Το πασίγνωστο και πολυτραγουδισμένο οροπέδιο του Ομαλού Χανίων είναι καθιερωμένος τόπος εκδρομής αλλά και πέρασμα προς διάφορους άλλους ορειβατικούς – πεζοπορικούς προορισμούς (Καταφύγιο Καλλέργη, πέρασμα φαραγγιού Σαμαριάς από το Ξυλόσκαλο, πορεία προς Κουστογέρακο από τον Σελινιώτικο Γύρο κ.α.). Είναι φανερό πως μια «ανάπτυξη» –με την καλή έννοια- της ευρύτερης περιοχής, οπωσδήποτε θα βασίζεται κατά μεγάλο μέρος στον τουρισμό.
Σε ποιόν τουρισμό όμως; Στον μαζικό που δημιουργεί τεράστια περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα και δημιουργεί οικιστικά εκτρώματα; Ή στον ήπιο περιηγητικό-φυσιολατρικό τουρισμό, που μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά και αλληλοϋποστηρικτικά με την τοπική γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή χωρίς να διαλύσει τον κοινωνικό ιστό και τον τοπικό πολιτισμό;
Η ερώτηση δεν είναι ρητορική, είναι ουσιαστική, και είναι σημαντικό να απαντήσουν σ΄αυτήν και η τοπική αυτοδιοίκηση, και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το ΥΠΕΧΩΔΕ και όλοι οι φορείς που εμπλέκονται στα έργα και τις διάφορες δραστηριότητες της περιοχής. Είναι ουσιαστική, γιατί, όποιος αποδέχεται την ήπια και «αειφορική» εκδοχή της ανάπτυξης (όπως εμείς), πρέπει να πάρει μέτρα για την ουσιαστική προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής (βλάστηση, πανίδα, υδρογεωλογία, οικολογική λειτουργία, τοπίο).
Αυτή τη στιγμή, όμως, παρατηρούμε στην περιοχή έργα και δραστηριότητες που είτε αντιφάσκουν μεταξύ τους είτε μονόπλευρα και ανεξέλεγκτα οδηγούν σταδιακά σε υποβάθμιση του περιβάλλοντος χωρίς δυνατότητα επανόρθωσης. Συγκεκριμένα, αναφερόμαστε:
- Στην ανεξέλεγκτη, χωρίς σχέδιο και συχνά παράνομη οικοδόμηση ξενοδοχείων, ταβερνών κ.α. οικημάτων, με τρόπο που δημιουργεί αλλοίωση του τοπίου και αισθητική υποβάθμιση (οπως εκθέσαμε σε παλαιότερη ανακοίνωσή μας).
- Στην εκτεταμένη υπερβόσκηση που γίνεται στην περιοχή, που υποβαθμίζει σοβαρά τη βλάστηση και απαιτεί τη λήψη μέτρων, μια και με την αύξηση της θερμοκρασίας που παρατηρείται χρόνον με το χρόνο η κατάσταση θα χειροτερέψει.
- Στην επικείμενη κατασκευή από τον Ο.Α.ΔΥ.Κ. λιμνοδεξαμενής για άρδευση έκτασης 292 στρεμμάτων στο οροπέδιο (προς την πλευρά του Σελινιώτικου Γύρου), δηλαδή πολύ μεγάλης σε μέγεθος σε σχέση με τη συνολική επιφάνεια του οροπεδίου (που είναι περίπου 6.000 στρέμματα). Κανείς δεν θα είχε αντίρρηση γενικά για μια λογικού μεγέθους λιμνοδεξαμενή στην περιοχή, που θα μπορούσε να βοηθήσει την τοπική αγροτική οικονομία και την πυρασφάλεια του Εθνικού Δρυμου.
Ωστόσο, κρίνουμε πως το συγκεκριμένο μέγεθος: α) Θα οδηγήσει, σε συνδυασμό με την κατασκευή δεξαμενής 500 κ.μ., σε σοβαρή αλλοίωση του τοπίου (όπως βλέπουμε το οροπέδιο από ψηλά) β) Δεν δικαιολογείται σε καμμία περίπτωση η ανάγκη για συγκέντρωση 750.000 κυβικών μέτρων νερού, ποσότητα πολύ μεγαλύτερη από τις απαιτήσεις των λίγων καλλιεργειών τις περιοχής, όπως παραδέχονται και οι συγγραφείς της σχετικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
Τελικά, γίνεται ένα τόσο μεγάλο έργο μόνο και μόνο για να εκταμιευτούν κάμποσα εκατομμύρια Ευρώ από την Ε.Ε.; Η μήπως γίνεται για να δρομολογηθεί στο οροπέδιο μια αλαλούμ τουριστική «ανάπτυξη» με πλήθος ξενοδοχείων με πισίνες και γκαζόν, όπως διαφαίνεται από το κείμενο της παραπάνω ΜΠΕ; Δεν μπορεί να γίνει μικρότερο το έργο;
