Η ανομία σήμερα είναι το κυρίαρχο πρόβλημα στη χώρα μας. Πρόβλημα ο σεβασμός των νόμων και η επιβολή του από τα αρμόδια όργανα. Οι μολότωφ στο προσκήνιο καθώς και οι διάφορες κινητοποιήσεις. Αποφάσεις της Δικαιοσύνης περί παρανομίας δεν εφαρμόζονται. Μικρές μερίδες της κοινωνίας έρχονται αντιμέτωπες με το υπόλοιπο σύνολο της κοινωνίας με πρόσχημα των χαμένων συμφερόντων τους ισχυριζόμενοι την αδυναμία του κράτους για τη μη επιβολή των νόμων σε καταχραστές του δημοσίου χρήματος και σε ισχυρά συμφέροντα.
Αποτέλεσμα η ανομία να γίνεται αντίπαλος της ανομίας ή δε χώρα μας να γίνεται ζούγκλα.
Χρέος των πολιτικών και του κράτους είναι να στείλει τους καταχραστές και επώνυμους στον εισαγγελέα, χρέος της δικαιοσύνης είναι να προωθεί επειγόντως την κάθε επίθεση για επίλυση. Η κοινωνία ζητά και απαιτεί «όποιοι τα φάγανε να δικαστούν». Αποτέλεσμα μέχρι σήμερα μηδέν. Η Κυβέρνηση οφείλει και πρέπει να πάρει αποφάσεις για το νόμο περί ευθύνης Υπουργών και για την ασυλία.
Χρόνια τώρα το ακούμε ακόμα και μέσα στη βουλή απόφαση όμως δεν υπάρχει. Ακόμα. Στο ερώτημα που διατυπώνεται καθημερινά «γιατί μέχρι σήμερα κανένας πολιτικός δεν μπήκε στη φυλακή» ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστικών και Εισαγγελέων κ. Χαρ. Αθανασίου απαντάει: «Η Δικαιοσύνη δεν έχει την αρμοδιότητα βάσει της νομοθεσίας περί ευθύνης Υπουργών να ερευνά για πολιτικούς». Θέτει δε το ερώτημα ποιος έκανε τον νόμο περί ευθύνης Υπουργών και ποιοι τον ψήφισαν. Όχι βέβαια οι δικαστές. Να γιατί οι πολιτικοί πρέπει να τον καταργήσουν. Κάποτε το μπαλάκι της ευθύνης πρέπει να ξεκαθαριστεί και να γίνει γνωστό. Κάποτε πρέπει να γίνει και ο χωρισμός της πολιτικής ευθύνης από την ποινική ευθύνη.
Ο Μαχάτμα Γκάντι έλεγε:
«Να είσαι η αλλαγή που επαγγέλλεσαι». Κάποτε, αυτό που λέει πολλάκις ο Πρωθυπουργός «Όλα στο φως και ας ματώσουμε» πρέπει να γίνει πράξη. Η κοινωνία απαιτεί «όλα στο φως».
Νίκος Βαβουράκης
