Γράφει η Ροδάνθη Κουμή
Αυτό που συμβαίνει στις μέρες μας ή καλύτερα τα τελευταία 25 χρόνια αφότου μπήκε η ιδιωτική τηλεόραση στους δέκτες μας είναι απίστευτο!
Τεράστια κύματα παραπληροφόρησης μας πνίγουν καθημερινά από δημοσιογράφους, μπαρουσιαστές και ιδιοκτήτες σελίδων του διαδικτύου – μιας και το διαδίκτυο από το 2004 και έπειτα σφήνωσε στην ζωή μας – και μας υποδεικνύουν το τρόπο που θα πρέπει να σκεπτόμαστε.
Δεν μεταφέρουν την είδηση αυτούσια ,αλλά δημιουργούν γύρω από αυτήν φανφαρισμούς, λυρισμούς και ψέματα.
Στοχεύουν στον μέσο νου και στην χειραγώγηση της μάζας, του μέσου νου.
Αυτοί είναι οι λεγόμενοι “παραπληροφοριοδότες”.
Κατεβάζουν και ανεβάζουν κυβερνήσεις, σπέρνουν διχόνοια, σπέρνουν σπόρους ρατσισμού όπου εκείνοι θέλουν και δημιουργούν ψευτοεπαναστάσεις προς όφελος πάντα δικό τους!
Δεν είναι άνθρωποι απλοί, λαϊκοί, άνθρωποι σαν εμάς.
Οι “παραπληροφοριοδότες” είναι άνθρωποι της γραβάτας, των πανεπιστήμιων και των περγαμηνών.
Και αλίμονο σε εμάς που δεν έχουμε διαβάσει, δεν έχουμε ερευνήσει σωστά στην ζωή τούτη τα βήματα μας, δεν έχουμε ελεύθερη σκέψη και βούληση.
Kαταπίνουν αμέσως σαν καρχαρίες την συνείδηση και την σκέψη μας και την κρατούν δέσμια στη δική τους άποψη και μόνο.
Ακούω και διαβάζω καθημερινά ειδήσεις πλανεμένες, κουτσουρεμένες, απίστευτα κρυμμένες .
Ακούω καθημερινά ανθρώπους να υποστηρίζουν τον τάδε δημοσιογράφο ή την τάδε εκπομπή ή την τάδε διαδικτυακή σελίδα με τόσο πάθος που απορώ που πήγε η ανθρώπινη σκέψη.
Ακούω διαρκώς ανθρώπους να διαβάζουν και να πιστεύουν αυτά που διαβάζουν σε δυο ή τρεις ή και περισσότερες εφημερίδες με φανατισμό, χωρίς να ψάχνουν, χωρίς να ερευνούν αν η είδηση έρχεται κατευθείαν από την πηγή ή στο δρόμο παραστράτησε.
Θυμάμαι παλιά, πριν μπουν τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης και το διαδίκτυο στην ζωή μας, ήμασταν πιο χαρούμενοι και πιο γελαστοί και λιγότερο καχύποπτοι.
Διαβάζαμε βιβλία που μας φύτευαν την αληθινή γνώση και μας δημιουργούσαν αλάνθαστη σκέψη και κρίση.
Διαβάζαμε την ιστορία μας και ξέραμε πως ότι έγινε κάποτε θα ξαναγίνει στον χρόνο.
Τώρα είναι σαν να μας βομβαρδίζουν το μυαλό και αλίμονο σε αυτόν που θα αντισταθεί.
Αλίμονο σε αυτόν που θα ξεσκεπάσει τους “παραπληροφοριοδότες”!
Αλίμονο!
Δεν θα μακρηγορήσω γιατί θεωρώ και πιστεύω ότι τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και εγώ στα λόγια δεν θέλω να είμαι φτωχή!
Θα πω μόνο προσοχή στον τρόπο που μας πασάρουν ειδήσεις, πράγματα και καταστάσεις.
Μυαλό έχουμε, κρίση έχουμε, ελευθερία έχουμε ας είμαστε επιλεκτικοί και προσεκτικοί.
