Ο απαράδεκτος χαρακτήρας της ανακοίνωσης του Δ.Σ.Χ. για το ανεπιθύμητο της παρουσίας του Α. Αλαβάνου, εξαιτίας της θέσης του για το Εφετείο Κρήτης, προκαλεί μεταφυσικά και εγκυκλοπαιδικά ερωτήματα: Μπορεί ένας επιστημονικός σύλλογος να αναλαμβάνει το ρόλο του «χωροφύλακα» εν έτει 2008; Όσοι πήραν αυτοί την «ιστορική» απόφαση –και κυρίως ο κος πρόεδρος- έχουν συναίσθηση της πράξης τους; Η αμετροέπεια και οι συμπεριφορές που θυμίζουν παλιό κομματάρχη συνάδουν με τις αυξημένες απαιτήσεις των πολιτών από τους κατόχους τόσο σημαντικών αξιωμάτων; Προς τι τέτοιο «ιερό» πάθος και τέτοια «αγία» ένταση; Ο –«ανεξάρτητος»!!!- κος πρόεδρος και οι συν αυτώ έχουν επαφή με τη σύγχρονη Χανιώτικη πραγματικότητα; κ.λπ, κ.λπ.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι -ίσως- συνεπείς με τον εαυτό τους εάν είχαν καταγγείλει την κυβέρνηση της Ν.Δ. και τον υπουργό Δικαιοσύνης που «προγραμμάτισε» την ίδρυση του εφετείου Ανατ. Κρήτης, αλλά δεν το έκαναν. Περιορίστηκαν να λιβανίζουν τον επίτιμο και τους βουλευτές της Ν.Δ. για τη «σθεναρή τους στάση» στο θέμα του Εφετείου Χανίων, το οποίο μέσα από τη διένεξη και τις πολύμηνες απεργίες των δικηγόρων απαξιώνεται, υποβαθμίζεται ουσιαστικά, παραβλέποντας διαχρονικά τα ουσιαστικά:
Την έλλειψη ανεξαρτησίας στην απονομή της δικαιοσύνης που δημιούργησε κοινωνικά προβλήματα τύπου Ζωνιανών.
Τη διαφθορά των δικαστών που πέρασαν από τα Χανιά (τους οποίους ο κος πρόεδρος δεν αντιλήφθηκε κατά δήλωσή του).
Την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις φυλακές των Χανίων με τους στοιβαγμένους υπεράριθμους κρατούμενους.
Τη σιωπή τους για τη μεταφορά τόσων υπηρεσιών από τα Χανιά.
Την απουσία τους από τα προβλήματα του τόπου και τα κινήματα που ανέπτυξαν οι πολίτες (π.χ. στρατόπεδο Μαρκοπούλου), και άλλων ων ουκ έστι αριθμός.
Και για να τελειώνουμε με το παραμυθάκι αυτών που «αγαπούν τα Χανιά μας». Οι τοπικές βαρονίες του δικομματισμού ενδιαφέρονται τόσο πολύ για τη υπόθεση αυτή για έναν απλό λόγο: Το Εφετείο, έτσι όπως λειτουργεί, αναπαράγει εξουσία, τη νέμει, δημιουργεί πελατείες. Οι αντιδράσεις των ντόπιων βουλευτών δεν εκφράζουν κανένα αγωνιστικό φρόνημα. Είναι η ίδια η εξουσία στην πιο απεχθή μορφή της. Ο πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Χανίων και οι συν αυτώ παίζουν –συνειδητά ή ασυνείδητα;;;- το παιχνίδι τους. Για αυτή τους τη στάση είναι υπόλογοι απέναντι στους Χανιώτες.
Υ.Γ. O καιρός που οι πολιτικοί ηγέτες χρειαζόταν άδεια για να μπουν στο νομό μας από την όποια εξουσία και τους εκφραστές της έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Αυτό καλό θα είναι να το καταλάβει όποιος νομίζει ότι έχει τα κότσια να απαγορεύσει τη δράση της Αριστεράς!!!
