Θέτουν ως σκοπό να σπάσουν τον παράνομο αποκλεισμό της Γάζας από το Ισραήλ — Τα 2 πλοία της Κίνησης Free Gaza αναμένονταν να φτάσουν το απόγευμα του Σαββάτου. Όμως, όπως ένα σημάδι μιας καθυστέρησης δεκαετιών για τους ανθρώπους της Παλαιστίνης, μια μέρα καθυστέρηση για μας εδώ στα Χανιά. Για τα πλοία αυτών (Παλαιστινίων, Ισραηλινών, Αμερικανών κι άλλων εθνικοτήτων ακτιβιστών) που θα δοκιμάσουν, για ακόμα μια φορά, να σπάσουν τα τείχη που έχουν ορθωθεί στη γη της Γάζας, από τον αέρα, από την ξηρά (όπως σημειώνουν σχετικά με προηγούμενες προσπάθειες), και τώρα από την θάλασσα.
Δύσκολος στόχος, αλλά, όπως δήλωσε ο Osama Kazum, Παλαιστίνιος, ο οποίος αποτελεί άλλον ένα ταξιδιώτη – ακτιβιστή με προορισμό την Γάζα «αυτό που κάνουμε σήμερα είναι να δείξουμε τη συμπάθειά μας στον Παλαιστινιακό λαό, να κάνουμε κάτι γι’ αυτόν, να του δείξουμε πως δεν είναι μόνο τους, ότι είναι δίκαιος ο σκοπός τους και πως μοιραζόμαστε τα συναισθήματα, την οργή που δημιουργεί η καταπίεση που δέχονται από τους Αμερικάνους, από τους Ισραηλινούς, από τους Ευρωπαίους». Μαζί τους και η Lauren Booth (κουνιάδα του πρώην Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας Tony Blair και δημοσιογράφος), η οποία, κι αυτή στέκει δίπλα στην αποστολή αυτή.
Ο Paul Larudee από την άλλη, ιδρυτικό μέλος της Κίνησης, λίγο πριν φτάσουν στα Χανιά, δήλωνε σχετικά με την πρωτοβουλία για τη συνέντευξη τύπου στο Παλιό Λιμάνι, μέσω της σχετικής ιστοσελίδας (www.freegaza.org) που δημιουργήθηκε για τον σκοπό αυτό: “Θα είναι η πρώτη φορά που τα δύο μας πλοία θα εμφανιστούν δημόσια και οι δημοσιογράφοι-φωτογράφοι είναι καλοδεχούμενοι να έρθουν και να τα φωτογραφήσουν”. Μια καλή ευκαιρία για φωτογραφίες, σίγουρα. Αυτή, πάντως, δεν ήταν μια καθιερωμένη συνέντευξη τύπου, απ’ τις πολλές που γίνονται. Γιατί, αυτή τη φορά, και σε λίγες μέρες, τα πράγματα μπορεί να πάνε είτε πολύ στραβά είτε πολύ καλά. Κι αυτό έχει σημασία. Γιατί τώρα, με αυτό το κείμενο, είμαστε συμμέτοχοι κι εμείς, γιατί γνωρίζουμε.
Ποια είναι η αποστολή τους; Πάλι από τον σχετικό ιστιότοπο διαβάζουμε:
«Θέλουμε να σπάσουμε την πολιορκία της Γάζας. Θέλουμε να αφυπνίσουμε τη διεθνή συνείδηση για τον σαν φυλακή αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας και να πείσουμε τη διεθνή κοινότητα να αναθεωρήσει την πολιτική κυρώσεων και να σταματήσει την υποστήριξή της προς τη συνεχιζόμενη Ισραηλινή κατοχή. Θέλουμε να υπεραμυνθούμε του δικαιώματος της Παλαιστίνης να καλωσορίζει τους διεθνείς ως επισκέπτες, ως παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ως εργαζόμενους στην ανθρωπιστική βοήθεια, ως δημοσιογράφους, και ούτω καθ’ εξής».
Και αυτοί οι άνθρωποι, κάποιοι εκ των οποίων βρέθηκαν στα Χανιά, ποιοι είναι; Επεξηγούν οι ίδιοι:
«Είμαστε αυτοί οι παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι εργαζόμενοι στην ανθρωπιστική βοήθεια και οι δημοσιογράφοι. Διαθέτουμε χρόνια εμπειρίας εθελοντισμού στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη κατόπιν πρόσκλησης Παλαιστινίων. Αλλά τώρα, λόγω της έντασης του κλοιού της παράνομης Ισραηλινής κατοχής της Παλαιστίνης, πολλοί από μας είναι σχεδόν αδύνατον να εισέλθουμε στη Γάζα και σε ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων αρνούνται επίσης την είσοδο στο Ισραήλ και στη Δυτική Όχθη. Παρά τη μεγάλη αναγκαιότητα της δουλειάς μας, η Ισραηλινή Κυβέρνηση δεν μας επιτρέπει να μπούμε για να τη φέρουμε σε πέρας. Είμαστε όλων των ηλικιών και προερχόμαστε από διάφορα περιβάλλοντα. Πίσω στην πατρίδα είμαστε δάσκαλοι, γιατροί, μουσικοί, γραμματείς, γονείς, παππούδες, δικηγόροι, φοιτητές, αγωνιστές, ηθοποιοί, δραματουργοί, πολιτικοί, τραγουδιστές-στιχουργοί, σχεδιαστές ιστοσελίδων, σύμβουλοι διεθνούς εκπαίδευσης, ακόμη κι ένας πρώην εργαζόμενος στη βιομηχανία του Χόλυγουντ κι ένας πιλότος. Είμαστε από τη Νότιο Αφρική, την Αυστραλία, την Αμερική, τη Βρετανία, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και αλλού.»
Έχοντας δοκιμάσει στο παρελθόν να εισέλθουν από αέρος και ξηράς, αυτή τη φορά δοκιμάζουν να βρεθούν στην Παλαιστίνη με δύο καΐκια. Δύο καΐκια ενάντια στις βουλές των αυτοκρατοριών του κόσμου; Δύο καΐκια ενάντια σε μία εν εξελίξει εθνοκάθαρση η οποία έχει δημιουργήσει τη μεγαλύτερη φυλακή στον κόσμο, αυτή των 1,4 εκατομμυρίων φυλακισμένων κατοίκων της Παλαιστίνης; Το εγχείρημα μοιάζει απίθανο, ιδεαλιστικό, σα ένας πόλεμος όπου ο ένας αντιστέκεται με πέτρες και ο άλλος κτυπά με μπαζούκας. Μα αυτό δεν είναι και η πραγματικότητα της Παλαιστίνης; Αυτός δεν είναι, εν μέρει, και ο κόσμος που ζούμε;
Με αυτές τις σκέψεις στο μυαλό περιμέναμε κι εμείς, όπως κι αρκετός κόσμος, Χανιώτες και Παλαιστίνιοι πρόσφυγες που βρέθηκαν εκεί, γνωρίζοντας για τον ερχομό τους, για την έναρξη της ενημερωτικής συνέντευξης τύπου, στα Χανιά, την προτελευταία στάση των πλοίων πριν φθάσουν (;) στη Γάζα. Περιμένοντας για κάποιες απαντήσεις στο πως σκοπεύουν να εκπληρώσουν την αποστολή τους, πού βρίσκουν αυτή την ελπίδα, γιατί παραμένουν αισιόδοξοι. Και δόθηκαν αρκετές απαντήσεις. Κάποιοι θα τις βρουν ικανοποιητικές, άλλοι πάλι όχι. Μια αποστολή για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όχι ανθρωπιστική, όπως πολλές φορές τονίστηκε. Το βέβαιο είναι πως την κρίσιμη στιγμή, της εισόδου στη Γάζα, τα μάτια του κόσμου θα έχουν στραφεί ξανά προς αυτή τη στενή λωρίδα γης, της μεγαλύτερης φυλακής του κόσμου. Κι αυτό, υπό κατάλληλες προϋποθέσεις, θα έχει σημαντικό αντίκτυπο. Για την δική σας κρίση, το απομαγνητοφωνημένο κείμενο της συνέντευξης ακολουθεί:
«Θέλουμε να σπάσουμε τον αποκλεισμό»
Paul Larudee (ιδρυτικό μέλος της Κίνησης Free Gaza): «Για πρώτη φορά καταφέραμε να φέρουμε τις δύο βάρκες μαζί, να τις δει όλος ο κόσμος. Τεχνολογικά μπορεί να μην είναι η τελευταία λέξη της τεχνολογίας αλλά είναι αυτές οι βάρκες οι οποίες χρειαζόμαστε, αυτές που θα μας βοηθήσουν να αποκαταστήσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Παλαιστίνη. Η κύρια επιδίωξη μας είναι να πάμε στην Παλαιστίνη για να σπάσουμε τον αποκλεισμό».
«Δεν είμαστε χωρίς δύναμη»
Huwaida Arraf (ιδρυτικό μέλος του Διεθνούς Κινήματος Αλληλεγγύης): «Είμαι πολύ περήφανη και τιμή μου που βρίσκομαι εδώ πέρα μαζί με άλλους πολίτες οι οποίοι θέλουν να παρακάμψουν όλους αυτούς τους διεθνείς οργανισμούς οι οποίοι ενώ έχουν την ευθύνη δεν κάνουν τίποτα για το ζήτημα Παλαιστίνη, για τ’ ανθρώπινα δικαιώματα. Η καταγωγή μου είναι από την Παλαιστίνη αλλά ταυτόχρονα έχω αμερικάνικη και ισραηλινή υπηκοότητα και την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ κάνουν διακρίσεις ενάντια στους Παλαιστίνιους που ζουν μέσα στις ΗΠΑ, δεν έχουν καμία σύγκριση με αυτά που βιώνουν οι συμπολίτες μου στην Γάζα. Είμαι εδώ εκ μέρους όλων αυτών των Παλαιστίνιων, της διασποράς και της Δυτικής Όχθης και της Γάζας, οι οποίοι δε θα μπορούσαν να βρεθούν εδώ με κανένα τρόπο. Μας είπανε τότε, μην μας ξεχνάτε εδώ στη Γάζα. Κι αυτό κάνουμε εμείς. Αναρωτήθηκα αν θα έπρεπε να είμαι εδώ πέρα, σ’ αυτό εδώ το πλοίο. Ίσως γιατί θα έπρεπε να υπάρχει ένα μεγαλύτερο όνομα, ένα όνομα που να προσφέρει μεγαλύτερη κάλυψη. Γιατί ξέρουμε ότι το Ισραήλ είναι πολύ πιθανό να μας κυνηγήσει, είναι πολύ πιθανό να προσπαθήσει να μας συλλάβει. Γιατί δεν ξεχνάω, ότι αντιπροσωπεύω Παλαιστίνιους της διασποράς, Παλαιστίνιους που έχουν ζήσει μία εποχή πριν το 1948 που το Ισραήλ προσπάθησε για τόσα χρόνια να μας διαχωρίσει και να μας κάνουμε να νοιώσουμε χωρίς δύναμη. Αλλά δεν είμαστε χωρίς δύναμη. Γι’ αυτό εύχομαι να αντιπροσωπεύσω αυτή τη νέα γενιά Παλαιστινίων που δεν πρόκειται να ξεχάσουν πως είμαστε ένας λαός. Και έχουμε δικαίωμα να ζούμε με ελευθερία κι αξιοπρέπεια»
«Το Ισραηλινό ναυτικό δε θα μας σταματήσει»
Jeff Halper (Ισραηλινός που είχε προταθεί το 2006 για το Βραβείο Ειρήνης Nobel για την αντίθεση του στην καταστροφή Παλαιστινιακών κατοικιών – καταζητούμενος από το Ισραήλ): «Θα ήθελα πρώτα να πω ότι μοιραζόμαστε εδώ μαζί με τους Παλαιστίνιους τον πόνο τους για τον θάνατο χθες (σ.σ. Σάββατο) του εθνικού τους ποιητή Μαχμούντ Νταγουίς. Είμαι Ισραηλινός και εκπροσωπώ χιλιάδες Ισραηλινούς οι οποίοι αντιστέκονται στην κατάληψη των Παλαιστινιακών εδαφών και θέλουμε μια ειρηνική λύση στο ζήτημα αυτό. Ο Ισραηλινός λαός έχει αποκαρδιωθεί από την Ισραηλινή κυβέρνηση η οποία διακηρύττει ότι δεν υπάρχει πολιτική λύση στο ζήτημα και γι’ αυτό έχουν πιστέψει ότι η μόνη λύση που υπάρχει είναι ο πόλεμος. Και οι κυβερνήσεις του κόσμου οι οποίες θα έπρεπε να δουλεύουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστίνιων, ενάντια στην καταπάτησή τους από το Ισραήλ, όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης και αυτής της Ελλάδας, δεν κάνουν τίποτα για ν’ αποκατασταθεί η κατάσταση. Εμείς είμαστε η απάντηση των λαών, εμείς είμαστε που θα πάρουμε την τύχη στα χέρια μας, εμείς είμαστε που θα κάνουμε αυτό που δε μπορούν ή δε θέλουν οι κυβερνήσεις μας, εμείς είμαστε που θα κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για ν’ αποκαταστήσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Παλαιστίνη. Κι αυτή είναι μία υπέροχη επιχείρηση γιατί κάποιοι άνθρωποι κατάφεραν να οργανώσουν αυτή την αποστολή, να βρουν δύο βάρκες, να μαζέψουν τα χρήματα γι’ αυτή την αποστολή και να κάνουν ότι οι κυβερνήσεις δεν κάνουνε, αυτές που μας έχουν απογοητεύσει. Εμείς αποδείχνουμε τη δύναμη που έχει η κοινωνία των πολιτών. Το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε, Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι που συμμετέχουμε στην αποστολή, είναι ότι δεν είμαστε εχθροί. Ότι παλεύουμε μαζί για να δώσουμε μια δίκαιη ειρήνη. Θα βρεθούμε στη Γάζα, θα μείνουμε στη Γάζα και το Ισραηλινό Ναυτικό δε θα μας σταματήσει. Για να διαμαρτυρηθούμε γι’ αυτή την τρομακτική Ισραηλινή περικύκλωση και να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στο λαό της Παλαιστίνης.”
Paul Larudee [παρέμβαση]: «Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε βρει τα χρήματα για την αποστολή. Χρωστάμε μεγάλα χρηματικά ποσά και ψάχνουμε ακόμα και τώρα τρόπους για να πληρώσουμε. Και έχουμε πληρώσει πολλά από τις τσέπες μας, όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι. Χρωστάμε ακόμα 200.000 ευρώ».
«Το πνεύμα που θέλουμε να μεταδώσουμε είναι πολύ σημαντικό»
Osama Kazum: (Παλαιστίνιος που του έχει απαγορευτεί η είσοδος στη χώρα του): «Θα ήθελα να πω τρία πράγματα: πρώτο ότι είμαι μέλος του Free Gaza, δεύτερον ότι μέχρι την ηλικία των 22 χρόνων είχα φυλακιστεί 27 φορές. Και τρίτον, ότι μέσα στη φυλακή έμαθα πραγματικά τι σημαίνει να σε αγνοούνε, να σε υποτιμούνε, να μην έχεις ελπίδα. Ήμουν απελπισμένος να δω κάποιον από τον έξω κόσμο, έξω από την Παλαιστίνη, έξω από το Ισραήλ να πει ‘‘νοιαζόμαστε για σας’’, ότι είμαστε κι εμείς εδώ πέρα. Κάποιον που να είναι έξω από μας που να καταλαβαίνει τι σημαίνει να είσαι στη φυλακή. Υπάρχει ένα ηθικό καθήκον για να υπάρξει μια τέτοια αλληλεγγύη. Τώρα, τρία χρόνια μετά, αυτό που κάνουμε σήμερα είναι να δείξουμε τη συμπάθειά μας στον Παλαιστινιακό λαό, να κάνουμε κάτι γι’ αυτόν, να του δείξουμε πως δεν είναι μόνος τους, ότι είναι δίκαιος ο σκοπός τους και πως μοιραζόμαστε τα συναισθήματα, την οργή που δημιουργεί η καταπίεση που δέχονται από τους Αμερικάνους, από τους Ισραηλινούς, από τους Ευρωπαίους. Ξέρουμε πως είμαστε πολύ μικρή προσπάθεια. Όμως το πνεύμα που θέλουμε να μεταδώσουμε είναι πολύ σημαντικό. Θέλουμε να δείξουμε πραγματικά ότι είμαστε ζωντανοί, υπάρχουμε, αγωνιζόμαστε. Αυτή η αποστολή δεν θα βρισκόταν εδώ πέρα αν δεν υπήρχε ο ελληνικός λαός που μας βοήθησε με τα χρήματα που έδωσε να βρεθούμε εδώ. Επίσης, θέλω να ενημερώσω ότι μόλις πριν από μισή ώρα είχα τηλεφώνημα από τη Γάζα όπου όπως με πληροφόρησαν ήδη γιορτάζουνε. Έχουνε μαζευτεί μερικές χιλιάδες ανθρώπων στην Ακτή, περιμένοντας αυτά τα δύο πλοία για να σπάσουμε αυτή τον γαμημένο παράνομο αποκλεισμό της Γάζας».
Ερωτήσεις δημοσιογράφων
Ερώτηση Δημοσιογράφου: «Οποιοσδήποτε επιθυμεί να έρθει στην αποστολή μπορεί να έρθει;»
Απάντηση (Paul Larudee): «Είμαστε ταυτόχρονα πολύ ευχαριστημένοι και πολύ δυστυχισμένοι γιατί έχουμε 45 ανθρώπους στα 2 καΐκια από 17 χώρες. Δυστυχώς δεν υπάρχει χώρος. Αυτό που είναι στόχος μας είναι, αφού σπάσουμε τον αποκλεισμό της Γάζας, να συνεχίσουμε τα ταξίδια μ’ αυτά τα δύο καΐκια μεταξύ Γάζας – Κύπρου και Ελλάδας και τότε θα έχουμε χώρο για όποιον θέλει να προσφέρει σ’ αυτή την προσπάθεια. Μια άλλη ιδέα είναι να φέρετε τις δικές σας βάρκες, τα δικά σας καΐκια. Θα θέλαμε να έχουμε όσα παραπάνω γίνεται για τη Γάζα.
Ερώτηση Δημοσιογράφου: «Στη δικιά σας περίπτωση, στο πείραμα που κάνετε, ουσιαστικά υπάρχουν δύο σενάρια: Το ένα σενάριο είναι πως φθάνετε στη Γάζα, ο κόσμος εκεί ενθουσιάζεται όμως δεν θα πάρει τη δημοσιότητα αυτή που θα έχει το άλλο σενάριο, στο οποίο το Ισραηλινό ναυτικό σας εμποδίζει. Ποιο από τα δύο σενάρια θεωρείται πιο επιθυμητό για να πάρει το ζήτημα της Γάζας την δημοσιότητα που είναι ένα απ’ τα ζητούμενα».
Απάντηση (Paul Larudee): «Το πιο επιθυμητό σενάριο για μας θα είναι οι Παλαιστίνιοι να είναι ελεύθεροι να ταξιδεύουν από τη χώρα τους σε όποια κατεύθυνση θέλουνε και χωρίς να έχουν περιορισμούς στην κίνησή τους. Για μας αυτό είναι το πιο επιθυμητό σενάριο. Αν το Ισραήλ είναι τόσο πεφωτισμένο έτσι ώστε να μας αφήσει να κάνουμε αυτό, τότε καλώς. Δε μας ενδιαφέρει όμως η μεγάλη δημοσιότητα, δε μας διασκεδάζει το γεγονός ότι θα κάνουμε μια ενέργεια που θα πάρει μεγάλη δημοσιότητα ενώ ο Παλαιστινιακός λαός μένει αποκλεισμένος στη Γάζα. Αν για σας τους δημοσιογράφους η δημοσιότητα είναι πιο σημαντική από τους λαούς να μπορούν να κινούνται ελεύθερα, αυτό είναι δικιά σας υπόθεση. Ελπίζουμε να βρείτε σημαντικό το γεγονός ότι πρέπει τ’ ανθρώπινα δικαιώματα που καταπατούνται στη Γάζα να επαναθεμελιωθούν και η ελευθερία διακίνησης των Παλαιστινίων να αποκατασταθεί. Αυτή είναι η προσπάθεια που κάνουμε».
Απάντηση (Jeff Halper): «Ο σκοπός μας είναι να φθάσουμε τις ακτές της Γάζας και να σπάσουμε τον αποκλεισμό, την πολιορκία την οποία το Ισραήλ έχει επιβάλλει στη Γάζα. Σαν δύναμη κατοχής το Ισραήλ, με βάση το Διεθνή Δίκαιο, έχει το δικαίωμα να μας σταματήσει και να ψάξει τα καΐκια μας για όπλα. Φυσικά, εμείς πηγαίνουμε άοπλοι γιατί η ενέργειά μας είναι μη βίαιη. Το Ισραήλ δεν έχει κανένα νόμιμο δικαίωμα να μας σταματήσει, δεν μπαίνουμε καθόλου σε ισραηλινά νερά. Μπαίνουμε σε ελληνικά ύδατα, σε διεθνή ύδατα και μετά σε Παλαιστινιακά. Το Ισραήλ μπορεί (δε μπορεί αλλά το έχει κάνει) να επιβάλλει μια πολιορκία ασφαλείας, αλλά δε μπορεί να επιβάλλει μια οικονομική πολιορκία. Αυτό είναι παράνομο και προσπαθούμε να το σταματήσουμε. Η ομορφιά της μη βίαιης αντίστασης είναι ότι αν κάνεις μία μη βίαιη ενέργεια πάντα κερδίζεις. Γιατί, αν φθάσουμε στη Γάζα, κερδίζουμε, σπάμε την πολιορκία και μπορούμε ν’ ανοίξουμε τη Γάζα στον έξω κόσμο. Αν το Ισραήλ μας σταματήσει, τι κάνουν με μας; Δε μπορούν να μας συλλάβουν γιατί δεν έχουμε κάνει κάποιο έγκλημα. Δεν μπορεί να μας κρατήσει στο Ισραήλ γιατί αυτό είναι παράνομο, μας απαγάγει. Δε θέλει να μας αφήσει στη Γάζα γιατί κι έτσι κερδίζουμε. Δε μπορεί να μας στείλει στην Κύπρο ή σε άλλη χώρα γιατί δεν έχει τέτοιο δικαίωμα καμία χώρα. Το Ισραήλ είναι σε αδιέξοδο. Δεν ξέρει τι να κάνει με μας. Δεν ξέρει τι να κάνει με την περίπτωσή μας. Κι εκεί είναι που κερδίζουμε».
Δηλώσεις Lauren Booth
Η Lauren Booth, κουνιάδα του πρώην Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας Tony Blair και δημοσιογράφος, βρίσκεται και αυτή μέσα σε ένα από τα καΐκια που θα φθάσουν στη Γάζα. Μίλησε σύντομα, μετά το πέρας των ερωτήσεων για τους λόγους της παρουσίας της, δηλώνοντας και αυτή τη στήριξή της προς τον Παλαιστινιακό λαό και την προσπάθεια που καταβάλλεται από τους ανθρώπους της Κίνησης Free Gaza όπως και την αντίθεσή της στην πολιτική Tony Blair σε σχέση με την εξωτερική πολιτική και συγκεκριμένα με το ζήτημα της Παλαιστίνης.
Προσφορά φαρμάκων από τον Ιατρικό Σύλλογο Χανίων
Να σημειώσουμε επίσης ότι ο Ιατρικός Σύλλογος Χανίων προσέφερε φάρμακα για την αποστολή ενώ, τέλος, η Huwaida Arraf υπενθύμισε τον μεγάλο κίνδυνο που διατρέχουν, τονίζοντας πως, στο πιθανό ενδεχόμενο να δεχθούν επίθεση ή να μην τους επιτραπεί τελικά η είσοδος στη Γάζα, πιο σημαντική δεν είναι η προβολή αυτού του γεγονότος από τα Μ.Μ.Ε. αλλά η αντίδραση όσων μάθουν την είδηση, των πολιτών δηλαδή που πρέπει να σταθούν όρθιοι και ν’ αντιδράσουν, ως αλληλέγγυοι προς τους Παλαιστίνιους, ως υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ως προασπιστές της ασφάλειας και της επιτυχίας της αποστολής, των δίκαιων των λαών.
Τα 2 καΐκια έφυγαν τη Δευτέρα το πρωί με τελευταία στάση πριν τη Γάζα τη Λάρνακα της Κύπρου. Για όσους επιθυμούν να ενημερώνονται για τα τεκταινόμενα σε σχέση με την αποστολή ή για κάποια οικονομική συνεισφορά προς τον σκοπό αυτό, μπορούν να επισκέπτονται την ιστοσελίδα www.freegaza.org, όπου υπάρχει πλούσιο ενημερωτικό υλικό το οποίο ανανεώνεται σε καθημερινή βάση, σε μορφή βίντεο – ήχου – κειμένων.
Τέλος, σχετική ανακοίνωση έδωσε στη δημοσιότητα και η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας στην οποία σημειώνεται, σε σχέση με την αποστολή, ότι: «συμπαραστεκόμαστε στην ειρηνική τους προσπάθεια να σπάσουν το ναυτικό αποκλεισμό που κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου έχει επιβάλλει η σιωνιστική κυβέρνηση του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, μετατρέποντας ειδικά τη Γάζα σε μια απέραντη φυλακή για 1,4 εκατομμύρια ανθρώπους που στερούνται βασικά είδη πρώτης ανάγκης. Σ’ ολόκληρη την Παλαιστινιακή επικράτεια το σιωνιστικό καθεστώς του Ισραήλ –στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ- σκοτώνει καθημερινά με χιλιάδες τρόπους έναν ολόκληρο λαό, ενώ η «πολιτισμένη» Δύση στην ουσία επικροτεί αυτή την πρακτική, ψελλίζοντας απλά τη «λύπη» της. Μαζί με το ελληνικό κίνημα αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο Παλαιστινιακό λαό, θα επαγρυπνούμε για τη συνέχεια του ταξιδιού των δύο πλοίων προς τη Γάζα».
