Επ’ ευκαιρίας της γιορτής της γυναίκας, απευθύνω θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό σε όλες τις γυναίκες, στη συναδέλφισσα, στην εργαζόμενη, στην άνεργη, στη γυναίκα της πόλης, του χωριού, στη γυναίκα της καθημερινής σκληρής βιοπάλης. Μαζί παλέψαμε και χθες και συνεχίζουμε να παλεύουμε και σήμερα σαν απόμαχοι της δουλειάς, δίπλα δίπλα με τη γυναίκα, για ίδια δικαιώματα στη ζωή, στη δουλειά και στη σύνταξη και εξακολουθούμε ν’ αγωνιζόμαστε για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, για μια κοινωνία χωρίς δάκρυα.
Του Ηρακλή Αναγνωστόπουλου*
Σήμερα είναι η γιορτή σου γυναίκα. ΓΥΝΑΙΚΑ του πόνου και του μόχθου, ΓΥΝΑΙΚΑ της ομορφιάς και της λατρείας, ΓΥΝΑΙΚΑ αγνοημένη, ΓΥΝΑΙΚΑ καταπιεσμένη, ΓΥΝΑΙΚΑ λατρεμένη, ΓΥΝΑΙΚΑ της επανάστασης και του αγώνα, της αγάπης και της αγωνίας, της χαράς και της λύπης, του έρωτα και της μητρότητας, ΓΥΝΑΙΚΑ της επαρχίας και των αστικών κέντρων.
ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΙ ΣΕ ΤΙΜΩ ΓΥΝΑΙΚΑ γιατί είσαι πάντα κοντά μας, αγωνίζεσαι μια ζωή για να διεκδικήσεις το δικαίωμά σου στη δουλειά, για ένα καλύτερο αύριο. ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΙ ΣΕ ΤΙΜΩ εσένα ΓΥΝΑΙΚΑ που αγωνίζεσαι για να ζήσεις τα παιδιά σου και σου δίνουν ψίχουλα και σε περιφρονούν. ΣΕ ΤΙΜΩ ΓΥΝΑΙΚΑ γιατί ξέρω ότι τα βράδια ξενυχτάς κλαις και αγωνιάς για το αύριο.
Αλήθεια, ποια ΓΥΝΑΙΚΑ λοιπόν πρέπει να γιορτάζει αυτή τη μέρα; Η συνταξιούχος που κουλουριάζεται στο κρεβάτι και τρέμει από το κρύο και από τη φτώχεια, αλλά και από το φόβο μην τη σκοτώσουν για τα ψίχουλα της σύνταξής της; Η γυναίκα που αγωνιά για τα παιδιά της που είναι χωρίς δουλειά; Η γυναίκα η εργαζόμενη, που αγωνίζεται για ένα μεροκάμματο ντροπής και δουλεύει όλη μέρα και τώρα πάνε ν’ αυξήσουν και το όριο ηλικίας για να δουλεύει μια ζωή.
Η γυναίκα η άνεργη, η νέα κοπέλα που τελείωσε το πανεπιστήμιο και ψάχνει δουλειά; Η χήρα γυναίκα που τρέχει και δε φτάνει για ν’ αναστήσει τα παιδιά της; Η γυναίκα η ξενιτεμένη που ήρθε στον τόπο μας, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, ή οι τόσες γυναίκες που ζουν κατατρεγμένες στους δρόμους, χωρίς στέγη και χωρίς τροφή;
Σήμερα είναι η γιορτή σου ΓΥΝΑΙΚΑ, σήμερα σε τιμούν και σε αγνοούν. Κι εσύ αναρωτιέσαι για τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου που φεύγουν τραγουδώντας και γελώντας εις βάρος σου. Εσύ όμως εξακολουθείς να γιορτάζεις όλες τις μέρες του χρόνου και όλα τα χρόνια που καρφώνονται λουλούδια στα μαλλιά σου, σαν ηλιαχτίδες στα μάτια σου, σαν ρυτίδες στο πρόσωπό σου, σαν φως στα σκοτάδια.
Εσύ ξέρεις να ερωτεύεσαι και να γελάς, ξέρεις να δουλεύεις και να ξεχνάς, ν’ αγωνιάς και να ελπίζεις, να γεννάς και να λατρεύεις, να εμπνέεις και να εμπνέεσαι. Πόσα δεν ξέρεις να κάνεις κι ας μη το ξέρουν, πόσα δε δίνεις κι ας μην το βλέπουν. Όλα όσα είναι υπάρχουν μέσα στα μάτια των παιδιών σου. Ο κόσμος όλος υπάρχει μέσα στην αγκαλιά σου, τον κρατάς από το χέρι ακόμη κι όταν αυτός σου το αρνείται.
Μια γωνιά του χρόνου στόλισαν για σένα. Δεν θα την αρνηθείς κι ας είναι το ελάχιστο που σου οφείλουν. Οφείλουμε όλοι να κάνουμε κάτι για σένα ΓΥΝΑΙΚΑ. Για σένα αγρότισσα που σκάβεις με τα χέρια σου τη γη, που παίρνεις το λεωφορείο καθημερινά για τη δουλειά, στο εργοστάσιο, στο γραφείο, παντού, όπου κι αν εργάζεσαι, που πλένεις και μαγειρεύεις, για τον άνδρα σου και τα παιδιά σου, που αγωνιάς για το αύριο, που ξενυχτάς με τα όνειρα που δεν ήρθαν. Πόσες φορές δεν σε είδα να κλαις, να κρύβεις τα δάκρυά σου με την παλάμη σου. Πόσες φορές δεν έκρυψες τα χέρια σου αυτά τα τιμημένα στην μπλούζα σου, από τον πόνο και δεν ήθελες να το δείξεις.
Με ένα χαμόγελο πάντα μας υποδέχεσαι ΓΥΝΑΙΚΑ. ΓΥΝΑΙΚΑ έχεις πάντα γιορτή παρόλα τα προβλήματα και τις αγωνίες σου. ΓΥΝΑΙΚΑ εσύ πιες τα δάκρυα και τις χαρές σου, στην υγεία αυτών που σε θυμούνται σήμερα. Χαμογέλα στην καλοσύνη τους να σε τιμήσουν. Εμείς σε τιμούμε πάντα και μαζί θ’ αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Ε, ψιτ, γυναίκα σ’ αγαπώ. ΧΡΟΝΙΑ – ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.
* Πρόεδρος της Ένωσης Συν/χων ΙΚΑ Ν. Χανίων
8η Μάρτη — Διεθνής ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη
Το Δεκεμβρη του 1977, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε ψήφισμα για την καθιέρωση της ημέρας των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Γυναικών και τη Διεθνή Ειρήνη. Έτσι κάθε χρόνο τιμούμε την 8η Μάρτη, ως ημέρα μνήμης των αγώνων του Γυναικείου Κινήματος, ως ημέρα αποτίμησης των κατακτήσεων των γυναικών και ως αφετηρία νέων στόχων σε πολιτικό, κοινωνικό και ατομικό επίπεδο, για την ουσιαστική κατοχύρωση της Ισότητας των δύο φύλων σε όλες τις εκφράσεις της ζωής, ως ημέρα μνήμης για να μην ξεχνάμε ότι:
8η Μάρτη 1858 οι γυναίκες αγωνίζονται ενάντια στη φτώχεια:
Δικαίωμα στην εργασία με ανθρώπινες συνθήκες, κατώτατα όρια αμοιβών και ίση αμοιβή με τους άνδρες, 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση και μόρφωση, 8 ώρες ύπνου. Στις 8 Μαρτίου 1897 οι εργαζόμενες γυναίκες στην κλωστοϋφαντουργία, κατέβηκαν στους δρόμους σε απεργία, διαμαρτυρόμενες για τους χαμηλούς μισθούς σε απεργία και σε απάνθρωπες συνθήκες εργασίας.
Στις 28 Φεβρουαρίου 1909, εορτάστηκε στις ΗΠΑ η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Το 1910 διοργανώθηκε από όλες τις οργανώσεις της Σοσιαλιστικής Διεθνούς η Πρώτη Διεθνής Διάσκεψη των γυναικών στην Κοπεγχάγη. Στη διάσκεψη αυτή η Γερμανίδα Clara Zetkin πρότεινε την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, ως υπενθύμιση της απεργίας των Γυναικών της Νέας Υόρκης.
8 Μάρτη 2010 – 100 χρόνια προσφοράς και αγώνων. Η διεθνοποίηση της οικονομίας, η επικράτηση της ελεύθερης αγοράς, καθώς και η αχαλίνωτη ανάπτυξη του ανταγωνισμού, υπονόμευσαν τις κοινωνικές κατακτήσεις του παρελθόντος. Τεράστια τμήματα του παγκόσμιου πληθυσμού βιώνουν την φτώχεια εξαιτίας της απόλυτης ελευθερίας του εμπορίου, ενώ παράλληλα υπάρχει απίθανη συσσώρευση πλούτου, από την οποία οι φτωχές χώρες όχι μόνον δεν ωφελήθηκαν, αλλά έχασαν και τμήμα από το δικό τους πλούτου.
Οι γυναίκες που αποτελούν το μισό του πληθυσμού του πλανήτη μας, αντιμετωπίζουν προβλήματα που τους υπονομεύουν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα τους.
Οι αριθμοί είναι συνταρακτικοί :
- Από τα 750 εκατομμύρια αναλφάβητους, παγκοσμίως τα 2/3 είναι γυναίκες.
- Από το 1.300.000.000 που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, τα 900.000.000 δηλαδή 3 στους 4 είναι γυναίκες
- Αποτελούν το 50% των μεταναστών.
- Το 80% των προσφύγων.
- 4 εκατομμύρια γυναίκες πουλιούνται και αγοράζονται κάθε χρόνο .
- Η παράνομη είσοδος γυναικών και παιδιών καταναγκαστικής εργασίας και σωματεμπορίας στην Ελλάδα υπολογίζεται σε 350- 500 άτομα την ημέρα .
Η δουλεία , με διαφορετικά ονόματα , έχει γίνει εργαλείο πλουτισμού . Στις εξαθλιωμένες μάζες των οικονομικών και πολιτικών προσφύγων , αντι τροφής στέγης και εργασίας , προσφέρονται εκμετάλλευση, βία, κοινωνική περιθωριοποίηση , ψευδεπίγραφες ανθρωπιστικές επεμβάσεις. Από έρευνα του ΕΚΚΕ οι πιο ευάλωτες κατηγορίες που πλήττει ιδιαίτερα η φτώχεια είναι οι άνεργες , οι μετανάστριες, οι μονογονεϊκές οικογένειες με αρχηγό γυναίκα, τα πολύτεκνα νοικοκυριά, οι ηλικιωμένοι , τα ΑΜΕΑ, οι νέες γυναίκες.
Σύμφωνα με τον καθηγητή κ. Ρομπόλη , εκτιμάται ότι, η πορεία αποδόμησης του κοινωνικού κράτους και των δικαιωμάτων της εργασίας στα Κράτη-Μέλη της Ε.Ε. Η γνωστή αλληλεγγύη των γενεών , που υποκαθιστούν οικονομικά και προσωπική παρουσία , τα κενά έλλειψης κοινωνικής πολιτικής , ανήκει στο παρελθόν, καθώς όλο και περισσότεροι συνταξιούχοι περνούν το κατώφλι της φτώχειας και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αναζητούν κάποια συμπληρωματική έμμισθη απασχόληση.
Ο 20ος αιώνας κατοχύρωσε την οικονομική ισότητα και μας έδωσε τις ίσες ευκαιρίες. Ο 21ος αιώνας πρέπει να είναι συνεχής αγώνας για την διασφάλιση των κεκτημένων δικαιωμάτων, την επαναφορά όσων ήδη τα τελευταία χρόνια και παράλληλα ένας αγώνας για ίσες δυνατότητες . Κι αυτό δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αν δεν επαναλειτουργήσει το κοινωνικό κράτος. Ένα κοινωνικό κράτος που το κόστος του δεν αποτελεί πολυτέλεια.
Είναι απόλυτα ανταποδοτικό απέναντι στις πανανθρώπινες αξίες. Όπως είναι η οικογένεια , η μόρφωση, η ασφάλεια, η υγεία, το δικαίωμα στην εργασία, ο σεβασμός στην Τρίτη ηλικία, στην ιδιαιτερότητα του άλλου. Η αποσύνθεση των κοινωνιών μπορεί να καταπολεμηθεί μόνον μέσα από μια παγκόσμια δημοκρατική διακυβέρνηση, που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, που καταπολεμά την φτώχεια, που δίνει ίση αξία σε κάθε άνθρωπο.
Η συμμετοχή του τεράστιου γυναικείου δυναμικού αποτελεί προϋπόθεση για μια τέτοια δημοκρατία. Γιατί, σε μια τέτοια κοινωνία, ο γυναικείος πληθυσμός που αποτελεί την πλειοψηφία του πρέπει να είναι στο επίκεντρο των εξελίξεων. Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού για το 2010 περιλαμβάνει 4 κεντρικές πολιτικές δραστηριότητες.
- Ενίσχυση της απασχόλησης και της ελκυστικότητας της εργασίας,ιδιαίτερα για τις γυναίκες , τους νέους, τους μακροχρόνια ανέργους και άλλες ομάδες σε δυσμενή θέση της αγοράς εργασίας.
- Αντιμετώπιση της μειονεκτικής θέσης προσώπων και ομάδων όσον αφορά στην εκπαίδευση και την κατάρτιση.
- Ενίσχυση της οικογένειας, με έμφαση στη φτώχεια των παιδιών και στήριξη των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας.
- Κοινωνική ένταξη των ΑμεΑ, των μεταναστών και ατόμων /ομάδων κοινωνικά ευάλωτων λόγω πολιτισμικών χαρακτηριστικών.
Οι ανωτέρω προτεραιότητες οι οποίες αποτελούν στόχους και αξίες της ΕΓΕ μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνες. Ελπίζουμε η οικονομική συγκυρία να μη σταθεί για άλλη μια φορά εμπόδιο στην πραγματοποίηση τους. Η Ευρώπη οφείλει να εξακολουθήσει να πρωταγωνιστεί για την επικράτηση της Ειρήνης , της Ελευθερίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους , για όλους τους λαούς , γιατί το αντίθετο , θα ήταν μια αναίρεση της ιστορίας. Για να ζήσουν οι νεώτερες γενιές σε ένα καλύτερο κόσμο.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΓΕ Η ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΜΑΛΙΑ ΜΠΑΣΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΖΩΤΟΥ
