Απλό, όσο και αληθινό το απόφθεγμα, ή σλόγκαν; « Σωστός πολίτης είναι ο ενημερωμένος πολίτης». Όποιος ή όποιοι το διατύπωσαν, πίστεψαν όμως στην δυνατότητα υλοποίησής του ή απλώς εκφράσανε… ευσεβείς πόθους; Βαθύτατα έντιμο, όμως βάζοντας στη μία μεριά την αναγκαιότητα της υλοποίησης αυτού του σλόγκαν , και στην άλλη την πληθώρα των στοιχείων που είναι ενάντια στη σωστή ενημέρωση, αυτό το σλόγκαν.. αποπνέει ρομαντισμό! Ας δούμε αυτά τα στοιχεία, που αποτελούν την ουσία της καθημερινότητας που ζούμε και κυρίως υφιστάμεθα: Αντιτιθέμενα συμφέροντα, μία και ζούμε σε ταξική άρα ανταγωνιστική κοινωνία. Σύνδρομα που παραπέμπουν στο στίχο του Καβάφη «ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ».
Του Αντώνη Χαρχαλάκη
Σκοπιμότητες για την διαιώνιση ενός κοινωνικού μοντέλου, με κυρίαρχα τα διάφορα «εποικοδομήματα», που συμφέρουν και βολεύουν κάποιους. Δηλαδή έχουμε το κυρίαρχο οικονομικό οικοδόμημα και επ’ αυτού – σε συνύφανση με αυτό και μεταξύ των – τα: Νομικό-Πολιτικό-Θρησκευτικό-Πολιτιστικό, εποικοδομήματα. Η ισχύς και του κυρίαρχου, αλλά και των επί οικοδομημάτων, είναι στη βάση της δυσκολίας, έως αδυναμίας για σωστή ενημέρωση του πολίτη. Φυσικό τω λόγω, κάποιοι πρέπει.. να λειτουργήσουν όλο το παραπάνω εποικοδόμημα. Πρόκειται για άτομα, που κι αν ακόμα έχουν την προδιάθεση να κραυγάσουν αυτά που θέλει ν’ ακούσει ο αποδέκτης του λόγου των ( πολίτης) τελικά ενσωματώνονται στο Σύστεμ των ΜΜΕ, ηλεκτρονικών και έντυπων. Έτσι έχουμε τους λεγόμενους «παπαγάλους», εκόντες – άκοντες.
Σαφώς η χρόνια προσπάθειά των να καναλιζάρουν τον πολίτη προς την κατεύθυνση που επιβάλλει ο εργοδότης – διαπλεγμένος με την κρατούσα πολιτική – έχει αποκαλυφθεί, γιατί «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον». Με συνέπεια ν’ ακούμε συχνά, με δυνατές φωνές αφορισμούς όπως: « αλήτες, ρουφιάνοι δημοσιογράφοι». Φυσικά οι κύριοι αυτοί παριστάνουν τους …. Ψόφιους κοριούς και σπάνια δικαιολογούνται δια ζώσης. Γι’ αυ τά κα γι’ αυτά, ο Τύπος διέρχεται κρίση, γι’ αυτό πέφτουν και τα ποσοστά τηλεθέασης.
Είναι οπωσδήποτε μια υγιής αντίδραση της κοινής γνώμης αυτό. Όμως δυστυχώς ο πολίτης κρατιέται σε καραντίνα όσον αφορά την αλήθεια και της αλήθειες που έχει απόλυτη ανάγκη. Για την ποιότητα της ζωής του. Κι έτσι, έχουμε εκτρωματικές καταστάσεις, όσον αφορά την ανάδειξη εκείνων που διαχειρίζονται τις υποθέσεις του πολίτη, σε συλλογικό – προσωπικό επίπεδο. Και καταντά κενό γράμμα το λεγόμενον συχνά « ψηφίσατε τους αρίστους»…. Γιατί, εδώ π ου τα λέμε, οι … υπέρ των «αρίστων» είναι οι ίδιοι βαθύτατα διαπλεγμένοι!
Τις συνέπειες τις βιώνουμε στην καθημερινότητά μας, εν μέσω «μεταρρυθμίσεων» , σκανδάλων τύπου Βατοπεδίου και όχι μόνο, συνηγοριών υπέρ των ενόχων, μηδενισμό των δεικτών απασχόλησης, ηθικής και πολιτικής κατρακύλες, απαξίωσης των πάντων, και μιας κοινωνικής πραγματικότητας που παραπέμπει στο Βιβλικό μύθο « Σόδομα και Γόμορα». Με τον πολίτη, μέσα σ’ αυτό τον καταπιώνα των πάντων, να διερωτάται εναγωνίως: Που πάμε; Ποιο θα είναι το μέλλον των παιδιών μας; Που πήγαν εκείνα που μας έθρεψαν κ αι μας ποδηγέτησαν, έστω εν μέσω στερήσεων; Ποιος ή ποιοι θα ρίξουν τον λίθον του αναθέματος ενάντια σ’ αυτό το χάος; Ποιος θα μας δώσει κίνητρα γι’ αυτό;
Και δυστυχώς, δεν δείχνει να υπάρχει απάντηση, και διάθεση για απάντηση… όλα κυλάνε προς την ουτιδανότητα και προς τον μηδενισμό κάθε αξίας και κάθε αντίστασης… Άρα ως έθνος έχουμε πτωχεύσει .. τραγικό… Και καπάκι σε όλα τα παραπάνω, η ΚΡΙΣΗ που προέκυψε από την ακράτεια των εχθρών της αντικειμενικής ενημέρωσης ( τραπεζών – πολιτικών τους πρακτόρων) για όλο και περισσότερα, όλο και μεγαλύτερα κέρδη! Που θα οδηγηθούμε, πως θα πορευτεί η ανθρωπότητα, μέσα απ’ αυτές τις συμπληγάδες; «Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση» από τους καθ’ ύλην αρμόδιους για την ενημέρωσή μας! Μόνο καλλιέργεια τρομωδών συνδρόμων, π ου εντείνουν το στρες των αγορών και των ανθρώπων της καθημερινότητας…. Γιατί άραγε; Πιστεύω γιατί θέλουν να μας κάνουν θύματα.. εις διπλούν! Για να κερδοσκοπήσουν αφάνταστα, εν μέσω κρίσης , εκείνοι που κερδοσκοπούν και μονίμου βάσεως εις βάρος μας, και να μας καθηλώσουν επί τα αυτά….
Βλέπουμε τι γίνεται με το … ασανσέρ των επιτοκίων, βλέπουμε το θέατρο της ελεεινής μορφής, που παίζουν από κοινού τραπεζίτες και πολιτικοί εντολοδόχοι των κοινώς η Κυβέρνηση….. Που από κοινού με τα εκτρωματικά πολιτικά σχήματα, μας χλευάζουν ασύστολα, πουλώντας μας ταυτόχρονα… εκδούλευση.
Όμως ας ξαναγυρίσουμε στο θέμα της ενημέρωσης του πολίτη: Μέσα σ’ αυτό τον καταιγισμό της κρίσης, που σίγουρα θα μετατραπεί σε τυφώνα, ο πολίτης παρακολουθεί αγνοών και περίτρομος την σοβούσα καταστροφή του. Τα κύματα των Ανέργων που συνεχώς διογκώνονται . Την παραγωγική βάση της χώρας να μην δίνει τους δείκτες του ΑΕΠ που έχει δυνατότητες.
Το βάλτωμα της δημόσιας ζωής (Βατοπέδι – Τοπλού κλπ.) Την π αγωνιά της αγοράς, τον ξεπεσμό της λαϊκής αξιοπρέπειας που τον πιστοποιούν οι… εφορμήσεις στις σάπιες τομάτες των «λαϊκών». Με λίγα λόγια τον υποβιβασμό αυτού που λέμε βιοτικό επίπεδο. Όμως ποιος ή ποιοί τολμούν να χτυπήσουν «τη γροθιά στο μαχαίρι» και να διερμηνεύσουν το άχ και το βαχ του πολίτη, βοηθώντας τον να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων; Περιττή η ερώτηση προκειμένου περί «παπαγάλων»… Κι ελάχιστες οι περιπτώσεις που έντυπα αρθρώνουν σοβαρό και αξιόπιστο λόγο, όμως έχει ληφθεί μέριμνα να μην διαβάζονται. Δεν εννοώ φυσικά τα έντυπα ενός συγκεκριμένου πολιτ. Χώρου, αλλά και άλλα ανένταχτα που λένε τα σύκα- σύκα….
