…
Και μια κι ο λόγος για υγεία, θέλω ν’ απευθύνω το λόγο στη διεύθυνση του Νοσοκομείου μας. Που τα προβλήματά του, απασχόλησαν και απασχολούν διαρκώς όλους μας. Και λυπάμαι να πώ, ό,τι δεν εκπληρεί το σκοπό για τον οποίο ανηγέρθη… Απλώς… μοιάζει με ξενοδοχείο πέντε αστέρων…
Επ’ ευκαιρία να εκφράσω, ευθαρσώς, μία υποψία: Το οικόπεδο στο οποίο ανηγέρθη, «δωρίθηκε» από την Εκκλησία. Το κληρονόμησε από… τους παππούδες της και «εις μνημόσυνον αιώνιον» των ψυχών τους το εδώρησε στην Πολιτεία…
Καλόν βέβαια είναι να… μνημονεύονται οι παππούδες, αλλά και η μνημονεύουσα να μην κρατήσει κάτι «συμβολικό»; Έτσι κράτησε το κυλικείο, το οποίο ενοικιάζει κατά περιόδους. Και, αν έχω σωστή πληροφόρηση, μία πτέρυγα εν αναμονή για τους ασθενούντες λειτουργούς του υψίστου. Η υποψία μου λοιπόν είναι η εξής: Με δεδομένα τα παραπάνω, μήπως «συνέστησε» στην διοίκηση του Νοσοκομείου, να δεχτεί τα εν λόγω «σώματα» της καλογερικής… ευσεβούς περιοδείας ανά την χώρα;
Γιατί εδώ που τα λέμε, το όφελος για την εκκλησία θα είναι διπλό: 1) επαναπροσέγγιση των πιστών στα Χριστιανικά «ιδεώδη» υπό την σκεπήν της Εκκλησίας. 2) Το οικονομικόν όφελος και για τους Αγιορείτες μοναχούς, αλλά και για την τοπική Εκκλησία. Το λέγω χωρίς να μετρά για μένα το «Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου»…
Έχουμε φτάσει σε μια χρονικά και εθνικο – πολιτικό συγκυρία, που ουδείς είναι υπεράνω της Κριτικής.
Και είμαι σίγουρος πως η πολλή προσήλωση σε κάποια πράγματα – ακόμα και θρησκευτικής χροιάς – κάποιες φορές – συνήθως φέρνει αντίθετα αποτελέσματα… Είναι ιλαρόν και ταυτόχρονα ντροπή, να φτάνουμε στο σημείο αφορισμού μιας κατάστασης που παραπέμπει στο Ανατολικό – Ρωμαϊκό Βυζάντιο! Σε μια εποχή που η Τεχνολογία και η επιστήμη, έπρεπε να έχουν αποδεσμεύσει τους ανθρώπινους νόες από τη Βυζαντινή αχλύ! Κι είναι εξίσου ντροπή και κρίμα, να προσπαθήσει ο Μεσαίωνας να επελάσει στα επιστημονικά ιδρύματα, μέσω Εκκλησίας και επιστημόνων.
Που φοβάμαι πως κατά την φοίτησή τους εδιδάσκοντο και Θρησκευτικά! Τα οποία φυσικά διδάσκονται στις Ισλαμικές χώρες, καλλιεργώντας το πλέγμα της ακρότητας. Όπως διδάσκονται ασφαλώς και στην Ινδία, που οι ιερές αγελάδες της θυμίζουν πως ο Ινδουιστικός Μεσαίωνας είναι εκεί, έξω από τα πυρηνικά εργαστήρια και τα κάθε λογής ερευνητικά κέντρα… Όμως και λόγου μου επιμένω: Τύφλες νάχει η Ινδία…
Τύφλες και σε μας, που πολλοί εξ ημών επιμένουν να θεωρούν την Αγιά Σοφιά, εθνικό σύμβολο, αντί για την Ακρόπολη των Αθηνών!!! Βλέπετε όμως αυτή παραπέμπει στην ειδωλολατρία των Ελλήνων…
Που δεν είμαστε άξιοί των, τρομάρα μας…
Υ.Γ. Όλοι σας παίζετε με τη νοημοσύνη μας…
