Ο γνωστός ως «πιανίστας της Σιέρρα Μάδρε», Romayne Wheeler, στη δεύτερη παγκόσμια περιοδεία του, επισκέφτηκε τη θεραπευτική κοινότητα του ΚΕΘΕΑ ΑΡΙΑΔΝΗ σήμερα Πέμπτη 3 Ιουνίου, μετά από πρόσκληση του Εναλλακτικού Σχολείου Ενηλίκων του ΚΕΘΕΑ ΑΡΙΑΔΝΗ. Μέλη και προσωπικό είχαν την ευκαιρία να αφεθούν στα λόγια και τις μελωδίες του ζώντας για λίγο μια άλλη πραγματικότητα, αυτή, της ζωής των Ινδιάνων Ταραχουμάρα.
Σε κλίμα ζεστό και φιλικό ο κ.Wheeler, περιέγραψε το ιστορικό της ζωής του μέχρι να φτάσει σήμερα να ζει με τη φυλή των Ινδιάνων Ταραχουμάρα του Βόρειου Μεξικού. Γεννήθηκε στις ΗΠΑ, μεγάλωσε στη Λατινική Αμερική και ολοκλήρωσε τις μουσικές σπουδές του στη Βιέννη. Έχει δώσει κοντσέρτα σε 52 χώρες του κόσμου, όμως τον κέρδισε η ζέση των Ταραχουμάρα και το Μεξικό, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα το 1992.
Στο Μεξικό θέλησε να μελετήσει την ινδιάνικη μουσική, όμως σιγά σιγά αφομοιώθηκε στον ινδιάνικο τρόπο και τη στάση απέναντι στη ζωή. Με ζωντανό τρόπο περιέγραψε τι ήταν αυτό που τον κράτησε κοντά στη φυλή των Ινδιάνων Ταραχουμάρα καθώς και κάποιες από τις αξίες και τις συνήθειές τους:
Μεγαλύτερη αξία στη φυλή έχει αυτός που προσφέρει περισσότερα. Υπάρχει αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια: Έτσι, για παράδειγμα, εάν θέλει κάποιος να φυτέψει τον αγρό του, μαζεύονται όλοι μαζί, τελειώνουν πολύ πιο γρήγορα το φύτεμα και συνεχίζουν τη μέρα τους με γλέντι και χορούς. Δεν ένιωσε ποτέ μόνος, διότι έχει δίπλα του 350 οικογένειες σαν να είναι όλες δικές του.
Ο χαιρετισμός τους δεν γίνεται με όλη την παλάμη, διότι αυτό σημαίνει δέσμευση σε γάμο, αλλά με το άγγιγμα των άκρων των δαχτύλων, εκδηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο το σεβασμό και την εκτίμηση για τον άλλον. Δεν μαλώνουν ένα παιδί, η επίπληξη είναι η αδιαφορία και η σιωπή των γύρω του απέναντί του. Το αντιμετωπίζουν ως ίσο προς ίσο, καλλιεργώντας έτσι την αξιοπρέπειά του. Δεν φιλούν τις συζύγους με τον ίδιο τρόπο που φιλάνε οι λευκοί, διότι έτσι ρουφούν την αγάπη και «δεν θα υπάρχει άλλη για αύριο». Έχουν θαυμάσιο τρόπο να μεταφράζουν τη ζωή και το θάνατο.
Δεν κλαίνε τους νεκρούς, χαίρονται και γλεντούν διότι η ψυχή είναι σαν την πεταλούδα που θέλει να επιστρέψει στο δημιουργό της. Δεν υπάρχει λέξη για την αγάπη, αυτή μεταφράζεται με την αλληλεγγύη και την αλληλοϋποστήριξη και αυτό δίνει νόημα στη ζωή τους. Πιστεύουν στην ταπεινοφροσύνη σαν αξία, γιατί η υπερηφάνεια διαχωρίζει έναν άνθρωπο από έναν άλλο και τον άνθρωπο από το θεό. Η μουσική για τον αποχωρισμό – το θάνατο, είναι χαρούμενη διότι αυτή βοηθάει την ψυχή να φύγει απ’ το σώμα. Δεν μιλούν για καλό ή κακό, αλλά για το τι είναι υπέρ ή κατά της ζωής. Χρειάζονται λιγότερα γι’ αυτό είναι πλούσιοι.
Ολοκληρώνοντας την διήγησή του ο κ. Romayne Wheeler είπε στα μέλη της θεραπευτικής κοινότητας:
«Η ευτυχία και η χαρά δεν είναι υλικά που αγοράζονται. Αν αναζητάς την ευτυχία, τότε τη χάνεις. Αν όμως δημιουργείς ευτυχία και χαρά στη ζωή, τότε σου έρχεται πολλαπλάσια πίσω. Έτσι αντικαθίστανται η μελαγχολία και η θλίψη».
