Η τοποθέτηση του αρχηγού ΓΕΕΘΑ ναυάρχου Ευάγγελου Αποστολάκη στην θέση του υπουργού Εθνικής Άμυνας σπάει την «παράδοση» της Μεταπολίτευσης, που ήθελε επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων να τίθεται πολιτικό πρόσωπο ώστε αφενός να εποπτεύει το στράτευμα και να διασφαλίζει ότι λειτουργεί αυστηρά στα πλαίσια που ορίζει το Σύνταγμα, αφετέρου να λαμβάνει τις πολιτικές αποφάσεις για χειρισμούς σε κρίσιμα ζητήματα, διαθέτοντας πολιτική νομιμοποίηση και επωμιζόμενος και το ενδεχόμενο πολιτικό κόστος.
Στην 45ετία που μεσολάβησε από το 1974 υπήρξαν και άλλοι υπουργοί Εθνικής Άμυνας που προέρχονταν από τις Ένοπλες Δυνάμεις, όταν όμως αναλάμβαναν το «τιμόνι» του ΥΠΕΘΑ είχαν αποστρατευτεί και περάσει στον πολιτικό στίβο.
Συγκεκριμένα, από τις ένοπλες δυνάμεις προέρχονταν οι υπουργοί Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος (25 Απριλίου 1986 – 2 Ιουλίου 1989, Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου 1985), Θεόδωρος Ντεγιάννης (12 Οκτωβρίου 1989 – 23 Νοεμβρίου 1989, Υπηρεσιακή κυβέρνηση Ιωάννη Γρίβα 1989), Τζαννής Τζαννετάκης (23 Νοεμβρίου 1989 – 13 Φεβρουαρίου 1990, Οικουμενική κυβέρνηση Ξενοφώντα Ζολώτα 1989), Φραγκούλης Φράγκος (17 Μαΐου 2012 – 21 Ιουνίου 2012, Υπηρεσιακή κυβέρνηση Παναγιώτη Πικραμμένου 2012) και Ιωάννης Γιάγκος (28 Αυγούστου 2015 – 23 Σεπτεμβρίου 2015, Υπηρεσιακή κυβέρνηση Βασιλικής Θάνου 2015).
