Υπευθυνότητα των πολιτών απέναντι στην ανευθυνότητα των ηγετών

Date:

Του Βασίλη Κοντογιαννόπουλου.

Η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Έτσι καταγράφεται από όλους η βαθειά κρίση που βιώνουμε, εδώ κι ένα χρόνο. Η αλήθεια  είναι ότι έχουμε ήδη πέσει στο γκρεμό. Μας συγκρατεί, μέχρι στιγμής το μνημόνιο , το σχοινί διάσωσης που μας έριξαν, έπειτα από τις αγωνιώδες εκκλήσεις μας η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το Δ.Ν.Τ. Μια χώρα που δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές έχει ουσιαστικά χρεοκοπήσει. Το Μνημόνιο μας προσφέρει μια ευκαιρία να αποφύγουμε  τη πτώχευση. Να μην εξελιχθεί η κρίση σε καταστροφή.

Η μετατροπή των αυτοδιοικητικών εκλογών της 7ης Νοεμβρίου σε δημοψήφισμα υπέρ ή κατά του Μνημονίου αποκαλύπτει ότι οδυνηρότερο από το Δημοσιονομικό είναι το πολιτικό έλλειμμα.

Τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, αλλά και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν αντιληφθεί το μέγεθος της κρίσης. Απουσιάζει η υπευθυνότητα και περισσεύει η υποκρισία. Αντιστρέφουν την πραγματικότητα. Εμφανίζουν το Μνημόνιο σαν το πρόβλημα της χώρας. Ενώ το πρόβλημα είναι η κατάρρευση του πολιτικού – οικονομικού μοντέλου που για χρόνια υπηρετήσαμε. Και είναι η πολιτική χρεοκοπία αυτή που οδήγησε στην οικονομική χρεοκοπία.

Δεξιά και Αριστερά, ανίκανες να προσφέρουν εναλλακτική πρόταση σωτηρίας επενδύουν στην οικονομική κρίση και στις αναπόφευκτες κοινωνικές αντιδράσεις, προκειμένου να κρύψουν τα πολιτικά τους αδιέξοδα και να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη σε βάρος του τόπου.

Η ΝΔ του Α.Σαμαρά, πολυτραυματίας από την εξαετή διακυβέρνηση Καραμανλή επιχειρεί την ανάταξή της καταφεύγοντας σε συμπεριφορές και εκφραστές της λαϊκιστικής  δεξιάς. Το κόμμα που φέρνει τις μεγαλύτερες ευθύνες για τον δημοσιονομικό και ηθικό εκτροχιασμό της χώρας εμφανίζεται σαν ο αυριανός σωτήρας, χωρίς τίποτα να έχει διδαχθεί και σε τίποτα να έχει αλλάξει. Δηλώνει έτοιμη για την εξουσία, θεωρώντας την απώλειά της επαρκή τιμωρία για την προηγούμενη παταγώδη κυβερνητική της αποτυχία. Εμφανίζει το προσδοκώμενο αποτέλεσμα  της εφαρμογής των οδυνηρών μέτρων του Μνημονίου, που είναι η Ανάπτυξη, ως πρόταση εξόδου από την κρίση. Υπόσχεται ομελέτα χωρίς να σπάσει τα αυγά.

Η Αριστερά φαντασιώνεται το τέλος του καπιταλισμού και επιχειρεί, κάτω από την αντιμνημονιακή σημαία, να κρύψει την κρίση και την πολυδιάσπασή της. Επιδιώκει την επιδείνωση και εκμετάλλευση της κρίσης, υπερασπιζόμενη τις πιο αδίσταχτες συντεχνίες που θέτουν σε ομηρεία την κοινωνία, προκειμένου, να αποφεύγουν τις θυσίες, στις οποίες η υπόλοιπη κοινωνία υποβάλλεται.

Αλλά και στους κόλπους της κυβερνητικής παράταξης αναβιώνει η διαχρονική σύγκρουση ανάμεσα στην υπευθυνότητα και στον λαϊκισμό. Ανάμεσα στο μεταρρυθμιστικό και το «κοινωνικό» ΠΑΣΟΚ, των κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών του δημοσίου τομέα. Η διαφαινόμενη εκλογή του Γ. Δημαρά στην Περιφέρεια Αττικής είναι το απειλητικό μήνυμα του «συνδικαλιστικού» ΠΑΣΟΚ προς τον Γ. Παπανδρέου. Είναι το ίδιο «βαθύ» ΠΑΣΟΚ που ακύρωσε τη μεταρρύθμιση Γιαννίτση για το Ασφαλιστικό και απονεύρωσε τη δεύτερη 4ετία Σημίτη.

Το δίλημμα «θετική ψήφος για την Κυβέρνηση ή προσφυγή σε εθνικές εκλογές»,  που έθεσε ο Πρωθυπουργός κατά τη διακαναλική συνέντευξή του, είναι λάθος  κίνηση σε λάθος χρόνο. Είναι προϊόν σύγχυσης, μετά τις αρνητικές δημοσκοπήσεις. Μπορεί να οδηγήσει σε οδυνηρά αδιέξοδα.

Λάθος κίνηση γιατί:

1. Αποτελεί αλλαγή στρατηγικής παραμονές εκλογικής μάχης. Κι αυτό κατά κανόνα οδηγεί στην ήττα.

2. Ευνοεί τον αντίπαλο εφόσον ο αγώνας γίνεται στο γήπεδο που εκείνος επέλεξε.

3. Μετατρέπει μια ανώδυνη ευκαιρία εκτόνωσης της αναπόφευκτης λαϊκής δυσαρέσκειας, σε τελεσίδικη κρίση της προσπάθειας ανόρθωσης της χώρας πριν αυτή ολοκληρωθεί.

Κίνηση  σε λάθος στιγμή, γιατί, λίγες μέρες πριν την αναμέτρηση, ελάχιστα περιθώρια ανατροπής ενός διαμορφωμένου πολιτικού κλίματος υπάρχουν. Κινήσεις της τελευταίας στιγμής με στόχο τον επηρεασμό του εκλογικού σώματος είτε με διλλήματα είτε με παροχές, φέρνουν τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.

Η αντίδραση της Κυβέρνησης στην ανεύθυνη πρόκληση της Αντιπολίτευσης να μετατρέψει τις αυτοδιοικητικές εκλογές σε αντιμνημονιακές, κινδυνεύει να οδηγήσει τη χώρα σε περιπέτειες με επικίνδυνα απρόβλεπτες επιπτώσεις. Πλήττει κυρίως τη βασική προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση που είναι η πολιτική σταθερότητα, ενώ απειλεί να ακυρώσει τις θυσίες και τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν.

Η Κυβέρνηση όφειλε να παραμείνει προσηλωμένη στον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα της επικείμενης εκλογικής αναμέτρησης. Πολύ περισσότερο, εφόσον ισχυρίζεται ότι πραγματοποιεί τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στο χώρο της αυτοδιοίκησης και της αποκέντρωσης. Ισχυρισμός όμως που δεν επιβεβαιώνεται ούτε  από την αρτιότητα  της προετοιμασίας για την εφαρμογή της ούτε, κυρίως από τις επιλογές των προσώπων που θα κληθούν να την υπηρετήσουν. Γιατί δεν είναι ο νόμος, αυτός που θα φέρει την αλλαγή αλλά τα πρόσωπα  που θα τον εφαρμόσουν. Και σε καμία περίπτωση, οι επιλογές των υποψηφίων, που έγιναν από όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα, δεν παρέχουν την παραμικρή εγγύηση ότι μπορούν να ανταποκριθούν με επάρκεια στις ευθύνες, που θα αναλάβουν Αποτελούν προϊόν των κομματικών μαγειρείων και εσωκομματικών συσχετισμών, που οδηγούν κατά κανόνα σε ελάχιστους κοινούς παρανομαστές και είναι η κύρια αιτία της σημερινής ένδειας πολιτικού προσωπικού.

Οφείλω να αναφερθώ, κατ’ εξαίρεση, σε δύο υποψηφίους: Τον Γ.Καμίνη, υποψήφιο δήμαρχο στην Αθήνα και τον Γιάννη Μπουτάρη στην Θεσ/νίκη. Είναι οι μοναδικοί υποψήφιοι που δεν ανήκουν σε κομματικούς μηχανισμούς και δεν επελέγησαν  με το καταστρεπτικό  κριτήριο «ποιός μπορεί να κερδίσει», αλλά «ποιος μπορεί να κυβερνήσει» τους δύο Δήμους. Η εκλογή τους θα αποτελέσει αισιόδοξη ένδειξη ότι η κοινωνία διαθέτει αντισώματα, ικανά να την θεραπεύσουν από την κομματική πανώλη από την οποία έχει προσβληθεί.

Με αυτά τα δεδομένα είχα καταλήξει στην απόφαση να ασκήσω το δημοκρατικό μου καθήκον συμμετέχοντας στην ψηφοφορία, αλλά αρνούμενος να υποκύψω στους κομματικούς εκβιασμούς και να επιλέξω τον καλύτερο μεταξύ των χειροτέρων. Η τροπή που έλαβε τελικά η αναμέτρηση με υποχρεώνει να υποκύψω στο διπλό εκβιασμό. Θα ψηφίσω υπέρ του Μνημονίου. Απέναντι  στην ανευθυνότητα των κομμάτων οι πολίτες οφείλουν να αντιτάξουν την υπευθυνότητά τους.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ 5-11-2010

Ακολουθήστε το agonaskritis.gr στο Google News, στο facebook και στο twitter και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Κοινοποιήστε:

Εγγραφείτε

spot_imgspot_img

Δημοφιλή

Περισσότερα σαν αυτό
Related

Φόρος τιμής στους πρωτοπόρους Έλληνες μετανάστες στις Δυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ | Φωτός

Του Μανώλη Βεληβασάκη, Προέδρου ΠΣΚ Πριν από ενάμιση αιώνα, Αμερικανοί πολίτες...

Η άγνωστη ιστορία πίσω από τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς

Του Αιμίλιου Δασύρα | Έχετε προσέξει ότι τα κάλαντα...

Έθιμα των Χριστουγέννων στην Κρήτη

Τα Χριστούγεννα ή οι «Γιορτές» στην Ελλάδα δεν είναι...