Δηλώσεις που σφυρηλατούν το «νέο πνεύμα» στον πολιτικό κόσμο. Σκάνδαλα που συντελούν στο κάθε λογής εσωτερικό κομματικό ξεκαθάρισμα. Ανταλλαγές ανακοινώσεων και διαξιφισμοί. Βγαίνουν, αλήθεια, όλα στο φως; Σε εγρήγορση οι πολίτες. Στην ελληνική κοινωνία τα σκάνδαλα πληθαίνουν και οι ατασθαλίες αφήνουν πίσω τους την αίσθηση ότι ο καθένας μπορεί ανά πάσα στιγμή να είναι πρωταγωνιστής των εξελίξεων και ρυθμιστής των καταστάσεων.
Του Φίλιππου Ζάχαρη
Είτε πρόκειται για τη Siemens, είτε για την υπόθεση των ομολόγων, είτε για το κλείσιμο άλλων συμφωνιών και την εισροή χρημάτων στα διάφορα κομματικά ταμεία με άγνωστους αποδέκτες, το θέμα στη χώρα αυτή είναι ότι ο καθείς μπορεί ανά πάσα στιγμή να ρίχνει μια «βόμβα» και να τινάζει το πολιτικό σκηνικό στον αέρα, αντιμετωπίζοντας πληθώρα αμφισβητήσεων από όλους τους υπόλοιπους, που σε καμία περίπτωση δεν δηλώνουν πως είχαν επίγνωση της κατάστασης.
Το όνομα του Τσουκάτου που αποκάλυψε την συναλλαγή με την Siemens γίνεται το κόκκινο πανί και οι ευθύνες μεταφέρονται εδώ και εκεί. Αυτή η μεταφορά των ευθυνών είναι που χαρακτηρίζει ετούτη τη χώρα, το ίδιο όπως και η αποποίησή τους. Χθες η υπόθεση Ζαχόπουλου, σήμερα η Siemens, αύριο κάτι άλλο, η ελληνική κοινωνία συνεχίζει αταλάντευτα το δρόμο της διαφθοράς, με παράλληλη προβολή ακατάσχετων προσχηματικών δικαιολογιών. Κατά τα άλλα βέβαια όλοι διατείνονται πως έχουν πάρει πάνω τους την ευθύνη.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, συγκεκριμένα, δηλώνει απερίφραστα πως ανέλαβε τις ευθύνες του, προτείνοντας την σύσταση εξεταστικής Επιτροπής για το σκάνδαλο της Siemens. Δηλώνει χαρακτηριστικά: «Ξέρω πως θα πονέσουν και τα δυο κόμματα, αλλά θα βγούμε καλύτεροι». Αυτή η δήλωση αποκαλύπτει αρχικά διάθεση σκληρής αυτοκριτικής αλλά και ξεκαθάρισμα εντός του ΠΑΣΟΚ. Χρησιμεύει άραγε η Siemens ως «καθαρτικό» στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ ή απλά αυτές οι δηλώσεις φανερώνουν διάθεση μεγαλοστομίας υποσχέσεων περί εσωτερικής κάθαρσης; Μήπως η όλη υπόθεση βοηθά στο ξεκαθάρισμα λογαριασμών εντός του ΠΑΣΟΚ, διευκολύνοντας τον αρχηγό του στο «πάρσιμο κεφαλιών»;
Σίγουρα η δήλωση Τσουκάτου δεν είναι τυχαία. Αποτελεί μιας μορφής απάντηση στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ που από καιρό προσπαθεί να βάλει «τάξη» στο πασοκικό χάος. Κάθε κίνηση και ξεκαθάρισμα λογαριασμών όμως έχει το αντίτιμο της. Στην απόφαση του πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα εξής: «Το ΠΑΣΟΚ τήρησε και θα τηρεί με συνέπεια τις αρχές του προτάσσοντας την, έναντι οιοδήποτε κόστους, προάσπιση της συλλογικής αξιοπρέπειας της παράταξης, ενισχύοντας τον εσωκομματικό διάλογο και την εσωκομματική δημοκρατία.
Απέναντι σ’ αυτόν τον υπεύθυνο προγραμματικό λόγο και την αυστηρή συνεπή τήρησή του στην εσωκομματική πράξη, η Νέα Δημοκρατία και ο Πρωθυπουργός προσωπικά απέδειξαν ότι η επίκληση της διαφθοράς ήταν πάντα προσχηματική σημαία ευκαιρίας και όχημα μικροκομματικής ιδιοτέλειας. Σε ό,τι αφορά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που τυχόν παρουσιάζονται να έχουν σοβαρή εμπλοκή στην υπόθεση, ισχύει η απόφασή μας να τίθενται εκτός Κινήματος μετά από παραπομπή τους από την Επιτροπή Διαφάνειας και Δεοντολογίας στην Επιτροπή Καταστατικού και Πιστοποίησης, χωρίς αυτό βέβαια να προδικάζει τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης». Τι διαφαίνεται από αυτές τις δηλώσεις;
Ότι το ΠΑΣΟΚ βιάζεται να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να παρακάμψει τους εσωκομματικούς σκοπέλους με κάθε κόστος και τίμημα. Ισχυρίζεται πως η κυβέρνηση χρησιμοποιεί απλά την υπόθεση Siemens ως «προπέτασμα καπνού» για να αποδείξει πως οι ευθύνες ανήκουν αλλού. Τι λέει όμως για το θέμα η ίδια η κυβέρνηση; «Η Ν.Δ. δεν φοβάται τίποτα. Τα πράγματα μιλάνε από μόνα τους. Η Δικαιοσύνη λειτουργεί. Στοιχεία έρχονται στο φως. Ας μην υποτιμούν κάποιοι, και πρώτα-πρώτα ο κ. Γ. Παπανδρέου, τη νοημοσύνη του κόσμου».
Η κυβέρνηση ενισχυμένη από ένα ακόμη στραβοπάτημα του ΠΑΣΟΚ, παρουσιάζεται ως κήρυκας της κάθαρσης, αφήνοντας τη Δικαιοσύνη να επιληφθεί της υπόθεσης. Κοινώς, η κυβέρνηση βγάζει την ουρά της απέξω, δηλώνοντας πως δεν φοβάται τίποτα. Την ίδια στιγμή όμως που η ακρίβεια σαρώνει τα πάντα και η Ελλάδα έχει καταντήσει να είναι η ακριβότερη ευρωπαϊκή χώρα ο πρωθυπουργός ανακοινώνει επίσημα στην Βουλή ότι από τον περασμένο Φεβρουάριο, μπροστά στην εντεινόμενη πίεση του διεθνούς περιβάλλοντος, η κυβέρνηση ανέπτυξε συγκροτημένη δέσμη πρόσθετων μέτρων και ξεκίνησε τη σταδιακή ενεργοποίησή τους.
Αλήθεια, πως γίνεται να δηλώνονται επισήμως τέτοια πράγματα την στιγμή που οι τιμές εκτοξεύονται στα ύψη και ο ελληνικός λαός αδυνατεί να ανταπεξέλθει στην καθημερινή ακρίβεια που σαρώνει τα πάντα; Αντί να υπάρξει εγρήγορση και ταυτόχρονη λήψη δραστικών μέτρων που θα έχουν θετικές επιπτώσεις στο πορτοφόλι του Έλληνα και της Ελληνίδας, οι δηλώσεις περί επίγνωσης της κατάστασης και συγκροτημένης δέσμης μέτρων, απλά δεν συνάδουν με τις επιπτώσεις της ακρίβειας στις τσέπες των καταναλωτών. Από την κυβερνητική αντιμετώπιση στο θέμα της ακρίβειας, μπορούμε να συμπεράνουμε τι θα συμβεί και στην υπόθεση της Siemens. Γενικότερα, όπως βλέπουμε, τα δύο μεγάλα κόμματα πάσχουν από αυτό που αποκαλείται πειθώ. Τα υπόλοιπα, απλά ακολουθούν, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν τα όποια στραβοπατήματα.
Πως θα διαβεβαιωθεί ο κόσμος πως δεν θα ακολουθήσουν και άλλα χειρότερα; Με τι επιχειρήματα άραγε θα νοιώσουν οι πολίτες ότι ζουν σε ασφαλές περιβάλλον, μακριά από ατασθαλίες και σκάνδαλα; Και ειδικά σε εποχές φοβερής ακρίβειας που αναστατώνουν τα πάντα; Ο κόσμος δεν εμπιστεύεται πια τα μεγάλα κόμματα. Αυτό φαίνεται και από τις δημοσκοπήσεις, όπου ένα μεγάλο ποσοστό του αρνείται την ένταξή του σε αυτά. Η υπόθεση της Siemens απλά έδειξε πως πολλά πράγματα στα κόμματα γίνονται εν κρυπτώ, και πως μόνο όταν έρχεται η ώρα των «εσωτερικών ξεκαθαρισμάτων» βγαίνουν στην επιφάνεια. Η διαφθορά καλά κρατεί και οι πολίτες πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση. Και ένας λόγος παραπάνω που οι αποκαλύψεις πέφτουν σα βόμβα, αναταράσσοντας το πολιτικό πεδίο. Μια ατμόσφαιρα που κάνει τους πολιτικούς να αποποιούνται των ευθυνών τους, κραυγάζοντας παράλληλα πως όλα πρέπει να βγουν στο φως!
