Ένα μειδίαμα ή μια ματιά λέει πολλά. Όταν όμως εκφράζεται με το χάρισμα που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο, το λόγο, τότε βάζει το θεμέλιο λίθο και αρχίζει να χτίζει το πνευματικό του οικοδόμημα. Στο οικοδόμημα αυτό στηρίζεται ο κοινωνικός δεσμός, η αλληλεξάρτηση και ακόμη η πρόοδος και η πνευματική ανοικοδόμηση.
Γράφει: ο ΙΩΑΝΝΗΣ Σ. ΜΟΣΧΟΝΑΣ
Ωραίο είναι να εκφράζεσαι, ωραίο είναι να προσφέρεις την κριτική σου σκέψη. Σ’ αυτήν στηρίζεται ο διάλογος, σ’ αυτήν στηρίζεται ο ιστός πάνω στον οποίο, σαν αράχνη, σχηματίζεται το κτίσμα της δημιουργίας. Αντίθετα, η συνοφρύωση και η μετά, απομόνωση του λόγου, λόγω δειλίας ή κριτικής αδυναμίας ή και φόβου κριτικού αποτελέσματος, οπισθοδρομεί το κοινωνικό σύνολο στο είναι του και τέλος την κοινωνική πρόοδο.. Χάρηκα το καφενείο του χωριού. Την πηγαία, από τα βάθη της σκέψης, έκφραση.
Απλά, αλλά και εποικοδομητικά. Στα αθώα λάθη στηρίζεται η πρόοδος. Το λάθος δεν είναι φόβος, διορθώνει και προάγει την πράξη. Ο φοβούμενος την κριτική, οπισθοδρομεί και καταλήγει στην αρνητικότητα. Ο ορθολογισμός τοποθετεί και δίδει το στίγμα στο είναι της ύπαρξης και της σωστής ανέλιξης. Τότε παρουσιάζεται αγωνία, για αγώνα. Οι αρχαίοι μας φιλόσοφοι στηρίχτηκαν σ’ αυτήν την αγωνία και στη λογική σκέψη, για την πραγματικότητα.
Τότε η σκέψη, κρυστάλλινη πλέον, γεμίζει τη λίμνη της απόδοσης.
Όλα αυτά, τα παρατήρησα στο εκλεκτό βιβλίο του κ. Αντώνη Χαρχαλάκη, που είχε την ευγενή καλοσύνη να μου χαρίσει. Στις πλούσιες σελίδες του, με ποιητικό λόγο, διακρίνεις την κρυστάλλινη αγωνία του για το άτομο, για την πρόοδο, για την εξελικτική πορεία του ανθρώπινου πνεύματος. Την εξέλιξη και ανέλιξη, την αγάπη για το πνεύμα. Η αγάπη του αυτή διοχετεύτηκε, σα χείμαρρος, στην οικογένεια, στην Πατρίδα και, προ πάντων, στην Ελλάδα.
Ένας νόστος ξεχειλίζει και απλώνεται στο χώμα που μας γέννησε. Ωραία η Πατρίδα. Αγάπα την, φωνάζει. Ανήσυχος για τη φλόγα που ανάβει καθημερινά και κατακαίει. Η φλόγα της Ιθαγένειας κρατεί και συγκρατεί, ανεβάζει την ορθή σκέψη και επουλώνει τις πληγές. Δίδει κουράγιο και δύναμη στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας, για ένα καλό και δημιουργικό αύριο. Ερμηνεύεται σωστά, το «Ιθύς – γένος».
Ευχαριστώ τον κ. Αντώνη Χαρχαλάκη που είχε την καλοσύνη να μου χαρίσει αυτήν την ευκαιρία, για μια τέτοια έκφραση. Θα του ευχηθώ να συνεχίσει να προσφέρει ό,τι καλό για τη νεολαία μας, για τα παιδιά μας. Αγάπη για το γένος, αγάπη και σεβασμό για τους γονείς, μα και λατρεία για τον τόπο μας, για την Ελλάδα μας . Η εκκλησία μας λέει, « … ότι χους εσμέν» . Γι’ αυτό το χώμα, το χώμα το Ελληνικό. Του εύχομαι υγεία και κουράγιο, δύναμη για πρόοδο.
