Γράφει ο Ευτίος Σφουκατάκης – Δασκαλάκης
Το χρονογράφημα για την κυριακάτικη έκδοση επαρχιακής εφημερίδας, έπρεπε να ετοιμαστεί εσπευσμένα, γιατί πολύς χρόνος διέρρευσε ανεπαισθήτως.
Το αγχωτικό προαπαιτούμενο «τον μύθον ευρείν» πολιορκούσε τη σκέψη του νεοσύλλεκτου συντάκτη, όμως η άπραξη εφευρετικότητά του δεν συμπορευόταν με την ανάγκη σύντομης μορφοποίησης ενός ιστορήματος, για ένα ήπιο κόντραστ, καταλλήλου για μια ομαλή προσγείωση, μετά το χριστουγεννιάτικο εορταστικό ξεφάντωμα.
Η σκιαγράφηση της διάχυτης ανησυχίας, που ζωγραφιζόταν στα πρόσωπα του κόσμου, ως προς το τι τέξεται η επιούσα, θα ήταν ίσως ικανό υφάδι για την πλοκή του μύθου.
Μετά από υπερισκεμμένη εκτίμηση, η χρονογραφική περιγραφή της μίζερης αυτής κατάστασης, χωρίς την παράλληλη εμφάνιση ελπιδοφόρας ακτίνας διαφυγής από τα κοινωνικο – οικονομικά αδιέξοδα, δεν θα οδηγούσε στο στόχευμα αλλ’ αντίθετα θα επέτεινε τη δυσθυμία.
Ένα διάλειμμα μικρού περιπάτου ίσως να ξεστέρωνε τη φαντασία και απελευθέρωνε τον στοχασμό. Ανεπαισθήτως οδηγήθηκε στο αργόσχολο πατάρι, όπου ξημεροβραδιάζοταν, ο φίλος του ο κύριος Ευλάμπιος.
Δεν τον έχετε ακουστά, δεν χάσατε. Που τον γνωρίζει όμως αυτός έχει πολύ ωφεληθεί, ιδιαίτερα τώρα που χάρη στη συμπάθειά του και την κουλτούρα του ελπίζει να καταφέρει να υποτάξει τον τύραννο, το χρονογράφημα.
Ήταν εκεί. Κατευθύνθηκε στο τραπέζι του. Εκείνος, γνήσιος ευπατρίδης ηγέρθη και τον χαιρέτησε δια χειραψίας. Ευθύς πρόσταξε τον υπάλληλο να τον περιποιηθεί.
Πλέον της φιλοφρόνησης αυτής πήρε το εύοσμο ρόδο που κοσμούσε την κομποδοχή του και του το έδωσε με την παράκληση να το προσφέρει στη σύζυγό του. Ευχαριστώντας ο επισκέπτης για την ευγένειά του ευχήθηκε καλή υγεία αν και η εμφάνισή σας του λέει διαγγέλλει ότι δεν έχετε ανάγκη ευχετήρια αφού η εικόνα σας βεβαιώνει ότι τα ημερολόγια αφαιρεί αντί να προσθέτει χρόνια. Αν και είναι εμφανής η προσποίηση της ευχής εν τούτοις την αποδέχομαι γιατί με κολακεύει, αντιλέγει ο κύριος Ευλάμπιος. Όμως σπεύδω να προλάβω να αποτρέψω πιθανή απορία σου περί της μακρημέρευσής μου, γιατί όσοι εξέπεσαν σ’ αυτό το ολίσθημα δέχτηκαν την εύλογη στάση μου. Μαντεύω τις σκέψεις σου για τον λόγο που δήθεν κρύβω τα χρόνια μου. Θα ήμουν ευτυχής αν μπορούσα να διαπράξω αυτή την πλαστοπροσωπία, όμως η πολιά (ελληνιστί κάτασπρη) κεφαλή μου, η κακότεχνη, φτιαχτή, οδοντοστοιχία μου, η υποστηριχτική κατσούνα μου και η ωτακουστική δυσκολία μου επιμαρτυρούν την άδοξη απόδραση της νεότητος και την γρήγορη πορεία για το σκαλοπάτι του γήρατος (εν γήραος ουδε αρχαϊστί).
Όταν δε την εφιαλτική αυτή εικόνα έχεις καταφέρει να την αφήσεις πίσω σου προσπαθώντας να την ξεχάσεις, έρχεται ο χαζοχαρούμενος τρίτος και σου υπενθυμίζει ότι έχεις γεράσει.
Το αυτοσαρκαστικό αυτό λογύδριο αναπτέρωσε το ηθικό του νεαρού συντάκτη και με όποια ταπεινοφροσύνη αντεπιχειρηματολογούν τας αποφαίνεται. Είναι εύλογη η προσπάθειά σας να στείλετε στο εξώτερο την βλοσυρή εικόνα του γήρατος και να την ξεχάσετε.
Όμως, πως είναι δυνατόν να σβήσεις και να ξεχάσεις κάτι που το ζεις, αλλά κι αν καταφέρεις να το ξεχάσεις να το αποφύγεις σαν επιφώνημα, δεν θα φύγει δυστυχώς εκ’ αυτό που ενσαρκώνει. Το πρόβλημα δεν είναι να διορθώσει την εικόνα αλλά να ομαλοποιήσεις τις συνέπειες. Με την κατάργηση του σημαίνοντος δεν θα συγκαταργηθεί και το σημαίνον.
Πρέπει να υποθέσομε ότι τον κύριον Ευλάμπιον ενόχλησαν ελαφρώς οι εξυπνακίστικες κορώνες και ευσχήμως αλλάζει κουβέντα.
Καλέ μου φίλε, απεραντολογήσαμε περί ανέμων και υδάτων και δεν μιλήσαμε για κοντινότερα προσωπικά στοιχεία, για την οικογένειά σου και για τις προσωπικές και επαγγελματικές προοπτικές δικές σου και της φίλτατης συζύγου σου.
Η γενικότερη κοινωνική δίνη κύριε Ευλάμπιε επηρέασε σοβαρά και τα προσωπικά μου δεδομένα.
Δυστυχώς έχασε η γυναίκα μου τη δουλειά της όταν έκλεισε η επιχείρηση που εργαζόταν.
Αλλ’ ούτε η δική μου εργασία είναι φερέγγυα, αφού η εφημερίδα που εργάζομαι αντιμετωπίζει ποικίλες δυσκολίες.
