Μου χει καρφωθεί η υποψία- και μακάρι να σφάλλω- πως το κυνήγι των καλλιεργητών της, που πληθαίνουν αλματωδώς, είναι μια άλλη εκδοχή του «παιγνιδιού» «κλέφτες κι αστυνόμοι». Όχι φυσικά πως εμπλέκω σ’ αυτό το παιγνίδι τα αστυνομικά όργανα, που κινδυνεύουν κι όλας να βρεθούν νεκροί ή ισοβίως σακάτηδες, στην αντιπαράθεση με τους καλλιεργητές. Που είναι κακοποιά στοιχεία και άτομα της εσχάτης υποστάθμης. Και δυστυχώς έχουν συχνά θύματα οι αστυνομικές δυνάμεις. Όμως το κακό με την αλματώδη αύξηση των καλλιεργητών, έχει πολλές παραμέτρους.
Του Α. Χαρχαλάκη
Να πούμε μερικές: Η αποθέωση του χρήματος, που προπαγανδίζεται από τα ΜΜΕ, καθώς και η προπαγάνδα κοινωνικής ανέλιξης δια των χρημάτων, και όχι δια της ανθρώπινης αξίας, της προόδου της αξιοπρέπειας και όλων των θεμάτων (κοινωνικά) μέσων και τρόπων. Η έρπουσα αντίληψη πως η … ελαφρότητα κατανάλωσης της ινδικής κάνναβης, δεν συνιστά οργανική ανήκεστη βλάβη, άρα δεν είναι μεμπτή και κατακριτέα. Το ό,τι αποτελεί τον προθάλαμο για την ηρωίνη και τα σκληρά, αποσιωπάται εντέχνως. Η ομολογία πολιτικού ή πολιτικών πως το καλλιεργούν δια ιδίαν χρήσιν. Η πανθομολογούμενη χρήση του και η χρήση των σκληρών στον κόσμο του θεάματος, του μόντελινγκ, στον «καλό κόσμο»… Τον σάπιο και διεφθαρμένο.
Η έρπουσα επίσης αίσθηση αναμονής νομιμοποίησης της χρήσης, με το δεδομένο πως κάποιες χώρες τη νομιμοποίησαν. Η ψευδής εντύπωση πως η ελευθέρα χρήση θα … αχρηστέψει τον έμπορο. Όμως το καθοριστικό σχετικά με όσα είπα, είναι η ανεπάρκεια του νομικού μας πλαισίου, του σχετικού με τη δίωξη, κατ’ αρχήν της καλλιέργειας και (κάπως) της χρήσης! Ας πούμε, η μικρή καλλιέργεια (σε ποσόν φυτών) γιατί να έχει το ευεργέτη μα της «παρέλευσης του αυτόφορου;
Γιατί να μην δημεύεται κάθε ιδιοκτησιακό στοιχείο του ή των καλλιεργητών ; Άραγε αρκούν τα κάποια χρόνια «σωφρονισμού» που μπορεί να διακοπεί μέσω των νομικών «παραθύρων» πριν την ώρα του, όπως επιτρέπει ο νομικός μας πολιτισμός; Η καλλιέργεια δενδρυλλίων, με τριψήφιο ή τετραψήφιο και πλέον αριθμό, να χαρακτηρίζεται κακούργημα.
Γιατί πράγματι αποτελεί κακούργημα. Κι όταν κατά την αστυνομική «επιδρομή» τραυματίζονται όργανα, η ποινή να προβλέπεται και να επιβάλλεται ισόβια, χωρίς κανένα από τα γνωστά νομικά ευεργετήματα! Γιατί να σκοτώνονται ή να σακατεύονται άνθρωποι, χώρια την κοινωνική βόμβα που συνεπάγεται το ρίξιμο του «προϊόντος» στην αγορά; Πρέπει κάποτε σ’ αυτή τη χώρα, όσο άχρηστη κι αν θεωρείται – και είναι- να λειτουργήσει χωρίς εκπτώσεις ο νόμος. Χωρίς μεσολαβήσεις επωνύμων της πολιτικής και του δημόσιου βίου.
Όσο για τους καλλιεργητές που συλλαμβάνονται, και αντί να παραδοθούν ανθίστανται ενόπλως, να αναμορφωθεί ο νόμος και να τραυματίζονται πυροβολούμενοι στο ψαχνό.. Έτσι μόνο μπορεί να σταματήσουν οι «καλλιεργητικές» τάσεις που προσβάλλουν την παραδοσιακή αγροτική μας κουλτούρα. Και μετατρέπουν την ύπαιθρο μας από «έρημη χώρα» σε χασισοφάρμα… είναι σκληρά τα λόγια μου, όμως το μαχαίρι πρέπει να φτάσει στο κόκαλο! Τι κάνουν άλλες χώρες όπως π.χ. η Ολλανδία και όχι μόνο, δεν πρέπει να λειτουργήσει για τη χώρα μας σαν … μαϊμουδισμός.
Όμως να πούμε και το άλλο: Τα προϊόντα του αγροτικού μας πληθυσμού, απαξιώνονται στην αγορά, με σκοπό να τα φάει ο έμπορος. Καμιά προστασία του μόχθου και του εισοδήματος του. Κατέβασμα των ποσοστών τον εί του πληθυσμού σε μονοψήφιο αριθμό. Από την άλλη θύμα των σειρήνων πως μια .. αλλαγή καλλιεργητικών προτεραιοτήτων, θα τον σώσει! Κι όταν βομβαρδίζεται μονίμως από όσα επιτροχάδην ανέφερα πιο πάνω, και τυγχάνει επιρρεπής στην παρανομία, πολύ θέλει να γίνει «καλλιεργητής» … ονείρων που σίγουρα θα καταλήξουν σιγά- σιγά – σ’ εφιάλτες για τα παιδιά μας και τους συμπολίτες μας γενικά;
Όταν ανακαλύπτονται η μια μετά την άλλη οι χασισοφυτείες, δεν έχουμε σαν κοινωνία την πολυτέλεια να «διυλίζουμε τον κώνωπα και να καταπίνουμε την κάμιλον». Δεν θέλουμε άλλους Λαζαρίδηδες ….(ειδικός φρουρός) . Βάλτε από τη μία τις χασισοφυτείες, και από την άλλη τα κάθε λογής αδιέξοδα και προβλήματα που μας φορτώνει το Σύστημα, σε όλους μας παιδιά κι ενήλικες, και φανταστείτε τον εφιάλτη που ζει η κοινωνία μας και που όλο θα μεγαλώνει! Το ζήτημα δεν αφορά πλέον μόνο κάποιες περιθωριακές ομάδες, όπως στην εποχή του μεσοπολέμου.
Αφορά και αγγίζει κάθε σπίτι «λαϊκό» ή «αστικό» . Η καλλιέργεια της ινδικής κάνναβης, ένα έγκλημα ανάμεσα στα τόσα, φόνους- ληστείες- βιασμούς-0 σεξουαλικές κακοποιήσεις ανηλίκων κλπ είναι ανάγκη πάσα να αντιμετωπιστεί ριζικά. Δεν τιμά τη χώρα μας και ειδικά τη … λεβεντογέννα Κρήτη (όπως αρεσκόμαστε να τη λέμε) να έχουμε υψηλό στατιστικό δείκτη εγκλημάτων…
Παρεμπιπτόντως θα έλεγα πως οι φυτείες που εκριζώνονται, πρέπει να καίγονται παρόν των τοπικών ΜΜΕ και των δημοσιογράφων τους. Γιατί πολλά λέγονται, δικαίως ή αδίκως για την τύχη αυτών των δενδρυλλίων.. Πιστεύω να γίνομαι κατανοητός…
Αρκετοί από σας, πιθανόν πιο υποψιασμένοι από λόγου μου, ίσως με πείτε ακραίο. Και το χειρότερο (ίσως) ρομαντικό. Γιατί υπάρχει έντονη η υποψία (νάτανε μόνο υποψία;) πως οι καλλιεργητές έχουν άμεσες σχέσεις με τα αστικά κέντρα! Συγκεκριμένα με κάποιους παράγοντες των αστικών κέντρων, που αναδύθηκαν από το πουθενά. Και κάνουν, καλλιεργητές και παράγοντες ένα αλισβερίσι που εκτείνεται από την πολιτική μέχρι τα σωφρονιστικά καταστήματα.. ένα διαρκές δηλαδή «να και δος μου» επ’ αμοιβαία επωφελεία. Και ηλίου φαεινότερον είναι πως το κράτος τελεί εν γνώσει όλης αυτής της λαθρεμπορίας της τόσο κερδοφόρας για όλους.
Της άκρως ζημιογόνας όμως για τα παιδιά μας και τον καθημερινό άνθρωπο. Που αμφοτέρους σύνθλιβαν τα αδιέξοδα που τους- μας φορτώνει το Σύστημα : Ανεργία, Ακρίβεια Αδιέξοδη Παιδεία, Αβεβαιότητα για το Αύριο και τόσα άλλα. Όλα αυτά τα σέρνει μαζί του το Σύστημα όπως η χελώνα το καβούκι της!
Γι’ αυτό είπα στην αρχή πως η όλη υπόθεση θυμίζει το παιγνίδι «Κλέφτες κι Αστυνόμοι». Και δημιουργεί ένα ερώτημα που βολεύει πολλούς: Γιατί τελικά παίζει θέατρο η Πολιτεία και δεν νομιμοποιεί καλλιέργεια και χρήση, αφού έχει αφήσει να .. ωριμάσει η ιδέα;
Φοβούμαι πως αυτό επίκειται, οπότε θα περάσουμε σε κοινωνικές πραγματικότητες πιο εφιαλτικές από τις σημερινές…Και το Σύστημα φυσικά, θα εξασφαλίζει έτσι τη μακροβιότητα του.. ευχή να σφάλω, όμως φοβάμαι πως όχι….
