Η ανεξέλεγκτη αλιευτική δραστηριότητα έχει συμβάλλει στη συνεχή υποβάθμιση του θαλάσσιου οικοσυστήματος και οδηγεί στην απώλεια της βιοποικιλότητας, την υπεραλίευση και την υπονόμευση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του αλιευτικού κλάδου. Στο πλαίσιο αυτό η πολιτική ηγεσία καλείται να λάβει εκείνα τα μέτρα που θα διασφαλίσουν την επιβίωση του αλιευτικού τομέα με σεβασμό στην ορθολογική αξιοποίηση των αλιευτικών πόρων.
Ο Καν. (ΕΚ) 1967/06 για τη Μεσόγειο παρέχει ένα ελάχιστο πακέτο μέτρων που θα μπορούσε να συγκρατήσει την ταχεία υποβάθμιση του θαλάσσιου οικοσυστήματος λόγω της ανεξέλεγκτης υπεραλίευσης.
Δυστυχώς γινόμαστε μάρτυρες της έλλειψης πολιτικής βούλησης για την ορθολογική διαχείριση της αλιείας και διαπιστώνουμε την συνέχιση μιας πολιτικής που εφαρμόστηκε από την προηγούμενη ηγεσία, η οποία στο πλαίσιο μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων δρούσε με γνώμονα την «ικανοποίηση» συντεχνιακών αιτημάτων, καταστρατηγώντας την κοινοτική νομοθεσία.
Οι ενέργειες της Πολιτικής Ηγεσίας της προηγούμενης κυβέρνησης αλλά και της σημερινής όπως μεταφράζεται με τις αλλεπάλληλες αιτήσεις για παρεκκλίσεις (βιντζότρατα, γρι-γρι), οι οποίες έχουν στο σύνολο τους απορριφθεί από την Ε.Ε., είναι ενδεικτικές των κυβερνητικών προτεραιοτήτων.
Η παράνομη Υπουργική Απόφαση η οποία παρέχει τη δυνατότητα στις μηχανότρατες να αλιεύουν στο 1 μίλι από τις ακτές, κατά παράβαση της κοινοτικής νομοθεσίας, ένα μέτρο που δεν θα μπορούσε να έχει μόνιμο χαρακτήρα, δεν έχει ανακληθεί.
Καμία μέριμνα δεν έχει ληφθεί για το θέμα της δημιουργίας προστατευόμενων περιοχών αλιείας, η δυνατότητα θέσπισης των οποίων προβλέπεται από την κοινοτική νομοθεσία, και για τις οποίες υπάρχει ενδιαφέρον και από τους ίδιους τους επαγγελματίες αλιείς
Δυστυχώς, παρατηρούμε ότι οι Υπηρεσίες της Ε.Ε. καλούνται να υποκαταστήσουν την έλλειψη πολιτικού οράματος για την αλιεία στη χώρα μας, η οποία υποσκάπτει την εικόνα της χώρας μας στο περιβάλλον της ευρωπαϊκής κοινότητας.
Στο πλαίσιο αυτό, και εν μέσω των παραπάνω σοβαρών προβλημάτων στη διαχείριση της αλιείας, αποφασίζεται η μεταφορά της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας στο νεοσύστατο Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας. Η μεταφορά προβλέπεται στο ΠΔ 96/2010 (ΦΕΚ 170Α/28-9-2010), περιγράφεται με μία απλή πρόταση και με ασαφές περιεχόμενο, αγνοώντας τις διαφορετικούς τομείς πολιτικής που αφορούν τη διαχείριση του τομέα, υποδηλώνοντας για μία ακόμα φορά ότι ο τομέας της αλιείας αντιμετωπίζεται με ερασιτεχνισμό και προχειρότητα. Είναι βέβαιο ότι η απλή μεταφορά της υφιστάμενης Γενικής Δ/νσης Αλιείας σε διαφορετικό κτίριο, χωρίς πρόβλεψη για την βελτίωση της διοικητικής δομής που αφορά τον τομέα και η οποιαδήποτε βεβιασμένη μεταφορά αρμοδιοτήτων ή τμήματος αρμοδιοτήτων θα οδηγήσει σε σοβαρή δυσλειτουργία τις Υπηρεσίες αλιείας, και θα επιδεινώσει περαιτέρω τη θέση τόσο των επαγγελματιών του κλάδου, όσο και του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Καλούμε λοιπόν την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει επιτέλους με σοβαρότητα το θέμα της διαχείρισης της αλιείας και να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του αλιευτικού κλάδου και η προστασία του φυσικού μας πλούτου.
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ TΩΝ Ο.Π. ΚΡΗΤΗΣ
