«Μια ζωή επάλευε να ζήσει από το χώμα…»

Το αγροτικό πρόβλημα στο παρά πέντε να εκραγεί

Κύριε Δ/ντά

Παρακαλώ δημοσιεύσατε την παρούσα μου επιστολή ευχαριστώντας προκαταβολικά για την φιλοξενία. Και δια της παρούσης μου θα αναφερθώ και πάλι στο πιο καυτό κοινωνικό μας πρόβλημα, αυτό που βράζει και κοχλάζει τώρα και τριάντα χρόνια και που βρίσκεται στο παρά πέντε να εκραγεί, αυτό, το κατάντημα του Αγρότη.

Μέχρι το 1980 υπήρχαν στην Επαρχία μας το Σέλινο κτηνοτροφικά και Ελαιοκαλλιεργητικά Νοικοκυριά ατράνταχτα μα και στις άλλες Επαρχίες του Νομού μας, παρόλο που όλα μα όλα γενικώς τα αφεντικά –αγρότες –κτηνοτρόφοι είχαν περάσει και είχαν ζήσει το δράμα της Γερμανικής Κατοχής μα και του εμφυλίου Πολέμου και είχαν γλιτώσει από τις Γερμανικές εκτελέσεις μα και από την Κατάρα του Εμφυλίου.!! Δούλευαν, κοντολογίς, μικροί μεγάλοι όλοι, αφενός, μα και τα προϊόντα τους είχαν ζήτηση και σε πολύ καλές τιμές, μια που όλα τα προϊόντα της εποχής αυτής ήταν γνήσια καθαρά και νόστιμα.

Το 1951 μπαίνοντας με εξετάσεις στο Γυμνάσιο Παλαιόχωρας, επι τέσσερα χρόνια ανεβοκατέβαινα τα έξι χιλιόμετρα απόσταση Τσαλιανά –Παλαιόχωρα στο ολοήμερο Γυμνάσιο Παλαιόχωρας και που τότε ήμασταν κατά το μεγαλύτερο ποσοστό Αγρότες παρά Μαθητές!

Παρά ταύτα και παρόλο που στην πρώτη τάξη του Γυμνασίου είμασταν τότε 123 παιδιά αγόρια κορίτσια, τελικά τελειώσαμε τα 37!!! Μεταξύ αυτών και ο γράφων, το 1958. Από τους συμμαθητές μου λοιπόν, ελάχιστοι τελειώσαμε την πρώτη τάξη καθώς ήταν δύσκολη η οδός της Μόρφωσης αλλά και το επάγγελμα του Αγρότη είχε ενδιαφέρον!

Από το 1960 μέχρι το 1989 η τιμή του ελαιολάδου ανέβαινε συνεχώς και το 1989 είχε φτάσει στις 1400 δρχ το κιλό! Το 1990 πέφτει στις 500-600 δρχ το κιλό και από τότε μέχρι σήμερα παίρνει συνεχώς «τούμπες» με το τραγικό αποτέλεσμα ολόκληρες παραδοσιακές καλλιεργητικές εκτάσεις να πέσουν στην εγκατάλειψη με τις εξευτελιστικές τιμές για τον παραγωγό.

Το κατάντημα και ο εξευτελισμός αυτού του ήρωα αγωνιστή της Γής, του Αγρότη, οφείλεται για μένα στα παρακάτω:

1. Το πλήθος της νεολαίας μας υπάλληλοι
2. Οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές σε όλα τα αγροτικά προϊόντα
3. Καμιά μα καμιά στήριξη σε βεβαιωμένες ζημιές του Αγρότη. Κι αν δώσουν, δίνουν ψίχουλα!!
4. Στα ύψη ό,τι χρησιμοποιεί ο Αγρότης σε φάρμακα, λιπάσματα, καύσιμα, ζωοτροφές και από πάνω οι Εφορίες και τα ΦΠΑ!!!
5. Εξευτελιστικές τιμές σε όλα τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα
6. Αλλοίμονο του που πήγε να δανειστεί γιατί ήταν καλύτερα να πάει να κρεμαστεί –αυτά λέει ο Φραγκλίνος.

Δανείστηκες δύστυχε Αγρότη τότε που κάπως τα εισοδήματα σου και οι κόποι σου αμείβονταν καλύτερα από σήμερα, σήμερα που τα προϊόντα και οι κόποι σου πέφτουν στα αζήτητα «πώς θα ξεχρεώσεις;;». Έγνοια σου μα και αυτοί που σε δάνεισαν, τα μεγάλα αφεντικά που λέγονται τράπεζες δεν πρόκειται να σου κατάσχουν το καλύβι που με αίμα και ιδρώτα έφτιαξες σε όλη σου την ζωή, γιατί θα σε λυπηθούν!!!

Θα ’ρθουν να σε ρωτήσουν στις μαύρες μέρες κατοχής και εμφυλίου «είχες θύματα στην οικογένεια σου;» που από αυτά τα θύματα κρατήθηκα εγώ και σήμερα με το χρήμα μου είμαι αφεντικό σου.

Θα σε ρωτήσουν επίσης «εάν πήγες φαντάρος» ή «εάν έπιασες όπλο στις δύσκολες ημέρες για να αποδείξεις ότι είσαι πράγματι Έλληνας γιατί εγώ είμαι Αφεντικό και σε Ελληνικό Έδαφος!!!

Θα σου πούν ακόμα πως με την βαρβάτη σύνταξη που παίρνεις μπορείς να ζήσεις και να ξεπληρώσεις και το χρέος σου!!

Και δεν θα έχει άδικο γιατί ο γράφων υπηρέτησε το 1959 1^η Οκτώβρη μέχρι 5 Γενάρη του 1962 είκοσι επτά μήνες και 5 ημέρες φαντάρος, και μετά στο Σώμα της Αστυνομίας Πόλεων για 5 χρόνια –Οκτώβρης του 1962 μέχρι Ιούλιο του 1966 και που μου κρατούσαν εισφορές για Σύνταξη. Ταξίδεψα έπειτα με το Πτυχίο μου του Ασυρματιστή στα «κάτεργα» από το 1969 έως το 1972 και είχα πληρώσει μέχρι το 1972 χίλια πεντακόσια δολάρια ασφάλιστρα στο ΝΑΤ, και τελικά μου έδωσαν την διακονιά του Αγρότη τα 362 € για πέντε χρόνια και από 1^η Γενάρη του 2010 μου την κάνανε 509€ μιάς που είχα πληρώσει γύρω στις 2500 € μετρητά στον ΟΓΑ, γιατί από τα άλλα ταμεία δεν πήρα ούτε ένα σέντ!!!!

Εάν ήμουνα υπάλληλος, όχι μόνο της Αστυνομίας και του ΝΑΤ θα μου έδιναν σύνταξη, αλλά καί για το φανταριλίκι μου!!!!

Μα αυτό, στ΄ αλήθεια, είναι Κράτος;;;

Μέχρι το 2000 έπαιρνα καί μια διακονιά επιδότηση για τις ελιές μου, και από τότε μου την κόψανε κι αυτήν, οι κύριοι του Σημίτη!!

Όσο για τις απανωτές ζημιές σε θερμοκήπια και ελαιόκαρπο δεν πήρα ποτέ σέντς!!!!

Γι΄ αυτό κύριοι Κυβερνώντες, γι΄ αυτό το θέμα το καυτό, του χρεωμένου Αγρότη, σας κάνουμε μια πρόταση σαν Έλληνες Πολίτες και που θέλουμε ως φορολογούμενοι νομοταγείς πολίτες η Φωνή μας να εύρη απήχηση.

Ορίσετε -με νόμο- Επιτροπή η οποία θα εξετάζει το χρέος του Αγρότη και η γνώμη και η απόφαση της Επιτροπής να είναι τελεσίδικη.

Επιτροπή λοιπόν με:

1. Αντιπεριφερειάρχη (Πρόεδρο)
2. Πρόεδρο Πρωτοδικών Νομού (Μέλος)
3. Πρόεδρο Δικηγορικού Συλλόγου Νομού (Μέλος)
4. Πρόεδρο Τραπεζών Νομού (Μέλος)
5. Πρόεδρο Καταναλωτών Νομού (Μέλος)
6. Μητροπολίτη (Μέλος)
7. Πρόεδρους Αγροτικών Συλλόγων (Μέλος)
8. Δήμαρχο του Δήμου του οφειλέτη (Μέλος)

Τότε, και μόνο τότε και έτσι θα εδραιωθεί η άποψη ότι το έρημο αυτό νησί και το Κράτος το εξουσιάζουν απολύτως οι Έλληνες και όχι το ΔΝΤ και Ε.Τ.

Τότε και μόνον έτσι θα πειστεί ο κάθε Αγρότης φτωχός μια και ο πραγματικός Δημοκράτης θα πειστεί πως στην Ελλάδα μας έχουμε Κυβέρνηση πραγματική, Κυβέρνηση Δημοκρατική, Κυβέρνηση που σέβεται τον Λαό της και τον κοπο του και τις θυσίες του. Κυβέρνηση Πραγματικά Δημοκρατική του Λαού από τον Λαό δια τον Λαό όπως είχε πεί και είχε πράξει ο αείμνηστος Αβραάμ Λίνκον της Αμερικής και που τα έξι εκατομμύρια μαύρων στη Ν.Υ τον έχουν σε κάδρο στην είσοδο της κατοικίας τους και που τον έχουν σαν Θεό τους. Και με το δίκιο τους, γιατί σε περιοδεία που είχε βγει βλέποντας τους Λευκούς (Ευρωπαίους) να έχουν τους γνήσιους Αμερικάνους (Ερυθρόδερμους) ζεμένους σαν τα βούγια και να τους χτυπούν κι από πάνω, επιστρέφοντας στην άμαξά του και δείχνοντας τους ερυθρόδερμους είπε: «Αυτή την Δουλεία θα την πατάξω, ας είναι και το τέλος της ζωής μου». Το ΄πε και το ΄κανε! Δολοφονήθηκε μετά την πρόταση του στην Γερουσία για την κατάργηση της Δουλείας!

Έμπρακτη και καθοριστική στήριξη στον σκελετό της οικονομίας μας, στον ήρωα που λέγεται Αγρότης γιατί γι΄ αυτόν «Για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολύ» και «για να νοιώσεις τι θα πεί Αγροτιά, θα πρέπει να την ζήσεις».

Το 1969 Οκτώβρη μήνα ο αείμνηστος καθηγητής μου Μαλεφάκης Ευτύχης εκφώνησε τον επικήδειο του μακαρίτη του πατέρα μου ξεκινώντας με το:

«Ιδού κι άλλος Ήρωας

του ιερού αγώνα,

που μια ζωή επάλευε

να ζήσει από το χώμα»

Συνεχίζεται…

ΘΕΟΔΩΡΟΣ Σ. ΖΟΥΡΙΔΑΚΗΣ

Παλαιόχωρα