Κύριε Διευθυντή, στις 8-12-2008 απεβίωσε στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών σε ηλικία 83 ετών και την επομένη ετάφη στα Χανιά στο Νεκροταφείο του χωριού Κουνουπιδιανών ο Γεώργιος Μαλινάκης Χανιώτης που τα περισσότερα χρόνια της ζωής του διέμενε στην Αθήνα, ήταν το τρίτο παιδί του παλιού εμπόρου Γεωργίου Μαλινάκη ο οποίος για τους παλιούς Χανιώτες που θα τον θυμούνται ήταν άνθρωπος τίμιος ξεχωριστός σωστός οικογενειάρχης πνεύμα εμπορικό που διέπρεψε στο επάγγελμά του και μέχρι σήμερα οι απόγονοι και κληρονόμοι του συνεχίζουν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες τόσο αυτού όσο και του αδελφού του Παναγιώτη στον τομέα των ειδών Αλιείας, και κατασκευής και εμπορίας ενδυμάτων.
Όπως ήταν φυσικό τις καταβολές για προσφορά προς τον άνθρωπο, προς τον τόπο ήταν επόμενο και ο Γεώργιος Μαλινάκης να τις κληρονομήσει. Ήταν ο άνθρωπος των χαμηλών τόνων μετριόφρων, ταπεινός, ορθολογιστής, άριστος έμπορος στον Πειραιά στην εμπορία ειδών Αλιείας. Ποιος Χανιώτης ανεβαίνοντας με το πλοίο της γραμμής δεν περνούσε για ένα χαιρετισμό στο μεγάλο κατάστημά του στο κεντρικό λιμάνι της χώρας μας.
Γεννήθηκε στα Χανιά το έτος 1925 στο επιβλητικό σπίτι της οδού Παπαναστασίου απέναντι από την κλινική Τσεπέτη. Νεαρός συνεργαζόμενος με το μεγαλύτερο αδελφό του Γιάννη στα είδη Αλιείας επέκτειναν τις επιχειρήσεις τους και στον Πειραιά και εκείνος ανέλαβε τη διεύθυνση του εκεί καταστήματος. Ετσι λοιπόν πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του έως τη συνταξιοδότησή του προς το τέλος της δεκαετίας του 1980 στην Αθήνα. Τακτικά επισκεπτόταν τα Χανιά απασχολώντας τον ιδιαίτερα τα δρώμενα της πόλης μας παρακολου θώντας και σχολιάζοντας πάντα καλοπροαίρετα την πρόοδό της.
Η εργασία του πρόσφερε σημαντικά αγαθά, ήταν έμπορος από εκείνους, που αν υπήρχε η δυνατότητα να εκπαίδευε, με ακρίβεια διαβεβαιώ ότι καμιά κρίση δεν επρόκειτο να επηρεάσει τους εκπαιδευόμενούς του. Είχε τη δυνατότητα να βρίσκει πάντα τη λύση, την κατάλληλη ώρα και στιγμή που χρειαζόταν αλλά και τη μεγάλη προνοητικότητα να αντιμετωπίζει οτιδήποτε επρόκειτο να συμβεί.
Χάρισμα σπάνιο, ειδικά για έμπορο. Αυτό ήταν και το κουμπί της επαγγελματικής επιτυχίας του. Ο Γεώργιος Μαλινάκης δεν απέκτησε δική του οικογένεια. Η οικογένειά του πέρα βεβαίως από όλους εμάς, ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Γιάννης με τη γυναίκα του Δανάη Σουλάκου, τα παιδιά και τα εγγόνια τους, και η αδελφή του Ελένη σύζυγος του αξέχαστου Πολυχρόνη Μαλωλικάκη της γνωστής οικογένειας, η οποία απεβίωσε στο 2004 αφήνοντας εν ζωή τη μία από τις δύο κόρες την με την οικογένειά της.
Οι άνθρωποι αυτοί με κοινωνική και οικονομική επιφάνεια, αξιοπρεπής, συνεχίζουν την πορεία τους ακολουθώντας τις αρχές και τις αξίες των Μαλινάκηδων και των Μανωλικάκηδων. Ο Γεώργιος Μαλινάκης μετά τη συνταξιοδότησή του ζούσε μεταξύ Χανίων και Αθηνών. Αφού εν τω μεταξύ είχε κατασκευάσει ένα υπέροχο σπίτι στα Κουνουπιδιανά τόπο καταγωγής του πατέρα του. Φίλος όμως και των ταξιδιών όσο λίγοι απόκτησε τεράστια εμπειρία με τα δεκάδες ταξίδια σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου όπου επισκέφθηκε, και είχε το χάρισμα να κερδίζει τον συνομιλητή του με την γλαφυρότητα που εξιστορούσε τις εμπειρίες του.
Όμως δυστυχώς η αρρώστια της εποχής δεν δίστασε να τον επισκεφθεί. Την αντιμετώπισε με υπομονή αξιοπρέπεια αλλά και μοναχικότητα ως το τέλος. Δίπλα του η κόρη της αδελφής του Άλμα Μανωλικάκη και του στάθηκε σαν κόρη του. Τα χρόνια περνούσαν και μετά την ενημέρωση από τους γιατρούς για την πορεία της υγείας του αποφάσισε στο διάστημα που του απέμεινε όπως είναι φυσικό να κανονίσει τα της περιουσίας του. Κόποι δικοί του αλλά κόποι και προγόνων, που ήταν άδικο να μην διατεθούν σύμφωνα με την τελευταία του επιθυμία όπου εκείνος θα όριζε. Ο Γεώργιος Μαλινάκης πέρα από την προσωπική του περιουσία την οποία δημιούργησε όλα αυτά τα χρόνια με την εργασία του ήταν τεράστια κληρονόμησε τον πατέρα του Γεώργιο Μαλινάκη, στο δικαίωμα του μεριδίου του από την πατρική περιουσία μετά το θάνατό του το 1958, κληρονόμησε επίσης και το ανάλογο μερίδιο περιουσίας της μητέρας του Αλεξάνδρας Σγουρού, μετά το θάνατό της το 1979 και του θείου τουΗρακλή Σγουρού το 1981.
Όπως είναι φυσικό με τόση περιουσία και σωστές μεθοδευμένες κινήσεις σωστής διαχείρισης κατόρθωσε να χαρακτηρίζεται οικονομικός παράγων του τόπου μας. Ξέροντας ότι η οικογένειά του δεν χρειάζεται στήριξη είναι δεδομένη η οικονομική της επιφάνεια, έχοντας το γονίδιο της προσφοράς προς τον τόπο του και τους ανθρώπους κληρονομώντας το και αυτός από τον παππού μας Γεώργιο Σγουρό αποφάσισε να διαθέσει όλη την περιουσία του προς όφελος των συνανθρώπων του.
Έτσι λοιπόν πριν οι δυνάμεις του τον εγκαταλείψουν ξεκίνησε έναν αέναο αγώνα διερεύνησης, που πραγματικά υπάρχει αδυναμία, που υπάρχει ανάγκη για να διαθέσει τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής. Βέβαια όπως είναι φυσικό στον τόπο μας στα Χανιά μας. Επισκέφθηκε ιδρύματα της πόλης μας ένα από αυτά ήταν και το Κέντρο Αποκατάστασης Παιδιών και Νέων Κρήτης.
Το παλιό ορφανοτροφείο για τους παλαιότερους, που έχω την τιμή τα τελευταία 5 χρόνια να μετέχω στη διοίκησή του αρχικώς σαν μέλος του Δ.Σ. και τώρα σαν αντιπρόεδρος του Δ.Σ. Αυτό ο Γεώργιος Μαλινάκης δεν το γνώριζε. Δυστυχώς κατά την επίσκεψή του στο ίδρυμα μας απουσίαζα δεν ενημερώθηκα ποτέ από κανένα παρά μόνο μετά το θάνατό του.
Ήλθε σε επαφή με υπηρεσιακούς παράγοντες αλλά απ’ ότι φάνηκε στην πορεία δεν επείσθη για το υψηλό έργο που συντελείτω στο ίδρυμά μας. Η ευκαιρία για μας χάθηκε. Αντιθέτως δεν χάθηκε για το νοσοκομείο μας. Ο επόμενος σταθμός του ήταν το Νοσοκομείο Χανίων όπως διεφάνη στην πορεία. Η συνάντηση που είχε με τον τότε διοικητή κύριο Μάρκο Καραβιτάκη στάθηκε ορόσημο για τις περαιτέρω κινήσεις του. Οι συχνές συναντήσεις τους και οι πολλές συζητήσεις σε θέματα ειδικού και γενικότερου ενδιαφέροντος περί της λειτουργίας του Νοσοκομείου, το κύρος της διοίκησης, αλλά και όλου του ιατρικού team ήταν εύλογο να βοηθήσουν στη μεγάλη απόφαση.
Ο Γεώργιος Μαλινάκης ήταν από τους ανθρώπους που αντιλαμβανόταν με εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς καταστάσεις και προσωπικότητες. Επρόκειτο για ένα πανέξυπνο άνθρωπο. Πως λοιπόν με τις κατ’ επανάληψη επαφές του στο νοσοκομείο, με τον τότε διευθυντή της Νευρολογικής Κλινικής κύριο Γέωργιο Γεωργακάκη να μην πάρει την τελική του απόφαση; Όταν τέτοιες προσωπικότητες απαρτίζουν τις κεφαλές, στον τομέα τους έκαστος;
Αλήθεια πως θα αισθανόταν όταν μάθαινε ότι ο διοικητής του νοσοκομείου κύριος Μάρκος Καραβιτάκης εκείνος που χρεώνεται, το μεγαλύτερο μερίδιο αυτής της επιτυχίας, απομακρύνθηκε άνευ λόγου και αιτίας από τη θέση του; Σαν Χανιώτης και πολίτης αυτής της χώρας στο δημοκρατικό πολίτευμα που ζούμε, έχω δικαίωμα να εκφράζω ελεύθερα τη γνώμη μου για ότι κατά την άποψη μου είναι ζημιογόνο ή όχι στον τόπο μου.
Η πράξη αυτή ήταν απαράδεκτη και είμαι βέβαιος ότι σύντομα αυτό θα αποδειχθεί. Ήδη αντιδράσεις και από τον ιατρικό κόσμο αλλά και από την Χανιώτικη κοινωνία έχουν προκύψει. Το πρόβλημα του διοικητού «το νοσοκομείο μας πρέπει άμεσα να λυθεί, υπάρχουν πανάξιοι συμπολίτες μου να αναλάβουν την διοίκησή του). Οι πληροφορίες που πριν λίγες ημέρες ήρθαν στη δημοσιότητα «περί ξενομπάτου διοικητού» θέλω να πιστεύω ήταν απλώς φήμες, διότι εάν πραγματικά ευσταθούν είναι προσβολή και περιφρόνηση σε όλους τους άξιους και κατάλληλους ανθρώπους που έχει ο τόπος μας.
Ο Γεώργιος Μαλινάκης παίρνοντας την απόφαση του εκτιμώντας έπειτα από βαθιά σκέψη και μετά τα προαναφερθέντα, συγκαλώντας διαπρεπείς νομικούς, κανονίζοντας και τις τελευταίες λεπτομέρειες, κατανέμει ολόκληρη την περιουσία του κινητή και ακίνητη στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο Χανίων με συγκεκριμένους και απαράβατους όρους που βεβαίως θα εφαρμοστούν σύμφωνα με την επιθυμία του.
Αλλιώς η ισχύς της διαθήκης θα τεθεί υπό αμφισβήτηση. Αυτοί κατά πληροφορίες είναι η κατασκευή μιας υπερσύγχρονης Ψυχιατρικής πτέρυγας εντός των ορίων του νοσοκομείου 700τμ περίπου η οποία θα συντηρείται και θα εξελίσσεται από τα χρήματα της διαθήκης. Προβληματισμό δημιουργεί και ερωτηματικά πώς το νοσοκομείο δεν έχει προβεί ακόμα σε. καμία ανακοίνωση. Είναι το πλέον κατάλληλο να ενημερώσει λεπτομερώς τους συμπολίτες μας. Ο Γεώργιος Μαλινάκης με τη δημόσια διαθήκη του που συνέταξε η έγκριτος συμβολαιογράφος Χανίων κυρία Γρηγορία Μαλεφάκη αφήνει: 15 εκατομμύρια ευρώ σε μετρητά με τους παραπάνω όρους να κατανεμηθούν τραπεζική θυρίδα με χρυσές λίρες και διαμάντια μεγάλο αριθμό ακινήτων ευρισκόμενα στους δήμους Αθηναίων, Κηφισιάς, Χανίων, Ακρωτηρίου.
Κατ’ απαίτησή του ορίστηκε επιτροπή διαχείρισης της εντολής και γενικότερης εκτέλεσης της διαθήκης που αποτελείται πάλι κατά πληροφορίες:
- από τον νομάρχη Χανίων
- από τον μητροπολίτη Κυδωνίας καιΑποκορώνου
- από τον διοικητή του νοσοκομείου
- από τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων και
- από τρεις ψυχιάτρους του ήδη θα πρέπει να έχουν οριστεί
Τα δε τραπεζικά βιβλιάρια βρίσκονται στην κατοχή και την ευθύνη του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων. Όλοι οι προαναφερόμενοι έχουν την υποχρέωση να υλοποιήσουν σε τακτό χρονικό διάστημα αυτή τη σπουδαία εντολή. Προσωπικά νοιώθω ιδιαίτερα υπερήφανος, γιατί στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, στην Εποχή του οχαδερφισμού και του μηδενισμού, υπήρξε αυτός ο άνθρωπος που είναι αίμα μου και με αυτή την ενέργειά του έκανε υπερήφανους όλους εμάς αλλά και τον τόπο που τον γέννησε και τον γαλούχησε τα Χανιά μας.
Ο Γεώργιος Μαλινάκης είμαι βέβαιος δεν θα ξεχαστεί ποτέ χάρης αυτής της δωρεάς, στο πέρασμα των χρόνων χιλιάδες άνθρωποι του τόπου μας θα βρουν την υγεία και την ανακούφιση. Εύχομαι η πολιτεία να αποδώσει την οφειλόμενη τιμή στην μνήμη του, και ο Θεός να τον κατατάξει μεταξύ των δικαίων. Η δε εντολή που άφησε με θρησκευτική ευλάβεια να εκτελεστεί προς όφελος των συνανθρώπων μας.
Με τιμή,
Γεώργιος Σταύρου Σγουρός
Επιχειρηματίας-
Σύμβουλος Α.Α.
Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Αποκατάστασης Παιδιών και Νέων Κρήτης
Μέλος του Δ.Σ. του Δημοτικού Γηροκομείου Χανίων
