Διάβασα από τοπικό έντυπο: Άρνηση καταβολής του ΕΤΑΚ από 32 Μητροπόλεις !!! και επιδόθηκα σε σκέψεις σχετικές με τους «ποιμένες» και τους ποιμενόμενους, που – παρά τα περί «τέκνων του Κυρίου» και «Αδέλφια εν Χριστώ», άρα με τα ίδια δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις άπαντες- πρέπει να πληρώνουμε τους φόρους μας πάντες οι έχοντες και κατέχοντες. Και γεννάται ένα ερώτημα που καλούνται να το απαντήσουν άπαντες: Οι Μητροπόλεις αυτές και κατ’ επέκτασιν η Ελλαδική εκκλησία, δεν είναι κάτοχοι τεραστίων ιδιοκτησιών, που σ’ αυτές περιλαμβάνονται από γη μέχρι οικοδομικά συγκροτήματα;
Του Α. Χαρχαλάκη
Αλλά θα μου πείτε (κι εδώ θα το παίξω κακός) για ποια υγεία μιλάμε; Στους … καλούς χριστιανούς ο Κύριος χαρίζει «υγείαν και μακροημέρευσιν»!
Για ποια κοινωνική περίθαλψη; «Τα πετεινά του ουρανού ουδέ σπείρουν, ουδέ θερίζουν» όμως ο Κύριος τα εξοικονομεί!! Για ποια Παιδεία; Είναι ανάγκη να παιδεύεται ο Ελληνόπαις; Δεν αρκεί το μάθημα των Θρησκευτικών που θα τον στέλνει να αντικαθιστά τους εκλιπόντας γονείς του εις τους ιερούς ναούς; Μα τι λέμε τώρα; Και στο κάτω – κάτω της γραφής αυτά τα «κέντρα» της Ορθοδοξίας (μητροπόλεις) τηρούν απαρέγκλιτα τας υποθήκας του Κυρίου ημών Χριστού: «Μη θησαυρίζετε θησαυρόν εν τη γη, αλλ’ εν τω ουρανώ». Πως μεταφράζεται αυτό; Είναι πτωχούληδες οι καημένοι, άρα που θα βρουν τα χρήματα να πληρώσουν; Όσο για τους θησαυρούς εν τω ουρανώ , κι αυτούς δεν τους θέλουν για το ταπεινόν σαρκίο τους, αλλά για τους ποιμενόμενους!! Δεν είναι θησαυροί ο «χλοερός τόπος», η «Βασιλεία των ουρανών», ο τόπος γενικά «ενθα αποδράπασα οδύνη λύπη και στεναγμός»; Μην τρελαθούμε κιόλας!
Άρα λοιπόν να πούμε, συμπερασματικά, πως η Πολιτεία που … αντιστρατεύεται το ρνηθών «εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν» (από τον ιερό κλήρο)είναι εχθρός του έθνους!!! Πως το συμπεραίνω;
Το έθνος κατ’ αρχήν- και σχεδόν κατά κύριον λόγον- είναι ο θρησκευόμενος λαός ή «το πλήρωμα της εκκλησίας». Άρα λοιπόν, αφού ζητείται από τους ποιμένες του «να τα σκάσουν» και … τους περισπούν από το σωτηρολογικό τους έργο, δεν είναι εχθροί του έθνους εκείνοι που το ζητούν; Αλλά σαφώς κι εκείνοι που …ακονίζουν την μάχαιρα για τα πεπόνια των Μητροπολιτικών μποστανιών. Κι εννοούμε βέβαια τον αδελφό εν Χριστώ Γιωργάκη, που φοβάται, άμα τη αναρτήσει του στον πρωθυπουργικό θώκο, το χάος που θα κληρονομήσει. Γι’ αυτό ακονίζει την μάχαιρα! Έχω λόγους όμως να φοβούμαι πως αυτή η μάχαιρα δεν κόβει… ούτε το νερό. Και το λέγω αυτό, γιατί είναι υιός και πολιτικός κληρονόμος του αειμνήστου Ανδρέου (του… πρωτόκλητου, όχι με την εκκλησιαστική σημασία), που εδήλωνε λούρος πως θα εθνικοποιήσει την εκκλησιαστική περιουσία.
Και τον πίστεψε ο αείμνηστος Αντώνης Τρίτσης, που εξέδωσε κι όλας τους σχετικούς νόμους, με αποτέλεσμα να φάει το κεφάλι του, χωρίς κανένα παθολογικό αίτιο! Και φοβούμαι πως η εκκλησία δεν του αναγνώρισε… το δικαίωμα για τόπο χλοερό, αλλά την καταδίκη για βύθιση σε τέλμα «ήτοιμασμένω το διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού»…
Είναι μαθημένοι οι «άγιοι» να μην πληρώνουν, κατά παράδοσιν, που έχει τις ρίζες της στην Τουρκοκρατία.
Επένδυαν οι Σουλτάνοι στο αφορολόγητον, για να τους έχουν δεξί χέρι και να εισπράττουν για λογαριασμό της Τουρκικής διοίκησης τους φόρους από τους ξεβράκωτους «αδελφούς». Αναίσθητοι για το «Αχ και αλλοίμονο» των εξαθλιωμένων ραγιάδων. Χαρακτηριστική είναι η αδυναμία ενός να πληρώσει, που του είπε ο ρασοφόρος εισπράκτορας: «Πούλησε μια από τις κόρες σου να οικονομήσεις τα χρήματα των φόρων»!!!
Η άρνηση των λοιπών σήμερα, να σημαίνει άραγε πως κάνουν.. σύγχυση τη χρονολογία και το ποιοι κυβερνούν αυτή τη χώρα; Φυσικά εκεί που η μνήμη των είναι ξουράφι είναι οι ημέρες εκάστου μήνα που έρχονται ο μισθός και η σύνταξή των! Κατά τα άλλα… πρέπει να αμείβονται με το αφορολόγητον, επειδή κρατούν το λαό αυτής της χώρας σε μια κατάσταση που παραπέμπει περίπου στο Ισλάμ! Πράγμα που για την Πολιτική τάξη και πραγματικότητα αυτής της χώρας, είναι κυριολεκτικά «μάνα εξ ουρανού»! … Αλλά σήμερα, με τη χρηματοπιστωτική λαίλαπα που’ χει ενσκήψει και εν Ελλάδι χρειάζονται πόροι. Γιατί «Ανάγκα και Θεοί πείθονται», πόσο μάλλον ένας Θεός, για την ακρίβεια οι «λειτουργοί» του! Που στο κάτω – κάτω δεν.. θησαυρίζουν εν τη Γη.
