Επ’ ευκαιρία ημερίδας υγείας που διοργανώθηκε στη μνήμη του στο Νοσοκομείο Χανίων 3 Απριλίου. Ο αείμνηστος Κωστής Νικηφοράκης προσέφερε επί πολλά χρόνια τις Υπηρεσίες του στον Ιατρικό Σύλλογο Χανίων ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου αλλά και ως πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου. Εγώ είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί του στην επ’ εμέ Α’ Παθολογική κλινική του Νοσοκομείου Χανίων, επί 25 χρόνια περίπου, τα οποία μου φαίνεται ότι πέρασαν τόσο γρήγορα. «Σαν αστραπή λέει είναι η ζωή και ώστε να λάμψει σβήνει»
Ο Κωστής υπηρέτησε αρχικά σαν Ειδικευόμενος βοηθός και μετέπειτα είχε πλήρην εξέλιξη μέχρι Αναπληρωτής Δ/ντης. Η μοίρα όμως του έκοψε το νήμα της ζωής του και δε τον άφησε να κριθεί στη θέση του Δ/ντη. Ως Νοσοκομειακός Ιατρός ο Κωστής Νικηφοράκης είχε έντονο το συναίσθημα της τιμής και της προσυνεθικής αξιοπρέπειας. Κατέβαλε πάντοτε προσπάθειες να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του ως ο αδίστακτος φύλακας της ζωής των ασθενών.
Εξαίρετος κλινικός στο κρεβάτι του αρρώστου, λιγομίλητος, πλούσιος σε συναίσθημα, σεμνός μετριόφρων δεν αγαπούσε τα αξιώματα. Η φιλοδοξία του ήταν η βοήθεια προς τον πλησίον: Στους φτωχούς, στους απροστάτευτους, στους φυλακισμένους, στους Ναρκομανείς, στους άγνωστους μετανάστες.
- Ανιδιοτελής δεν απέβλεπε στο ατομικό συμφέρον
- Φιλολαϊκός εμπνευσμένος από αγάπη για τον λαό.
- Ο Κωστής Νικηφοράκης ήταν άνθρωπος υπέρμετρα γενναίος που αψηφούσε οποιονδήποτε κίνδυνο, προκειμένου να εκπληρώσει το χρέος του ή να υπηρετήσει την ιδεολογία του.
- Απόλυτα αδιαπραγμάτευτος δια τις αρχές που πίστευε
- Αταλάντευτος – Σταθερός- αμετακίνητος.
Ο Κωστής Νικηφοράκης είχε το χάρισμα να είναι αγαπητός και δημοφιλής και ασκούσε αδιόρατος επιρροήν στους φίλους του. Στην Α’ Παθολογική κλινική είμαστε μια ομάδα ανθρώπων με κοινό σκοπό και ιδανικά. Μας συνέδεαν οι χαρές και οι πίκρες της δουλειάς μας. Η Α’ Παθολογική κλινική λειτουργούσε με πνεύμα δεοντολογικής πειθαρχίας με εντολές εκ των ένδον πράγμα σπάνιο για την εποχή μας… και τούτο με την αίσθηση της ευθύνης για το έργο που είχαμε επωμισθεί να φυλάμε ζωές ανθρώπων αφού σε τρις δεκαετίες νοσηλεύσαμε 100.000 αρρώστους στην Α’ Παθολογική Κλινική.
Κατηγορηθήκαμε ότι εφαρμόσαμε αυταρχικά συστήματα. Επ’ αυτόν όμως αντιπαραθετούμε το άλλοθι μας του Κωστή. Πως είναι δυνατόν ένας ατίθασος επαναστάτης να συνεργάζεται αρμονικά μαζί μας εκτός αν έπασχε από μαζοχισμό πράγμα αδιανόητο βέβαια για τον Κωστή. Ο Κωστής Νικηφοράκης στάθηκε γενναίος και στην αρρώστια του δεν λιγοψύχησε αντιμέτωπος με τον θάνατο ως γιατρός γνώριζε όλην την αλήθεια που ήθελε να συμμετέχει ακόμα και στη θεραπευτική αγωγή. Ο Κωστής Νικηφοράκης δημιούργησε με την εκλεκτήν σύζυγό του μια εξαίρετην οικογένεια που κοσμεί την κοινωνία των Χανίων.
Και τώρα τελειώνοντας θα καταθέσω τις τελευταίες μας στιγμές. Κατέβηκα στην Εντατική που νοσηλεύτετο. Παρόντες ήσαν η σύζυγος του και μια ιατρός επιμελήτρια της Α’ Παθολογικής Κλινικής. Ο Κωστής μόλις με αντικρίζει πετάει την μάσκα του οξυγόνου και αρπάζει το χέρι μου και το ασπάζεται ανταποδίδοντας την τιμή και την αγάπη που τον περιέβαλα.
Αυτός ήταν ο Κωστής. Ας είναι αιωνία η μνήμη του.
Σεραφείμ Γ. Καστανάκης
Επίτιμος Δ/ντης Ιατρικής Υπηρεσίας Νοσοκομείου Χανίων
Επ. Καθηγητής- Μέλος της Ακαδημίας Επιστήμων Νέας Υόρκης
