Γράφει ο Χρήστος Ι. Πετράκης
Ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα τεχνικά έργα είναι η σήραγγα της Μάγχης. Η υποθαλάσσια εν πολλοίς σήραγγα η οποία ενώνει την Αγγλία με την ηπειρωτική Ευρώπη και συγκεκριμένα με τη Γαλλία. (Δια του τρόπου αυτού οι Άγγλοι έχασαν την «υπέροχη απομόνωσή» τους, κάπως σαν την… παρθένα που θυσιάζει ό,τι πολυτιμότερο είχε!)
Η σήραγγα αυτή έχει συνολικό μήκος 50 χιλιόμετρα, εκ των οποίων τα 38 βρίσκονται σε βάθος 45 μέτρων κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας!
Από το 1802 υπήρχαν Ευρωπαίοι οραματιστές που ονειρεύονταν αυτό το έργο, το οποίο όμως άρχισε το 1987, ταυτόχρονα κι από τις δυο μεριές του καναλιού (Από την Αγγλία άρχισαν οι εργασίες το Δεκέμβριο του 1987, ενώ από τη μεριά της Γαλλίας άρχισαν 3 μήνες αργότερα).
Τα τέλη του 1990 οι δύο σήραγγες συναντήθηκαν στη μέση περίπου, όπου ανοίχθηκαν και οι ανάλογες σαμπάνιες! Για τη διάνοιξη χρησιμοποιήθηκε η πλέον σύγχρονη τεχνολογία και τα γνωστά διατρητικά μηχανήματα (οι γνωστοί «Μετροπόντικες» από τη διάνοιξη του Μετρό της Αθήνας). Πρόκειται για μια τριπλή σήραγγα, με δύο γραμμές για τραίνα και μια βοηθητική.
Τα εγκαίνια έγιναν στις 6 Μαΐου 1994.
Όμως, κάμποσες χιλιετίες πριν έγιναν τα εγκαίνια μιας άλλης σήραγγας, στη Σάμο, η οποία ανοίχθηκε με απείρως δυσκολότερο τρόπο, και που είναι σίγουρα πολύ πιο θαυμαστή:
Πρόκειται για το διάσημο στην αρχαιότητα «Ευπαλίνειο Όρυγμα», μια σήραγγα που ανοίχθηκε για να χρησιμεύσει, ως υδραγωγείο της Σάμου, την εποχή που τύραννος (Κυβερνήτης) της Σάμου ήταν ο Πολυκράτης.
Αρχιτέκτονας του έργου αυτού ήταν ο διάσημος Μεγαρέας μηχανικός Ευπαλίνος γιος του Ναυστρόφου. (Έζησε περί το 530 π.Χ.)
Η σήραγγα αυτή έχει μήκος περί τα 1.000 μέτρα και διασχίζει όλα τα σπλάχνα του βουνού «Κάστρο» ή «Σπηγιανή». Ο Ηρόδοτος αφηγείται ότι το βουνό αυτό έχει ύψος 150 οργιών και το αμφίστομο όρυγμα έχει μήκος 7 σταδίων και ύψος και πλάτος 8 πόδες.
Κατά μήκος του ανοίχθηκε τάφρος για να περνούν οι σωλήνες του νερού βάθους 20 πηχέων και πλάτος 3 ποδών. Η συνάντηση των δύο σκαπτικών συνεργείων (που προφανώς έσκαβαν την πέτρα με… κασμάδες και άλλα σιδερένια εργαλεία) έγινε περίπου στο κέντρο του ορύγματος (!), ενώ για την ολοκλήρωση του έργου χρειάστηκαν… 50 ολόκληρα χρόνια!
Μετά τη ρωμαϊκή εποχή το όρυγμα καταπλακώθηκε από μπάζα και εξαφανίστηκε!
Διάφοροι (Ευρωπαίοι βεβαίως) αρχαιολόγοι προσπάθησαν από το 1702 να το βρουν, αλλά ανακαλύφθηκε τυχαία το 1881 από τον ηγούμενο της Μονής Αγίας Τριάδας Κύριλλο Μονίνα. Ένα χρόνο αργότερα, επί ηγεμονίας του Κωστάκη πασά Αδονίδη (σίγουρα πρόκειται για έναν από τους φιλοπρόοδους χριστιανούς που έβαζαν οι Τούρκοι ως διοικητές κάποιων περιοχών) εκχωματώθηκε ολόκληρη η σήραγγα, επισκευάσθηκαν τα στόμια και αποκαταστάθηκε η ροή του νερού!
Περιττό να τονισθεί ότι ο Ευπαλίνος, κατά το σχεδιασμό της σήραγγας, είχε ως μόνα τεχνολογικά όπλα το… μυαλό του, γραφίδες και καμιά περγαμηνή, ενώ οι «μετροπόντικες» υπήρξαν κάμποσες χιλιετίες αργότερα!…
Αυτά για να μην επαίρονται για την πρωτοτυπία τους Οι Αγγλογάλλοι! Ο εκ Μεγάρων μηχανικός Ευπαλίνος τους πρόλαβε για κάποιες… χιλιετίες!…
