Ταουφίκ Ζαγιάντ: Σας σφίγγω τα χέρια
Σας φωνάζω
σας σφίγγω τα χέρια
φιλώ το χώμα κάτω απ’ τα σαντάλια σας
και σας λέω:
σκοτώνομαι για σας
σας χαρίζω το φως των ματιών μου
σας δίνω της καρδιάς μου τη ζέστα
γιατί η τραγωδία που ζω είναι το μερίδιό μου
απ’ τη δική σας τραγωδία.
Σας φωνάζω
σας σφίγγω τα χέρια
δεν κιότεψα εδώ μες στην πατρίδα μου
μήτε και μάζεψα τους ώμους.
Ορθώθηκα μπροστά στους άδικους
ορφανός, γυμνός, ξυπόλητος.
Όρμηξα μες στο θάνατο,
τα λάβαρά μου δε χαμήλωσα και τα χορτάρια
πάνω στους τάφους των προγόνων μου τα φύλαξα.
