Το Σάββατο 21 Μαρτίου στις 10 το πρωί «ξέσπασε» εξέγερση στις δικαστικές φυλακές Χανίων. Οι κρατούμενοι καταγγέλλουν τον διευθυντή της φυλακής αλλά και το ίδιο το κράτος για τις απάνθρωπες, πρωτόγνωρες συνθήκες κράτησης, την έλλειψη στοιχειώδους κανόνων υγιεινής και κυρίως την καταπάτηση κάθε διεθνής συνθήκης σεβασμού της ανθρώπινης ύπαρξης και αξιοπρέπειας. Σύμφωνα με καταγγελίες οι κρατούμενοι είναι υπερδιπλάσιοι των κλίνων της φυλακής, αντιστοιχεί μία τουαλέτα ανά 57 άτομα, μοιράζονται τα κρεβάτια, κοιμούνται στο πάτωμα, δεν υπάρχει ζεστό νερό, αντιμετωπίζουν ασθένειες σοβαρές χωρίς καμία ουσιαστική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ενώ η συμπεριφορά των υπαλλήλων της φυλακής χαρακτηρίζεται, στις περισσότερες των περιπτώσεων, από έλλειψη κάθε στοιχείου σεβασμού στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ύπαρξη.
– Πες μας τι γίνεται εκεί μέσα, τι αντιμετωπίζετε.
– Εδώ πέρα είναι χαώδεις οι καταστάσεις. Είναι ένας χώρος για 70 άτομα και έχει 157 άτομα. Κοιμάται ο ένας πάνω στον άλλον. Είναι άθλιες συνθήκες διαβίωσης, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και η αξιοπρέπεια. Μας θίγουν την αξιοπρέπεια μας. Τί να σου πω. Δεν δίνουν καμία αξία στη ζωή. Εμείς αγωνιζόμαστε τόσα χρόνια στη φυλακή για την αξιοπρέπεια. Έχουμε αξιοπρέπεια. Και αυτή την αξιοπρέπεια δεν την διαπραγματευόμαστε με κανέναν εισαγγελέα, με κανέναν νόμο. Θα έρθουμε αντιμέτωποι με οποιονδήποτε και με ο,τιδήποτε. Στις ποινικές διώξεις θα σταθούμε παρών. Δεν μπορείς να καταλάβεις. Σε μια τουαλέτα δεν μπορούμε να πάμε 40 άτομα που είναι σε έναν θάλαμο. Είναι 40 άτομα και είναι κοινή η τουαλέτα. Ο ένας θέλει να πάει να πλύνει τα δόντια του, ο άλλος θέλει να πλύνει τα ρούχα του, ο άλλος να κάνει μπάνιο. Δεν έχει ζεστό νερό. Ο άλλος θέλει να κάνει την ανάγκη του. Άλλος να πλύνει τα πιάτα. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται σε καμία χώρα. Έχουμε λαχταρίσει τις κατοικίες των προγόνων μας. Πρέπει να ήταν καλύτερα από…αυτό το πράγμα. Αυτές οι εγκαταστάσεις ήταν από την κατοχή. Και αυτό το «πράγμα» το έχουν ονομάσει «φυλακή». Κατάλαβες τι γίνεται εδώ πέρα;
– Διοικητήριο γερμανών λέει ένας φίλος από πίσω.
– Ναι, έτσι αυτό ήτανε. Ήταν ένα διοικητήριο γερμανών και το έχουν κάνει φυλακή για να στοιβάζουν ανθρώπους, ανθρώπινες ψυχές. Όχι δεν είναι έτσι.
– Τα αιτήματα σας, ποια είναι, να τα μάθει και ο κόσμος
– Τα αιτήματα μας είναι πάγια. Πάνω απ’ όλα, ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Είναι ότι ο θάλαμος είναι για 20 άτομα κι αυτή την στιγμή ζουν εδώ μέσα 42 άτομα. Κοιμούνται στο πάτωμα άνθρωποι. Γέροι άνθρωποι που έχουν πρόβλημα με την καρδιά τους, πνευμονία και δεν τους ενδιαφέρει τίποτα άλλο τους ανθρωποφύλακες. Μόνο ανοίγουν την πόρτα να δουν αν ο νεκροζώντανος είναι μέσα. Δεν τους ενδιαφέρει αν σου πονάει το κεφάλι ή όχι.
– Πες μας λίγο τι κατάσταση επικρατεί εκεί μέσα
– Τον έλεγχο τον έχουμε εμείς. Δεν αφήνουμε κανέναν να μπει μέσα. Θα περάσει πάνω από το πτώμα μας για να μπει ο οποιοσδήποτε εδώ μέσα. Ή κρατικός μηχανισμός ή οποιοσδήποτε. Θα αναμετρηθούμε με οποιαδήποτε δύναμη θα προσπαθήσει να μπει μέσα.
– Τον κόσμο απ’ έξω τον ακούτε;
– Τον ακούμε και μας ακούει. Η αλληλεγγύη είναι των λαών. Είναι το μόνο όπλο που έχουμε, στα χέρια τα δικά μας και τα δικά σας. Είναι πάγιο το αίτημα. Δεν είναι οι πολιτικοί κρατούμενοι, ούτε οι ποινικοί. Όλοι είμαστε άνθρωποι. Εμείς εδώ μέσα έχουμε παραφράσει ένα γνωστό σύνθημα (το πάθος για την λευτεριά) και λέμε για τους ανθρωποφύλακες: «το πάθος για τα μετρητά, είναι δυνατότερο από την παναγιά». Δεν πιστεύω πουθενά, σε τίποτα. Πιστεύουμε στον εαυτό μας και πάνω απ’ όλα έχουμε αξιοπρέπεια.
– Εγώ να σου μεταφέρω ότι έξω από τις φυλακές ο κόσμος με την ανταλλαγή συνθημάτων είχε ανατριχιάσει και συγκινηθεί πολύ.
– Εμένα με λένε Στρατούλη Σπύρο. Βγήκα έξω τώρα και τους φωνάζαμε. Και κάνανε ησυχία και μας ακούγανε. Είναι πρώτη φορά, πρωτόγνωρο, να βγουν κρατούμενοι και να φωνάζουνε στον κόσμο έξω. Εμείς από τα κάγκελα κι εσείς από τους δρόμους ελάτε να γκρεμίσουμε το κράτος και τους νόμους. Τέτοιες κινήσεις για πρώτη φορά γίνονται στις φυλακές της Κρήτης, δεν θα το αφήσουμε να περάσει έτσι. Ό,τι και να γίνει απ’ έξω ή από μέσα, ξέρουμε ότι είμαστε μαζί σας. Μας αγαπάτε και σας αγαπάμε. Υπάρχει πολύ αγανάκτηση. Εδώ πέρα δεν υπάρχουν Κούρδοι, Αλβανοί κτλ. Δεν έχει σημαία η φυλακή. Είναι όλοι ίδιοι. Με μία φωνή φωνάζουμε. Λευτεριά σε όσους είναι σε κελιά. Δεν έχει σημαία η φυλακή. Έχει ανθρώπινες ψυχές που αυτές οι ψυχές κάποια στιγμή εξαγριώνονται και διεκδικούν τα αυτονόητα: Καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και αξιοπρέπεια. Είναι ένα πράγμα που δεν έχουν μάθει στους ανθρωποφύλακες. Τί είναι σεβασμός και αγάπη και αλληλεγγύη. Μου είπε ο Αστυνομικός Διευθυντής: «έξω έχω 100 άτομα». Μπορεί αυτοί να έχουν όπλα, χειροβομβίδες και δακρυγόνα αλλά εμείς έχουμε κάτι άλλο που δεν έχουν αυτοί. Συναισθήματα και καρδιά. Θα συγκρουστούμε με ο,τιδήποτε. Σας δίνουμε τον λόγο μας ότι εμείς δεν θα αφήσουμε αυτόν τον αγώνα να χαθεί. Αυτή τη φορά θα ακουστεί ποιο δυνατά μέχρι τα πέρατα το πάθος για την λευτεριά. Η αλληλεγγύη είναι των λαών.
– Ενημέρωση από άλλες φυλακές έχετε;
– Βράζουν όλοι. Ξέρουν όλοι τί γίνεται; Δεν μπορούν να μας πάρουν αυτοί, παίρνουμε εμείς τηλέφωνο. Απαγορεύεται να δεχόμαστε κλήσεις. Μας απειλούν με κυρώσεις. Ευκολονόητο. Νομίζουν ότι θα φοβηθούμε από πειθαρχικές διώξεις.
– Για τον θάνατο της Κατερίνας, έχεις μάθει.
– Άκου να σου πω. Για τον θάνατο της Κατερίνας. Η Κατερίνα ήταν πάντα και θα είναι ανάμεσα μας. Στεναχωριόμαστε για οποιονδήποτε άνθρωπο φεύγει και μας χαιρετάει με αυτόν τον άναρχο τρόπο. Ένα όπλο που έχουν αυτοί, τα ναρκωτικά. Τα βάζουν αυτοί οι ίδιοι μέσα για να μας αποδυναμώνουνε. Δεν το ξέρει κανένας αυτό. Ο,τιδήποτε και αν κάνουμε έχουν το δυνατότερο όπλο στα χέρια τους. Τα ναρκωτικά. Και μετά σου λένε «εσύ τα είχες». Εγώ τα είχα, αφού εσείς τα βάλατε μέσα. Οποιοσδήποτε αγώνας και αν γίνεται στις φυλακές, για να μην ακουστούμε. Την ημέρα του θανάτου του μικρού Αλέξη. Όλες οι φυλακές κάνανε απεργία πείνας εκείνη την ημέρα. Δεν ακουστήκαμε. Ξέρεις γιατί; Φοβηθήκανε και βρήκανε τον πιο εύκολο τρόπο. Πετάξανε ηρωίνη. Όταν θέλουν να αποδομήσουν κάθε αγώνα μας αυτό κάνουνε. Λένε από τι πέθανε η Κατερίνα; Από ηρωίνη. Ναι. Είναι τοξικομανής. Η Κατερίνα και πολλές Κατερίνες. Αλλά ποιος την έκανε. Που τα βρίσκει η Κατερίνα στην φυλακή, μέσα στο καράβι που πέθανε; Κανένας δεν αναρωτήθηκε που τα βρήκε η Κατερίνα. Είναι συγκλονιστικό γιατί εμείς ξέραμε την Κατερίνα. Έφυγε λένε, καλό ταξίδι. Αυτό που λέμε ότι οι άνθρωποι ζουν, γελούν, πεθαίνουν, κλαίνε. Άλλοι λένε γεια άλλοι σου λένε αντίο. Άλλοι σε ξεχνάνε. Εμείς δεν ξεχνάμε ποτέ κανέναν άνθρωπο δικό μας που φεύγει. Θα ζει η Κατερίνα ανάμεσά μας.
– Υπάρχει αναταραχή τώρα εκεί μέσα; Διαπραγματεύσεις έχετε κάνει;
Ναι, έχουμε κάνει διαπραγματεύσεις. Αλλά για τι πράγμα να διαπραγματευτούμε; Για την αξιοπρέπεια μας; Δεν διαπραγματευόμαστε την αξιοπρέπεια μας. Νομίζω δεν την διαπραγματεύεται κανένας άνθρωπος στον κόσμο. Την απαιτούμε. Δεν διεκδικώ τίποτα. Απαιτώ. Απαιτώ καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Απαιτώ να μην καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είμαστε Άνθρωποι. Φωνάζουμε.
– Μου έρχονται μηνύματα από τους διαδηλωτές ότι θα είναι μαζί σας μέχρι τέλους.
– Μαζί τους είμαστε. Δεν μπορώ να πω ευχαριστώ σε κανένα. Οι φυλακές έτσι κι αλλιώς δεν είναι για εμάς αλλά για εσάς εκεί έξω. Για να φοβίζουν τον κόσμο.
– Να σου πώ ότι από όλη την Ελλάδα χτυπάνε τηλέφωνα αλληλεγγύης.
– Αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο αύριο, μέχρι να γκρεμίσουμε και την τελευταία φυλακή και να χτίσουνε σχολεία και όχι φυλακές. Να μορφώσουνε και όχι να κλείνουνε τα μάτια. Σας ευχαριστώ πολύ για την αλληλεγγύη σας. Σας περιμένουμε να σας ακούσουμε πιο δυνατά εδώ απ’ έξω. Το κάλεσμά μας είναι εδώ στις δικαστικές φυλακές Χανίων. Απ’ έξω. Εσείς απ’ έξω, εμείς μέσα. Καλούμε όλες τις ομάδες, να έρθουνε εδώ. Τους καλούμε. Να είστε καλά και δυνατοί. Ενωνόμαστε ακούς; Το «πάρτυ» έχει αρχίσει. Καλούμε οποιονδήποτε άνθρωπο που έχει συνείδηση. Τους περιμένουμε. Οποιονδήποτε. Δεν είμαστε μόνοι. Η αλληλεγγύη μας ενώνει. Δεν είμαστε μόνοι. Δεν θέλω να ακουστώ τραγικός. Δεν θέλω να αφιερώσω αυτή την νίκη στην Κατερίνα και σε κάθε Κατερίνα. Δεν θέλω να την αφιερώσω στον Αλέξη. Αγωνιζόμαστε πάντα για καλύτερες συνθήκες μέσα στις φυλακές. Σε αυτό το «κλουβί» εδώ μέσα στοιβάζονται ανθρώπινες ψυχές. Έπρεπε να το έχουν γκρεμίσει εδώ και πολλά χρόνια. Να στε καλά. Να είστε μαζί μας. Κρατάμε. Τους περιμένουμε όλους. Με μία φωνή όλοι.
