Είναι πραγματικά απορίας άξιον για ποιο επίτευγμα υπέρ της ειρήνης βραβεύεται φέτος με το Νόμπελ Ειρήνης η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι λαοί του ευρωπαϊκού νότου εξαθλιώνονται, στην Ελλάδα αναδύεται ο νέο-ναζισμός, όπως έχει ήδη συμβεί σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η ΕΕ είναι ηχηρά απούσα από την επίλυση κρίσεων στην περιφέρειά της: παλαιστινιακό, εξέγερση στη Συρία κλπ.
Συνεπώς, όχι μόνο δεν διακρίνεται κάποιο “επίτευγμα” άξιο βράβευσης, αλλά δεν υπάρχει καν ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση και ακόμα λιγότερο ένα σχέδιο που να αποτελεί “όραμα” για την Ευρώπη του μέλλοντος.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η απόφαση της Νορβηγικής Επιτροπής, όπως εξάλλου έχει συμβεί και στο παρελθόν, παίρνει αποκλειστικά πολιτική χροιά. Πρόκειται για μια απόφαση στήριξης στην παρούσα ηγεσία της ΕΕ για την (μη)διαχείριση της ευρωπαϊκής κρίσης που γιγαντώνεται. Είναι όμως αυτός ο σκοπός του Νόμπελ Ειρήνης;
