Με την ευκαιρία της τελευταίας εκθέσεως φωτογραφίας του Αντώνη Πλυμάκη (και της κόρης του Σοφίας) με θέμα τα Λευκά Όρη που άνοιξε τις πύλες της στο κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου (Κ.Α.Μ) το Σάββατο 7 Ιουλίου, ο πολυαγαπητός μας Αντώνης μας έκανε δώρο το τελευταίο του βιβλίο: «Μαδαρίτικες και άλλες αναμνήσεις …Μισό αιώνα πριν». 
Πρόκειται εάν δεν κάνω λάθος για το 23ο του βιβλίο του ακαταπόνητου Ορειβάτη – Σπηλαιολόγου δημοσιογράφου και συγγραφέα Α. Πλυμάκη (Με διαφορετικό τίτλο). Εάν εξαιρέσομε 3-4 βιβλία του με θέματα εκτός Ορειβασίας (Το Αγρίμι – Προσκυνητάρια στην Κρήτη – Δίκταμος), όλα τα υπόλοιπα αναφέρονται στα Λευκά Όρη, στους βοσκούς, στα Μητάτα, στα Σπήλαια, στα Φαράγγια, στην Ορειβασία αλλά και στην ιστορία του Ορειβατικού Συλλόγου Χανίων και τους Πρωτοπόρους της. Έχοντας ο ίδιος την ευτυχία να περπατάει στα βουνά τώρα και 60 χρόνια (από το 1952), χάρην βεβαίως και του αδελφού της μητέρας του και θείου του, Αιμνήστου Αντωνίου Γαμπά, είναι ο Άνθρωπος που τον αξίωσε ο Θεός να συνδέσει το «χθες με το σήμερα» διότι επρόλαβε τους πρωτοπόρους της Ορειβασίας, τους έζησε, τους γνώρισε και έγραψε γι’ αυτούς αρκετά πράγματα, και χάρις σε αυτόν τους γνωρίσαμε και εμείς! Μπορεί ο ίδιος να μην διετέλεσε (εν ενεργεία) ως Πρόεδρος του ΕΟΣ Χανίων, ωστόσο δίκαια θα τον χαρακτηρίσομε ως το «Ιερό Τέρας» του Ορειβατικού Συλλόγου Χανίων καθώς και ως τον Ιστορικό του συλλόγου διότι χάρις σε αυτόν τα γραπτά του τις φωτογραφίες του και τις περιγραφές του έχουν διασωθεί σημαντικότατα πράγματα και μαρτυρίες…!
Μνημειώδη θα μείνουν τα δύο βιβλία του: «Κούμοι – Μιτάτα και βοσκοί στα Λευκά Όρη και Μνήμες Σαμαριάς»!
Συγκινήθηκα επίσης όταν στην 106 σελίδα του βιβλίου που μου δώρισε (Μαδαρίτικες και άλλες Αναμνήσεις) και πάνω και πίσω από την οικογενειακή ορειβατική φωτογραφία του Αντ. Πλυμάκη στην κορυφή «Ψαρή» του έτους 1980 κατά τον εορτασμό των πενήντα χρόνων του ΕΟΣ Χανίων, διέκρινα και τον εαυτό μου, με πράσινο ποκάμισο τότε σε ηλικία 27 ετών! Τώρα είμαι 59 και ο Αντώνης 77!
Γράφει ο Α.Π. στον πρόλογο του τελευταίου βιβλίου ότι, «αποφάσισα να επωμισθώ την δαπάνη να γίνουν και κτήμα και άλλων αυτές οι γραμμές που σε μερικά σημεία γράφτηκαν και με νεανική αφέλεια! Παντού όμως και πάντοτε με έφθανε και μου αρκούσε η απόλαυση της φύσης και των Ανθρώπων της»
Προσωπικά εύχομαι στον θρυλικό Αντώνη Πλυμάκη να εορτάσει και τα εκατό (100) χρόνια του Ορειβατικού ! Αλλά και αν δεν είμαστε παρόντες, διότι αυτό ο Θεός το καθορίζει, θα είναι όπως και ο ίδιος γράφει, μαζί με τους Ορειβάτες, εκείνου του καιρού (το 2.030)….σαν πνοή και αέρας της Αγαπημένης του Μαδάρας, που θα χαϊδεύει τα πρόσωπά τους !
Γεια σου φίλε μου! Σε ευχαριστούμε για ότι μας έχεις προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια !
Χανιά 11 Ιουλίου 2012
ΓΙΩΡΓΟΣ Μ. ΔΡΑΚΩΝΑΚΗΣ
