Το πρόβλημα δεν είναι ο λαϊκισμός, αλλά η φτώχια

Και για τις θετικες επιπτωσεις στην οργανωση των κρατων. Κατά την ευρύτερη χρήση του όρου, αποικία (colony) χαρακτηρίζεται η μόνιμη εγκατάσταση ενός συνόλου ανθρώπων, υπηκόων ενός κράτους, σε μια άλλη χώρα με διοικητική ή συνταγματική σύνδεση (ή και με αμφότερες) μεταξύ της μητρόπολης και της νέας εγκατάστασης. Κατά παράδοση επίσης η σύνδεση αυτή «υποτάσσει» την αποικία στη μητρόπολη.

The mission civilisatrice (in English “civilising mission“) was a rationale for intervention or colonization, purporting to contribute to the spread of civilization, and used mostly in relation to the Westernization of indigenous peoples in the 15th – 20th centuries.

It was notably the underlying principle of French^{[citation needed]} and Portuguese^{[citation needed]} colonial rule in the late 15th, 16th, 17th, 18th, 19th and early and mid 20th centuries. It was influential in the French colonies of Algeria, French West Africa, and Indochina, and in the Portuguese colonies of Angola, Guinea, Mozambique, and Timor. The European colonial powers felt it was their duty to bring Western civilization to what they perceived as backward peoples. Rather than merely govern colonial peoples, the Europeans would attempt to Westernize them in accordance with a colonial ideology known as “assimilation“.

Ετσι και σημερα, καποιους δεν τους ενοχλει και περιπου αναρωτιουνται, γιατι οχι, αν νελτιωνει τη λειτουργια των μηχανισμων

Ενω σπευδουν να μιλησουν για το τελος των εθνων κρατων και τη μεταβαση σε υπερεθνικους οργανισμους, που ειναι για το καλο

Αραγε, αυτο το περασμα ισχυει και για τη Γερμανια;

Αυτη ειναι η εφορια σημερα, μια προεκταση του γερμανικου ιμπεριαλισμου