Του Σεϊτ Αλντογαν
Δεν ενοχλεί η φτώχεια και η ανεργία, αλλά οι μετανάστες;
Φάτε κύριοι, φάτε, αυτή η όρεξη είναι δική σας / Μέχρι να μπουχτίσετε, να σκάσετε, να αηδιάσετε / Και αν σηκώσουν το κεφάλι / Βασανίστε, σκοτώστε, διώξτε, φυλακίστε». Μαζί με την καπιταλιστική κρίση οι κυρίαρχες τάξεις εξαπέλυσαν τεράστιες επιθέσεις σε κάθε επίπεδο, με γκεμπελίστικες μεθόδους, με δημαγωγία και μαύρη προπαγάνδα γύρω απ’ τον πατριωτισμό, μία «νέα κοινωνία», «ή βουλιάζουμε ή αλλάζουμε» κ.λπ. Κι όπου δεν έφτασαν τα ψέματα και η πολιτική τους έδειξαν τα δόντια τους: γκλομπ, βόμβες, προβοκάτσια και κάθε είδους βία.
Κι από κοντά βομβάρδισαν τις μάζες με ψέματα. Τα ΜΜΕ άνοιξαν τη βρύση της δηλητηρίασης. Ψευτοδιλήμματα, αποπροσανατολισμός…
Ένα από τα αγαπημένα τους ζητήματα είναι το θέμα των μεταναστών. Ειδικά αυτές τις μέρες είναι στην ημερήσια διάταξη το μεταναστευτικό ζήτημα. Σχεδόν σε καθημερινή βάση τα ΜΜΕ κάνουν αναφορά στην «ιστορική Αθήνα», το «κέντρο που στενάζει» το κλείσιμο των επιχειρήσεων, τη δημόσια ασφάλεια. Μαύρο πρόβατο είναι ο μετανάστης. Τα αστικά κόμματα ανακοινώνουν σχέδια απαλλαγής απ’ τους μετανάστες και συναγωνίζονται ποιος θα δείξει πιο σκληρό πρόσωπο. Ταυτόχρονα, συνεχίζονται οι επιχειρήσεις σκούπα και η τρομοκρατία.
Δεν είναι τυχαίο βέβαια, το ότι επιτίθενται τώρα με τον πιο άγριο τρόπο στους μετανάστες. Μια πέτρα, πολλά πουλιά. «Να φύγουν οι μετανάστες» για να έχουν δουλειά οι Έλληνες, «η οικονομία δεν σηκώνει αυτό το βάρος», «οι μετανάστες δυναμιτίζουν την δημόσια γαλήνη» κλπ.
Σε όλη την ιστορία του καπιταλισμού το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποι του για να εξουδετερώσουν και να αποπροσανατολίσουν τις μάζες δεν δίσταζαν να χρησιμοποιήσουν προβοκάτσια, τεχνητές σκευωρίες, βία, ψέματα. Σκοτώνουν, λεηλατούν, τρομοκρατούν, αλλά ποτέ δεν φταίει το σύστημα τους. Πάντοτε υπάρχουν αποδιοπομπαίοι τράγοι. Αν δεν υπάρχουν θα δημιουργήσουν.
Ας πούμε, η ανεργία, η φτώχεια, η κατάργηση των δικαιωμάτων δεν είναι τρομοκρατία. Τρομοκρατία είναι ένα κυπελλάκι γιαούρτι που τρώει ο Πάγκαλος. Η πρώτη περίπτωση είναι εφαρμογή των βρόμικων πολιτικών του κεφαλαίου, που πρέπει να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι ως μοίρα. Η δεύτερη, συζητείται μέρες ολόκληρες και να «αναλύεται» απ’ τα παπαγαλάκια του κεφαλαίου ως καταπάτηση των δημοκρατικών θεσμών, περιορισμό των ελευθεριών.
Το επόμενο διάστημα το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του θα καλλιεργήσουν μια συστηματική προπαγάνδα εναντίον των μεταναστών. Ο Καρατζαφέρης βγήκε ανοικτά και στοχοποίησε τους μετανάστες. Δεν δημιουργούνται κίνδυνοι δολοφονιών μεταναστών; Ο αρχηγός του ΛΑΟΣ ζήτησε να οπλιστεί ο κόσμος. Δηλαδή σε μία «δημοκρατική» χώρα έδειξε τους μετανάστες ως αιτία των κακών, όπου ο κάθε πολίτης μπορεί να πάρει τα όπλα και να τους καθαρίσει. Καταρχήν, ο Καρατζαφέρης και κάθε Καρατζαφέρης πρώτα είναι εχθρός του λαού του και ύστερα του μετανάστη. Να είσαι με τον εργάτη και τον εργαζόμενο και να είσαι εχθρός του μετανάστη, δεν γίνεται. Αυτή η εχθρότητα προέρχεται από την ταξική ουσία, η οποία φορά την μάσκα του πατριωτισμού.
Ξέρουμε τον πατριωτισμό τους. Ο πατριωτισμός τους εκφράζεται ενάντια στους φτωχούς μετανάστες, αλλά μπροστά στις μονοπωλιακές εταιρίες μοιάζουν σαν βρεγμένες γάτες. Αυτοί πούλησαν τον ελληνικό λαό και την Ελλάδα στις μονοπωλιακές διεθνές εταιρίες κεφαλαίων, στην ΕΕ, στο ΔΝΤ.
Όταν καταδίκασαν τον κόσμο στην πείνα, την ανεργία και την εξαθλίωση, ο κόμπος δεν είχε φτάσει στο χτένι αλλά έφτασε με τους μετανάστες. Στάζει βρομιά από το στόμα της αστικής τάξης. Βάζουν μπρος όλους τους μηχανισμούς της προπαγάνδας για να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι δήθεν τον σκέφτονται και προσπαθούν να φροντίζουν για την ασφάλεια του. Αυτοί που δεν προστάτεψαν τον ελληνικό λαό από ΔΝΤ και ΕΕ, τον προστατεύουν από τον εξαντλημένο μετανάστη. Δεν κάλεσαν, φυσικά, τον ελληνικό λαό να αρνηθεί τις βάρβαρες επιθέσεις του κεφαλαίου, αλλά τον καλούν να εξοπλιστεί ενάντια στους μετανάστες για να σκοτώσει.
Από την άλλη, δεν είναι περίεργο που κανένας εισαγγελέας δεν έκανε ούτε μία ερώτηση στον Καρατζαφέρη, γιατί στοχοποιεί τον μετανάστη εργαζόμενο και γίνεται έτσι υποκινητής δολοφονιών κ.α. Φυσικά δεν περιμέναμε κάτι τέτοιο…
Οι εργάτες και οι εργαζόμενοι δεν κινδυνεύουν από τον μετανάστη, αλλά από την πολιτική του κεφαλαίου. Ποιος είναι ο πραγματικός κίνδυνος; Είναι να διωχτούν ακόμα μερικές εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι απ’ τη δουλειά, να καταργηθούν οι κατακτήσεις και οι συλλογικές συμβάσεις, να μπει σε υποθήκη το μέλλον των παιδιών, να καταντήσουν οι συνταξιούχοι να ψάχνουν τρόφιμα στα σκουπίδια, να φοβούνται οι εργαζόμενοι μήπως ήρθε η σειρά τους, να μπουν στον μακρύ κατάλογο της ανεργίας, να φοβούνται να αρρωστήσουν, να πληρώσουν χαράτσια. Μήπως όλα αυτά τα έκαναν οι μετανάστες; Θες δεν θες αναρωτιέσαι. Πως και δεν πήραμε χαμπάρι ότι το μέλλον του ελληνικού λαού μπήκε σε υποθήκη από μετανάστες και όχι από το κεφάλαιο;
