Καταγγέλλουμε την απρόκλητη δολοφονική επίθεση που έγινε εις βάρος μελών της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. το Σάββατο το βράδυ στο λιμάνι του Ηρακλείου. Εγκάθετος τραμπούκος επιτέθηκε αρχικά με το αυτοκίνητό του και στη συνέχεια με λοστό σε συντρόφους που βρίσκονταν εκεί σε συμπαράσταση με τους απεργούς λιμενεργάτες.
Συμπαραστεκόμαστε στο δίκαιο αγώνα των ναυτεργατών που ζητούν την υπογραφή συλλογικής σύμβασης απέναντι στους εκβιασμούς των εφοπλιστών.
Οι εφοπλιστές που απολαμβάνουν πλήρη φορολογική ασυλία, αυξάνουν τα εισιτήρια εις βάρος του πληθυσμού των νησιών και καρπώνονται δισεκατομμύρια ευρώ από τις επιδοτήσεις, αρνούνται να δώσουν την παραμικρή αύξηση. Είναι οι ίδιοι που εκμεταλλεύονται τους αγρότες κατά τη μεταφορά προϊόντων τους. Είναι οι ίδιοι που αφήνουν ολόκληρους νομούς, όπως το Ρέθυμνο, χωρίς συγκοινωνία, οι ίδιοι που απειλούν και τρομοκρατούν τους εργαζόμενους.
Βουλευτές, πολιτευτές, και μεγαλοπαράγοντες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. , παίζουν άθλιο ρόλο, προσπαθώντας να χρησιμοποιήσουν μερίδα αγροτών, για να σπάσουν την απεργία των ναυτεργατών. Είναι οι ίδιοι που με την πολιτική τους όχι μόνο αδιαφορούν αλλά και στηρίζουν ενεργά πολιτικές αφανισμού της μικρομεσαίας αγροτιάς προς όφελος των πολυεθνικών και της βιομηχανίας τροφίμων. Είναι οι ίδιοι που με την πολιτική της Ε.Ε. καταστρέφουν τη γη, τα προϊόντα, τους αγρότες, είναι οι ίδιοι οι οποίοι οι οποίοι προωθούν τον κοινωνικό κανιβαλισμό, προσπαθώντας να στρέψουν κομμάτια εργαζομένων ενάντια σε άλλα. Δεν θα τους περάσει.
Το συμφέρον των αγροτών βρίσκεται στο πλευρό των αγωνιζομένων ναυτεργατών και όχι δίπλα στους εφοπλιστές και στη κυβέρνηση. Βρίσκεται στον κοινό αγώνα αγροτών και εργαζομένων ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης – Δ.Ν.Τ. – Ε.Ε. και στις συνέπειες, που αυτή έχει στη ζωή μας, για την ανατροπή της πολιτικής της φτώχειας και της μαζικής εξαθλίωσης.
Οι αγρότες πριν από λίγο καιρό βρήκαν τη συμπαράσταση από τους εργαζόμενους στο δικό τους αγώνα, παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης Καραμανλή να μας διαιρέσει παίζοντας το ίδιο παιχνίδι που παίζεται και σήμερα. Και τότε μιλούσαν για «ταλαιπωρία των εργαζομένων» και παρακώλυση των μεταφορών ευπαθών προϊόντων. Όπως και τότε όμως, έτσι και τώρα πρέπει να μας βρουν όλους ενωμένους απέναντί τους.
