«Περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, ο κόσμος αντιμετωπίζει ένα μοναδικό παράδοξο: ενώ ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε παράγει τόσο πλούτο, η φτώχεια κερδίζει συνεχώς έδαφος, ακόμα και στις πλούσιες χώρες» (Φιλίπ Εγκελάρ: «Ο Τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έχει αρχίσει»). Δυστυχώς, φαίνεται πως επιστρέφει η ανθρωπότητα στους «σκοτεινούς ως νεκρούς αιώνας» της εκκλησιαστικής σημειολογίας. Δυστυχώς – κατά τον Εγκελάρ – ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει, αν και πολλοί εξ ημών, δεν τόχουμε συνειδητοποιήσει, μέσα στην «ευδαιμονία» μας και την τηλεοπτική μακαριότητα που είναι μηδενικής ορατότητας.
Του Α. Χαρχαλάκη
Κι όμως τα μουγκρητά του θηρίου, που τρώει ήδη τα σπλάχνα του πλανήτη μας, έχουν αρχίσει: Χρηματιστηριακή κρίση. Αρνητικά ή μηδαμινά ποσοστά ανάπτυξης. Σφίξιμο των λουριών της αντοχής μας. Λιμός στον Τρίτο Κόσμο. Τεραστιοποίηση των δράσεων της Μαφίας (διεθνώς) με σκοπούμενο την παράνομη οικειοποίηση πόρων και διακύβευμα την ασφάλεια των πολιτών και την κοινωνική ειρήνη. Προσπάθειες μετατόπισης «ζωτικών χώρων», όπως στην περίπτωση που κατέγραψε η τελευταία σύνοδος του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Υποτίμηση νομισμάτων πρώην σημείων αναφοράς διεθνώς: Δολάριο. Κρίση των αστικών τάξεων (οικονομική – πολιτιστική – κοινωνική) των χωρών της περιφέρειας. Συρρίκνωση των ενεργειακών πόρων, κυρίως πετρελαίου.
Και σαφώς όλα τα παραπάνω, φέρνουν στις μνήμες μας το μεγάλο κραχ του μεσοπολέμου. Που, ας μην μας διαφεύγει, ήταν στη βάση Ανόδου του Φασισμού σε μια σειρά Ευρωπ. χώρες, με κορυφαία τη Γερμανία. Και αποκορύφωμα το μακελειό του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου. Όμως για νάρθουμε στο σήμερα, η προσπάθεια παραγωγής επαρκών τροφίμων, έχει γίνει προ πολλού μπούμερανγκ για τον άνθρωπο: Φυτοφάρμακα, Μεταλλάξεις, Καταστροφή δασών για απόδοση των πρώην δασικών εκτάσεων στους καλλιεργητές (περίπτωση δασών του Αμαζονίου). Οικολογικές ανατροπές, υποδαύλιση εθνοτικών και μειονοτικών αντιθέσεων, για εκμετάλλευση πόρων του υπεδάφους στο χώρο των μειονοτήτων αυτών, επί παραδείγματι της Βαλκανικής Χερσονήσου.
Όσο για την κατάσταση στις χώρες των εγχρώμων λαών, (κυρίως της Αφρικής) ζούμε την «χαμηλή πίεση» που βράζει χρόνια σ’ αυτή την ήπειρο: Λιβερία προ ετών, περιοχή των «Μεγάλων λιμνών», Ακήρυκτος εμφύλιος στην Κένυα, αν και δείχνει να «διευθετείται», Νταρφούρ στο Σουδάν, κρίση στις υποσαχάριες χώρες, μετακινήσεις τεράστιων ομάδων λιμασμένων πληθυσμών από αυτές προς την «γήν της επαγγελίας» Ευρώπη. Γή της επαγγελίας; Μην είμαστε και υπερβολικοί! Και καθ’ όσον αφορά τη χώρα μας, που σηκώνει ήδη τεράστια μεγέθη μεταναστών της πείνας και της αθλιότητας, (οικονομικούς) ζούμε αυτή την ψευδεπίγραφη διατύπωση περί της «Γής της επαγγελίας»! Της χώρας μας που η «Δημοκρατία» της, σαν την αδέκαστη αρχαία θεότητα Θέμιδα, κρατά τη ζυγαριά, με την οποία ζυγίζει όχι το καλώς (δικαίως) ή αδίκως πράττειν, αλλά τις… μερίδες των πολιτών. Με ζύγια ακριβείας, δηλαδή την Ακρίβεια!
Νομίζετε πως ευφυολογώ και κοινώς κάνω πνεύμα; Λάθος! Κι όλο και νέες τρύπες στα ζωνάρια αστικών πληθυσμών και πληθυσμών της υπαίθρου. Για διαφορετικούς λόγους όσον αφορά αμφότερους: Γελοίες τιμές για τους δεύτερους (αγρότες – κρηνοτρόφους) – εξοντωτικές τιμές για τους πρώτους. Και στο ενδιάμεσον ο «ληστής» που έχει την ευλογία των… αρχιερέων της «ελεύθερης Αγοράς»!!! Όμως για να πούμε και την αλήθεια, βλέποντας τις δημοσκοπήσεις, με τα ποσοστά του Δικομματισμού, που σημειώνουν ανοδική πορεία, μας γεννάται ένα εύλογο ερώτημα: είμαστε καθώνια; Την απάντηση την αφήνω σε σας! Οπωσδήποτε βέβαια, «κάτι σάπιο υπάρχει…» όχι «στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας», αλλά σε πολλών από μας τα κεφάλια! Κάτι σαν… τριμμένη κολοκύθα, ροκανίδια ή σκατά! Τι άλλο να υποθέσει κανείς;
Κι ωστόσο, η Παγκοσμιοποίηση καλπάζει σαν πολεμικό άλογο, που τσαλαπατάει και ισοπεδώνει τα πάντα. Στην προσπάθεια (επιτυχημένη όπως δείχνει) να μην υπάρχει γεωγραφικό όριο για τους «αναβάτες». Που κραδαίνουν το μαστίγιο της υποταγής στα κελεύσματά των, «των Κολασμένων της Γης»… Καταλύει πολιτισμούς, ρημάζει γαίες που θα μπορούσαν να λύσουν το επισιτιστικό πρόβλημα της ανθρωπότητας, κάνει απάνθρωπες τις πόλεις των λαών, οπλίζει στρατιές δολοφόνων και διαμορφωτών συνειδήσεων, ραπίζει τους απροσκύνητους, θωπεύει τους προσκυνημένους και τους χρήστες κατά κόρον του καναπέ, μεταγγίζει το αίμα των ασθενών οικονομικά ομάδων στα πουγκιά των ευνοουμένων της.
Κοντολογίς, ετοιμάζει την Αντιπαγκοσμιοποίηση. Δηλαδή την παγκόσμια έκρηξη, που θάναι το απόλυτο του βιβλικού Αρμαγεδώνα! Γιατί ποιος είπε, πως η στρατιωτική ισχύς των μεγάλων χωρών, και των συνασπισμών τους, μπορεί να αποτρέψει το σηκωμό των «κολασμένων»; Όποιος το πιστεύει, στην καλύτερη των περιπτώσεων αυταπατάται. Τα παράπονα και η οργή των Λαών, είναι βόμβα πολλών μεγατόνων. Που η «διάσπαση» του περιεχομένου της, θα γίνει υπό το Φάσμα της πείνας. Γιατί «Η φτώχεια και η διεύρυνση των ανισοτήτων, μεταξύ των διαφόρων χωρών, θα αποβεί βραδυφλεγής βόμβα που θα εκραγεί στο πρόσωπο των παιδιών μας» κατά έναν μεγαλόσχημο τεχνοκράτη, στη συνεδρίαση προ ετών στο Χονγκ – Κονγκ του Διεθνούς Νομισμ. Ταμείου.
