Αλήθεια, ποιος, από κάποιας ηλικίας και πάνω, που ζούσε στην Αθήνα δεν θυμάται τον καταμουρτζουνη; Ωραία. Ας πούμε λοιπόν δύο λόγια για τον Καραμουρτζούνη, για εκείνους, που στην δεκαετία του ’60, ήταν μικροί, ή δεν είχαν γεννηθεί ακόμα. Ο καραμουρτζούνης που λέτε, ήταν ένας φιλάνθρωπος- με εισαγωγικά ή όχι- μέσα στην δεκαετία όπως είπαμε του ’60. Το να υπήρξε στ’ αλήθεια φιλάνθρωπος ή όχι, δεν το ξέρουμε, και δεν είναι του παρόντος να το σχολιάσουμε. Γεγονός πάντως είναι πως στη δεκαετία που αναφέραμε, τα πολυσύχναστα μέρη της Αθήνας είχαν γεμίσει κερματοδέκτες με την ένδειξη καραμουρτζούνης- φιλανθρωπία, και ο κόσμος έριχνε τον οβολό του για το θεάρεστο έργο ενός συνανθρώπου μας.
Του Κώστα Π. Μανιά
Το αξιοσημείωτο στην περίπτωσης, δεν είναι αν ο καραμουρτζούνης της εποχής , ήταν ένας φιλάνθρωπος, ή ένας κοινός απατεώνας, αλλά η ίδια η εποχή. Μια εποχή που ο άνθρωπος πραγματικά υπέφερε οικονομικά, και που οι Τράπεζες δύσκολα δάνειζαν, αφού δεν είχαν ακόμα μάθει, να βγάζουν εύκολα στο σφυρί, το ακίνητο του φτωχού δανειολήπτη.
Μια εποχή όμως που διάθεση για βοήθεια , και αφέλεια, περίσσευαν σ’ αυτόν τον τρόπο. Μα το σπουδαιότερο. Το πρωί όλοι οι κερματοδέκτες, βρισκόντουσαν ανέγγιχτοι στην θέση τους, να περιμένουν το φιλοδώρημα του φτωχού. Ήταν η εποχή που την βία την βλέπαμε, μονάχα στο σινεμά, και δη, σε αμερικάνικες ταινίες. Γι’ αυτό δεν είναι υπερβολή όταν λέμε, πως η βία – σε οργανωμένη μορφή- ήρθε από την Αμέρικα, ήρθε από την Δύση.
Αφορμή για να γραφτούν οι παραπάνω γραμμές, έδωσαν οι ληστείες, και η διανομή αγαθώς στον κόσμο, που πραγματοποιήθηκαν τις τελευταίες ημέρες σε σούπερ Μάρκετ γνωστός αλυσίδας.
Σύγχρονοι καραμουρτζούνηδες; Μπορεί. Μα προς Θεού. Αλλοίμονο αν η φιλανθρωπία περάσει με τέτοια μορφή, τότε όχι μονάχα θα χάσει το νόημα της., αλλά αντίθετα θα δημιουργήσει αρνητικά συναισθήματα στην κοινωνία μας. Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, ένα τέτοιο μάθημα χρειαζόταν. Και είχε πολλούς αποδέκτες νομίζω. Αλλά μέχρι εκεί. Αν επιθυμούν και εκείνοι που το αποτόλμησαν να προβληματίσει θετικά. Αυτή η πράξη είχε νομίζω ένα συμβο9λικό χαρακτήρα, που αναδεικνύει ένα κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα στο οποίο κανένας δεν έχει το δικαίωμα να κλείνει τα μάτια. Οι έχοντες και οι κατέχοντες, έχουν επικίνδυνα ξεσαλώσει. Ποτέ άλλοτε η αισχροκέρδεια, δεν είχε πάρει τέτοιες διαστάσεις, και η κυβέρνηση- δια του αρμοδίου υπουργού της, – ακόμη μετρά τον αριθμό μέτρων, που σκέφτετε να πάρει για την πάταξή της.
Κύριοι . Ή δεν θέλετε ή δεν μπορείτε, να ελέγχεται τους κάθε λογής κλέφτες. Ή έτσι ή αλλιώς πάντως, για το Λαό και τον τόπο, έχετε καταντήσει επικίνδυνοι.
