Σήμερα δεν θα επαναλάβω αυτές τις φράσεις που είχα χρησιμοποιήσει προ ημερών. Απλά θα εκφράσω την απογοήτευση μου και θα πω ότι θλίβομαι βαθύτατα για το κατάντημα των θεσμών. Όταν κόμματα, όχι στο σύνολο τους, Βουλευτές, επιτροπές συστρατεύονται με στόχο την συγκάλυψη μιζαδόρων, κλεπτών, λωποδυτών, απατεώνων και όχι μόνο αυτό, αλλά χρησιμοποιούν ως φύλλο συκής την στοχοποίηση αθώων, τότε κάτι δεν πάει καλά στο βασίλειο της Δανιμαρκείας.
Αλήθεια πιστεύει κανείς εδώ μέσα ότι όπως εξελίχθηκε η έρευνα σε σχέση με την υπόθεση της SIEMENS απεκαλύφθη η αλήθεια; Είμαι βέβαιος ότι ουδείς το πιστεύει. Το σημαντικότερο όμως αγαπητοί συνάδελφοι είναι ότι δεν το πιστεύει κανείς στην κοινωνία. Όλοι μιλούν για συγκάλυψη, όπως το ίδιο λένε για ό,τι έχει να κάνει με όλα τα μεγάλα σκάνδαλα των τελευταίων χρόνων, για απύθμενη διαφθορά.
Η κοινωνία θέλει ενόχους, θέλει τιμωρία και όσο δεν τα βλέπει ενισχύεται η αγανάκτηση εναντίον όλων, οργίζεται, γεμίζει τις πλατείες, μας αποδοκιμάζει. Και τιμωρία δεν υπήρξε μέχρι σήμερα, ούτε και θα υπάρξει στο μέγεθος που περιμένουν οι πολίτες και αυτό επιτείνει την απαξίωση του συστήματος.
Το κουκούλωμα αντί για την κάθαρση προφανώς και οφείλεται στην έλλειψη πολιτικής βούλησης. Ειδικά στην υπόθεση της SIEMENS αυτό εκδηλώθηκε ποικιλοτρόπως και διακομματικώς. Αν θέλει το Ελληνικό κράτος, μπορεί να πληροφορηθεί από την εταιρεία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ΝΕΛΕ που εδρεύει στο Μιλάνο, πόσα στελέχη της είναι στη φυλακή και με ποιόν τρόπο επείσθη η SIEMENS και έδωσε τα ονόματα των μιζαδόρων και τα στοιχεία ενοχής. Ή καλύτερα ας το πληροφορηθεί από την Νιγηρία ή άλλα Κρήτη της Αφρικής, που ήδη φιλοξενούν στις φυλακές τους επίορκους κρατικούς λειτουργούς.
Η αδράνεια του συστήματος που από τον φόβο των αποκαλύψεων μεταχειρίστηκε με τόση αβρότητα την SIEMENS, οδήγησε, όπως ανακοινώθηκε προχθές, την τελευταία να καταθέσει αγωγή κατά του ελληνικού Δημοσίου στο Πρωτοδικείο του Μονάχου, ζητώντας να αναγνωριστεί με δικαστική απόφαση ό,τι ουδέν οφείλει στη χώρα μας. Πάλι καλά αφού δεν ζητά και αποζημίωση.
Εδώ ακόμα και για τα δύο μεγάλα κόμματα, όπως και για ένα μικρό συντηρητικό κόμμα που δεν υπάρχει τώρα, που τόσα έχουν γραφτεί και έχουν λεχθεί- εισπράκτορες, Τσουκάτους, εκατομμύρια- το μόνο που γράφεται στο πόρισμα είναι ότι η επιτροπή δεν έχει το δικαίωμα να ελέγξει τα οικονομικά των κομμάτων και γι’ αυτό δεν ασχολήθηκε με αυτό το θέμα. Τι υποκρισία είναι αυτή; Η επιτροπή έχουσα τα δικαιώματα των ανακριτικών αρχών και του Εισαγγελέα, έχει περιορισμούς στην έρευνα; Πείτε καλύτερα την αλήθεια ότι πήρατε την εντολή να κουκουλώσετε τις μίζες που πήραν τα κόμματα σας.
Σε μια εποχή κρίσης, μεγέθους όπως η σημερινή , το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε εμείς οι πολιτικοί, αλλά και το υπόλοιπο σύστημα, έστω την τελευταία στιγμή , είναι να κάνουμε μια γενναία αυτοκριτική και να ζητήσουμε συγνώμη για όσα κάναμε ή για όσα δεν κάναμε, που είχαν ως αποτέλεσμα να οδηγηθεί ο τόπος εδώ που βρίσκεται σήμερα. Και μην πει κάποιος ότι άλλοι έπαιρναν τις αποφάσεις, εγώ δεν φταίω. Όλοι φταίμε γιατί γίναμε πιόνια του συστήματος, όργανα της κομματικής πειθαρχίας, που αναδεικνύει το κόμμα και τον αρχηγό σε δυνάστη και σημαιοφόρο καταπάτησης του Συντάγματος. Μόνο όσοι επέτρεψαν στην συνείδηση τους να επαναστατήσει μπροστά σε επιζήμιες πρακτικές δικαιούνται να το επικαλούνται.
Έρχομαι τώρα στην υπόθεση του C4I που με αφορά. Πιστεύω ότι στα συγγράμματα της πολιτικής και νομικής επιστήμης, η έρευνα γύρω από το πρόβλημα θα αναφέρεται ως χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγή. Πιστεύω κ. συνάδελφοι ότι ποτέ στο παρελθόν επιτροπή δεν λειτούργησε τόσο πολύ κατευθυνόμενη. Δυο ήταν οι στόχοι:
Α) συγκάλυψη ευθυνών και αθλιοτήτων, κομμάτων και ημετέρων.
Β) Προσπάθεια εξισορρόπησης με την στοχοποίηση κάποιων
Και όλα αυτά στα πλαίσια της πλέον ωμής και αναιδούς διακομματικής συνεργασίας μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων. Σας θυμίζω τα δημοσιεύματα του τύπου και τα σχόλια των ρ/φ και τηλεοπτικών σταθμών. Τουλάχιστον ένα μήνα προ της κατάθεσης του πορίσματος μιλούσαν για τα παζάρια και την κοπτοραπτική στην οποία επιδίδοντο οι πρωτομάστορες του αίσχους κ.κ. Βαλυράκης και Τζαβάρας. Άλλοτε εφέρετο ότι κατέληξαν στο 5+5 , άλλοτε στο 6+4 και άλλοτε στο 7+5. Λέτε και παζάρευαν όχι την τιμή και την αξιοπρέπεια ανθρώπων αλλά ειδών μαναβικής. Και απορώ με το θράσος του κ. Τζαβάρα να μου υποβάλει πρόσφατα μήνυση όταν μίλησα για Βαλυροτζαβάρεια παζάρια. Βραδυφλεγώς λειτούργησε. Όταν επί μήνες εγράφετο και ελέγετο από δημοσιογράφους το ίδιο δεν ενοχλείτο;
Καταγγέλλω την εξεταστική επιτροπή ότι κατ΄ εξακολούθηση διέπραξε τα αξιόποινα αδικήματα της υπόθαλψης εγκληματίου και κατάχρησης εξουσίας συγκαλύπτοντας ενόχους και εκθέτοντας αθώους σε δίωξη (αρθ. 231& 149 Π.Κ). Και ερωτώ:
Γιατί δεν ερευνήσατε τις καταγγελίες που έκανα καταθέτοντας ενώπιον σας με αξιόπιστα στοιχεία, που έχουν να κάνουν με την περίοδο κυρίως της κατάρτισης της σύμβασης ;
Γιατί δεν ερευνήσατε το βάπτισμά του C4I σε εξοπλιστική δαπάνη του ΥΕΘΑ, από έργο ασφαλείας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης; Το βάπτισμα των κομπιούτερς και τηλεφώνων σε κανόνια και αεροπλάνα; Είναι γνωστές οι δυσχέρειες που προκλήθηκαν από τη υπαγωγή του έργου στις περί προμηθειών διατάξεις αντί για τις περί έργου διατάξεις, αλλά κυρίως πόσο διευκολύνθηκαν τα τρωκτικά από αυτή την παρανομία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα η σύμβαση να μην υποστεί τον προσυμβατικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Όταν δε ο επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου επέστρεψε το 1ο ένταλμα πληρωμών περίπου 80.000.000 €, που είχε καταβάλει η Κυβέρνηση σας, αναγκάστηκε ο ΥΕΘΑ να προσφύγει στο αρμόδιο τμήμα του Ελ. Συνεδρίου, το οποίο έσωσε την κατάσταση με τον νομικό ακροβατισμό της συγγνωστής νομικής πλάνης( καταθέτω την σχετική απόφαση) . Γιατί για το τέχνασμα δεν βρήκατε να πείτε μια λέξη στο πόρισμα σας; Αντίθετα θεωρήσατε ότι εγώ διέπραξα απιστία επειδή στην κατάθεση μου είπα, προφανώς εκ παραδρομής, ότι την προσφυγή στο Ελ. Συνέδριο την έκανε η SAIC αντί το ΥΕΘΑ. Ως εάν είχε σημασία ποίος έκανε την προσφυγή και όχι το αποτέλεσμα. Ανοήτως δε και περισσότερο για να πείτε ότι ήθελα να θωπεύσω την αντισυμβαλλόμενη εταιρεία, ισχυρίζεστε ότι ο ΥΕΘΑ επεδίωκε με την προσφυγή του να ματαιώσει την πληρωμή και να γλιτώσει το Δημόσιο τα 80.000.000€, ενώ συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο, προκειμένου αυτό το τεράστιο ποσό να μην καταλογιστεί σε κανένα φουκαρά του ΥΕΘΑ.
Γιατί ενώ η σύμβαση για το TETRA ήταν ληστρική και σας το απέδειξα καταθέτοντας ενώπιον σας, εσείς προστατεύσατε την SIEMENS και τους μιζαδόρους και ουδέν επράξατε. Συγκεκριμένα το ελληνικό δημόσιο θα πληρώσει περίπου 115.000.000 για παροχή υπηρεσιών TETRA, για μια 10ετία. Το σύστημα όμως ανήκει και θα παραμείνει κατά κυριότητα στην SIEMENS, μετά δε το 2014 θα επακολουθήσει νέα σύμβαση χωρίς να ξέρουμε μέχρι πότε και πόσα θα πληρώνει η χώρα μας. Δεν συγκινηθήκατε δε και δεν επαναστατήσατε όταν σας κατέθετα προσφορά της εταιρείας EADS, θυγατρική της ERICSON, για TETRA στο νομό Θες/νίκης, ανάλογου εκτάσεως με τον νομό Αττικής, κυριότητας του Δημοσίου, έναντι του τιμήματος μόνο των 10.000.000€. (καταθέτω αντίγραφο της σχετικής πρότασης)
Γιατί παρ’ ότι το αποδεικτικό υλικό βοά, για τις ασάφειες των προδιαγραφών και της σύμβασης, δεν ερευνήσατε την απ΄ ευθείας ανάθεση των προδιαγραφών στην off shore εταιρεία BOARTES, με έδρα την Λευκωσία έναντι, δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Οι ασάφειες και αοριστίες δεν ήταν αθώες. Σε συνδυασμό με το 20ήμερο που προβλέπετο για τις δοκιμές και τα test με τεχνικούς συμβούλους επιλογής κατ΄ εξοχήν της BOARTES, υπάρχει η σοβαρή υπόνοια ότι σκοπός ήταν τελικά άρον- άρον να αποδεχτούμε το σύστημα και να πάρουμε κυριολεκτικά γουρούνι στο σακί. Με κατηγορείτε ότι έδειχνα έλλειψη εμπιστοσύνης και αντιπάθεια προς την BOARTES. Τι να κάνουμε, εγώ δεν ξέρω από off shore εταιρείες και τις φοβάμαι. Στην συνείδηση μου είναι συνυφασμένες με την ανομία. Σας είπα να ερευνήσετε το μετοχολόγιο αυτής της εταιρείας, που συνεστήθη μόνο για τους Ο.Α, όπως και των άλλων εταιρειών που προμήθευαν τεχνικούς συμβούλους στο Δημόσιο και δεν το πράξατε. Και όμως ήταν ευχερές, αφού ο κ. Σπανουδάκης, Διευθύνων Σύμβουλος του 2004 και σήμερα του ΟΠΑΠ, εξετάσθη από την επιτροπή. Προφανώς γνωρίζει με ποιόν συνηλλάγη και με ποιον υπέγραψε τις σχετικές συμβάσεις. Από τον κ. Σπανουδάκη θα ξεκινούσατε και ο γρίφος θα ελύνετο.
Αλλά και η Κυπριακή Δημοκρατία πρόθυμα συνεργάζεται σε θέματα Δικαστικής συνδρομής. Εσείς όμως ουδέν πράξατε. Απλά συγκαλύψατε.
Μείνατε αδιάφοροι και δεν ερευνήσατε το γεγονός που προέκυπτε από έγγραφα, ότι δηλαδή οι τεχνικοί σύμβουλοι που οι εταιρείες BOARTES, ARMOR BROUK, METROTECH κλπ. προμήθευαν στο Δημόσιο κόστιζαν από 15.000 έως 45.000 ο καθένας το μήνα. Οι εργαζόμενοι πληρώνονταν με ψίχουλα (1.500- 3.500 ευρώ το μήνα) και τα υπόλοιπα έμπαιναν στις τσέπες ημετέρων. Και όμως ήταν λίαν ευχερές να το πράξετε αφού και αυτές τις συμβάσεις υπέγραψε ο κ. Σπανουδάκης. Και θα έπρεπε να σας προβληματίσει το γεγονός ότι όταν έληξαν οι ληστρικές αυτές συμβάσεις με τα αρπακτικά που ανέφερα, με τροπολογία η οποία κατετέθη με πρωτοβουλία μου και ψηφίστηκε, οι τεχνικοί σύμβουλοι συνήπταν πλέον συμβάσεις απ’ ευθείας με τον Υφυπ. Δημόσιας Τάξης ή τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ και έτσι γλίτωσε το Δημόσιο πολλά εκατομμύρια, δεδομένου ότι τεχνικούς συμβούλους είχε το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης μέχρι το 2008. Σας καταθέτω τα έγγραφα που αποδεικνύουν τα παραπάνω.
Σας καταγγέλλω ότι δεν ερευνήσατε σωρεία περίεργων και ύποπτων ενεργειών και παραλείψεων που έλαβαν χώρα κατά την περίοδο των διαπραγματεύσεων της σύμβασης του C4I όπως: Τον λίαν περιορισμένο αριθμό εταιρειών που προσκλήθηκαν για να συμμετάσχουν στον πρόχειρο διαγωνισμό. Μόνον τρείς –SAIC, TRS και TITAN – που έμειναν μόνο δύο μετά την αποχώρηση της TITAN, σχεδόν από την αρχή της διαγωνιστικής διαδικασίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν προσκλήθηκε ο Αμερικανικός κολοσσός BAΕ SYSTEMS που έχει κάνει το C4I για τον Αμερικανικό στρατό και ως εκ τούτου διαθέτει τεράστια εμπειρία. Δεν ερευνήσατε περαιτέρω τις αδικαιολόγητες και ύποπτες αλλαγές προσώπων που έγιναν στις διάφορες επιτροπές αξιολόγησης των προσφορών, τις καταγγελίες του Αλεξ. Πολυμενόπουλου, Συμβούλου του Υπουρ. Κ. Ευαγγ. Μαλαίσιου (καταθέτω αντίγραφο της κατάθεσης του ενώπιον του εισαγγελέα και αντίγραφο της παραίτησης του).
Δεν ερευνήσατε γιατί ενώ όπως προκύπτει από τις διάφορες καταθέσεις οι επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ είχαν ζητήσει ένα μικρό και ευέλικτο σύστημα που θα κόστιζε μέχρι 50.000.000 ευρώ, το οποίο θα ήταν απλό και θα μπορούσε να λειτουργήσει το έμψυχο υλικό της Αστυνομίας, εν τέλει πρόεκυψε, μετά την εμφιλοχώρηση της SIEMENS, το τέρας του C4I των 255 εκατ. Ευρώ.
Ενώ ένα από τα μεγαλύτερα, αν όχι το μεγαλύτερο πρόβλημα του C4I ήταν η λίαν προωθημένη τεχνολογία του συστήματος, που τελούσε σε απόλυτη αναντιστοιχία με τις τεχνικές δυνατότητες του έμψυχου υλικού που θα το χρησιμοποιούσε, δεν ενδιαφερθήκατε να αποκαλυφθεί ποίος νοσηρός νους, είχε την ιδέα της προμήθειας και ποιές οι ευθύνες του.
Απεκαλύφθη ότι η πρόοδος του έργου καθυστέρησε δραματικά, συν τοις άλλοις, συνέπεια του γεγονότος ότι τρείς μήνες μετά την υπογραφή της σύμβασης έγινε η πρώτη τροποποίηση της. Η τροποποίηση αυτή ήταν καταστροφική, έγινε προς χάριν της SAIC και είχε ως συνέπεια την επί μήνες στασιμότητα του έργου. Τι συνέβη; Ενώ το υποσύστημα TETRA, που κάλυπτε το 40% του έργου είχε υποδομή NOKIA και τερματικά NOKIA, η SAIC υπέβαλλε αίτημα, το οποίο άκριτα έγινε αποδεκτό, και η υποδομή αντικαταστάθηκε με MOTOROLA. Αυτό ήταν καταστροφικό, αφού υπήρξε αδυναμία ομαλής λειτουργίας μεταξύ MOTOROLA-NOKIA, με αποτέλεσμα το μεν να υπάρξει απίστευτη καθυστέρηση το δε τα όποια προβλήματα παρουσιάζει σήμερα το TETRA και το AVL, να οφείλονται σ’ αυτήν την αλλαγή. Και όμως δεν ασχοληθήκατε με το ζήτημα και τις τυχόν ευθύνες.
Προέκυψε ότι ο κ. Γ. Τρεπεκλής, φίλος του Πρωθυπουργού, όπως ο ίδιος δηλώνει, πήρε από την SAIC, περίπου ως εκπροσώπηση για δύο χρόνια, πάνω από 6.000.000€ και έχει λαμβάνειν ακόμα σχεδόν 3.000.000 €. Εννέα εκατομμύρια για προσφορά ανύπαρκτων ουσιαστικά υπηρεσιών, είναι πολλά χρήματα. Ένας εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, με τα προσόντα του κ. Τρεπεκλή πρέπει να εργάζεται 250 χρόνια για να τα πάρει. Εν όψει της παραπάνω φιλικής σχέσης και του τεράστιου ποσού έπρεπε να σημάνει κόκκινος συναγερμός στην εξεταστική επιτροπή. Σε τελευταία ανάλυση για να προστατευτεί και το όνομα του κ. Πρωθυπουργού της Ελλάδος. Και όμως ο κ. Τρεπεκλής αντιμετωπίστηκε με περισσή αβρότητα. Ούτε καν το καταστατικό της εταιρείας που επεκαλέσθη δεν του ζητήθηκε. Ούτε βέβαια το μεταξύ του ιδίου και της SAIC συμφωνητικό. Ούτε και εξετάσθηκε κάποιος από την SAIC για να μας πει γιατί μεταξύ των 11.000.000 Ελλήνων επελέγει ο κ. Τρεπεκλής, για να πάρει την παραπάνω αστρονομική αμοιβή.
Διαρκούσης της εξεταστικής επιτροπής και δη την 10/6/2010 δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή επιστολή του Στεφ. Μάνου. Από το περιεχόμενο της ξεκάθαρα προκύπτει ότι η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, έπεσε το 1993, από την συντονισμένη δράση οικονομικών συμφερόντων, που αντιτίθεντο στην ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ. Πρωταγωνιστικό ρόλο εφέρετο ότι είχε παίξει κατά τον κ. Μάνο, η SIEMENS και η INTRACOM. Και όμως, παρ’ ότι είναι γνωστό τοις πάσι και αδιαμφισβήτητη η φιλαλήθεια του κ. Μάνου και επί πλέον ότι η SIEMENS πάντα μια μέθοδο ήξερε να χρησιμοποιεί, το χρηματισμό, εν τούτοις, το γεγονός πέρασε απαρατήρητο. Ούτε ο κ. Μάνος εκλήθει, ούτε ο κ. Συμπλίδης , ο οποίος κατονομάζετο ως ο άνθρωπος που αίροντας την εμπιστοσύνη του προς την Κυβέρνηση, οδηγηθήκαμε τότε σε πρόωρα σε εκλογές. Είναι απίστευτο να ερευνάται το σκάνδαλο SIEMENS, να καταγγέλλεται ότι προς χάριν ιδιοτελών επιδιώξεων ανετράπει η νόμιμη Κυβέρνηση της χώρας , ότι αυτό έγινε με πρωταγωνιστή τη SIEMENS και ουδείς να ασχολείται.
Θα μπορούσε κανείς να απαριθμεί επί ώρες μικρές ή μεγάλες εγκληματικές αστοχίες της προσυμβατικής περιόδου, που μαρτυρούν το μεγάλο φαγοπότι της εποχής εκείνης. Δυστυχώς επιλήσμονες γενόμενοι των καθηκόντων τους τα μέλη της επιτροπής, ιδίως της πλειοψηφίας, το μόνο ενδιαφέρον τους ήταν να ανεύρουν ευθύνες για την περίοδο εκτέλεσης της σύμβασης, δηλαδή την περίοδο 2004-2009 πουν κυβερνούσε η Ν.Δ. Ο αγαπημένος στόχος του κ. Βαλυράκη, ενώ προέκυπτε αβίαστα ότι εξετέλεσα έυορκα και προς το συμφέρον του Δημοσίου τα καθήκοντα μου, ήμουν εγώ, όπως ευθύς αμέσως θα αποδείξω. Βέβαια δικαιούμαι να υποστηρίζω ότι και οι συνάδελφοι της Ν.Δ, ακόμα και προ της διαγραφής μου την 19/8/2010, ενώ έβλεπαν τον κ. Βαλυράκη να προσπαθεί να διαστρεβλώσει την αλήθεια, επεδείκνυαν μια περίεργη ανοχή. Στην συνέχεια της ομιλίας μου θα αναφέρω περιστατικά που θα αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Εδώ κρίνω όμως ότι πρέπει να αναφέρω ένα απ’ αυτά ως πρόγευση του τι συνέβαινε σ’ αυτήν την απίθανη επιτροπή, που το άθλιο σύστημα την εξωράΐσε τόσο, που απορώ πως δεν προτάθηκε ακόμα για το βραβείο ήθους από την Ακαδημία Αθηνών.
Καταθέτοντας ως μάρτυρας το πρώτο πράγμα που είπα ήταν πως οι προσωπικοί μου τραπεζικοί λογαριασμοί είναι στην διάθεση της επιτροπής όπως και οι λογαριασμοί συγγενικών μου προσώπων, το πόθεν έσχες κλπ. Καταθέτω το σχετικό απόσπασμα των πρακτικών. Μετά ταύτα εξυπακούεται πως εάν επιθυμούσε η επιτροπή οποιαδήποτε διευκόλυνση για άνοιγμα λογαριασμών, αν και όσον αφορά εμένα προσωπικά, η συναίνεση ήταν διατυπωμένη σε δημόσιο έγγραφο που είναι τα πρακτικά της επιτροπής, θα έπρεπε με την επιβαλλόμενη μυστικότητα, να επικοινωνήσει μαζί μου και να την παράσχω. Αντ’ αυτού αιφνιδίως είδα μια μέρα στις εφημερίδες την φωτογραφία μου να φιγουράρει μαζί με άλλες εννέα, με την λεζάντα ότι ανοίγουν οι λογαριασμοί υπόπτων. Αναφέρω εδώ τις διαδοχικές απρέπειες που έγιναν σε βάρος μου :
Α) Παρ’ ότι είχα συναινέσει όπως προείπα στο άνοιγμα λογαριασμών μου, απρεπώς διέρρευσε και το όνομα μου στον τύπο.
Β) Δεν υπάρχει απόφαση της επιτροπής για άνοιγμα οποιουδήποτε λογαριασμού. Ήταν απόφαση Βαλυράκη- Τζαβάρα. Έτσι τουλάχιστον γράφτηκε στον τύπο και έτσι προκύπτει από τα πρακτικά.
Γ) Ενώ με την επιστολή που έστειλα στην επιτροπή, με έντονο τρόπο διαμαρτυρήθηκα για την συκοφαντική μεθόδευση σε βάρος μου, χωρίς να αρνούμαι το άνοιγμα τουλάχιστον των δικών μου λογαριασμών, εν τούτοις εκείνο που δόθηκε στον τύπο ήταν ότι ήμουν ο μόνος που αρνήθηκα το άνοιγμα. Σας καταθέτω αντίγραφα της σχετικής επιστολής.
Δ) Εν τέλει ανοίχθηκαν οι δικοί μου λογαριασμοί, των παιδιών μου, της γυναίκας μου, και ελέγχθηκε το πόθεν έσχες μου. Γιατί κανείς δεν είπε ποιο ήταν το αποτέλεσμα; και
Ε) Το σημαντικότερο όμως, που καταδεικνύει περίτρανα τον μεροληπτικό τρόπο λειτουργίας της κατ’ επίφαση εξεταστικής επιτροπής και αναφέρομαι επαναλαμβάνω προέχοντος στην πλειοψηφία και δευτερευόντως στον έχοντα τον πρώτο λόγο από την μείζονα αντιπολίτευση κ. Τζαβάρα, είναι το εξής: Ελέχθει ότι θα ανοίξουν οι λογαριασμοί όλων των Υπουργών που καθ’ οποιονδήποτε τρόπο ενεπλάκησαν σε συμβάσεις κλπ με την SIEMENS. Ορθώς, αν και είναι αφελές, δεδομένου ότι οι κλέφτες ξέρουν να φυλάσσουν κατά τρόπο που δεν βρίσκονται εύκολα τα κλεμμένα. Κάποιοι όμως φαίνεται ότι έχουν στο μέτωπο τους την σφραγίδα της εντιμότητας και άλλοι της ατιμίας. Χωρίς αυτό που θα πω να σημαίνει τίποτα και χωρίς να έχω εγώ στοιχεία ή υπόνοια διαφθοράς ερωτώ, γιατί δεν άνοιξαν οι λογαριασμοί του κ. Χρυσοχοΐδη, Φλωρίδη και Τσερτικίδη, Υπουργών Δημόσιας Τάξης των δύο πρώτων και Υφυπουργού του τρίτου και μάλιστα σε κρίσιμες για το C4I χρονικές περιόδους; Ερωτώ τους κ.κ Βαλυράκη και Τζαβάρα και θα ήθελα και τώρα αν είναι δυνατόν απάντηση.
Κλείνοντας αυτό το ζήτημα θα έλεγα προς τον κ. Βαλυράκη να είναι προσεκτικότερος. Γιατί δεν θα φταίω εγώ τώρα αν του πω να συναινέσει στο άνοιγμα των δικών του λογαριασμών, για να δούμε εδώ και πολλά χρόνια πως ενισχύεται ο οικογενειακός του προϋπολογισμός από συμβάσεις που έχουν οι εταιρείες του με τον ΟΠΑΠ. Και μην μου πείτε ότι είναι νόμιμες οι συμβάσεις, γιατί ως γνωστόν ότι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό. Καταθέτω το χθεσινό φύλλο της εφημερίδας Ελευθεροτυπία.
Και έρχομαι τώρα στην περίοδο 2004-2006 σε σχέση με το C4I. Έχω επανειλημμένα τονίσει και θα το πω και τώρα ότι όταν ανέλαβα τα καθήκοντα μου ως υφυπουργός Δημόσιας Τάξης με αρμοδιότητα, συν τοις άλλοις και την παρακολούθηση του C4I , δεν άργησα να καταλάβω ότι επρόκειτο περί ωρολογιακής βόμβας, έτοιμης να εκραγεί. Το ζήτημα της ασφάλειας των Ο.Α ήταν διεθνώς το πρώτο θέμα. Ήταν οι πρώτοι αγώνες μετά την 11 Σεπτεμβρίου και η γεωγραφική θέση της χώρας μας λίαν επικίνδυνη. Η σκληρή κριτική που υφιστάμεθα ως χώρα εστιάζετο κυρίως στο θέμα της ασφάλειας. Η άμυνα μας ήταν οι δυνατότητες της ΕΛ.ΑΣ, αλλά κυρίως η προμήθεια ενός υπερσύγχρονου συστήματος ασφάλειας, του C4I, που θα θωράκιζε τους Ο.Α.
Η διαπίστωση κ. συνάδελφοι ήταν πως η πρόοδος του έργου είχε καθυστερήσει τραγικά. Καταθέτω τις πρώτες έγγραφες ενημερώσεις από την ΔΑΟΑ από τις οποίες ανάγλυφα προκύπτει που βρισκόμασταν και για την καταιγίδα που επήρχετο. Μια καταιγίδα εξευτελισμού και ταπείνωσης . Χάριν συντομίας θα διαβάσω μέρος μόνο της από 23/3/2004 αναφοράς της ΔΑΟΑ, από την οποία προκύπτει ότι ενώ όλες οι εγκαταστάσεις εντός των οποίων θα εγκαθίστατο το C4I , έπρεπε να έχουν παραδοθεί προ πολλού στην SAIC για τον σκοπό αυτό, μέχρι εκείνη την στιγμή είχαν παραδοθεί από τις 94 οι 4. Επισημαίνονται στο έγγραφο οι εξώδικες διαμαρτυρίες της SAIC και άλλα τραγελαφικά σε σχέση με τα ξενοδοχεία που θα διέμεναν οι ξένες αποστολές, τα κινητά κέντρα κ.α. Χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ το έργο θα έπρεπε να παραδοθεί με το κλειδί στο χέρι στις 28/5/2004, οι συμβάσεις με τους εργολάβους που κατασκεύαζαν τις εγκαταστάσεις τους υποχρέωναν να τις αποπερατώσουν τον Ιούνιο, Ιούλιο ή και τον Αύγουστο. Αυτός ο βλακώδης συντονισμός δεν ερευνήθηκε βέβαια για να δούμε ποιος ήταν υπεύθυνος. Αν αυτό αφορούσε την περίοδο της εκτέλεσης της σύμβασης δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι θα χαρακτηριζόταν εσχάτη προδοσία, άρα ποινή θανάτου.
Ο ελληνικός λαός θα θυμάται την στέγη «Καλατράβα», αξιοθέατο από την τηλεόραση περί τα τέλη Ιουνίου 2004, αφού τότε όλοι αγωνιούσαν αν θα τα καταφέρει να σηκωθεί. Επ’ αυτού λοιπόν όταν επί τέλους σταθεροποιήθηκε τοποθετήθηκε μέρος του C4I.
Τι έφταιγε για την καθυστέρηση; Πολλές οι αιτίες. Όπως οι ασάφειες των προδιαγραφών και της σύμβασης, η 1η τροποποίηση της σύμβασης που προανέφερα, η απίστευτα κακή σχέση και συνεργασία SAIC και υπεργολάβου ΟΤΕ, αλλά κυρίως κατά την άποψη μου το γεγονός ότι, ενώ υπήρξε το έντονο ενδιαφέρον, πρεμούρα θα έλεγα για την υπογραφή της σύμβασης και είναι εύκολο να καταλάβει ο καθένας το γιατί, στην συνέχεια δυστυχώς δεν υπήρξε το ανάλογο ενδιαφέρον για το έργο. Τρείς εκκρεμότητες και δη η αμφισβήτηση κατά πόσον η πληρωμή των εκσκαφών (οδεύσεις) περιλαμβάνονταν ή όχι στο τίμημα των 255.000.000 ευρώ, τα προβλήματα που προέκυψαν στο υποσύστημα 17 (κάμερες στους Αττικούς δρόμους) και οι αναγκαίες παρεμβάσεις στο κτίριο της ΓΑΔΑ που η εταιρεία BOARTES είχε ξεχάσει, δεν ελύνοντο με αποτέλεσμα να φρενάρει όλο το έργο επί μήνες. Λύθηκαν σε μία σύσκεψη που έγινε υπό την Προεδρία μου παρουσία και της SAIC. Εδώ θέλω να εξάρω και να ευχαριστήσω δημόσια την στάση του τ. Γ.Γ του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης κ. Ευσταθιάδη, ο οποίος όχι μόνο προσπάθησε να μου δώσει να καταλάβω κάποια πράγματα γύρω από το C4I, σε πολύωρες συναντήσεις που είχαμε, αλλά και συμμετείχε ατύπως σε κάποιες συσκέψεις που είχαν γίνει με στόχο την επίλυση προβλημάτων. Θλίβομαι όμως για τα ψεύδη, την διαστρέβλωση της αλήθειας γύρω από το πρόβλημα των παρεμβάσεων στο κτίριο της ΓΑΔΑ. Σ’ αυτόν εδώ τον φάκελο, τον οποίο και καταθέτω, περιέχονται όλα τα έγγραφα που κονιορτοποιούν τις άθλιες, φτηνές και συκοφαντικές κατηγορίες που μου απευθύνετε. Από τα έγγραφα αυτά προκύπτει ποίος πραγματικά υπερασπίστηκε τα συμφέροντα του Δημοσίου και ποίοι είναι οι φτηνοί συκοφάντες.
Συνοψίζοντας τονίζω ότι ενώ το πρώτο 15ήμερο του Απριλίου έπρεπε να έχει παραδοθεί corpore tο έργο, η πρόοδος δεν ξεπερνούσε το 10%. Γι’ αυτή την τραγική κατάσταση που εγκυμονούσε τόσους κινδύνους για την χώρα, αλλά και για πολλά άλλα εξ’ ίσου σοβαρά που παρουσιάστηκαν και αντιμετωπίστηκαν, για τα οποία θα μιλήσω στη συνέχεια στο πόρισμα δεν αναφέρεται ούτε μια λέξη. Όλα καλά όλα ωραία. Κοινό κείμενο κατετέθη, ως προς τις διαπιστώσεις των γεγονότων, από το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ, με ορισμένους αστερίσκους από την ΝΔ. Αυτά τα τόσο σημαντικά ήταν αδιάφορα; Καταλαβαίνω το ΠΑΣΟΚ, την ΝΔ όχι. Μόνο η φράση «αιδώς Αργείοι ταιριάζει εδώ.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση έπρεπε να ληφθούν αποφάσεις. Αλλά πριν προχωρήσω σ’ αυτό θα ήθελα να τονίσω μια άλλη απίστευτη ατιμία. Μου τα φορτώνετε όλα. Εγώ απαντώ ότι όλα έγιναν σωστά και θα το αποδείξω. Όμως κανείς δεν είχε την ευπρέπεια να μιλήσει για τις δικές μου αρμοδιότητες, σε σχέση με το σύστημα C4I; Αυτές ήταν:
1. Η παρακολούθηση της εκτέλεσης του έργου, ως επικεφαλής πενταμελούς επιτροπής που συνεστήθη με απόφαση της ΔΕΣΟΠ (Διυπουργική Επιτροπή Συντονισμού Ολυμπιακής Προετοιμασίας) το 2002.
2.Υπήγετο σε εμένα η ΔΑΟΑ (Διεύθυνση Ασφάλειας Ολυμπιακών Αγώνων) και μάλιστα ως συντρέχουσα αρμοδιότητα, που είχε την ευθύνη του σχεδιασμού της ασφάλειας των Ο.Α και την υλοποίηση του.
Η ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΑΝΗΚΕ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ. Ο,τιδήποτε είχε να κάνει με καταγγελίες της σύμβασης, με τροποποίηση, με διαπραγματεύσεις για το τίμημα κλπ, η τελική απόφαση ήταν του κ. Σπηλιωτόπουλου, αφού προηγουμένως υφίσταται τον έλεγχο της ΓΔΑΕ της οποίας προΐστατο ο κ. Ζορμπάς. Η ΔΑΟΑ και εγώ ΕΙΣΗΓΟΥΜΕΘΑ. Δεν αρνούμαι ότι η εισήγηση μου κατά κανόνα γινόταν αποδεκτή. Την καυτή πατάτα του C4I την είχα πάρει στα χέρια μου αφού ως συνήθως στα δύσκολα όλοι σφυρίζουν κλέφτικα. Όλοι αναγνώριζαν την εργατικότητα μου, την εντιμότητα μου και σεβόταν την άποψη μου. Δεν ήμουν όμως ο ισχυρός ανήρ της Κυβέρνησης της περιόδου εκείνης και μάλιστα σε τέτοιο σημείο που όλοι ΥΕΘΑ, ΚΥΣΕΑ κλπ να είναι πειθήνια όργανα μου. Και θλίβομαι βαθύτατα γιατί η μεν εξεταστική επιτροπή εσκεμμένα το παραγνωρίζει, οι δε κκ Σπηλιωτόπουλος και Ζορμπάς το αντιπαρέρχονται στις καταθέσεις τους, φοβούμενοι περιπέτειες σαν την δική μου. Ο καθένας δικαιούται βεβαίως να έχει την άποψη του γύρω από το ζήτημα της ανάληψης της ευθύνης. Για όλες λοιπόν τις ανακρίβειες, τις ασυναρτησίες του λεγόμενου πορίσματος και της πρότασης για δίωξη, οι οποίες αναφέρονται σε ζητήματα καταγγελίας της σύμβασης κλπ η απάντηση μου θα μπορούσε να είναι ως ανωτέρω. ΑΝΑΖΗΤΗΣΑΤΕ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ. Εγώ δεν το κάνω αυτό. Εισέρχομαι στην ουσία και ερωτώ, ποιος θα είχε τη δύναμη, το κουράγιο, ποιος θα αναλάμβανε την ευθύνη να καταγγείλει τη σύμβαση τον Απρίλιο του 2004, όταν διαπιστώθηκε ότι η πρόοδος του έργου ήταν δεδομένο πως ευρίσκετο εκτός των υπό της σύμβασης προβλεπόμενων προθεσμιών; Εγώ δεν το εισηγήθηκα γιατί εάν συνέβαινε να γίνει αποδεκτή η εισήγηση μου από τον κ. Ζορμπά, που θα λειτουργούσε όχι πολιτικά αλλά με την τυπικότητα τους Εισαγγελέα, το διακύβεβμα θα ήταν μεγάλο; Θα συνεπαγόταν άμεσο κίνδυνο μεταφοράς των Ολυμπιακών Αγώνων στο Σύδνεϋ, όπως απειλούσαν κάποιες ισχυρές χώρες.
Προκύπτει από τα πρακτικά ότι ο Πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής κ. Βαλυράκης έχει πει επανειλημμένα τη φράση «όποιος διαπραγματεύεται πρέπει να έχει νεφρά», αναφερόμενος προφανώς σε μένα. Του απαντώ νεφρά έχω, όχι όμως τόσο δυνατά που να μπορούσαν να σηκώσουν το βάρος του διασυρμού της πατρίδας μου. Αν τα δικά του το αντέχουν, αυτό είναι άλλο ζήτημα.
Έτσι σε επανειλημμένες συζητήσεις που έγιναν, πάντοτε με την παρουσία εκπροσώπων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας(αν/ρχος κ. Παπαγιάννης και πτέραρχος Ε.Α κ. Ευθυμίου), αποφασίστηκε η πάση δυνάμει επιτάχυνση του έργου έστω και αν χρειαστεί να δουλεύεται μέχρι την ώρα έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Από την ώρα που αποφασίστηκε αυτό ήμασταν πλέον εκτός των τυπικών χρονικών ορίων της σύμβασης. Όμως υποστηρίζω ότι αυτό έγινε προκειμένου να αποφευχθεί μεγαλύτερο κακό. Η συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ο ορισμός της κατάστασης ανάγκης.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι εάν διαπράττετο την εποχή εκείνη κάτι το βλαπτικό για τη χώρα η αντιπολίτευση τι έκανε; Γνώριζαν καλύτερον παντός άλλου τη σύμβαση σε όλες της τις διαστάσεις. Ο κ. Καχριμάκης με τους πληροφοριοδότες του που ήταν; Διαμαρτυρήθηκε κανείς; Κατετέθη κάποια ερώτηση; Και ο κ. Ζορμπάς τέως Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου τι έκανε; Λυπάμαι για τη συμπεριφορά όλων που σήμερα παριστάνουν τους κήνσορες της εντιμότητας, ενώ τότε σφύριζαν αδιάφορα. Τώρα εκ του ασφαλούς λασπώνουν υπολήψεις.
Έτσι μαζέψαμε με τους έντιμους συνεργάτες που είχα στην ΕΛ.ΑΣ, Π.Υ και Λ.Σ. τα συντρίμμια που είχε αφήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ , αντιμετωπίσαμε μύριες όσες άλλες δυσκολίες – Δημάρχους που αντιδρούσαν και ξήλωναν, Δικαστήρια που έδιναν προσωρινές διαταγές, τον ΟΤΕ που δεν συνεργαζόταν και κατορθώσαμε να κάνουμε τους πλέον ασφαλείς Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν ποτέ. Μία λέξη δεν γράφεται γι’ αυτό στο πόρισμα. Συγχαρητήρια. Μπορεί να μην κομπορρημονούσαμε γι αυτό και να μη διαγκωνιζόμασταν με εκείνους που διεκδικούσαν τους επαίνους, όμως χαμογελούσαμε γιατί τα είχαμε καλά με τη συνείδησή μας. Κάναμε ότι ήταν προς το συμφέρον της Ελλάδος.
Σε εκείνους που ψελλίζουν ανοησίες σχετικά με την προσωρινή παραλαβή του συστήματος για τις ανάγκες των Αγώνων, τους παραπέμπω στις καταθέσεις του τότε Διευθυντή της ΔΑΟΑ Στρατηγού κ. Κωσταντινίδη, ενός ανθρώπου εργατικού, σεμνού και απόλυτα ηθικού και του κ. Γ. Τρεπεκλή, όπως και στη συνέντευξη στο Βήμα της Κυριακής του άγνωστου σε μένα Τεχνικού Συμβούλου κ. Κάπου, αποσπάσματα των οποίων καταθέτω.
Περαιτέρω θέλω όμως να τονίσω και κάτι άλλο από το οποίο καθίσταται ηλίου φαεινότερον ότι για την επιτροπή στόχος δεν ήταν η αποκάλυψη της αλήθειας. Στόχος ήμουν εγώ. Ζήτησα δια του μέλους της Επιτροπής κ. Αποστολάκου να κληθούν να καταθέσουν οι κ.κ. Νασιάκος και Αγγελάκος τ. Αρχηγοί της ΕΛ.ΑΣ, όπως και τρεις τεχνικοί σύμβουλοι. Ουδόλως ελήφθη υπόψη το αίτημα. Κατόπιν τούτου υπέβαλα γραπτό αίτημα για το ίδιο ζήτημα. Δυστυχώς αγνοήθηκε. Όχι μόνον δεν εκλήθησαν οι τ. Αρχηγοί οι οποίοι πραγματικά θα διαφώτιζαν την Επιτροπή για την αναγκαιότητα της προσωρινής παραλαβής του συστήματος, αλλά αντ’ αυτών κλήθηκε επανειλημμένα ο Αστυνομικός Υποδιευθυντής κ. Μαραβέλιας, γνωστός στην Αστυνομία για την αφοσίωση του στο ΠΑΣΟΚ, προκειμένου κάθε φορά να αντικρούει κάθε τι το οποίο κατατίθετο και δεν ήταν αρεστό τον κ. Βαλυράκη. (Καταθέτω αντίγραφο της αίτησης).
Περαιτέρω θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι οι πρώτοι που εισηγήθηκαν γραπτώς την προσωρινή παραλαβή του συστήματος αν και το αποκρύπτουν όλοι στο πόρισμα, ήταν ο τότε διευθύνων σύμβουλος του 2004 κ. Σπανουδάκης, σημαίνον στέλεχος του ΠΑΣΟΚ (με ένα δραματικού περιεχομένου έγγραφο το οποίο και καταθέτω) και οι τρείς νομικοί που συμπερίσταντο στην προσπάθεια και δη ο κ. Γ. Πουλάκος, Αντιπρόεδρος του Ν.Σ.Κ, ο κ. Δ. Κατωπόδης, νομικός σύμβουλος του ΥΠΕΘΑ και ο κ. Κ. Καταβάτης, δικηγόρος υπηρετών με σύμβαση στο Υπουργείο Δημ. Τάξης. ( καταθέτω το από 1/6/2004 ενημερωτικό σημείωμα). Η προσωρινή παραλαβή έγινε μετά από απόφαση του ΚΥΣΕΑ και δική μου γραπτή πρόταση, αφού είχε προηγηθεί συνεννόηση με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας. Έχω μια απορία και μια επισήμανση προς τους διώκτες μου. Η απορία είναι γιατί τα βέλη στρέφονται μόνον εναντίον μου. Είμαι βέβαιος ότι αν παρέμενα στην Νέα Νέα Δημοκρατία του κ. Σαμαρά θα ήμουν εκτός κάδρου. -Και η επισήμανση. Οι λοβιτούρες δεν προαναγγέλλονται και δεν περιγράφονται σε επιστολές που πρωτοκολλούνται. Καταθέτω την από 23/6/2004 επιστολή προς τον Υπουργό κ. Βουλγαράκη με τελικό αποδέκτη τον τότε πρωθυπουργό. Και σ’ αυτό το σημείο νοιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω τον κ. Βουλγαράκη για την άψογη συνεργασία που είχαμε και την εμπιστοσύνη που μου έδειξε κατά την διάρκεια της κοινής μας θητείας στο Υπουργείο Δημ. Τάξης.
Τελειώνοντας την πρώτη περίοδο της θητείας μου στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης 2004-2006 θέλω να τονίσω τα εξής:
1. Μόνο αδαείς θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι η γενική δοκιμή του C4I κακώς δεν έγινε την 1/10/2004 όπως προέβλεπε η απόφαση του ΚΥΣΕΑ και το υπογραφέν με τη SAIC μνημόνιο. Χωρίς test και έλεγχο των υποσυστημάτων δεν μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε γενική δοκιμή του συστήματος, όπως επέμενε η εταιρεία.
Όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο ενδιαφέρονται προφανώς για τα συμφέροντα της SAIC. Εγώ δεν θα συναινούσα ποτέ να πάρουμε γουρούνι στο σακκί και πολύ φοβάμαι ότι αυτός ήταν ο αρχικός σχεδιασμός όπως προανέφερα.
2. Δεν έγινε καταγγελία της σύμβασης ευθύς μετά τους Ο.Α διότι συναινετικά είχαμε οδηγηθεί σε παράταση της σύμβασης και έπρεπε να γίνουν τα test, οι δοκιμές, οι απομειώσεις των υποσυστημάτων κλπ. Ο χρόνος που απαιτήθηκε για όλα αυτά ήταν οκτώ μήνες και όχι 20 μέρες όπως προέβλεπε η αρχική σύμβαση. Γι’ αυτό και μιλώ παραπάνω για ύποπτη ρύθμιση που μου μυρίζει μεθόδευση.
3. Δεν εισηγήθηκα στο ΥΕΘΑ να καταγγείλει την σύμβαση μετά το πέρας των test και την απόρριψη του συστήματος, κατά μήνα Απρίλιο 2005 για πολλούς λόγους. Καταγγελία της σύμβασης θα σήμαινε αυτόματα προσφυγή στην διαιτησία. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας δίκης θα ήταν λίαν αμφίβολο αφού η SAIC, παρά και τις δικές της αστοχίες, επεκαλείτο την προαναφερθείσα αργοπορημένη παράδοση των υποδομών, τις αντιδράσεις των Δημάρχων και πολιτών, την μη συνεργασία του ΟΤΕ, την εντεύθεν πίεση χρόνου, τις ασάφειες των προδιαγραφών κ.α. Ένα άλλο επίσης μείζον πρόβλημα ήταν το γεγονός ότι το TETRA αδιαλείπτως χρησιμοποιείτο από την ΕΛ.ΑΣ ,Π.Υ και Λ.Σ από τον Αύγουστο του 2004 και ήταν αδιανόητο στις εν λόγω υπηρεσίες να επανέλθουν στο απαρχαιωμένο και κατεστραμμένο λόγω της αχρησίας παλαιό αναλογικό σύστημα. Ειδικά η ΕΛ.ΑΣ αντιδρούσε σφόδρα στις συσκέψεις που έγιναν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αν εγκαλείτο να καταθέσει ο προταθείς μάρτυρας κ. Αγγελάκος θα το επιβεβαίωνε. Άλλωστε ο χρόνος που χρειαζόταν για την επαναδιαπραγμάτευση που προτάθηκε από την SAIC , ούτως ή άλλως ήταν αναγκαίος, για την επίλυση των πολλών και μεγάλων εκκρεμοτήτων που προέκυψαν από την αντιμετώπιση των ασαφειών και των προδιαγραφών και της σύμβασης, από τα πρόσθετα έργα κλπ. Σε τελευταία ανάλυση εάν δεν επιτυγχάνετο νέα συμφωνία με την SAIC, θα μπορούσε να γίνει καταγγελία της σύμβασης οποτεδήποτε.
Στις πρώτες συναντήσεις -την επαναδιαπραγμάτευση την ξεκίνησα ο ίδιος- εκείνο που εγώ είχα θέσει και ήταν ο στόχος μου ήταν να μπορέσω την άθλια συμφωνία σε σχέση με το TETRA, να την μετατρέψω συνεναιτικά σε σύμβαση leasing. Αυτό βέβαια απερρίπτετο μετά βδελυγμίας. Πιστεύω όμως ότι επιμένοντας ίσως επιτυγχάνετο.
Για άλλη μια φορά το πόρισμα της επιτροπής αγνοεί κάτι το σημαντικό που είχα επιτύχει. Ενώ με κατηγορούν για ενδοτισμό στις απαιτήσεις της SAIC παραβλέπουν κάτι πολύ σημαντικό που δείχνει ακριβώς το αντίθετο. Και λυπάμαι διότι ενώ προκύπτει από έγγραφα, το κατέθεσα εγώ και άλλοι πολλοί, ούτε οι Βουλευτές της Ν.Δ δεν το επισημαίνουν. Ποιο είναι αυτό; Μετά από μεγάλη πίεση την οποία άσκησα προς την SAIC, αποδέχτηκε να καταβάλλει κάθε μήνα ποσόν 100.000 € στο Ελληνικό Δημόσιο για την πληρωμή των τεχνικών Συμβούλων και για όσο χρόνο θα διαρκούσε η επαναδιαπραγμάτευση. Έτσι το μεν εξοικονομήθηκε απο το Ελληνικό Δημόσιο το ποσόν των 2.900.000€ όπως προκύπτει και από την τροποποειθείσα σύμβαση καθ΄ ον χρόνο Υπουργός Δημόσιας Τάξης ήταν ο κ. Β. Πολύδωρας, το δε ουσιαστικά είχαμε οιονεί ομολογία υπαιτιότητας από την SAIC, για την περίπτωση που δεν είχε αίσιο τέλος η επαναδιαπραγμάτευση.
Κλείνοντας αυτό το κεφάλαιο θα ήθελα να τονίσω πως με αφήνουν παγερά αδιάφορο οι αόριστες, αίολες και από ταπεινά ελατήρια κινούμενες άθλιες κατηγορίες, για τα πεπραγμένα μου κατ’ αυτήν την περίοδο. Έπραξα το καθήκον μου στο ακέραιο, προασπίστηκα το Δημόσιο συμφέρον , προστάτεψα την πατρίδα μου από έναν ενδεχόμενο διασυρμό και την ταπείνωση. Είμαι υπερήφανος για ότι έκανα και αν ξαναβρισκόμουν στην ίδια θέση τα ίδια θα έκανα.
Το απύθμενο θράσος όμως του συστήματος φάνηκε για άλλη μια φορά από τον τρόπον που διαχειρίστηκε την εξάλειψη του αξιοποίνου, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος. Από τους 12 πρώην Υπουργούς, που προτείνεται από το πόρισμα η περαιτέρω διερεύνηση, δηλαδή προκαταρκτική, οι οκτώ έμειναν εκτός πρότασης δίωξης. Η δικαιολογία είναι ότι γι’ αυτούς επήλθε εξάλειψη του αξιοποίνου, αφού οι πράξεις που τους αποδίδονται φέρονται ότι διεπράχθησαν προ των εκλογών του 2007. Οποία αθλιότης. Η πρόταση δίωξης σε βάρος μου είναι διανθισμένη με επιμέρους πράξεις οι πλείστες των οποίων αναφέρονται στην προ των εκλογών του 2007 περίοδο. Τόσο επιλεκτική είναι η εφαρμογή του άρθ. 86 του Συντάγματος; Και περαιτέρω πριν από λίγες μέρες παρέπεμψαν τον κ. Τσοχατζόπουλο για πράξεις του 2002. Είναι ή δεν είναι αυτό πολιτική αλητεία; Αν δε είναι πείτε μου τι είναι.
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 9/1-10/10/2009
Στις 10/10/2009 ορκίστηκα Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών με αρμοδιότητες τα θέματα της Δημόσιας Τάξης. Θέλω να υπενθυμίσω ότι μόλις είχαν κοπάσει τα έκτροπα του Δεκεμβρίου 2008, πολύ δε υπέθεταν ότι οι γιορτές των Χριστουγέννων ήταν απλά μια ανάπαυλα και ότι στην συνέχεια θα είχαμε τα ίδια. Δεν ξέρω αν οι προθέσεις κάποιων ήταν αυτές . Εκείνο που ξέρω όμως είναι ότι το ηθικό της Αστυνομίας ήταν ισοπεδωμένο από την συνεχή και χωρίς διάκριση αρνητική κριτική την οποία συμμεριζόταν μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης. Με μια Αστυνομία λοιπόν με σχεδόν ανύπαρκτο ηθικό, έπρεπε να αντιμετωπιστεί κατ΄ αρχάς η επιχειρηθείσα απόπειρα επαναφοράς του κλίματος του Δεκεμβρίου. Και αυτό έγινε με απόλυτη επιτυχία, αφού στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που έγινε 2-3 μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων μου, δεν έμεινε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης της αποφασιστικότητας με την οποία θα αντιμετωπιζόταν ο κάθε ταραξίας. Δυστυχώς και τότε λοιδορήθηκα ( ο κύριος νόμος και τάξη, ο κύριος μηδενική ενοχή κλπ)
Η εγκληματικότητα ευρίσκετο σε απίστευτη έξαρση. Σας υπενθυμίζω τις απαγωγές με λύτρα που είχαμε αυτές τις μέρες. Η τρομοκρατία κτυπούσε αλύπητα. Ειλικρινά σας λέω ότι τον πρώτο καιρό μετά την ανάληψη των καθηκόντων μου η κατάσταση ήταν κυριολεκτικά απελπιστική. Κοντά σ’ αυτά και το C4I για το οποίο άρχισα σιγά-σιγά να ενημερώνομαι. Στο διάστημα που μεσολάβησε η κατάσταση έχει διαμορφωθεί ως εξής :
Α) Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Άμυνας και Δημόσιας Τάξης το 2006 η αρμοδιότητα για την περαιτέρω πορεία του C4I είχε περάσει στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης , όπου θα έπρεπε να είναι από την αρχή.
Β) Μετά την επιτυχή έκβαση των διαπραγματεύσεων μεταξύ SAIC και Υπουργείου Δημόσιας Τάξης υπεγράφει η νέα τροποποιημένη σύμβαση. Κατά τη γνώμη μου συμφέρουσα για το Δημόσιο.
Μια επί μέρους ενδιαφέρουσα ρύθμιση ήταν ότι η παραλαβή του συστήματος δεν γινόταν ως ενιαίο σύνολο με το κλειδί στο χέρι, αλλά κεχωρισμένως ανά υποσυστήματα.
Μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων μου είχαν παραληφθεί ομόφωνα από την αρμόδια επιτροπή παρακολούθησης και παραλαβής το σύνολο των υποσυστημάτων και το σύστημα ως ενιαίο σύνολο, με ελλείψεις και αποκλείσεις που είχαν αποτιμηθεί στο συνολικό ποσόν των 21.667.145€.
Στο Π.Δ 284/89 προβλέπεται ότι εφ’ όσον η παραλαβή της προμήθειας γίνει από την αρμόδια επιτροπή με ελλείψεις και αποκλίσεις ή κατά πλειοψηφία, αυτή τελεί υπό την αίρεση της έγκρισης του έχοντος την οικονομική εξουσία Υπουργού. Από τα test και τις δοκιμές που έγιναν σε όλα τα υποσυστήματα διαπιστώθηκαν ελλείψεις και αποκλίσεις σε όλα εκτός από το υπ’ αριθ…… zeppelin, οι οποίες όμως δεν ήταν ουσιώδεις και δεν τα καθιστούσαν μη λειτουργικά. Έτσι παρελήφθησαν κατά την διάρκεια του έτους 2007 και 2008 από την αρμόδια επιτροπή ομόφωνα, αφού αποτιμήθηκαν οι ελλείψεις και οι αποκλίσεις και απομειώθηκε αναλόγως το τίμημα του καθ’ ενός . Το συνολικό ποσόν της αποτίμησης των ελλείψεων και αποκλίσεων όλων των υποσυστημάτων ανήρχετο όπως προείπα στο ποσό των 21.667.145€. Κατά το ποσόν δε αυτό απομειώθηκε και το τίμημα του συστήματος, το οποίο αφού έγινε γενική δοκιμή, το παρέλαβε η επιτροπή παρακολούθησης και παραλαβής. Από τον Υπουργό Δημ. Τάξης κ. Β. Πολύδωρα εγκρίθηκε η παραλαβή των περισσότερων υποσυστημάτων, από τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Παυλόπουλο ενός υποσυστήματος και όταν εγώ ανέλαβα τα καθήκοντα μου εκκρεμούσαν προς έγκριση της παραλαβής τα υποσυστήματα 1-7 (SDSS) και μέρος των 14 και 15 και το σύστημα ως σύνολον.
Με την έγκριση της παραλαβής ενός εκάστου από τα υποσυστήματα επεστρέφετο υποχρεωτικώς εγγυητική επιστολή ποσού ίσου προς το τίμημα κάθε υποσυστήματος, αφού αφαιρείτο όμως το ποσόν αποτίμησης των ελλείψεων και αποκλίσεων και το ποσόν που καθορίζετο από την επιτροπή ως αξία της συμβολής του υποσυστήματος στην διαλειτουργικότητα: ένα παράδειγμα: Ας υποθέσουμε ότι το τίμημα τους υποσυστήματος 15 ήταν 10.000.000 ευρώ και ότι η επιτροπή παραλαβής αποτιμούσε τις ελλείψεις και αποκλίσεις σε 1.000.000 ευρώ, την δε αξία της συμβολής του εν λόγω υποσυστήματος στην διασύνδεση σε 500.000 ευρώ. Η εγγυητική επιστολή που θα επεστρέφετο αυτοδικαίως με την έγκριση της παραλαβής δεν ήταν 10.000.000 αλλά 10.000.000 –(1.000.000 +500.000)= 8.500.000 ευρώ.
Εδώ θέλω να τονίσω ότι την επιτροπή παραλαβής δεν την είχα ορίσει εγώ η δε υπ’ αυτής παραλαβή είχε συντελεστεί πολύ προ της ανάληψης των καθηκόντων μου. Γνώριζα όμως τα περισσότερα μέλη της από την προηγούμενη θητεία μου στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και είχα εξαιρετική προσωπική άποψη για το ήθος και τις γνώσεις του. Δεν είχαν παραμείνει όλο το διάστημα τα ίδια πρόσωπα στην επιτροπή παρακολούθησης και παραλαβής του C4I, δεδομένου ότι το Π.Δ 284/1989 απαγόρευε να παραμείνει ο οποιοσδήποτε πλέον του έτους ως μέλος, πλην όμως μετά την υπαγωγή του C4I στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, είχε αλλάξει το νομικό καθεστώς και τούτο πλέον υπό προϋποθέσεις επετρέπετο. Ιδιαίτερα ασφαλής ένοιωθα από την παρουσία δύο ανθρώπων στην επιτροπή παρακολούθησης και παραλαβής. Του τότε Αστυν. Δ/ντή Ν. Σουπιώνη και του Πλοιάρχου του Λ.Σ Γερ. Βασιλάτου. Και τους δύο τους θυμόμουνα από την ενεργό συμμετοχή τους στο C4I στην προλυμπιακή περίοδο. Ήταν απαράμιλλου ήθους και ανεξάντλητων γνώσεων και οι δύο. Και οι δύο λοιπόν, τύχη αγαθή, είχαν επανέλθει στην επιτροπή και συμμετείχαν στην παραλαβή των υποσυστημάτων και τους συστήματος.
Όπως ήταν φυσικό με το καλημέρα μου ετέθη το ζήτημα της έγκρισης της παραλαβής των υπολοίπων υποσυστημάτων και τους συστήματος. Γνωρίζοντας την πολυπλοκότητα του συστήματος και προπάντων τους κινδύνους που υπήρχαν, δεδομένου ότι ήδη είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο της SIEMENS, ήμουν ιδιαίτερα προσεκτικός. Έτσι αφού μελέτησα τους φακέλους, κάλεσα στο γραφείο μου τα μέλη της επιτροπής και συζήτησα μαζί τους το θέμα. Με προβλημάτισε ιδιαίτερα το ζήτημα ότι αναλάμβανα ευθύνες των προκατόχων μου. Κανονικά οι παραλαβές αυτές έπρεπε να έχουν εγκριθεί ή να έχουν απορριφθεί πριν αναλάβω εγώ τα καθήκοντα μου. Ασφαλώς όμως αυτό δεν μπορούσε να αποτελέσει δικαιολογία για να παραμείνει στο διηνεκές η εκκρεμότητα.
Ως εκ τούτου εγώ έπρεπε ή να εγκρίνω την παραλαβή των υποσυστημάτων και τους συστήματος ή να την απορρίψω, κάτι που αυτόματα σήμαινε προσφυγή στην διαιτησία. Το πρόβλημα μου όμως σ’ αυτήν την περίπτωση ήταν πως θα πηγαίναμε στην διαιτησία και με ποιες πιθανότητες να κερδίσουμε; Όταν η επιτροπή παραλαβής που αποτελείται από Έλληνες Αξ/κούς, με εξειδικευμένες γνώσεις και πολυετή εμπειρία, παραλαμβάνουν ως λειτουργικά όλα τα υποσυστήματα, έστω με ελλείψεις και αποκλίσεις, όπως όμως προβλέπεται από την σύμβαση, τι θα αντιτάξεις σ΄ αυτόν τον καταλυτικό ισχυρισμό του αντιπάλου. Ας αντιστρέψουμε τους όρους και ας υποθέσουμε ότι η επιτροπή παραλαβής αποτελείτο από υπαλλήλους της SAIC και ότι αυτή η επιτροπή απέρριπτε ως μη λειτουργικά τα υποσυστήματα, η δε SAIC κατέφευγε στην διαιτησία επειδή ο αγοραστής ηρνείτο να καταβάλει το τίμημα. Πως θα αντέκρουε τον ισχυρισμό που θα προέβαλε το Δημόσιο « οι δικοί σου υπάλληλοι χαρακτηρίζουν άχρηστα τα υποσυστήματα;»
Είχε καμία πιθανότητα να κερδίσει στο Διαιτητικό Δικαστήριο; Όχι βέβαια. Προκειμένου να βγω από το αδιέξοδο και να καταλήξω σε σωστή απόφαση, γιατί εγώ πιστεύω ότι η αναποφασιστικότητα και το κρύψιμο στο συρτάρι του γραφείου είναι αρνητικά γνωρίσματα προ πάντων για τον Υπουργό, συγκάλεσα ευρεία σύσκεψη στις 26/1/2009, στην οποία εκτός από τα μέλη της επιτροπής παρακολούθησης συμμετείχαν όλοι οι ανώτεροι και ανώτατοι αξ/κοί που γνώριζαν το θέμα.
Στην σύσκεψη αυτή κρατήθηκαν πρακτικά τα οποία και καταθέτω στη Βουλή. Και λυπάμαι που για άλλη μια φορά ξεδιάντροπα και άθλια επιχειρείται η διαστρέβλωση της αλήθειας. Αναφέρεται στο κείμενο που κατατέθηκε ψευδώς ότι σ’ αυτήν την σύσκεψη εκφράστηκαν επιφυλάξεις και ότι είχα εγκρίνει πιο μπροστά την παραλαβή κάποιων υποσυστημάτων. Ντροπή! Η αλήθεια είναι ότι από τα πρακτικά της σύσκεψης βγαίνει κατ΄ αρχάς όλη η αγωνία μου για να πάρω την σωστή απόφαση. Ουδείς επιχειρηματολόγησε υπέρ της μη έγκρισης της παραλαβής. Αντίθετα πολλά ελέχθησαν για τις λάθος προδιαγραφές της σύμβασης τα τραγικά λάθη της εταιρείας BOARTES, την ορθότητα της παραλαβής και τον μονόδρομο της έγκρισης της. Άλλωστε το γεγονός και μόνο ότι έγινε αυτή η πολυπρόσωπη σύσκεψη δείχνει την αγνότητα των προθέσεων μου. Όποιος θέλει να φερθεί ανέντιμα δεν κάνει μεγάλες συσκέψεις και μάλιστα με πρακτικά που ενδεχομένως να αποβούν σε βάρος του.
Με αυτά τα δεδομένα και επί πλέον με την θετική εισήγηση του Αρχηγού της Αστυνομίας και του Γ.Γ του Υπουργείου κ. Ανδρεουλάκου Αθαν., τ. Αντι/λέως Άρειου Πάγου, έγκριτου νομικού , στο πρόσωπο του οποίου είχα απεριόριστη εκτίμηση, αφού στο παρελθόν που είχα διατελέσει Εισαγγελικός λειτουργός ήταν επί μακρόν προϊστάμενος μου, αποφάσισα την έγκριση της γενομένης παραλαβής των ως άνω υποσυστημάτων. Και επιμένω ότι ορθώς έπραξα.
Ερωτώ τους διώκτες μου. Γνωρίζουν ότι το 2007 η ΕΛ.ΑΣ ζήτησε από την SAIC να επιτρέψει την λειτουργία του C4I προς χάριν της ασφαλούς διεξαγωγής του τελικού του Champions League μεταξύ Μίλαν και Λίβερπουλ και του Final Four Μπάσκετ και η SAIC ανταποκρίθηκε θετικά. Αρνήθηκε η επιτροπή να ζητήσει τα σχετικά έγγραφα τα οποία όμως τα πήρα εγώ στην συνέχεια με την διαδικασία κατάθεσης εγγράφων. Πως θα εκτιμηθεί αυτό το γεγονός από το Διαιτητικό Δικαστήριο; Υπέρ της Ελλάδος; Κάποιο λάθος κάνετε στρουθοκαμηλίζοντας. Λένε κάποιοι μάρτυρες που επιλεκτικά ο κ. Βαλυράκης κάλεσε στην επιτροπή ότι τα υποσυστήματα δεν λειτουργούν. Ανόητος ισχυρισμός. Δεν έχει σημασία αν λειτουργούν τώρα, αλλά αν λειτουργούσαν όταν έγινε η παραλαβή. Μετά από 1 ½ χρόνο αχρησίας προφανώς και δεν μπορούν να λειτουργήσουν προ πάντων από αδαείς. Όταν παρεδόθησαν τα υποσυστήματα στις διάφορες υπηρεσίες υπήρξε καμία έγγραφη διαμαρτυρία; Απλά όλοι έτρεμαν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων να τα ακουμπήσουν. Να αναφέρω τέτοιες εξαιρέσεις; TETRA που το λειτουργεί η SIEMENS. Όποιος θέλει ας πάει στην αίθουσα επιχειρήσεων της ΕΛ.ΑΣ στον 6ο όροφο του Υπουργείου Δημ. Τάξης, δίπλα από το γραφείο του Αρχηγού. Να πάει όμως μια μέρα που έχει ένταση όπως προ ημερών, και θα δει πόσα υποσυστήματα λειτουργούν και διαλειτουργούν. Εκεί βέβαια υπηρετεί η αφρόκρεμα της ΕΛ.ΑΣ, που ξέρει να τα λειτουργήσει.
Η εγκληματική ενέργεια αγοράς ενός πολύπλοκου και προωθημένης τεχνολογίας συστήματος , με έμψυχο υλικό στερούμενο στοιχειωδών γνώσεων και εντελώς ανεκπαίδευτο, αυτά τα αποτελέσματα έχει. Η εγκληματική συμπεριφορά θα πρέπει να αναζητηθεί μεταξύ εκείνων που αποφάσισαν στην αγορά, συνέγραψαν τις προδιαγραφές και συνέταξαν την σύμβαση.
Η επιτροπή όμως έκανε και άλλο ατόπημα. Αντί για να καλέσει τους Αρχηγούς των Σωμάτων Ασφαλείας που υπηρετούσαν το 2008 κατά την παραλαβή των υποσυστημάτων, κάλεσε αυτούς που επέλεξε η σημερινή Κυβέρνηση. Γνωρίζει η σημερινή ηγεσία των Σωμάτων Ασφαλείας τι συνέβαινε προ διετίας;
Εκείνο όμως που κάνει και τον πλέον ψύχραιμο να εξανίσταται είναι η εμμονή των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ αλλά και της Κυβέρνησης να βρουν ενόχους στην περίοδο Ιανουάριος – Οκτώβριος 2009. Έτσι ο κ. Βαλυράκης έκανε το ατόπημα να στείλει προσωπική του επιστολή, γραμμένη με το χέρι έχοντος νομικές γνώσεις, προς την Αντι/λεία του Α.Π κ. Παπαδάκη Ρούσσο, την οποία άκουσον- άκουσον βάπτισε πορισματική αναφορά, εν αγνοία όμως των υπολοίπων Βουλευτών της επιτροπής. Με την επιστολή αυτή ζητούσε την απαγγελία κατηγορίας, από τους Εφέτες Ανακριτές που διενεργούν ανάκριση για τα μη πολιτικά πρόσωπα, κατά των μελών της επιτροπής παραλαβής όλων των υποσυστημάτων του C4I για απιστία σε βαθμό κακουργήματος . Μάλιστα επεσήμαινε ότι οι εν λόγω αξ/κοί λειτούργησαν κατά τρόπον βλαπτικό για τα συμφέροντα του Δημοσίου, εξ’ αιτίας πιέσεων και προτροπών των πολιτικών τους προϊσταμένων.
Θερμά συγχαρητήρια κ. Βαλυράκη. Αυτό βέβαια αφορά τους κ.κ Πολύδωρα και κ. Παυλόπουλο, γιατί επί ημερών τους έγιναν οι παραλαβές, δεν έχει όμως σημασία. Αφού διαγνώσατε ηθική αυτουργία σε απιστία, τα συγχαρητήρια τα δικαιούστε.
Ήλπιζε ο ατυχής ότι θα εισακούετο, οπότε θα πανηγύριζε διότι θα είχε έστω προσωρινά ένα τεκμήριο αντικειμενικής αστοχίας το οποίο θα χρησιμοποιούσε εναντίον μου. Επλανήθη όμως πλάνην οικτράν. Οι έντιμοι Δικαστές τον αγνόησαν και όχι μόνο τούτο αλλά δημόσια τον επέπληξαν για παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης. Έτσι το τεκμήριο αντεστράφει. Στην αγωνία του όμως ο κ. Πρόεδρος της εξεταστικής επιτροπής έκανε και άλλα σοβαρά ατοπήματα. Έτσι παρά το γεγονός ότι απεκαλύφθη η επιχειρηθείσα εξαπάτηση των Δικαστών, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει σάλος στην επιτροπή και να δεχτεί τέτοια σκληρή επίθεση από όλα τα κόμματα που τον ανάγκασε να ζητήσει συγνώμη και να υποσχεθεί ότι δεν θα ξαναγίνει κάτι τέτοιο, στη συνέχεια επανέλαβε το ίδιο ψεύδος τόσον ο ίδιος όσο και οι άλλοι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ που συμμετείχαν στην επιτροπή. Έτσι στο πόρισμα που κατέθεσαν ονομάζουν και πάλι αυτή την προσωπική επιστολή του κ. Βαλυράκη ως πορισματική αναφορά και την παραθέτουν αυτούσια. Και σαν να μην έφτανε αυτό ο κ. Βαλυράκης μιλώντας στη Βουλή κατά την συζήτηση του πορίσματος την ανέφερε πάλι ως πορισματική αναφορά.
Απέτυχε παταγωδώς λοιπόν και αυτή η τόσο χονδροειδής στημένη επιχείρηση λάσπης.
Για να μη μείνει όμως το παραμικρό χωρίς έρευνα έγινε και το εξής: Ο κ. Χρυσοχοΐδης ως Υπουργός Προστασίας του Πολίτη διέταξε τις ηγεσίες της ΕΛ.ΑΣ και του Λ.Σ να διενεργήσουν ΕΔΕ σε βάρος των αξ/κών που παρέλαβαν τα υποσυστήματα. Οι ΕΔΕ ανατέθηκαν σε αντιστράτηγο της ΕΛ.ΑΣ και υποναύαρχο του Λ.Σ, οι οποίοι με τα πορίσματα τους αποφάνθηκαν ότι ουδέν το μεμπτό διεπιστώθει. Και αυτό με ηγεσία του Υπουργείου, που τουλάχιστον εικάζετο, ότι επιθυμούσε το αντίθετο. Στο κενό λοιπόν και αυτή η επιχείρηση. Μάταιος κόπος. Ποιος έχει λοιπόν το δίκαιον με το μέρος του αυτός που επικαλείται γνώμη τεχνικών συμβούλων που επιθυμούν την διαιώνιση μιας λίαν προσοδοφόρου γι’ αυτούς κατάστασης, ή αυτός που εμπιστεύεται έμπειρους και έντιμους αξ/κούς που τους δικαιώνει η ελληνική Δικαιοσύνη και ο πειθαρχικός έλεγχος; Αυτό έχετε να διαλέξετε.
Θα συνιστούσα στους αγωνιούντες διώκτες μου να μη ματαιοπονούν. Δυστυχώς γι’ αυτούς στην Ελλάδα υπάρχουν Δικαστές και όχι Κατήδες. Και τους ερωτώ: Γιατί λένε ψέματα ότι συνέπεια της έγκρισης της παραλαβής ελαχίστων υποσυστημάτων από εμένα κατεβλήθησαν χρήματα στην SAIC; Ενώ η αλήθεια είναι ότι αποδεσμεύτηκαν κατά τα ανωτέρω μόνο κάποιες εγγυητικές επιστολές χωρίς καμμία ζημία του ελληνικού Δημοσίου, αφού η SAIC όχι μόνο δεν έχει πτωχεύσει, αλλά αντίθετα είναι ένας πανίσχυρος κολοσσός, που εάν η Ελλάδα δικαιωθεί από το Διαιτητικό Δικαστήριο, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Στο κάτω- κάτω οι ΗΠΑ είναι μια ευνομούμενη Δημοκρατία που οι Δικαστικές αποφάσεις εκτελούνται. Περαιτέρω γιατί λένε ψέματα ότι η διαλειτουργικότητα του C4I εξαρτάται μόνο από το CDSS, ενώ εξαρτάται από το σύνολο των υποσυστημάτων. Κάθε υποσύστημα συνεισφέρει στην διαλειτουργικότητα, γι’ αυτό όταν γινόταν η παραλαβή του καθ’ ενός αφαιρείτο από την εγγυητική επιστολή η αξία της συμβολής του στην διαλειτουργικότητα, μέχρις ότου γίνει η γενική δοκιμή και παραληφθεί το σύστημα. Η γενική δοκιμή άλλωστε σκοπεύει τον έλεγχο της διαλειτουργικότητας.
Λένε περαιτέρω οι υπογράφοντες την πρόταση για δίωξη, ότι παρέλαβα υποσυστήματα τα οποία αρνήθηκαν να παραλάβουν οι κ..κ. Παυλόπουλος και Χηνοφώτης. Ουδέν ψευδέστερον τούτου. Για να ακριβολογώ, καλύτερα πρέπει να πω εν προκειμένω ότι δεν έχουν καταλάβει τι έγινε και με την φόρα που έχουν πάρει να συκοφαντούν και προέβαλαν και τον ισχυρισμό αυτό. Κάτ’ αρχάς ο κ. Παυλόπουλος δεν απέρριψε τίποτα, ο δε κ. Χηνοφώτης δεν είχε αρμοδιότητα ούτε να παραλάβει ούτε να απορρίψει. Συνέβη το εξής: Ιεραρχικά έφθασε μέχρις τον κ. Χηνοφώτη εισηγητικό έγγραφο, που αφορούσε την έγκριση παραλαβής ενός λιμανιού το οποίο ήταν μέρος του υποσυστήματος 14. Ο κ. Χηνοφώτης έπρεπε και αυτός να γνωμοδοτήσει. Οι προ αυτού και δή Γ.Γ, και ο Αρχηγός ΕΛ.ΑΣ κλπ είχαν γνωμοδοτήσει θετικά. Ο ίδιος είχε επιφυλάξεις, κατά πόσον οι διαπιστωθείσες ελλείψεις και αποκλίσεις ήταν επουσιώδεις, υποστηρίζοντας ότι είναι ουσιώδεις. Γραπτώς λοιπόν διατύπωσε της αντιρρήσεις του προς την επιτροπή παραλαβής . Λάθος ενέργεια. Ο γνωμοδοτών σημειώνει την άποψη του και τελικά ο έχων την αρμοδιότητα να εγκρίνει ή μη την παραλαβή Υπουργός αποφασίζει. Η επιτροπή παραλαβής πάντως απάντησε εμπεριστατωμένα στον κ Χηνοφώτη με το από 2/12/2008 έγγραφο της, αποκρούοντας μια προς μία τις ενστάσεις. Τι θα έπρεπε να κάνει μετά ταύτα ο κ . Χηνοφώτης. Η να εμμείνει στην άποψη του ή να την αλλάξει. Σε κάθε περίπτωση όμως να υποβάλει τον φάκελο στον κ Παυλόπουλο για να αποφασίσει. Όχι να τον τοποθετήσει στο συρτάρι του γραφείου του όπου τον βρήκα. Εγώ πολύ απλά συνέκρινα τις επιστημονικές γνώσεις γύρω από το συγκεκριμένο αντικείμενο των μελών της επιτροπής παραλαβής, με εκείνες του κ. Χηνοφώτη και ασυζητητί προέκρινα τη γνώμη της επιτροπής. Και λυπάμαι που ο κ. Χηνοφώτης παρασύρθηκε από τους επαινετικούς για το πρόσωπο του λόγους του κ. Βαλυράκη. Παρ’ ολίγον μάλιστα να χαρακτηρίσει τους πάντες τουλάχιστον ως επιπόλαιους, πλην του εαυτού του τον οποίο είχε αναλάβει να εκθειάζει επί ώρες ως τον μόνο έντιμο ο κ. Βαλυράκης.
Εκείνο όμως που δεν μπορώ να κατανοήσω στην λογική των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ που συμμετείχαν στην εξεταστική επιτροπή, γιατί οι υπόλοιποι που υπογράφουν την πρόταση για ποινική δίωξη αμφιβάλλω αν ξέρουν κ’ αν περί τίνος πρόκειται, είναι η αξιολόγηση της άρνησης μου να εγκρίνω την παραλαβή του συστήματος C4I ως ΣΥΝΟΛΟΥ. Εγκρίνοντας την παραλαβή των υποσυστημάτων, η συνέπεια ήταν να επιστραφούν κάποιες εγγυητικές επιστολές, ενώ αν παραλάμβανα το σύστημα ως σύνολο θα έπρεπε να επιστραφεί η εγγυητική επιστολή καλής εκτέλεσης ποσού 20.000, σ’ αυτό το ποσόν αξιολογείται η αξία της διαλειτουργικότητας των συστημάτων και το υπόλοιπο του τιμήματος που ανήρχετο σε 36.000.000€ Ασυγκρίτως σοβαρότερες συνέπειες. Και όμως αυτό το αντιπαρέρχονται σχεδόν σιγή οι αγαπητοί συνάδελφοι. Εάν θέλεις να βλάψεις κάποιον, όπως με εμφανίζουν οι ψευδομηνυτές μου, ότι δήθεν ήθελα να βλάψω το Ελληνικό Δημόσιο, τον βλάπτεις εκεί που πραγματικά του κάνεις κακό, όπως εν προκειμένω που αμέσως μετά την έγκριση της παραλαβής του συστήματος ως συνόλου, έπρεπε να καταβληθούν 36.000.000 ευρώ. Αυτό βέβαια επιμελώς το αποκρύπτουν οι αξιότιμοι κ. συνάδελφοι. Γιατί δεν το έκανα λοιπόν;
Και βέβαια θα πλανάται το ερώτημα γιατί ενώ ενέκρινα την παραλαβή των υποσυστημάτων, δεν ενέκρινα την παραλαβή του συστήματος παρ’ ότι το είχε παραλάβει και αυτό η επιτροπή. Ασφαλώς δεν ήμουν ο κακός που ανένηψε .Απλά γνώριζα από την θητεία μου ως υφυπουργού, ότι στο Σόλτ Λεικ των ΗΠΑ που είχε αναπτυχθεί σύστημα C4I, με δυνατότητα ταυτόχρονης χρήσης από 120 χρήστες, το σύστημα έπεσε στους 50 χρήστες. Ήθελα λοιπόν να πληροφορηθώ αν πριν την παραλαβή του συστήματος είχε γίνει παραμετροποίηση και δοκιμή φόρτου των 1250 χρηστών ταυτόχρονα. Μάλιστα έστειλα ένα non paper προς την επιτροπή παραλαβής ζητώντας αυτές τις πληροφορίες. Φαίνεται όμως ότι ο Θεός με προστάτευσε αυτή τη φορά και μάλιστα χωρίς σχετική παράκληση. Ο αρμόδιος υπάλληλος έβαλε αριθμό πρωτοκόλλου στο non paper και η επιτροπή μου απήντησε εγγράφως επίσημα, ότι η παραμετροποίηση και η δοκιμή φόρτου έγιναν με τη μέθοδο της προσομοίωσης, ελλείψει εκπαιδευμένου προσωπικού.
Εδώ αγαπητοί συνάδελφοι φοβάμαι ότι δύσκολα θα γίνω κατανοητός, όπως και σε πολλά σημεία της ομιλίας μου, μπορεί να μην μπορέσατε να με παρακολουθήσετε. Πρέπει στοιχειωδώς να γνωρίζει κανείς την σύμβαση, τις προδιαγραφές και την λειτουργία του C4I για να κατανοήσει τι συμβαίνει. Και ειλικρινά λυπάμαι που το πολιτικό μας σύστημα φθάνει στο σημείο να υποχρεώνει Βουλευτές να βάλουν την υπογραφή τους κάτω από κείμενο ξένο και εν πολλοίς ακατανόητα γι’ αυτούς.
Αρχικά λοιπόν η σύμβαση προέβλεπε να γίνει προηγουμένως η εκπαίδευση των χρηστών του συστήματος, ήταν υποχρέωση της εταιρείας να το πράξει, και μετά να γίνει η παραλαβή του συστήματος. Στη συνέχεια όμως όταν ήταν Υπουργός ο κ. Παυλόπουλος έγινε τροποποίηση της σύμβασης (η 7η) με αποτέλεσμα να προηγείται η παραλαβή του συστήματος της εκπαίδευσης. Πράγματι η εκπαίδευση ήταν ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα. Γιατί; Η εκπαίδευση γίνεται πρακτικά. Έχεις το σύστημα και πάνω σ’ αυτό εκπαιδεύεις τον χρήστη. Ας μεταφέρουμε το πρόβλημα στην εκμάθηση οδήγησης αυτοκινήτου. Αν δεν έχεις αυτοκίνητο δεν μπορείς να εκπαιδεύσεις οδηγό. Κανείς όμως δεν σου παραδίδει ένα αυτοκίνητο άτυπα για να μάθεις πρώτα να οδηγείς και μετά να το αγοράσεις, γιατί εν τω μεταξύ μπορεί να το καταστρέψεις. Γι’ αυτό υπάρχουν οι σχολές οδηγών. Σχολές όμως εκπαίδευσης χρηστών C4I δεν υπάρχουν.
Μετά την απάντηση που πήρα από την επιτροπή παραλαβής κάλεσα τον Πρόεδρο της στο γραφείο μου και του είπα να περιμένουμε να τελειώσει η εκπαίδευση των εκπαιδευόμενων, να κάνουμε την παραμετροποίηση και την δοκιμή φόρτου και θα αποφασίσω τότε αν εγκρίνω την παραλαβή. Και κάτι άλλο τον κ. Ρηγογιάννη, που τόσο επικαλείστε, τον είδα στο γραφείο μου 2-3 φορές. Τον κάλεσα εγώ. Αντελήφθην όμως, όταν μου ζήτησε 700.000€ για λογαρασμό της εταιρείας PRICE WATER HOUSE COOPER στην οποία ηργάζετο, προκειμένου να συνεργαστεί μαζί μου, για το ζήτημα της έγκρισης της παραλαβής του συστήματος ότι το ζήτημα ήταν η παχιά αγελάδα που λέγεται ΕΛΛΑΣ και πως θα την αρμέγουμε περισσότερο χρόνο.
Με αυτήν την συμπεριφορά κ. συνάδελφοι που βλέπετε παρανομία ή πρόθεση βλάβης;
Θα μπορούσα να σταματήσω εδώ. Θα επισημάνω ακόμα κάποια πράγματα που καταδεικνύουν την δόλια συμπεριφορά τους συστήματος και την πρόθεση του να με χρησιμοποιήσει, προκειμένου να καλύψει τις αθλιότητες του. Προκειμένου να δείξει ότι κάτι κάνει στο θέμα της αντιμετώπισης της διαφθοράς.
Όπως είναι γνωστόν το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής παραδόθηκε στον κ. Πρόεδρο της Βουλής στις 24/1/2011. Το συνήθως συμβαίνον είναι μετά από λίγες μέρες να έλθει στην Βουλή για συζήτηση. Πέρασε ένας μήνας. Τίποτα. Τότε άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια. Σκέφτηκα αμέσως ότι πιθανότατα τα παζάρια να κατέληξαν σε συμφωνία να χρησιμοποιηθεί η υπόθεση όταν εκρίνετο ότι θα ήταν περισσότερο χρήσιμη για το σύστημα. Έτσι θα ήμουν όμηρος μίας αθλιότητας επί μακρόν. Έτσι απέστειλα στις 25 Φεβρουαρίου επιστολές με το ίδιο περιεχόμενο στον κ. Παπανδρέου και στον κ. Σαμαρά – τις έχω καταθέσει στην Βουλή κατά την συζήτηση επί του πορίσματος, και τις επανακατεθέτω. Καμία κινητικότητα. Στις 4 Απριλίου στέλνω ξανά επιστολές προς τους ιδίους αποδέκτες με τις οποίες τους εκλιπαρούσα να κάνουν το αυτονόητο. Δεν μπορεί να έχει κατατεθεί ένα πόρισμα στη Βουλή με αυτό το περιεχόμενο και να μην κινείται τίποτα. Εν τω μεταξύ είχα επισκεφθεί αρκετές φορές τον Πρόεδρο της Βουλής παρακαλώντας να συμβάλει και αυτός για να δοθεί ένα τέλος σ’ αυτήν την στασιμότητα. Μου απαντούσε ότι αυτό ήταν αρμοδιότητα των κομμάτων που πρέπει να φέρουν σχετικό αίτημα με 60 υπογραφές.
Την επομένην της αποστολής της δεύτερης επιστολής, άρχισα να μαζεύω υπογραφές από ανεξάρτητους Βουλευτές και από τα μικρότερα κόμματα. Τότε μόνο, προφανώς το πληροφορήθηκε αυτό το ΠΑ.ΣΟ.Κ, ήρθε η πρόταση για συζήτηση του πορίσματος που και αυτό έγινε αργοπορημένα αρχές Μαΐου. Έπρεπε να περάσουν άλλοι δύο μήνες για να κατατεθεί η πρόταση για δίωξη.
Όπως είναι όμως διατυπωμένο το αίτημα είναι έξω από την ρύθμιση του άρθ. 5 του ν. 3126/2003 όπως τροποποιήθηκε πρόσφατα. Προτείνεται η σύσταση της ειδικής επιτροπής του άρθρου 86 του Συνταγμ. και του άρθ. 5 του ν. 3126/2003, για διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης και ταυτόχρονα να ανατεθεί στο από Εισαγγελείς αποτελούμενο Τριμελές γνωμοδοτικό Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει αν πρέπει να γίνει προκαταρκτική εξέταση. Αυτό προφανώς και είναι αντιφατικό και καθαρός εμπαιγμός. Αν γνωμοδοτήσει να μη γίνει προκαταρκτική εξέταση, τι θα γίνει η ειδική επιτροπή που θα έχει συσταθεί εν τω μεταξύ; Όπως εμπαιγμός είναι γενικότερα η ρύθμιση του άρθρου 5 σχετικά με το γνωμοδοτικό Συμβούλιο. Θα ρωτάμε τους εισαγγελείς αν πρέπει να γίνει προκαταρκτική εξέταση για καταγγελλόμενο κακούργημα, όταν κατά το άρθρο 43 ΚΠΔ ουσιαστικά αυτό είναι υποχρεωτικό για τον εισαγγελέα. Λυπάμαι που θέλετε να φορτώσετε σε εισαγγελείς τέτοιες αθλιότητες. Άλλη η σημασία της προκαταρκτικής που διατάσσει ο εισαγγελέας, που είναι πάντοτε προς το συμφέρον του μηνυόμενου πολίτη, αφού δεν τον καθιστά αμέσως με την κατάθεση της μήνυσης κατηγορούμενου και άλλη η σημασία και οι συνέπειες της προκαταρκτικής εξέτασης που αποφασίζει η Βουλή, που είναι κόλαφος σε βάρος εκείνων που αποφασίζεται.
Σε κάθε περίπτωση η θέση μου είναι ξεκάθαρη. Με έχετε ταλαιπωρήσει αφάνταστα τώρα και ενάμισι χρόνο. Έχω παραμελήσει τα κοινοβουλευτικά μου καθήκοντα. Έχω αποκοπεί από την εκλογική μου περιφέρεια. Δεν μπορείτε, ότι και να κάνετε, να πάτε την ταλαιπωρία μου πέραν του διμήνου ακόμα. Μετά τον λόγο θα έχει η Δικαιοσύνη. Για όλους μας όμως. Γιατί τσαλακώσατε κάτι για το οποίο έχω βάλει και εγώ την κόκκινη γραμμή μου. Την αξιοπρέπεια μου. Την τιμή μου. Αν νομίζετε ότι οι πολλές υπογραφές θα σώσουν την κατάσταση κάνετε λάθος. Και παραφράζοντας την ρήση του Γερμανού μυλωνά προς τον αυτοκράτορα που θέλησε να του αρπάξει το περιβόλι του, σας λέω ότι υπάρχουν Δικαστές στην Αθήνα.
Στη Δημοκρατική Συμμαχία όπως ξέρετε για την ασυλία ψηφίζουμε πάντα ναι στην άρση. Το ίδιο θα κάνει και σήμερα. Γιατί θεωρούμε ότι στοχοποίηση μπορεί να είναι αθλιότητα, μεγαλύτερη αθλιότητα όμως είναι το κουκούλωμα, ή να μείνει η κοινωνία με την εντύπωση ότι έγινε κουκούλωμα. Γι’ αυτό άλλωστε και καταθέσαμε την γνωστή τροπολογία που όταν τίθεται θέμα εξάλειψης του αξιοποίνου, ήτοι της παραγραφής, θα μπορεί ο κατηγορούμενος Υπουργός να ζητήσει να προταχθεί της παραγραφής η έρευνα της ουσίας της υπόθεσης.
Για το κατάπτυστο κείμενο, που είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι υποχρεωθήκατε ή ξεγελαστήκατε για να υπογράψετε, έχω να πω ότι δεν θα ταπεινώσω τον εαυτό μου ασχολούμενος σοβαρά μ’ αυτό. Ο συντάκτης του πάντως έχει τα εξής δύο χαρακτηριστικά:
Α) τα νομικά τα έμαθε περνώντας έξω από την νομική. Η φράση « δεν διαχειρίστηκε σωστά και με την «ΔΕΟΥΣΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ» που χρησιμοποιείται για να προσδιοριστεί υποκειμενικά το κακούργημα της απιστίας, φτάνει από μόνη της για να καταλάβει κανείς το «εύρος» των νομικών γνώσεων του συντάκτη. Η μη επιμέλεια είναι αμέλεια. Και κακούργημα από αμέλεια δεν νοείται. Αυτό ανάγεται σε στοιχειώδη γνώση Ποινικού Δικαίου.
Β) Πρέπει να είναι η προσωποποίηση της κακοήθειας και του μισάνθρωπου, αφού μου αποδίδει προκειμένου να θεμελιώσει κακοδιαχείριση, ανύπαρκτες ζημιογόνες ενέργειες και πράξεις άλλων. Επί πλέον αναφέρεται και μάλιστα με βαρύτατους υβριστικούς χαρακτηρισμούς σε διαστρεβλωμένα γεγονότα τα οποία σε κάθε περίπτωση είναι αδιάφορα για την κατηγορία. Μάλιστα προσδιορίζει την ζημία που προκάλεσα στο Δημόσιο στα 255.000.000€. Μια μικρή έκπτωση και περάστε από το γραφείο μου να σας τα δώσω.
Αγαπητοί συνάδελφοι εκ φύσεως είμαι σεμνός άνθρωπος. Εδώ όμως που ήρθανε τα πράγματα πρέπει να πω κάποιες αλήθειες. Παρακαλώ ας μην εκλειφθούν ως εγωισμός. Αλλά νοιώθω ότι η συνεισφορά μου στην υπόθεση των Ο.Α ήταν τέτοια που δεν έπρεπε το σύστημα να στοχοποιήσει εμένα. Νοιώθω ότι διαχειρίστηκα τόσο τίμια το Δημόσιο χρήμα, που η πικρία που νοιώθω από την συμπεριφορά σας είναι πολύ μεγάλη. Πιστεύω ότι το πέρασμα μου από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης ήταν με θετικό πρόσημο. Την δεύτερη φορά (2009) που μπορούσα να αναπτύξω πρωτοβουλίες, πιστεύω ότι έβαλα και εγώ ένα λιθαράκι σ’ αυτό που λέγεται Δημόσια Τάξη. Και κανείς δεν πρέπει για ό,τι κάνει ως μέλος της Κυβέρνησης να περιμένει την αναγνώριση. Δυστυχώς αυτή είναι η μοίρα του πολιτικού. Το ζήτημα είναι να μην συναντήσει κανείς στο δρόμο του κακοήθειες. Τότε πραγματικά πικραίνεται. Και η πικρία είναι πιο μεγάλη όταν η κακοήθεια ανάγεται σε θέματα ηθικής Τάξεως.
