Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας «κατάφερε» με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο να φέρει τον ελληνικό λαό σε κατάσταση απόγνωσης όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, αλλά και να τον οδηγήσουν σε συλλαλητήρια και απεργίες. Στην πρόταση σύσσωμης της αντιπολίτευσης για διεξαγωγή δημοψηφίσματος αντιδρά σπασμωδικά η Ν.Δ., χρησιμοποιώντας σαθρή επιχειρηματολογία, ισχυριζόμενη ότι δήθεν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν άλλαξε τους νόμους της περιόδου ’90-’93, ενώ στην πραγματικότητα αποδεικνύεται με συγκεκριμένα στοιχεία ότι με τους νόμους που έχουν ψηφιστεί υπήρξαν σημαντικές τροποποιήσεις και απλά άλλαξε η Ν.Δ. και ως προς τα όρια ηλικίας και ως προς το ύψος των συντάξεων.
του Μανόλη Σοφ. Στρατάκη – Βουλευτή ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ν. Ηρακλείου
Κάνει λόγο για προσπάθεια εντυπωσιασμού, με τα στελέχη της να θυμούνται ακόμα και το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και «τη ληστεία του Χρηματιστηρίου» ενώ ξεχνούν, για παράδειγμα, τις δύο τελευταίες ληστείες που έγιναν στο Χρηματιστήριο, μία λίγο πριν τις τελευταίες εκλογές και μία τις προηγούμενες ημέρες, με τις οποίες δραπέτευσαν πάνω από 50 δισεκατομμύρια ευρώ, ξεχνούν την συγκυβέρνηση, τα σκάνδαλα, τα δομημένα ομόλογα, την FinansBank, το ΓΕΡΜΑΝΟ, τον Ο.Τ.Ε., και βέβαια τους Ζαχόπουλους, τους κουμπάρους και όλους τους ημέτερους που οδήγησαν στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος και τι εννοούσε η Ν.Δ. όταν μιλούσε για σεμνότητα και ταπεινότητα.
Επιπλέον αρνείται το δημοψήφισμα, αν και γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι, όταν υπάρχει κρίση σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, η λύση και το αντίδοτο σε αυτήν είναι η ακόμα περισσότερη δημοκρατία, η οποία κατοχυρώνεται μέσα από τα δημοψηφίσματα, που αποτελούν μάλιστα μορφή άμεσης δημοκρατίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν πραγματικά η Κυβέρνηση ήθελε να κάνει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, θα όφειλε πρώτα να έχει εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του κράτους στα ταμεία και να φανεί συνεπής στις υποχρεώσεις της ως Κυβέρνηση και μετά από αναλογιστικές μελέτες και έναν εξαντλητικό διάλογο, να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις. Σίγουρα όμως όχι σε αυτές τις δήθεν μεταρρυθμίσεις, που στην ουσία είναι απορρυθμίσεις και επαναφέρουν πραγματικά στο καθεστώς της περιόδου 90-93.
Η πρόταση για δημοψήφισμα έχει ως βάση της το άρθρο 44 παράγραφος 2 του Συντάγματος και το άρθρο 116 του Κανονισμού της Βουλής και είναι γνωστό ότι , όταν θεσπίστηκαν αυτές οι διατάξεις απέβλεπαν στο να υπάρξει εμβάθυνση της δημοκρατίας, που είναι ζητούμενο όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Δυστυχώς, η Ν.Δ. δεν έχει αντιληφθεί ότι στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο κόσμο, η συμμετοχή των πολιτών είναι -ή θα είναι σωστότερα- η μεγάλη κατάκτηση της σύγχρονης κοινωνίας στο βαθμό που θα επιτυγχάνεται, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι εκφράζει τη συντήρηση και όχι την πρόοδο.
Η Ν.Δ. γνωρίζει ότι αυτά που ψήφισε δεν εξυπηρετούν τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα του ελληνικού λαού και γι’ αυτό δεν αποδέχεται την πραγματοποίηση του δημοψηφίσματος γιατί ξέρει ότι ο λόγος της δεν είναι πειστικός και γι’ αυτό ακριβώς προσπαθεί να το αποφύγει. Ο λαός μας έχει αποδείξει διαχρονικά, ότι έχει αυξημένο πολιτικό αισθητήριο και αντιλαμβάνεται πολύ περισσότερα απ’ αυτά που οι ιθύνοντες νομίζουν και ανάλογα ανταμείβει την ώρα της κρίσης.
