Ή αλλιώς τα κέρδη από την καθυστέρηση του ΣΧΟΟΑΠ.
Η κατάσταση στην περιοχή Στομίου Ελαφονήσου είναι θέμα προτεραιότητας για τη Ριζοσπαστική Συνεργασία Κρήτης. Σύμφωνα με την τρέχουσα ορολογία αποτελεί για εμάς κόκκινη γραμμή. Θα μπορούσε να λείπει όλη η επιχειρηματολογία που ακολουθεί και να υπάρχει μόνον μία πρόταση: Να εφαρμοστεί τώρα και χωρίς παρεκκλίσεις ο Νόμος. Αναλυτικά το τι εννοούμε με αυτό παρουσιάζεται αμέσως παρακάτω. Σε αυτήν την κατεύθυνση η Ριζοσπαστική Συνεργασία θα αγωνιστεί ανυποχώρητα.
1. Το ευρύτερο πλαίσιο
Η νόμιμη διαδικασία είναι ξεκάθαρη. Λαμβάνοντας υπόψη το χωροταξικό σχέδιο της Κρήτης (ΠΠΧΣΑΑ), εξειδικεύεται με αντίστοιχα τοπικά χωροταξικά (ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ) που διαμορφώνονται μετά από δημόσια διαβούλευση και χωροθετούν χρήσεις γης. Στην περίπτωση του πρώην Δήμου Ιναχωρίου, η διαδικασία αυτή τηρήθηκε κατά γράμμα. Συντέθηκαν:
• οι απόψεις του ΠΠΧΣΑΑ που δίνει σαφή κατεύθυνση για κατάργηση της μεταλλευτικής ζώνης την οποία χαρακτηρίζει εξαιρετικά οχλούσα και ήσσονος σημασίας ενώ αναδεικνύει ως μείζονος σημασίας την ανάπτυξη του Τριτογενή και του Αγροτικού Τομέα.
• οι απόψεις των κατοίκων και Φορέων προερχόμενες από εξαντλητική δημόσια διαβούλευση . Οι κάτοικοι έχουν ένα όραμα για το μέλλον της περιοχής τους το οποίο συμμερίζονται οι όμοροι Δήμοι, ο νέος Δήμος Κισσάμου, το πρώην Νομαρχιακό Συμβούλιο, το ΤΕΕ κ.ά. Το όραμα αυτό δεν περιλαμβάνει τις οχλούσες λατομικές δραστηριότητες.
Ανεξαρτήτως όμως των παραπάνω, ο Ν. 2742/1999 προβλέπει ότι: «φορείς και Υπηρεσίες οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη το Χωροταξικό Σχεδιασμό ακόμα και όταν δεν είναι θεσμοθετημένος». Άγνοια ή παρερμηνεία του παραπάνω είναι ανεπίτρεπτη.
2. Θέματα Χωροταξίας, Νομιμότητας και Ανάπτυξης
Ο εν λόγω επιχειρηματίας έχει ήδη λάβει άδεια για λατομική δραστηριότητα σε 180 στρέμματα, αμέσως δίπλα (~100 m) στην τώρα αιτούμενη. Η άδεια αυτή εκδόθηκε παρά τις έντονες αντιδράσεις κατοίκων, ΟΤΑ και Φορέων (δες ενδεικτικά και αναλυτική περί του εναντίου τεκμηρίωση σε τρία πρακτικά ΝΕΧΩΠ Χανίων με αριθμούς 381, 387, και 610). Πέρα από το παράτυπο του θέματος, το ότι δηλαδή συζητάμε μια «νέα» αίτηση αντί για αυτό που στην πραγματικότητα είναι αίτημα επέκτασης, πού θα σταματήσει αυτό; Πόσες ακόμη νέες άδειες μπορεί ο ίδιος επιχειρηματίας να λάβει για την ίδια περιοχή; Πόσες ακόμη νέες άδειες σε άλλους επιχειρηματίες μπορούν να δοθούν σε δραστηριότητες οι οποίες διαλύουν την τοπική οικονομία και το περιβάλλον και ζημιώνουν το δημόσιο συμφέρον στη συγκεκριμένη περιοχή;
Ο εν λόγω επιχειρηματίας είχε λατομικές δραστηριότητες στην περιοχή για περίπου 40 έτη όπως ο ίδιος ισχυρίζεται. Όπως φαίνεται από τα επισυναπτόμενα έγγραφα οι δραστηριότητες αυτές ήταν παράνομες. Τι μας εξασφαλίζει ότι στις νέες του δραστηριότητες θα τηρήσει το νόμο;
Ακόμη και ξεχνώντας όλα τα παραπάνω μπορούμε να δεχθούμε ότι η προτεινόμενη λατομική δραστηριότητα μπορεί να έχει οικονομικά οφέλη για την περιοχή. Πού είναι τα στοιχεία (αριθμός εργαζομένων όπως προκύπτει από το ΙΚΑ, φόροι που απέδωσε στο Κράτος μετά από 40 έτη δραστηριότητας όπως προκύπτει από την αρμόδια Δ.Ο.Υ.) που αποδεικνύουν το υποτιθέμενο οικονομικό όφελος;
3. Ευρύτερα περιβαλλοντικά
Η ευρύτερη περιοχή αποτελεί χώρο φωλεοποίησης και τροφοληψίας του Γυπαετού, ενός από τα σπανιότερα είδη της ελληνικής ορνιθοπανίδας.
Γειτνιάζει άμεσα με μια από τις πιο αναγνωρίσιμες περιοχές της Ευρώπης, την παραλία Ελαφονήσου.
Το εξαιρετικό περιβαλλοντικό ενδιαφέρον της περιοχής τεκμηριώνεται στις 2 αμέσως γειτνιάζουσες με την προτεινόμενη δραστηριότητα περιοχές NATURA (GR 4340016 ΖΕΠ και GR 4340015 ΤΚΕ)
Δέχεται ήδη σημαντική περιβαλλοντική επιβάρυνση από παραγωγική δραστηριότητα του πρωτογενή τομέα (Θερμοκήπια).
Ενώ επιτέλους με τα ΣΧΟΟΑΠ και ΕΠΜ φαίνεται να ξεκινά να μπαίνει τάξη σε ένα χωροταξικό χάος, ερχόμαστε με μια εξαιρετικά προβληματική από κάθε άποψη «επένδυση» να ανατρέψομε αυτόν το σχεδιασμό. Δικαιώνεται στην πράξη ο αγώνας των κατοίκων του Ιναχωρίου που υποστηρίζουν ότι η καθυστέρηση στη διαδικασία του ΣΧΟΟΑΠ αποσκοπεί μόνον στην εξυπηρέτηση συμφερόντων.
Για τους παραπάνω λόγους προτείνομε όχι μόνον απόρριψη της αιτούμενης άδειας αλλά και ανάκληση της παλαιότερης σχετικής. Τέλος θεωρούμε ότι θα πρέπει άμεσα να προχωρήσει η διαδικασία θεσμοθέτησης και ουσιαστικής εφαρμογής των ΣΧΟΟΑΠ και ΕΠΜ της ευρύτερης περιοχής.
Θεωρώντας το θέμα ευρύτερα, οι «συνήθεις πρακτικές» της προώθησης ληστρικών μορφών εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος από λίγους, σε βάρος των πολλών, είναι που έχει οδηγήσει τη χώρα στη σημερινή της κατάσταση. Φτάνει πια.
