Αναγκάζομαι να επανέλθω για μια ακόμη φορά στο θέμα του ΒΟΑΚ, επειδή το τελευταίο διάστημα γίνονται συντονισμένες προσπάθειες και δημόσιες δηλώσεις, που δε γνωρίζω πιο σκοπό εξυπηρετούν, με στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων και τον αποπροσανατολισμό των πολιτών, σχετικά με την πρόταση που κατέθεσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης.
Σε απάντηση όλων αυτών θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι η πρόταση που κατέθεσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο για το Οδικό Δίκτυο της Κρήτης, με ημερομηνία 7 Δεκεμβρίου 2007 και με αποδέκτες όλα τα μέλη του Περιφερειακού Συμβουλίου, καθώς και όλους τους βουλευτές του νησιού, ήταν μια πρόταση άκρως διεκδικητική που αντιμετώπιζε συνολικά το θέμα του ΒΟΑΚ, των κάθετων οδικών αξόνων, του Νότιου Οδικού Άξονα, καθώς και του υπόλοιπου επαρχιακού οδικού δικτύου του νησιού μας.
Εφόσον, η συγκεκριμένη πρόταση, γινόταν αποδεκτή θα εξασφάλιζε πολλαπλάσιους εθνικούς, ευρωπαϊκούς και ιδιωτικούς πόρους από τα 400 εκατομμύρια ευρώ που προβλέπει ο προϋπολογισμός του ΥΠΕΧΩΔΕ, λύνοντας οριστικά το πρόβλημα της ασφαλούς και γρήγορης μεταφοράς στο νησί μας. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαμε να διαμορφώσουμε το οδικό δίκτυο της Κρήτης σε ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο, το οποίο θα πληρούσε τους κανόνες ασφάλειας, θα συνέβαλε στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων, στη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων που αποτελούν μάστιγα για το νησί μας, αλλά και στην οικονομική και τουριστική ανάπτυξη.
Η πρόταση που κατέθεσα για συζήτηση ήταν συνολική και κατά την άποψή μου εφικτή και υλοποιήσιμη, αρκεί η Πολιτεία να έβλεπε το θέμα με την απαιτούμενη σοβαρότητα και να έπαιρνε γενναίες αποφάσεις, καθώς το νησί μας δικαιούται ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο και οι συνθήκες το επιβάλλουν. Αυτό βέβαια προϋποθέτει και σύμπνοια από τους τοπικούς φορείς, οι οποίοι θα έπρεπε να αποδεχτούν επιτέλους ότι ένα τόσο μεγάλο και ακριβό έργο δε μπορούσε να γίνει χωρίς τη συμμετοχή ιδιωτών και να παραδειγματιστούν από τη στάση των φορέων στα μεγάλα οδικά έργα, που επικαλείται το ΤΕΕ, σε άλλες περιοχές της χώρας μας.
Το συνολικό κόστος για την πλήρη αναβάθμιση του οδικού δικτύου της Κρήτης υπερβαίνει τα 2,7 δις ευρώ, ενώ – σύμφωνα με την πρότασή μου – η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα ανέρχεται σε 1,5 δις ευρώ, με την παράλληλη χρηματοδότηση του όλου εγχειρήματος στην προγραμματική περίοδο 2007 – 2013 (πλέον των προγραμματισμένων 400 εκ. από το Τομεακό του ΥΠΕΧΩΔΕ και των 180 εκ. του ΠΕΠ, καθώς και 500 εκ. ευρώ από τους ΚΑΠ, Ταμείο Οδοποιίας ΘΗΣΕΑΣ κλπ.) με 300 εκ. ευρώ, που μπορούν να εξασφαλιστούν από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους.
Όπως είναι φανερό, με τη συγκεκριμένη πρόταση, όχι μόνο δεν εκμεταλλευόμαστε τα ήδη προγραμματισμένα κονδύλια του 4ου ΚΠΣ, αλλά διεκδικούμε και 300 εκ. ευρώ επιπλέον για τη συνολική αντιμετώπιση του οδικού δικτύου της Κρήτης. Για το λόγο αυτό είχαμε ζητήσει από το ΥΠΕΧΩΔΕ να στηρίξει έμπρακτα την πρότασή μας και να ενισχύσει τον προϋπολογισμό του για την οδοποιία της Κρήτης, προκειμένου στα επόμενα χρόνια να έχουμε ένα οδικό δίκτυο με σύγχρονες προδιαγραφές ασφαλούς και γρήγορης μεταφοράς, που θα συμβάλλει ουσιαστικά στην οικονομική ανάπτυξη του νησιού μας.
Σε αυτή την τεκμηριωμένη και εφικτή πρόταση, δεδομένης και της (τότε) θετικής προσέγγισης του ΥΠΕΧΩΔΕ, περίμενα τη στήριξη και του καθόλα αρμόδιου φορέα που είναι το ΤΕΕ, το οποίο όμως με διάφορα προσχήματα είχε διαφορετική άποψη. Δυστυχώς, όπως φαίνεται, λείπει το όραμα από τον τόπο μας και για μια ακόμα φορά θα αναγκαστούμε να διαχειριστούμε τη μιζέρια μας. Σε ότι με αφορά, ως Νομάρχης Χανίων, έχω αποδείξει ότι είμαι ανοικτός στο διάλογο και επιζητώ τη συνεργασία, με μοναδικό κριτήριο το συμφέρον του τόπου και των πολιτών, μακριά από μικροπολιτικές και παραγοντισμούς.
Επειδή, απ’ ότι φαίνεται σύμφωνα και με τις δηλώσεις του κ. Σουφλιά, το ΥΠΕΧΩΔΕ εγκαταλείπει τη λογική της διαδικασίας της Παραχώρησης για την Κρήτη, θα λειτουργήσω και στο θέμα του ΒΟΑΚ, εξαντλώντας κάθε διεκδικητική επιρροή που έχω για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των κονδυλίων του 4ου ΚΠΣ.
Ο ΝΟΜΑΡΧΗΣ
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΡΧΟΝΤΑΚΗΣ
