Βάλανε μπρος τα νέα μέτρα και το πανηγύρι μόλις ξεκινά. Χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό προέβησαν «για το καλό της χώρας» σε περικοπές σε δώρο Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα αδείας, με παράλληλο πάγωμα των συντάξεων και αύξηση του ΦΠΑ κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες. Μουδιασμένος και αποσβολωμένος ο ελληνικός λαός ακούει, τέσσερις μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ, ότι εφεξής θα πρέπει να προσέχει που ξοδεύει και τι, σε μια αγορά που θα υποστεί μεγάλο σοκ μετά την έλλειψη ρευστού που θα πολλαπλασιαστεί από τις ειλημμένες αποφάσεις της κυβέρνησης.
Του Φίλιππου Ζάχαρη
Γιατί πλέον, από ΄δω και στο εξής, η αγορά θα πληγεί από την έλλειψη ανταπόκρισης του λαού λόγω της ουσιαστικής κατάργησης του 14ουμισθού και δεν θα έχει να ξοδεύει με την ίδια ευκολία που το έκανε μέχρι τώρα. Από το ΠΑΣΟΚ δηλώνουν πως τα νέα μέτρα δοκιμάζουν τα όρια της ιδεολογίας τους, λόγω όμως της αναγκαιότητας δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Ακούσαμε επίσης πολλά και διάφορα ως εσωκομματική κριτική, όπως το ότι θα έπρεπε να είχαν εξαγγελθεί τα μέτρα πιο νωρίς, μέχρι την πλήρη διαφωνία ως προς αυτά από τον Χρήστο Παπουτσή.
Ο πρωθυπουργός όμως επιμένει σε αντιφατικές δηλώσεις του τύπου: «Πρέπει να βάλουμε τις μηχανές στο φουλ για να εφαρμόσουμε κάθε δέσμευσή μας. Η δημοσιονομική σωτηρία της χώρας θα πάει στράφι αν η κυβέρνηση δεν αποδείξει στους πολίτες ότι ήρθε να αλλάξει τα πάντα στη χώρα σε όφελος των πολιτών και του δημοσίου συμφέροντος». Αν εδώ δεν υπάρχει αντίφαση, τότε που υπάρχει; Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ήρθε στην εξουσία με το επιχείρημα ότι μπορεί να εξοικονομήσει πόρους προκειμένου να καλυφθεί το έλλειμμα. Σε καμία περίπτωση ο κος Παπανδρέου στα «φοβερά και τρομερά» ντιμπέιτ δεν δήλωσε ότι θα χαρατσώσει την μικρομεσαία τάξη και θα δυσκολέψει τη ζωή του ελληνικού λαού.
Τουναντίον διαλαλούσε περήφανα ότι «ξέρει από πού θα βρει τα λεφτά». Εννοούσε όμως αυτό τον τρόπο; Με περικοπές και τραγικές μειώσεις των μισθών θα έβρισκε τα λεφτά; Και αν είναι έτσι γιατί δεν το είπε από την αρχή να τελειώνουμε; Η προβαλλόμενη δικαιολογία από το ΠΑΣΟΚ είναι ότι δεν περίμεναν να βρουν τέτοια κατάσταση στα οικονομικά της χώρας. Η πραγματική αιτία βέβαια βρίσκεται στο γεγονός ότι ήθελαν να καταλάβουν την εξουσία αναίμακτα. Πέρασαν τέσσερις μήνες από την διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και φθάσαμε στις 3 Μαρτίου για να μας ανακοινωθούν τα πιο σκληρά μέτρα της μεταπολίτευσης, στο όνομα της εξυγίανσης των οικονομικών. Τα μέτρα δηλώνουν πως θα είναι προσωρινά.
Όμως, ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. Καλείται τώρα ο ελληνικός λαός να ανταπεξέλθει ανάμεσα στην Σκύλλα και την Χάρυβδη, καταβάλλοντας και τον τελευταίο οβολό του από το υστέρημά του. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από την πλευρά του, δηλώνει πως δεν θα λογοδοτήσει για τον Καραμανλή: «Η Νέα Δημοκρατία διέπραξε σφάλματα και τα πλήρωσε, σήμερα έχει γυρίσει σελίδα, δεν απολογούμαι για κανέναν, κοιτάζω το μέλλον». Έτσι απλά, με μια λακωνική δήλωση ξεμπέρδεψε με το εγγύς παρελθόν και κοιτάζει, λέει, το μέλλον. Πόσο εύκολα, διερωτώμαι αυτοί οι πολιτικοί δίνουν άφεση αμαρτιών στα σφάλματά τους…Και το αύριο μας πλησιάζει επικίνδυνα.
Το μέλλον είναι κάτι παραπάνω από ζοφερό αν κρίνει κανείς από την νέα σκληρή εποχή που μόλις τώρα ξεκινά. Στο υπουργικό συμβούλιο μάλιστα ακούστηκαν και ρήσεις «αυλικών» του στυλ: «μην αρχίσουν κάποιοι να κάνουν κριτική μετά – όλοι μας πρέπει να είμαστε σύμφωνοι!» Το αραγές μέτωπο της κυβέρνησης όμως δεν νομίζω ότι θα κρατήσει και πολύ. Μετά τις κοινωνικές διαμαρτυρίες που θα σαρώσουν, όπως αναμένεται, την χώρα, πολλοί θα είναι αυτοί που θα πάρουν πίσω τις αποφάσεις τους. Ακόμη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός που θα βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα.
Λέτε τα μέτρα να ακολουθούν τη λογική του «ρίχνω άδεια να πιάσω γεμάτα;» Λέτε να έπεσαν στο τραπέζι προτάσεις για άνοδο του πήχη και μετά τις διαβουλεύσεις για μερική απόσυρση των μέτρων; Πάντως το γεγονός ότι βιάζονται να κάνουν τα μέτρα νόμο του κράτους δείχνει πως η αποφάσεις είναι αμετάκλητες. Αυτό που δεν μπορεί να προβλεφθεί είναι το κατά πόσο οι αντιδράσεις θα επιφέρουν φραγμό στην εφαρμογή τους. Κατέθεσαν τα μέτρα και άφησαν τον κόσμο στην μοναξιά του οι κυβερνώντες. «Σκληρά, αλλά αναγκαία», μας είπαν. «Υπομονή και κουράγιο» μας έγνεψαν από την ΕΕ.
Αν προσθέσει κανείς και την λακωνικότητα των δηλώσεων για τις περικοπές, συν του γεγονότος ότι όλα γίνονται εν μία νυχτί, το αποτέλεσμα μάλλον αμφίβολο αναμένεται καθώς από την μια μέρα στην άλλη τα δεδομένα αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή. Γιατί πάντα θα πρέπει να υπολογίζονται οι αντιδράσεις σχετικά με την υλοποίηση των μέτρων. Κοινώς, «ρίχνουν άδεια να πιάσουν γεμάτα», όπως προανέφερα, και συνεκτιμώντας την ένταση των αντιδράσεων, έχουν αφήσει εσκεμμένα ένα παράθυρο υπαναχώρησης. Ακριβώς όπως στις οικονομικές συναλλαγές που ζητούμε κάτι παραπάνω για να λάβουμε μετά τα παζάρια το επιθυμούμενο ποσό.
