Κύριε Διευθυντά, όταν γράφεται ή λέγεται στα Μ.Μ.Ε. μια ανακρίβεια και η ανακρίβεια αυτή προέρχεται από άγνοια των πραγμάτων, δεν προκαλεί ανησυχία διότι τα σφάλματα είναι ανθρώπινα. Όταν όμως οι ανακρίβειες είναι σκόπιμες, τα πράγματα διαφέρουν, διότι οι ανακριβολογούντες με τις ανακρίβειες τους, θέλουν να αποκρύψουν κάτι και αυτό το κάτι δεν μπορεί να είναι «ευχάριστο» για το κοινωνικό σύνολον.Αναφέρομαι, για την διένεξη που εμφανίζεται μεταξύ των Βουλευτών του Νομού και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ βαθμού, ήτοι του κ. Νομάρχου Χανίων και του Δημάρχου lναχωρίων για κάποια ειδική περιβαλλοντολογική μελέτη στο Ελαφονήσι και επειδή πιστεύω ότι η οποιαδήποτε μελέτη στο Ελαφονήσι, δεν μπορεί να είναι τελείως ανεξάρτητη από την ευρύτερη περιοχή της Χρυσοσκαλίτισσας θα μου επιτρέψετε να υπενθυμίσω στους αναγνώστες Σας μια άλλη διένεξη – καταγγελία, μεταξύ α) των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στα Χανιά και β) του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Τμήμα Δυτικής Κρήτης (Τ.Ε.Ε.ΙΤ.Δ.Κ.) κατά του τότε «ανίκανου» Υπουργείου Γεωργίας.
Για να γίνει κατανοητή η συμπτωματική ή μη ομοιότητα της διένεξης θα μου επιτρέψετε να επισημάνω μεταξύ άλλων:
- Ότι το 1989 η Νέα Δημοκρατία είχε επανέλθει στην εξουσία με Πρωθυπουργό το συμπολίτη μας τον κ. Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος αγνόησε εν ψυχρώ την θεωρία των υπογείων δεξαμενών όπως ο ίδιος τις είχε δεχτεί το 1979 και όριζε τον ΟΑΔΥΚ να τις «εκκενώσει» και υιοθέτησε την θεωρία των υπέργειων δεξαμενών ήτοι τα φράγματα και τις λιμνοδεξαμενές.
- Ότι την άνοιξη του 1980 έρχεται κάποια εταιρία στα Χανιά με επείγουσα εντολή να επιλέξει και να προτείνει θέσεις φραγμάτων και λιμνοδεξαμενών σε συνεργασία με την Δ/νση Εγγείων Βελτιώσεων (Δ.Ε.Β.) Χανίων στην οποία ήμουν Προϊστάμενος.
- Ότι μια από τις Λιμνοδεξαμενές που είχαν προταθεί ήταν και της Χρυσοσκαλίτισσας, στην οποία υπήρχε και θέση, στο κέντρο της πεδινή περιοχής και δυνατότητα μεταφοράς νερού από την λαγκαδιά της τότε κοινότητας Βάθης.
- Ότι αμέσως μετά την αναγνώριση της θέσεως, μαθαίνουμε από τις Εφημερίδες ότι: Οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ των Χανίων καταγγέλλουν στη Βουλή των Ελλήνων ότι «Καταστρέφουμε την ωραιότερη παραλία του Νομού, για να μαζέψουμε το νερό της βροχής και να το παραδώσουμε σε σκοτεινά συμφέροντα».
- Ότι η καταγγελία που ήταν εμφανώς εμπαικτική, έκαμε το «θαύμα της», το οποίον συνοψίζουμε τα παρακάτω πραγματικά γεγονότα:
Α. Για τις Λιμνοδεξαμενές : α) Η μοναδική θέση που είχε προταθεί για την Χρυσοσκαλίτισσα και που βρισκόταν όπως προαναφέραμε στο κέντρο της πεδινής περιοχής, άρα δεν είχε καμιά σχέση με την παραλία, διασπάστηκε «ετσιθελικώς» σε δύο θέσεις: Η μία θέση «μετακόμισε» στα ανατολικά της Χρυσοσκαλίτισσας, στις γύψινες πλαγιές της περιοχής και η άλλη «εντοπίστηκε» στην θέση Άγιοι Θεόδωροι, έξω από την περιοχή της Χρυσοσκαλίτισσας και εμελετήθηκε σαν μια, πρoφανώς, διότι ο αγωγός μεταφοράς νερού ήταν εν πολλοίς κοινός… β) Προταθήκανε «ετσιθελικώς» οι Λιμνοδεξαμενές, βασικά του Έλους και ειδικά του Ομαλού, οι οποίες παρουσίαζαν προβλήματα είτε στην θέση είτε στους αγωγούς μεταφοράς νερού.
Ωστόσο η κατασκευή της Λιμνοδεξαμενής του Ομαλού όπως εμφανίζεται πρόσφατα και κυρίως α) ότι έχουν παραχωρηθεί ούτε λίγο, ούτε πολύ 200 στρεμμ. για την κατασκευή της και β) από (ποια;) εντατική καλλιέργεια που θα γίνει σε υψόμετρο άνω των 1000 μέτρων θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες και στο πόσιμο νερό των Χανίων, νομίζω, χωρίς να μου πέφτει λόγος, ότι οι παραπάνω ισχυρισμοί υπερβαίνουν εμφανώς τα όρια που επιβάλει η στοιχειώδης λογική και η καλή πίστη και ότι εντάσσονται στο χώρο της κινδυνολογίας , εάν όχι στο χώρο του εμπαιγμού.
Β. Για τα Φράγματα : α) Στα φράγματα Ντερέ και Σέμπρωνα προσετέθει και το φράγμα Παλαιών Ρουμάτων και κυρίως β) Ότι ενώ το φράγμα του Ντερέ είχε τοποθετηθεί πάνω από τον οικισμό Ντερέ, η μελέτη το τοποθετούσε κάτω από τον ίδιο οικισμό, γεγονός που αποτελούσε πρόκληση ιδιαζούσης μορφής και με υποχρέωσε:
α) Να ρωτήσω τους τότε «πολιτικούς άρχοντες» βάσει ποιας νομικής, ηθικής, κοινωνικής ή και πολιτικής αρχής, έπρεπε να εκτοπίσουμε τους κατοίκους του οικισμού Ντερέ για να κατασκευάσουμε το Φράγμα και
β) Να τους τονίσω, ότι οι κοινωνίες που αναπτύσσονται με τέτοια κριτήρια ήταν περιττό να τους πάρει ο διάολος ..αφού θα πάνε μόνοι τους σ’ αυτόν.
Με δεδομένα τα παραπάνω και λαμβανομένου υπόψη:
Ι. Ότι ο Κήρυξ Χανίων, με Δ/ντή το νυν βουλευτή της Ν.Δ. στα Χανιά τον κ. Σ. Νικηφοράκη, στις 18.1.87 με αποκαλούσε δημόσια «θλιβερό άνθρωπο που με ύποπτα μέσα σαμποτάρω το αναπτυξιακό έργο του ΟΑΔΥΚ, ο οποίος ΟΑΔΥΚ ήταν γνήσιον τέκνον του κ. Μητσοτάκη», χωρίς κανείς να διερωτηθεί το από ποια πλευρά υπήρχαν, εάν υπήρχαν, θλιβεροί άνθρωποι.
ΙΙ. Ότι οι πολιτικοί Φίλοι και αντίπαλοι του κ. Μητσοτάκη, οι οποίοι συνέδεαν την σύσταση του ΟΑΔΥΚ με την επάρκεια του νερού, οι μεν Φίλοι θεωρούσαν την ύπαρξη του ΟΑΔΥΚ σαν γνήσιο τέκνον του κ. Μητσοτάκη, οι δε αντίπαλοι του, έτρεμαν, μήπως η θρυλούμενη γουρσουζιά (γκαντεμιά) του κ. Μητσοτάκη, θα επηρέαζε και τον χώρο του νερού, βασικού και αναντικατάστατου παράγοντα ζωής και στο φυτικό αλλά και ζωικό βασίλειο.
ΙΙΙ. Ότι την ίδια περίπου περίοδο κάποιοι «Φίλοι και δικοί» σε συνεργεία με Δικηγόρους, με Συμβολαιογράφους, με εφοριακούς υπαλλήλους, με Σουηδούς ή Γερμανούς εμπόρους ή επιχειρηματίες, πιθανόν και με πολιτική παρέμβαση, με κατάντησαν τελεσίδικα με την με αριθ. 570/94 απόφαση του Εφετείου Κρήτης, όχι θλιβερό άνθρωπο, αλλά «χρησάμενο, κοινώς διακονιάρη, ενός Ψευτοχρήστη, κοινώς μπαραμπάκο» κλπ., κλπ., υποχρεώθηκα να υποβάλλω την παραίτησή μου από το Δημόσιο, η οποία έγινε δεκτή την άνοιξη του 1992.
Ωστόσο η Γκαντεμιά στην Χρυσοσκαλίτισσα συνεχίστηκε για δύο διαφορετικούς λόγους.
- Ο πρώτος λόγος ήταν ότι η εταιρεία κατασκευών ανέλαβε την κατασκευή του έργου με έκπτωση 62,5% του αρχικού προϋπολογισμού του έργου χωρίς να βρεθεί κάποιος χριστιανός ορθόδοξος ή μη, να διερωτηθεί το τι αναπτυξιακό έργο θα κατασκευαστεί με το υπόλοιπο 37,5% του αρχικού προϋπολογισμού με συνέπεια η πρώτη εταιρεία να οδηγηθεί σε πτώχευση και να αρχίσει η χρονοβόρα διαδικασία της εγκατάστασης νέου εργολάβου.
- Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι η Λιμνοδεξαμενή που είχε «μετακομίσει» στα γύψινα υψώματα της περιοχής, υπέστη καθίζηση με συνέπεια από το επείγον της κατασκευής να μετατραπεί σε μακροχρόνιο και δυσεπίλυτο πρόβλημα.
Έτσι φτάσαμε αισίως το 2003 για να μάθουμε από τις εφημερίδες :
α. Στις 16.7.03 τις καταγγελίες του Βουλευτού του ΠΑΣΟΚ κ. Βαλυράκη τα περί «ποταμών πιστώσεων που χάθηκαν σε άχρηστα αρδευτικά έργα».
β. Στις 22.7.03. ότι ο ΤΟΕΒ Χρυσοσκαλίτισσας με επιστολή του διαμαρτύρεται για τις καταγγελίες του κ. Βαλυράκη.
γ. Στις 5.8.03,το κατά τα άλλα σεβαστό Τ.Ε.Ε.ΙΤ.Δ.Κ. αγνοεί τις θέσεις του ΤΟΕΒ Χρυσοσκαλίτισσας νομίμου οργάνου που είχε συσταθεί για την Διοίκηση Λειτουργία και Συντήρηση του έργου και καταγγέλλει τα περί «αναπτυξιακού έργου εν αχρηστία»
δ. Στις 6.8.03 δηλαδή την επομένη οι Βουλευτές των Χανίων του ΠΑΣΟΚ καταγγέλλουν τα περί «παρέμβαση για την Λιμνοδεξαμενή της Χρυσοσκαλίτισσας» και ζητούν από τον τότε Υπουργό Γεωργίας όσα και το Τ.Ε.Ε.ΙΤ.Δ.Κ. χωρίς να διερωτηθεί κανείς βάσει ποιας στοιχειώδους λογικής και καλής πίστης ο εκάστοτε υπουργός Γεωργίας, γνωρίζει περισσότερα απ’ όσα γνωρίζουν οι τοπικοί άρχοντες, εκλεγμένοι ή μη και εν πάσει περιπτώσει ποιανού τα συμφέροντα υπηρετούν ή εξυπηρετούν;
α. Τα συμφέροντα της «βιομηχανίας μελετών-κατασκευών», η οποία απορροφά ανεξέλεγκτα τους «ποταμούς» των πιστώσεων για να κατασκευάζει π.χ. αντλιοστάσια, τα οποία δεν έχουν νερό να λειτουργήσουν, αναπτυξιακά, όπως εκείνο του Πατελαρίου «το μεγαλύτερο της Μεσογείου», το οποίο λειτουργεί κάτω από τις «μεγαλύτερες γεωργήσεις του κόσμου» στα Μυλωνιανά ή
β. Τα συμφέροντα της αγροτικής ανάπτυξης, η οποία δυστυχώς γερνά και οι γέροντες αγρότες, το μόνο που μπορούν να κάμουν είναι να προσεύχονται και να αρχίζουν την προσευχή τους με την «Τζηφιανή» μαντινάδα, την οποία θέτω υπό την κρίση των αναγνωστών σας.
Ω! Παντοδύναμε Θεέ κι ήντα μας ξημερώνεις
κι εσύ πανούργε διάολε σαν ήντα μας σκαρώνεις.
Ευχαριστώ για την Φιλοξενία
Ιωάννης Κατσανεβάκης
Συνταξιούχος Γεωπόνος
