Για ένα σχηματισμό πραγματικών αγωνιστών, που θα παλέψουν αποτελεσματικά: Κατά των προσχηματισμών των συνεχών συγκαλύψεων όλων των Κυβερνητικών καταχρήσεων και επιχρίσεων εξουσίας, η οποία συνεχώς προσπαθεί να μεταβάλλει την προμάχηση των πολιτών σε απουσία αγώνων, για αδιαπραγμάτευτη παρρησία.
Μέσα στο ανώτερο πλαίσιο κινούνται και διακινούνται όλες οι δράσεις των εκάστοτε ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ. Οι οποίοι, ως υπερ-σύστημα εξουσίας «αγωνίζονται» με όλων των ειδών τις σκοτεινές μεθόδους (αφού έχουν υφαρπάσσει παραπλανητικά την πλειοψηφία με αφειδείς υποσχέσεις που δεν πραγματοποιούνται) να αποδυναμώσουν την κοινωνική και λαϊκή αγωνιστικότητα. Για να μπορούν πιο εύκολα να επιβάλλουν τον ολοκληρωτικό έλεγχο σε κάθε μορφή κοινωνικής λειτουργίας, με κατευθυνόμενες και ελεγχόμενες διαδικασίες ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΝΟΘΕΥΣΗΣ.
Θύελλες, παράθυρα, φεγγίτες, σχισμές κλπ.
Μέσα στην οποία συμπεριλαμβάνονται:
1) Οι επιβαλλόμενοι νόμοι «θυρών, παραθύρων και φεγγιτών, που αποτελούν τις διάφορες μορφές Δημοκρατικής βίας», δημοκρατικής αδικίας και εκμετάλλευσης, και δημοκρατικής «αναισθητοποίησης» των αντιδράσεων των πολιτών, αλλά και συγκάλυψης (δια αυτών των νόμων) όλων των παρανομιών τις οποίες «νομιμοποιεί» η … «Δημοκρατική» ψήφισή τους.
Με τραγικό αποτέλεσμα αυτοί οι Νόμοι αφ’ ενός μεν να καταπατούνται και αφ’ ετέρου να αποτελούν το θεμέλιο της Δημοκρατικής διαφθοράς. Παράλληλα, όμως, δημιουργούν στους κατ’ όνομα Δημοκρατικούς πολίτες την απογοήτευση ότι δεν μπορούν να αλλάξουν κοινωνικές αδικίες, αφού οι Νόμοι υψώνονται ως απόρθητα φρούρια απέναντι στους αγωνιστές της επικράτησης του Δικαίου.
2) Οι απεργαζόμενοι αποπροσανατολισμοί γίνονται με όλα τα μέσα επικοινωνίας, μαζικής και ειδικής μορφής. Αυτά διαμορφώνουν την καθημερινή ψυχαντίληψη αφ’ ενός μεν μιας ΩΡΑΙΟΠΟΙΗΣΗΣ άσχημων καταστάσεων, με υποστήριξη και προβολή διαφορετικών από την πραγματικότητα στοιχείων, προς καθησυχασμό των πολιτών. Ενώ αφ’ ετέρου, δια αυτών των αποπροσανατολισμών, μεγιστοποιείται (ως εικόνα, ως ήχος, ως κείμενο) ένας διαχυνόμενος τρόμος, από γεγονότα, που αποναρκώνει τη βούληση και τις συνειδήσεις των συστηματικά τρομοκρατούμενων πολιτών.
Η Δημοκρατία του υπέρ – τρόμου
3) Οι διεργαζόμενοι αποκλεισμοί δημιουργούν καταστάσεις που αποτελούν τη βασική πολιτική φιλοσοφία της σύγχρονης Δημοκρατικής – τρομοκρατικής μας πραγματικότητας. Μια «φιλοσοφία» που με διάφορες «ευφυείς» μεθοδεύσεις απομονώνει κοινωνικά, επαγγελματικά, πολιτικά – κομματικά όλα τα πρόσωπα των αγωνιστών της ελευθερίας και της συνείδησης ευθύνης, οι οποίοι διαφοροποιούνται ή αντιμαχούν στους σύγχρονους διαφορόμορφους «Δημοκρατικούς μας ολοκληρωτισμούς».
Όλα αυτά όμως που αναφέραμε τα βιώνουμε στη σύγχρονη «Δημοκρατική» υπερ – εξουσιαστική μας πραγματικότητα.
Η οποία αποτελεί μια κατάσταση παγκόσμιας επιβολής, δια της «φιλοσοφίας» της αντιτρομοκρατίας που, τελικά, γίνεται ΥΠΕΡ – ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Για να διασφαλίσει τον έλεγχο του Κόσμου για την εξυπηρέτηση στρατηγικών, γεωστρατηγικών και γεωοικονομικών συμφερόντων σε βάρος πολιτών, λαών και ηπείρων που πρέπει για τη «ΣΩΤΗΡΙΑ» τους να υποκύψουν στο εφιαλτικό όραμα μιας ουτοπίας καλού, που επιδιώκεται δια του ΜΕΓΙΣΤΟΥ ΚΑΚΟΥ του υπερ – τρόμου.
Υποταγμένη Ευρώπη, χωρίς ευθύνη
Σ’ αυτή την κατάσταση ΥΠΟΤΑΓΗΣ βρίσκεται η Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι αυτή αποτελεί το ευρύτερο λίκνο του Δυτικού μας πολιτισμού.
Ο οποίος, διαχρονικά, ως αντίληψη γραμμικής συνέχειας – στην επιδίωξη προόδου σε βάρος άλλων πολιτισμών και λαών – εφάρμοσε την «πολιτισμένη» εκμετάλλευση των πάντων. Για να φθάσει, τώρα, στη δική της εκμετάλλευση από την σημερινή ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ την οποία η ίδια τερατουργικά εξέθρεψε.
Αυτή, η Ευρώπη, τώρα, ξαναγίνεται ένα υποχείριο, που ξαναπαίζει στο θεατρικό δράμα της επανάκαμψης του Μεσαιωνικού εφιάλτη, ως ένας κομπάρσος που κάθε τόσο κρεμνά στο απογυμνωμένο σώμα της διάφορες χρωματιστές κορδέλες του σύγχρονου πολιτισμικού ιδεώδους της.
Αυτό, που δεν περιέχει κανένα ελπιδοφόρο πνευματικό αγώνα, αλλά, ΜΟΝΟ την ανταγωνιστική διαπραγμάτευση, διασφάλιση των δικών της συμφερόντων. Αυτά, που την οδηγούν στις χαράδρες της δικής της πραγματικής σκλαβιάς και αποξένωσης, από την Ευρωπαϊκή πνευματική, και πολιτική ευθύνη των καιρών…
Η επιδίωξη κλίματος αγωνιστικής αποθάρρυνσης
Μέσα όμως, σε αυτό το κλίμα και το πνεύμα της αγωνιστικής αποθάρρυνσης (για τη μη διακινδύνευση μικρών και μεγάλων συμφερόντω)ν κινείται και, διακινείται η Μαμά ημών Ελλάς. Η οποία από σκάνδαλα σε σκάνδαλα, από διαφθορές σε παραφθορές και από «μεταφορές» σε συμφορές (όπως το διαρκές έγκλημα της πυρπόλησης όλης της χώρας) προσπαθεί με συνεχείς συγκαλύψεις (όλων αυτών των πολιτικών, διοικητικών, επικοινωνιακών και κοινωνικών αθλιοτήτων) να μεταβάλλει την προμάχηση των πολιτών σε κοινωνική απάθεια και από – αγωνιστικότητα.
Με πολλαπλές μεθοδεύσεις συγκράτησης των Κυβερνώντων και παρακυβερνώντων από τα έλαστρα της εξουσίας.
Για να υπηρετείται πιο τελεσίδικα η αποδυνάμωση (δια «ιστορικών» μεταρρυθμίσεων) χώρας και λαού.
Η λαϊκή αντίδραση σε λίγο θάναι ποταμός…
Όμως, όσο κι αν φαίνεται ότι ο λαός δεν αντιδρά, συμμετέχοντας παθητικά, στην ψεύτικη ευμάρεια της αγοράς, στο βάθος υπάρχει μια λαϊκή αγανάκτηση.
Κυρίως δε, μια αντίδραση αποφασιστικής αντιμαχίας απέναντι στην επιβαλλόμενη ελληνική αποδυνάμωση από όποια πλευρά κι αν αυτή εκπορεύεται και συντελείται…
Ήδη, πλείστοι όσοι ηγετικοί και πνευματικοί φορείς στα Χανιά, στην Κρήτη, στην Ελλάδα ολόκληρη αντιδρούν, πέρα από στενά κομματικά πλαίσια, για διεξαγωγή αγώνων ευθύνης σκεπτόμενων και αποφασισμένων πολιτών να αγωνιστούν για να αλλάξουν με κοινωνικές πρωτοβουλίες καταστάσεις σήψης, εκμετάλλευσης και αποπροσανατολισμών. Χωρίς να «θαμπώνονται» πια οι αμέτρητοι αγωνιστικοί πολίτες ευθύνης από όλα τα κυβερνητικά ψευδεπίγραφα σχέδια αλλαγών, εναλλαγών και παραλλαγών στο κράτος, ακόμα και στην Κυβέρνηση ή όπου αλλού.
Γιατί, οι επιχειρούμενες καρατομήσεις τώρα σε όλους τους κρατικούς φορείς δεν ξεγελούν. Όλοι ξέρουν πως αυτοί χρησιμοποιούνται για κομματικοποίηση όλου του διοικητικού μηχανισμού. Και το χειρότερο, για δικαιολόγηση (με αντεπίθεση) του ηγέτη της κυβερνητικής πλειοψηφίας της χρεωκοπίας της Κυβέρνησης σε όλους τους τομείς. Όμως, οι αγωνιστές δεν ξεγελιούνται ΠΙΑ, γρηγορούν εξαγριωμένοι!
