Πριν μιλήσουμε για τα οικονομικά της εκκλησίας, πρέπει να δούμε- με αδιάψευστα ιστορικά στοιχεία- ποιοι είναι αυτοί οι θρασείς και οι αναιδείς, που βγάζουν προκλητικά τη γλώσσα στα όργανα της συγκροτημένης πολιτείας, τα εντεταλμένα για την οικονομία της χώρας, που είχε την τραγική μοίρα να ζούνε στους κόλπους, της και να δηλητηριάζουν τις δομές της και το λαό της, αυτά τα παράσιτα. Που αρνούνται πεισματικά να πληρώσουν τους φόρους που πληρώνει ο κάθε ένας ο οποίος εμπίπτει στην φορολογική κλίμακα.
Του Α. Χαρχαλάκη
Τα πλήθη των συνταξιούχων που οι συντάξεις των έχουν κολλήσει σε επίπεδα πείνας, με κίνδυνο να πέσουν σε επίπεδα λιμού. Θέσεις εργασίας χαμένες με παραλογισμένα πλήθη να εκλιπαρούν το αναξιοπρεπές επίδομα ανεργίας. Νοσοκομεία που τα οργανογράμματά των ασθενούν περισσότερο από τους ασθενείς στις εντατικές των. Εκπαιδευτικά ιδρύματα, όλων των βαθμίδων, που … συναγωνίζονται επάξια τα ομόλογά των της… ακτής του ελεφαντοστού. Μικρομεσαίες επιχειρήσεις με υποτυπώσεις τζίρους ή με λουκέτα. Και μέσα σ’ όλα τα παραπάνω, να καλπάζει η κρίση, μια κρίση θεμελιακή, που βρίσκει την Ελλάδα υπό τα άγρυπνα και ανηλεή βλέμματα του διευθυντηρίου των Βρυξελλών και με δυσβάστακτο δημόσιο και εξωτερικό χρέος.
Ανάγκη λοιπόν επιβολής φόρων, για να διατηρηθεί η δημοσιονομική επάρκεια και να λειτουργήσει η χώρα, που αλλιώτικα κινδυνεύει να …κατεβάσει ρολά… Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της αναγκαιότητας (και της λογικής) καλούνται οι έχοντες και κατέχοντες να πληρώσουν τους φόρους που τους επιβάλλονται με διάφορες μορφές, μια εκ των οποίων είναι και το ενιαίο τέλος ακινήτων (ΕΤΑΚ). Όμως σ’ αυτή την συγκυρία, «αποκαλύπτονται» οι διάφοροι φόροι υπόχρεοι. Κι εδώ μιλάμε για τα στελέχη (μητροπολίτες) της Εκκλησίας, που αρνούνται με θράσος τις υποχρεώσεις των.
Και γαρ η φωνή των δήλους τους ποιεί! Όμως ας τους δούμε, όπως είπα πριν, δια στόματος των παλαιών σοφών και συγγραφέων. Και βεβαίως από τότε δεν άλλαζαν ούτε κατ’ ελάχιστον. Θα μου πείτε, μπορούν ν’ αλλάξουν; Ας δούμε αν… μπορούν: Ο Σουετώνιος στο έργο του «Νέρων» τους αποκαλεί ως «την κατάρα του ανθρωπίνου γένους». Ο Έλλην φιλόσοφος Κέλσος γράφει γι’ αυτούς: «Ας ακούσουμε ποιους καλούν κοντά τους οι Χριστιανοί: Όπως λένε, όποιος είναι αμαρτωλός, όποιος είναι ανόητος, όποιος είναι νήπιος, όποιος είναι δαιμονισμένος, αυτός θα κερδίσει την «Βασιλεία του Θεού».
Κι ακόμη καλύτερα, ίσως αν είναι και άδικος και κλέπτης και διαρρήκτης και δηλητηριαστής και βλάσφημος και τυμβωρύχος. Ούτε προσκλητήριο για σύσταση συμμορίας να ήταν» (Κέλσου: «Αληθής λόγος» κεφάλαιο «Η Ελληνική άποψη για το χριστιανικό δόγμα». Ο Εθνικός ρήτωρ Λιβάνιος περιγράφει τους ιερείς ως «μελανοχίτωνα υποκείμενα, που ζουν μέσα στην πολυτέλεια, που τρώνε ως ελέφαντες και διατηρούν μια ψεύτικη και τεχνητή χλωμάδα στο πρόσωπό τους» («υπέρ των Ελληνικών ναών») . Είναι δυνατόν , λοιπόν, να στέρξουν να καταβάλουν τα ποσά που όρισαν οι οικονομικές υπηρεσίες της χώρας; Συν τω ό,τι είναι απόγονοι των Φαρισσαίων, που είχαν μετατρέψει το ναό του Σολωμόντος σε θησαυροφυλάκιο υπαινιγμούς περί αυτού βρίσκουμε στα λόγια που αποδίδονται στο Χριστό: «Μετατρέποντας τον οίκον του Πατρός μου , εις οίκον εμπορίου». Και το φραγγέλιο που λέγεται πως έπιασε, συμβολικά αν το δούμε, σημαίνει πως οι μετέπειτα ιερείς της θρησκείας του, είναι …ανώτεροι χρημάτων! Είναι όμως; Ας το δούμε στα κείμενα που ακολουθούν:
2
Από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια, άρχισε η συσσώρευση της εκκλησιαστικής περιουσίας που φυσικά δεν ήταν αναίμακτη. Οι πρώτοι χριστιανοί ούσαν κοινοβιακά , και τα μέλη τους δώριζαν κάθε περιουσιακό τους στοιχείο στην κοινότητα. Ότι δεν δωρίζονταν διαρπάζονταν και μπορείτε να φανταστείτε τις σκηνές τις διαρπαγής! Η ποινή για τους παραβάτες ήταν θάνατος! Βλέπετε ήταν… θρησκεία της Αγάπης!!! Έχουμε μια συγκεκριμένη περίπτωση, αυτή του ζεύγους Ανανία- Σπείρας, που βρέθηκαν δολοφονημένοι, μπροστά στα μάτια του Πέτρου και των άλλων Αποστόλων, γιατί δεν έδωσαν όλα τα χρήματα που είχαν κερδίσει από την πώληση ενός κτήματος, στην Χριστιανική Κοινότητα! («Πράξεως των Αποστόλων ε’ 1-11»).
Πέραν τούτου, οι δωρεές και οι διακονίες (αγγαρείες δηλαδή) των πιστών, ήταν δυο ακόμη, σημαντικοί, παράγοντες δημιουργίας της εκκλησιαστικής περιουσίας. Πέραν τούτοις όσοι πολίτες αποφάσιζαν να γίνουν μοναχοί, έπρεπε να παραδώσουν όλα τους τα υπάρχοντα, χωρίς οι συγγενείς τους να μπορούν να διεκδικήσουν τίποτα. Αυτό ισχύει και σήμερα. Όμως η περιουσία της εκκλησίας άρχισε να φουσκώνει σαν… προζύμι, από τα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα, με τα διατάγματα του Θεοδοσίου («αγίου» γι’ αυτό το λόγο, και για τη σφαγή χιλιάδων «ειδωλολατρών» ελλήνων στον ιππόδρομο Θεσσαλονίκης). Καθώς και των μετέπειτα Βυζαντινών Αυτοκρατόρων. Που δήμευαν και απαλλοτρίωναν βιαίως τις περιουσίες Ελλήνων, που διώκονταν και τιμωρούνταν με την ποινή του θανάτου! Επίσης η φοροαπαλλαγή, ήταν από τις κύριες παραχωρήσεις των Βυζαντινών αυτοκρατόρων προς την Εκκλησία. Με συνέπεια τον άκρατο πλουτισμό και τη δύναμή της.
Το μεγάλωμα της εκκλησιαστικής περιουσίας κατά την Τουρκοκρατία, δεν γνωρίζει όρια! Οι υπόδουλοι ραγιάδες, μεταβιβάζανε τις περιουσίες των στην εκκλησία για να τις σώσουν από τους Τούρκους. Κι αυτό επειδή απαγόρευαν οι νόμοι των Οθωμανών, να έχουν οι ραγιάδες, χρήση γης και γενικά ατομική ιδιοκτησία. Βεβαίως αυτά ουδέποτε επεστράφησαν.
Οι ρασοφόροι έγιναν οι φοροεισπράκτορες των Τούρκων , με αντάλλαγμα πολλά προνόμια και σχετικά με την περιουσία καθώς και το αφορολόγητο! Αυτά ίσχυσαν στο ακέραιο κατά τα 400 χρόνια σκλαβιάς των ραγιάδων, που ήταν διπλά σκλάβοι: Των Τούρκων και των ρασοφόρων! Οι οποίοι έδρασαν και ανθελληνικά, γιατί μισούσαν θανάσιμα οτιδήποτε Ελληνικό: Χιλιάδες χειρόγραφα, πάπυροι, αγάλματα, νομίσματα, και άλλα αμύθητης αξίας αρχαία αντικείμενα, ξεπουλήθηκαν σε ξένους αρχαιοθήρες και αρχαιοκάπηλους, απ’ τους μοναχούς και ιερείς, σε όλη την επικράτεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Έτσι το εκκλησιαστικό… κεμέρι απόκτησε υπερφυσικές διαστάσεις και η εκκλησία έγινε κράτος!
Όμως η …χριστιανική ολιγάρκεια και το «Μη θησαυρίζετε εν τη γη, αλλ’ εν τω ουρανών», συνέχισαν να κάνουν… (επωφελή) θαύματα και κατά τους χρόνους που δημιουργήθηκε το «ελεύθερο» Νεοελληνικό κράτος! Με κάποιο… κράτημα της τραγίσιας μασέλας , επί της Βασιλείας Όθωνος: επειδή η εκκλησία προϋπήρχε του κράτους, όλες οι εδαφικές εκτάσεις ανήκαν στην Εκκλησία. Ο Όθων και η Αντιβασιλεία λοιπόν, με δύο κρατικά διατάγματα, του 1833 και 1834, διαλύσανε 416 μοναστήρια, και διέθεσαν την κινητή και ακίνητη περιουσία των στο λαό. Όμως η εκκλησία παρόξυνε, με συνωμοσίες, ατ ζώα που ευεργετήθηκαν, με συνέπεια να διωχθεί ο Όθων, και να πάει τα κατασχεμένα πάλι η Εκκλησία.
Αγράμματοι θα μου πείτε εκείνοι που έκανε όργανα της το παπαδαριό… Κι εγώ πιστεύω απόλυτα πως τέτοια ζώα υπάρχουν και στις μέρες μας! Τους βλέπω που είναι λιπόσαρκοι και κακομοίρηδες (γυναίκες- άντρες) κι όμως όταν δουν ράσο, τρέχουν σαν ξελιγωμένοι και ασπάζονται την δεξιάν του φορέα του… Κι αν τους πεις το παραμικρό, κουνάνε το άδειο κεφάλι τους και σου καταμαρτυρούν πως «γι’ αυτό πάμε από το κακό, στο χειρότερο», «γιατί είμαστε αμαρτωλοί δεν βλέπει ο τόπος άσπρη μέρα», και άλλες παχιές μαλακίες τα κακόμοιρα πλάσματα… υποπτεύομαι – μάλλον είμαι σίγουρος- πως αν γίνει συζήτηση για την άρνηση πληρωμής του ΕΤΑΚ από τις 32 Μητροπόλεις ή ακόμα … τρομερότερο δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας, θα αποδειχτούν «άξιοι απόγονοι αξίων προγόνων», μόνο που εκείνοι ήταν τελείως αγράμματοι, ενώ τούτοι δω… τύφλα τους! Ας δούμε όμως τα τουλάχιστον γνωστά- σημερινά εκκλησιαστικά υπάρχοντα, που ομολογουμένως συνιστούν ένα τεράστιο χρυσορυχείο.
3
Ένα σύμπλεγμα από 6.700 Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, κρύβει αποτελεσματικά την εκκλησιαστική περιουσία.! Κάθε «πρόσωπο» απ’ αυτά, έχει ανεξάρτητη οικονομική διαχείριση κι άντε να βρεις άκρη, με την υπόθεση καταμέτρησης αυτής της περιουσίας! Και πέραν τούτου, η Εκκλησία είναι σε μόνιμη δικαστική διαμάχη με το κράτος, τα τελευταία πενήντα χρόνια, και διεκδικεί αποφασιστικά εκτάσεις και τεράστια χρηματικά ποσά, που ισχυρίζεται πως της οφείλει η Πολιτεία! Ας δούμε μια περίπτωση επ’ αυτού: Η Μονή Λάμνας, διεκδικεί στο «Ποικίλον όρος» της Αττικής, 7.500 στρέμματα γης, με στόχο να τα οικοπεδοποιήσει και να πουλήσει τις εκτάσεις αυτές. Επίσης έχει επιβάλλει κεφαλικό φόρο 2.000-10.000ευρώ, προκειμένου να επιτρέψει σε μικροοικοπεδούχους με νόμιμους τίτλους αγοράς, να κτίσουν να επισκευάσουν, ή να διεκδικήσουν την κυριότητα του σπιτιού τους!!!
Τρανταχτή είναι και η περίπτωση της Μονής Βα(λ)τοπεδίου, με τους μαφιόζους Εφραίμ- Αρσένιο. Που απέδειξαν τη μηδαμινότητα των φορέων της Πολιτείας… Πολλές τέτοιες, περιπτώσεις έχουν αποσιωπηθεί μέχρι σήμερα γιατί ο κλήρος επηρεάζει αρκετή μερίδα ψηφοφόρων…
Η ακίνητη περιουσία της Εκκλησίας αποτιμάται χρηματικά σε 20 δις ευρώ, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2005. Χωρίς να υπολογιστούν οι εκτάσεις που κατέχουν τα 2.500 μοναστήρια και οι κύριοι ναοί της επικράτειας. Όσο για τα Μοναστήρια, έχουν τεράστια έσοδα από καλλιέργειες , ελαιώνες, μελλίσια, αμπελώνες, κτηνοτροφικές μονάδες, κι έχουν δημιουργήσει συνεταιρισμούς για την εκμετάλλευση των προϊόντων τους. Όσο για το Άγιον Όρος αποτελεί ξεχωριστό κράτος εν κράττει όπως το Βατικανό, όπου η κρατική νομοθεσία δεν έχει καμιά απολύτως δικαιοδοσία! Γι’ αυτό… χορεύουν οι διάφοροι Εφραίμοαρσένηδες…
Τι να πούμε και τι να παραλείψουμε για να μην σας ζαλίσω κιόλας; Οι Ιεράρχες είναι δημόσιοι υπάλληλοι, με σχεδόν αφορολόγητους μισθούς και χωρίς καθόλου ελέγχους! Η μισθοδοσία των ιερέων (9.700 το σύνολο) κοστίζει στο κράτος 200 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, για να μην πούμε για τις συντάξεις, τα ορθόδοξα πατριαρχεία, τις ιεραποστολές στην Αφρική των φτωχών ανθρώπων, καθώς και την Ασία και τη Μέση Ανατολή- Μέχρι το 1988, οι αναγνωρισμένες εκτάσεις (γιατί υπάρχουν και οι «διακατεχόμενες» που είναι προϊόν αντιδικίας κράτους- εκκλησίας) ξεπερνούν τα 1.300.000 στρέμματα!
Πουλήθηκαν απ’ αυτά στο κράτος 410.000 και αξιοποιήθηκαν, ενώ τα υπόλοιπα παραμένουν εκκλησιαστική περιουσία. Στην εκκλησία επίσης ανήκουν ολόκληρα νησιά και βραχονησίδες, σε νησιώτικα Συμπλέγματα όπως η Σποράδες και οι Κυκλάδες. Είναι μέτοχος κατά 40% στην Εθνική Τράπεζα, και εκτιμάται πως οι καταθέσεις της σε διάφορες τράπεζες ξεπερνούν τα 40 δις ευρώ! Εκτός φυσικά τα ομόλογα τις μετοχές και τα αμοιβαία κεφάλαια που κατέχει.
Κι όμως τα πρόβατα (ευγνώμων το ποίμνιον) πρέπει να πληρώνουν τεράστια ποσά σε κεριά, πολυελαίους, εγκαίνια, εράνους, ευχέλαια , γάμους, βαφτίσια, κηδείες, τηλεοπτικούς «μαραθώνιους αγάπης» και άλλους φόρους βλακείας…
Όμως τα «φιλέτα» της ακίνητης περιουσίας, βρίσκονται στην Αττική. Κρατάτε λογαριασμό: Η Μονή Βατοπεδίου (η πλουσιότερη της χώρας) συνδιοικεί τον Όμιλο Βωβού, αφού όλα σχεδόν τα μοντέρνα κτίρια της λεωφόρου Κηφισίας, μέχρι το ύψος της Κηφισίας, ανήκουν σ’ αυτή τη Μονή. Στη Μονή Πεντέλης, ανήκουν 29.108 στρέμματα, από την Αττική, και όλη σχεδόν η περιοχή γύρω από τη λίμνη Βουλιαγμένης. Στη Μονή Πετράκη 21.249 στρέμματα ενώ στην μονή Φανερωμένης 1.800 στρέμματα.
Τα κτίρια που στεγάζονται τα υπουργεία εσωτερικών και Παιδείας ανήκουν στην Εκκλησία. Άλλες μονές λυμαίνονται καταστήματα, πολυκατοικίες, ακόμη και ολόκληρα τετράγωνα, όπως τα 11 στρέμματα στο Κολωνάκι, και εκατοντάδες άλλα στην πλατεία Κυτζέλης στο Γουδί, Πατήσια στην Πανεπιστημίου στο Σύνταγμα κ.α. Κατέχει επίσης 800 περίπου κτίρια, με γραφεία, εμπορικά καταστήματα, ξενοδοχεία, βενζινάδικα, νυχτερινά κέντρα. Όπου γίνονται… πρακτικά μαθήματα ανατομίας και δοξάζεται ο Κύριος δια την δημιουργίαν του «τραβηχτικού» ανθρώπινου σώματος!!! Αυτά όλα φυσικά, σε όλη την επικράτεια με 155 απ’ αυτά στο κέντρο της Αθήνας…
4
Άρα λοιπόν οι ….ιερές μπίζνες καλά κρατούν! Με χαριστική διάταξη του υπουργικού Τουρισμού η Μονή Τοπλού στην Ανατολική Κρήτη, πρόκειται να αξιοποιήσει 25.000 στρέμματα από κοινού με τους εγγλέζους, με προϋπολογισμό 1,2 δις. Ευρώ. Στην περιοχή Νέας Μαγνησίας, ο μητροπολίτης Ιγνάτιος υπέγραψε συνεργασία με την εταιρεία «Golfing Develoment» για γήπεδα γκολφ σε έκταση 2.500 στρέμματα ξενοδοχειακή μονάδα 900 κλινών, 300 κατοικιών, εμπορικό κέντρο, και αθλητικές εγκαταστάσεις. Στο Αιγαίο μέσω της εκκλησιαστικής εταιρείας «Μετόχι Α.Ε» προχωρούν άλλα παρόμοια έργα σε γιγαντιαίο βαθμό.
Στη Θεσσαλονίκη, ανέγερση υπερπολυτελούς ξενοδοχείου επί της οδού Τσιμισκή. Οι ιερές αυτές μπίζνες, αγκαλιάζουν όλη την επικράτεια, μέσω οφ- σόρ εταιρειών Π.Ε. (περιορισμένης ευθύνης) και ΑΕ της εκκλησίας! Βλέπετε οι …πτωχούληδες του Θεού; Κι όμως αντισκαρώνουν και αρνούνται να τα σκάσουν… Μαζεύουν τα χρήματα από τις αποδόσεις των επενδύσεών τους, από τις πωλήσεις ή ενοικιάσεις φιλέτων τους, κι αρνούνται να ξοδέψουν για υποχρεώσεις προς την Πολιτεία και κατ’ επέκτασιν προς τον συνάνθρωπο. Εν μέσω μιας Κρίσης που πλήττει άγρια τις μικρομεσαίες Χριστιανικές οικογένειες. Τις οποίες, εδώ που τα λέμε, θα πρεπε να επιδοτούν! Αλλά πυργώνουν το χρήμα, σαν τους μακρινούς προγόνους των Φαρισαίους γιατί γνωρίζουν πως το χρήμα είναι Δύναμη κι εξουσία… Αυτά!!!
