ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Την Παρασκευή και το Σάββατο 10 και 11 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε Συμπόσιο, που συνδιοργανώθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» και την Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών, και στόχευσε στην ανάδειξη της σημαντικής, πλην όμως ελάχιστα γνωστής, προσφοράς του Ι. Σφακιανάκη στην ταραγμένη για την Κρήτη μετάβασή της από τον 19ο στον 20ο αιώνα.
Η καταγωγή των προγόνων του Ιωάννη Σφακιανάκη ξεκινάει από τα Σφακιά., όπου ο πρόγονος του είχε λάβει μέρος στην επανάσταση του Δασκαλογιάννη το 1770, και ονομαζόταν Μιχελιδόπαπας.. Ο Μιχελιδόπαπας είχε παντρευτεί την αδελφή του επαναστάτη των Σφακίων Γιάννη Βλάχου -Δασκαλογιάννη. Μετά το τραγικό τέλος της Σφακιανής επανάστασης ο Μιχελιδόπαπας κατέφυγε στην Σητεία. Τότε όλοι τον φώναζαν Σφακιανό και έτσι του έμεινε το επίθετο Σφακιανάκης.
Ο Ιωάννης Σφακιανάκης γεννήθηκε το 1848 στο Βραχάσι Μεραμπέλλου. Σπούδασε ιατρική στην Αθήνα και τη Βιέννη και διετέλεσε για χρόνια δημοτικός ιατρός στο Ηράκλειο. Ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα του Κωνσταντίνου, ο οποίος υπήρξε πρωταγωνιστική μορφή των επαναστατικών κινημάτων του 1866 και 1878, ο Ιωάννης αναμείχθηκε από νεαρή ηλικία στα κοινά.
Η κορύφωση της πολιτικής του δράσης ήρθε στα κρίσιμα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα:
Ο Ιωάννης Σφακιανάκης διετέλεσε πρόεδρος της Επαναστατικής Συνέλευσης των Κρητών το 1897, πρόεδρος του Εκτελεστικού της Συνέλευσης το 1898, πρόεδρος της Α΄ Βουλής της Κρητικής Πολιτείας το 1899. Ως το τέλος της ζωής του δεν έπαψε να υπηρετεί από διάφορες θέσεις την Κρήτη με μετριοπάθεια, σύνεση και ανιδιοτέλεια.
ΠΗΓΗ Τα στοιχεία καταγωγής του Σφακιανάκη προέρχονται από την ομιλία της απογόνου του, Μαρίας Σφακιανάκη στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου την πρώτη ημέρα του συμποσίου όπου είχα την τιμή να είμαι παρόν.
