Γράφει ο αρχιμανδρίτης ΙΓΝΑΤΙΟΣ Θ. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ*
Με την πολύχρονη, πολύκαρπη και εύκαρπη διακονία του στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (διδάσκαλος -διευθυντής), ο αγαπητός κ. Εμμανουήλ Κογχυλάκης, μας προσέφερε το νέο του βιβλίο, άκρως παιδαγωγικό με τον τίτλο «Συγγνώμη κάθε Αλέξη (εκ)παιδευόμενε».
Ενα εξομολογητικό βιβλίο με αυτοέλεγχο, αλλά και προτεινόμενο προς αυτοέλεγχο του καθενός μας, όχι μόνο εκπαιδευτικού, από τους γονείς μέχρι τον τελευταίο υπεύθυνο ή «ανεύθυνο» για τη ζωή του πλησίον μας και προπαντός της νεολαίας μας, η οποία δεν είναι, δυστυχώς, σήμερα να παρουσιάσουμε για ό,τι καλύτερο. Ενα καυτό θέμα που δεν μπορούμε ούτε να το αγγίξουμε με ένα βραχύ γραφτό μας, όπως το σημερινό.
Πάντως, είναι αξιέπαινος ο κ. Εμμανουήλ Κογχυλάκης, το άξιο αυτό τέκνο της επαρχίας Κισάμου, κομμένης σήμερα κατά ένα μεγάλο τμήμα της και προστεθείσης στον Δήμο Πλατανιά (!) κατά τις προσταγές του περιβόητου και εθνοκαταλυτή νόμου «Καλλικράτης» (!). Ας όψονται όσοι διέλυσαν την Ελλάδα και οι χειροκροτητές τους.
Είναι αξιέπαινος ο κ. Κογχυλάκης και για όσα προσέφερε κατά την ευδόκιμο εκπαιδευτική του πορεία και προσφέρει και σήμερα πολυμερώς και πολυτρόπως ακούραστος και γόνιμος κοινωνικός σκαπανέας.
Το εν λόγω βιβλίο του αποτελείται από τέσσερα μέρη ανάλογα με το περιεχόμενό τους και τα μηνύματα στέρεα και θεμελιωμένα, που θέλει να στείλει στους αναγνώστες του.
Και είναι πολύ θετικό και πετυχημένο, που αρχίζει από τους κατά σάρκα γονείς και φθάνει στους κατά πνεύμα (δασκάλους) γονείς. Ηδη από τον πρόλογο μάς εισάγει τετ-α-τετ, συγγραφέα και αναγνώστη και όλους μας θύματα και παιδιά του ίντερνετ και της ελλείψεως λόγου και διαλόγου, άλαλα και ανεπή όντα. Καμιά σχέση με τον πνευματικό από προ Χριστού ακόμα θησαυρό μας με μια φρικτή λεξιπενία και με ένα φορμαρισμένο, εν πολλοίς ανούσιο, λεξιλόγιο.
Πονά, προβληματίζεται ο εκλεκτός και ευγενέστατος συγγραφέας και όπως πολλοί συνετοί και εχέφρονες, καθαροί και ακομμάτιστοι, βλέπει να «κυριαρχεί η προπαγανδιστική και η κριτική φιλολογία». Πονά και αγωνίζεται και ζει και ομολογεί την αλήθεια που στα πέτρινα χρόνια της σημερινής Ελλάδας ζούμε το δράμα όπου κατά τον απόστολο Παύλο πορευόμαστε «πλανώντες και πλανώμενοι» (Β’ Τιμοθ. 3, 13).
Μέσα σ’ αυτή τη δίνη συμπορεύονται τα παιδιά μας, οι κάθε Αλέξηδες, με ανθρώπους και συνθήκες όπως περιγράφονται στο εκλεκτό αυτό βιβλίο, όλοι θύματα ενός απαξιωτικού και ψηφοθηρικού κατεστημένου, που δεν μας σώζει καμιά τρόικα. Και, για να είμαστε τίμιοι και αντικειμενικοί, όπως και ο συγγραφέας, πρέπει να μην ξεχνάμε και την άλλη μεριά του θέματος – προβλήματος, που το μαρτυρούν ζωντανά περιστατικά, όπου μερικοί «Αλέξηδες» από φοιτητές και πιο κάτω ακόμη προπηλακίζουν καθηγητές και δασκάλους, μέχρι και ξυλοδαρμούς. Μπαίνουν σε συνεδριάσεις εκπαιδευτικών συλλόγων, τις διακόπτουν, δημιουργούν επεισόδια, αφήνουμε δε τις περιβόητες καταλήψεις Πανεπιστημίων και λοιπών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
Το βιβλίο του εκλεκτού συγγραφέα κ. Εμμανουήλ Κογχυλάκη, το βλέπουμε αφυπνιστικό που βαδίζομε σήμερα ιδίως οι μεγαλύτεροι στην ηλικία και οι κατά περίπτωση υπεύθυνοι. Στο πρόσωπο του Αλέξη, βλέπουμε αγαπητικά και ανθρώπινα, υπεύθυνα και αποφασιστικά τον κάθε νέο και νέα. Και ο κάθε Αλέξης, πώς μας βλέπει; Μας αποδέχεται ή μας απορρίπτει; Συμπορεύεται ή μας προσπερνάει;
Ευχαριστούμε τον κ. Κογχυλάκη και για το βιβλίο του αυτό, άριστα παιδαγωγικό, που πρέπει υπεύθυνα να αφυπνίσει μικρούς και μεγάλους. Συγχαρητήρια, δύναμη και αστείρευτη δημιουργικότητα.
*θεολόγος – τ. λυκειάρχης
