Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα δεν είναι μόνο γνωστός ως μεγάλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, αλλά και για τον άδικο θάνατό του από τους Φαλαγγίτες του Φρανσίσκο Φράνκο σε ηλικία μόλις 33 ετών.
Μάνα όταν εγώ πεθάνω
μήνα το στ’ αφεντικά μας
τηλεγραφήματα στείλε
βορρά και νότο γαλάζια
εφτά κραυγές εφτά αίματα
εφτά του ύπνου παπαρούνες
λοξά φεγγάρια τσάκισαν
σε σάλες άδειες και σκούρες
(Από την ποιητική συλλογή «ΤΣΙΓΓΑΝΙΚΟ ΡΟΜΑΝΘΕΡΟ» Διάττων, Αθήνα 1989)
Γράφει ο Μανούσος Γ. Δασκαλάκης
Ο μεταφραστής του “ROMANCERO GITANO” Ηλίας Ματθαίου, γράφει στον πρόλογο της ποιητικής συλλογής. Γιατί αλήθεια ο Λόρκα είχε σε όλα του τα έργα αυτή την ψύχωση του θανάτου; Μας δίνει την εξήγηση ο ίδιος στην διάλεξη με θέμα «Θεωρία και παιγνίδι του Ντουέντε» που πρωτόδοσε στην Κούβα το 1929.
Σε όλες τις χώρες είπε τότε, «ο θάνατος είναι ένα τέλος. Έρχεται και κλείνονται οι κουρτίνες. Στην Ισπανία αντίθετα ανοίγονται. Πολλά άτομα ζουν εκεί ανάμεσα στα τείχη, ώσπου την ημέρα που πεθαίνουν τα βγάζουν στον ήλιο. Ένας νεκρός στην Ισπανία, είναι περισσότερο ζωντανός ως νεκρός απ’ ότι σ’ οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου». Όταν το ‘λεγε αυτό ο Λόρκα σίγουρα δεν υποπτευόταν πόσο θα δικαίωνε την τελευταία του φράση ο δικός του θάνατος. Πεθαίνοντας έτσι όπως πέθανε καταλήγει ο μεταφραστής του «έμεινε για πάντα ζωντανός στις μνήμες των ανθρώπων».
Ο γνωστός και καταξιωμένος σκηνοθέτης Κώστας Τσιάνος σκηνοθέτησε μια εκπληκτική παράσταση για το ΔΗΠΕΘΕΚ που θα συζητηθεί από τον καλλιτεχνικό κόσμο και τους κριτικούς του Αθηναϊκού και Περιφερειακού τύπου. Τα ήθη και τα έθιμα της Ισπανικής αγροτικής ενδοχώρας είναι κοινά με τα ελληνικά ήθη και έθιμα. Ιδιαίτερα με τα αυστηρά ήθη και έθιμα της Κρήτης με το γδικιωμό, την βεντέτα που ξεκλήρισε γενιές και γενιές ανθρώπων.
Σ’ ένα τέτοιο χωριό που θυμίζει χωριό της Κρήτης διαδραματίζεται ο μύθος του «Ματωμένου γάμου». Η τιμή της γυναίκας ενσωματώνει και την παρθενιά της και είναι αδιαπραγμάτευτη. Η χήρα γυναίκα που κλαίει άνδρα και γυιό λαβωμένους θανάσιμα από την καταραμένη βεντέτα και που η ψυχή της δεν έχει ανάπαυση. Ο αγρότης ο οποίος με τον γάμο σκέπτεται να ενώσει τα κτήματα. Ο πρωταγωνιστής που αγαπά άλλη γυναίκα παράφορα κι άλλη παντρεύεται και αποκτά και παιδί γιατί έτσι τόφερε η τύχη.
Η χήρα ετοιμάζεται να στεφανώσει τον μοναδικό γυιό της που λατρεύει και περιμένει πολλά εγγόνια. Ο γάμος θα γίνει αλλά οι νιόνυμφοι δεν θα περάσουν την πρώτη νύχτα του γάμου στο νυφικό κρεβάτι.Οι αντεραστές θα χτυπηθούν θανάσιμα και θα πέσουν και οι δύο λαβωμένοι από το πάθος του έρωτα και του θανάτου. Η παράσταση του ΔΗΠΕΘΕΚ είναι υψηλού επιπέδου αντάξια του ρόλου ενός Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου.
Συγχαρητήρια.
