Ένα πάρτι για λίγους καλεσμένους είναι τα προγράμματα των Οργανώσεων Ελαιοκομικών Φορέων, τα οποία δημιουργήθηκαν για να επιστραφούν τα χρήματα που παρακρατήθηκαν από τις ενισχύσεις των παραγωγών.
Σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας Agrenda, με τα 92,8 εκατ. ευρώ που δαπανήθηκαν τα τελευταία 10 χρόνια και με τα άλλα 33 εκατ. ευρώ που έρχονται στην επόμενη τριετία, θα έπρεπε να έχει αλλάξει πρόσωπο το ελληνικό ελαιόλαδο, να αποκτήσει ταυτότητα, μεγάλες μονάδες τυποποίησης και μεγαλύτερο μερίδιο στις διεθνείς αγορές.
Όλα αυτά θα μεταφράζονταν σε καλύτερες τιμές για τον παραγωγό και υψηλότερο εισόδημα και όχι σε άμεση εξάρτηση από τα υποβαθμισμένης ποιότητας ελαιόλαδα της Ισπανίας και τις διαθέσεις των Ιταλών εισαγωγέων.
Αφορμή του δημοσιεύματος ήταν το ότι ήρθε και φέτος η ώρα της υποβολής των νέων προγραμμάτων για την τριετία 2012-2014 και με τη λήξη της προθεσμίας της 15ης Φεβρουαρίου, περίπου 47 προτάσεις κατατέθηκαν από αντίστοιχους φορείς που υπερκαλύπτουν κατά πολύ το ποσό των 33 εκατ. ευρώ.
Oι ίδιοι μοιράζονται την «πίτα»
Η εικόνα είναι γνώριμη, αφού δύο ή τρεις εταιρείες συμβούλων συντάσσουν για λογαριασμό των ενώσεων συνεταιρισμών τα προγράμματα και καρπώνονται αμοιβές σε ποσοστό περίπου 8%!
Για να καταλάβουμε πόσο υψηλό είναι αυτό το ποσοστό, οι δαπάνες μίας ομάδας προγραμμάτων από συγκεκριμένη εταιρεία συμβούλων μόνο για τον εξοπλισμό των ελαιοκαλλιεργητών με διάφορα υλικά και μηχανήματα αντιστοιχούσε στο 8,2%, ενώ για τις πιστοποιήσεις κατά Agro, όπου τα χρήματα πήγαιναν κυρίως για τους γεωπόνους, το ποσοστό ήταν 21,9% ή 4,1 εκατ. ευρώ!
Για τη μεταποίηση-τυποποίηση ελαιολάδου οι δαπάνες έφταναν το 15,3%, ενώ για τη δημιουργία συστημάτων ιχνηλασιμότητας και πιστοποίησης δαπανήθηκε το 20% ή 3,8 εκατ. ευρώ.
Περισσότερα χρήματα δηλαδή ξοδεύτηκαν και στις δύο περιπτώσεις σε παροχή υπηρεσιών τρίτων, παρά σε εξοπλισμό και μηχανήματα, που υποτίθεται ότι είναι πιο ακριβά και περισσότερο απαραίτητα για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ελληνική παραγωγή ελαιολάδου σήμερα.
Στο συγκεκριμένο «γκρουπ» φορέων που έχει «καπελωθεί» από την Ελαιουργική, οι δαπάνες για την προώθηση του ελληνικού ελαιολάδου στο εξωτερικό είναι μηδενικές, καθ’ όλη τη διάρκεια των προηγούμενων ετών.
Επιπλέον στην Agrenda έχει γραφεί στο παρελθόν και για τις πολυάριθμες «ενημερωτικές εκδηλώσεις» που διοργάνωνε η Εθνική Διεπαγγελματική Ελαιολάδου και Ελιάς και τελικά δεν είχαν κανένα αντίκρισμα.
Γι’ αυτό το λόγο εξάλλου, με τροποποιητική απόφαση του υπουργού, Κώστα Σκανδαλίδη, τέθηκε πλαφόν δαπανών λίγο πριν τη λήξη της προθεσμίας.
Η πληθώρα των «ενημερωτικών εκδηλώσεων» σε αντίθεση με την απουσία προγραμμάτων προώθησης, οδήγησε και τους εκπροσώπους των τυποποιητηρίων (ΣΕΒΙΤΕΛ και ΕΣΒΙΤΕ) να διεκδικήσουν μόνοι τους κομμάτι της «πίτας», ανεξάρτητα από τη Διεπαγγελματική.
agronews.gr
