Κάλλιο αργά, παρά ποτέ,. λέει ο Λαός, και στην περίπτωσή μας ίσως βρίσκει τη δικαίωσή του. Άργησαν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες, μα τελικά φαίνεται να το αντιλαμβάνονται, πως η λεγόμενη Υπερδύναμη, δεν είναι Υπερδύναμη, και αν προσπαθεί- ανεπιτυχώς, να παίζει αυτό το ρόλο, ευθύνονται εκείνοι που τους παραχώρησαν ευθύνες, που αποδεικνύονται ανίκανοι να σηκώσουν.
Τους άφησαν σιγά- σιγά να βάλουν στο χέρι, και να καπελώσουν δύο διεθνείς Οργανισμούς. Τον ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ. Και να τους χρησιμοποιούν κατά το δοκούν, να Ισοπεδώνουν χώρες, να μακελεύουν λαούς, και να στέλνουν μετά, τις χώρες- μέλη, των παραπάνω οργανισμών, να αποκαθιστούν τις ζημιές, και να περιθάλπουν τα θύματά τους. Δέστε Αφγανιστάν. Δέστε Βαλκάνια. Δέστε Ιράκ. Και τι να πρωτοθυμηθούμε…
Κάποτε αυτό θα πρέπει να σταματήσει. Κάποτε οι ασπόνδυλοι πολιτικοί της Ευρώπης, μα προπαντός των μεγαλυτέρων χωρών της, θα πρέπει να καταλάβουν, πως τα συμφέροντα των υπερατλαντικών – όπως εκείνοι τα αντιλαμβάνονται δεν έχουν καμιά σχέση με εκείνα των Ευρωπαϊκών Λαών. Κάποτε ο στρουθοκαμηλισμός, και ο αλληθωρισμός, θα πρέπει να σταματήσουν. Κάποτε οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, πρέπει να σηκωθούνε όρθιοι.
Να μην γίνονται συνυπεύθυνοι, στα εγκλήματα μιας χούφτας ανεγκέφαλων, της μακρινής απέναντι όχθης. Ο καθένας ότι έχει πουλάει. Αυτοί δεν έχουν να δώσουν τίποτε καλό, στην ανθρωπότητα. Ανιστόρητοι είναι. Τρόμο και θάνατο παράγουν, αυτά εξάγουν. Κάποτε η ανθρωπότητα, θα τους αναπολεί με τρόμο. Η Ευρώπη έχει πολιτισμό να εξάγει. Ας μπολιάσουμε λοιπόν, τον πολιτισμό και την ιστορία μας, με άλλους πολιτισμούς, με άλλες λαμπρές ιστορίες, για νάρθει κάτι καλό στον ταλαιπωρημένο μας πλανήτη, και ας απομονώσουμε τους βάρβαρους, στη καταπατημένη πατρίδα τους.
Κάποτε θα πρέπει οι ασπόνδυλοι ηγέτες της Ευρώπης να διαλέξουν τι θέλουν για τους λαούς τους. Ευρωπαϊκή Ένωση, ή ΝΑΤΟ; Και να σταματήσουν να αλυσοδένουν τους λαούς τους, σε ένα οργανισμό, που δεν ελέγχουν και όπου στο ενεργητικό του έχει να επιδείξει μόνο εγκλήματα μόνο συμφορές. Ας ελπίσουμε η 2η Απριλίου 2008 στο Βουκουρέστι, να είναι η απαρχή μιας άλλης πολιτικής μιας άλλης σελίδας με τα αλλεπάλληλα όχι, στο καουμπόι της «Υπερδύναμης». Οι Λαοί της Ευρώπης δεν μπορούν και δεν πρέπει να πατούν σε δύο βάρκες. Η Ευρώπη με την ένωσή της- και τη Ρωσία στους κόλπους της- πρέπει το επιβάλλει η ιστορία της, ο πολιτισμός της να αποτελέσει μια ξεχωριστή οντότητα. Δεν της επιτρέπεται να αποτελεί την ουρά του ΝΑΤΟ. Το Πρακτοράτο άλλων υποδιέστερων λαών. Τόσες συμφορές έχει προκαλέσει αυτό το …ΝΑΤΟ στην ανθρωπότητα. Τι στο διάβολο πρέπει να προκαλέσει ακόμη για να αποφασίσουν τη διάλυσή του;
