« Οι Ελληνίδες και Ελληνες, εκφράσθηκαν, μέσα σε μια προεκλογική περίοδο, όπου κυριάρχησαν οι εύκολες λύσεις, η νεφελώδης και αόριστη δημαγωγία, η ανεπάρκεια προτάσεων για να μπορέσουν να αντικατασταθούν οι αδυναμίες και οι παθογένειες ετών, με ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης, εν μέσω της πιο βαθιάς οικονομικής κρίσης που γνώρισε η χώρα.
Μια περίοδο, που η όποια πολιτική ενέργεια εξαντλήθηκε στην απλουστευτική ρητορική υπέρ ή κατά του μνημονίου, που πολιτικοί υποσχέθηκαν τα πάντα στους πάντες, για να μείνουμε στην ίδια τροχιά του ελλειμματικού κράτους, της διάλυσης κάθε παραγωγικού τομέα της οικονομίας.
Το ζητούμενο σήμερα είναι να αναδειχθεί το σχέδιο, η πρόταση για το αύριο.Η περίοδος των εύκολων λύσεων, της δημαγωγίας ολοκληρώθηκε με την είσοδο στην Βουλή ακραίων λογικών.Ήρθε η ώρα της επιστροφής στον πραγματισμό για όλους.Και ο πραγματισμός αυτός πρέπει να έχει ως στοιχεία διεξόδου την ευρωπαϊκή πορεία, τις μεταρρυθμίσεις, τις διαρθρωτικές δομικές και θεσμικές αλλαγές, για ένα σοβαρό και σύγχρονο κοινωνικό κράτος, την εκμετάλλευση των αναπτυξιακών εργαλείων που μας παρέχονται για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.Και πάνω σε αυτά μπορούν να υπάρξουν συγκλίσεις, αυτό απαιτεί η Κοινωνία.
Με την έκφραση των Πολιτών στην Ευρώπη, μεταξύ της στάσης Γερμανών και βορείων ψηφοφόρων και των δημοσιονομικών δυσκολιών και του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας του νότου, η Ευρωπαϊκή Δημοκρατία, ενώ ίσως να μην διαφαίνεται προς στιγμήν, είναι το αναπόφευκτο επερχόμενο βήμα, ίσως νωρίτερα από το αναμενόμενο. Η Ελλάδα πρέπει ν΄αντέξει μέχρι τότε και η ανάκτηση της κοινής λογικής είναι απαραίτητη. Η Ευρωπαϊκή Δημοκρατία και η κοινή μοίρα ειρήνης, ελευθερίας ευνομίας, αλληλεγγύης και βιώσιμης ευημερίας των επόμενων γενεών είναι ένα επίκαιρο, ελληνικό εθνικό όραμα και πολύ περισσότερο ένας ρεαλιστικός αλλά δύσκολος στόχος για τον οποίο αξίζει να εργασθούμε και να θυσιάσουμε το εύκολο βόλεμα και τους κοντόθωρους εθνικούς υπολογισμούς ».
