Ο 93χρονος Νίκος Μαρινάκης, επιζών του ολοκαυτώματος του Σκινέ βρίσκεται ήδη στη Γερμανία, στην έδρα των Ορεινώξν Καταδρομέων, όπου γίνονται εκδηλώσεις μνήμης και τιμής για τη Μάχη της Κρήτης, από Έλληνες και Γερμανούς αντιναζιστές.
Την ίδια ώρα, ο Μανώλης Γλέζος με μήνυμά του στις αντιφασιστικές εκδηλώσεις στο Bad Reichenhall της Βαυαρίας για την 75η επέτειο της Μάχης της Κρήτης, στέκεται στην υπεράσπιση της ιστορίας από την παραχάραξη και την αποσιώπησή της, την ανάδειξη των εγκλημάτων των εθνικοσοσιαλιστών και τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών.
Διαβάστε το μήνυμα του Μανώλη Γλέζου, όπως το ανάρτησε στην προσωπική του σελίδα σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης το Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών και μέλος της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου, Αριστομένης Συγγελάκης:
«Αγαπητοί φίλοι
Το 1952, ένας Γερμανός, ο ΕΡΧΑΡΤ ΚΕΣΤΝΕΡ, θέλησε να επισκεφθεί το νησί της Κρήτης.
Η Γερμανική πρεσβεία πίστευε, ότι ήταν πολύ νωρίς, με τις νωπές μνήμες από τα ολοκαυτώματα στα χωριά της Κρήτης, και τις πληγές από τη γερμανική κατοχή ανεπούλωτες.
Όμως ο Γερμανός ΕΡΧΑΡΤ ΚΕΣΤΝΕΡ πήγε, και επισκέφθηκε και το Γερμανικό νεκροταφείο, εκεί που είχαν ταφεί οι Γερμανοί στρατιώτες που είχαν χάσει τη ζωή τους στη περίοδο της κατοχής.
Και εκεί με έκπληξη είδε μια ζωντανή ψυχή, μια μαυροφορεμένη γυναίκα να ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών νεκρών του πολέμου και να πηγαίνει μεθοδικά από μνήμα σε μνήμα. «Την πλησίασα» λέει ο Κέστνερ «και τη ρώτησα:
– Είστε από εδώ;
– Μάλιστα.
– Και τότε γιατί το κάνετε αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί σκότωσαν τους Κρητικούς».
Απαντά η γυναίκα :
«Παιδί μου, από την προφορά σου φαίνεσαι ξένος και δεν θα γνωρίζεις τι συνέβη εδώ στα ’41 με ’44. Ο άντρας μου σκοτώθηκε στη μάχη της Κρήτης κι έμεινα με το μονάκριβο γιο μου. Μου τον πήραν οι Γερμανοί όμηρο στα 1943 και πέθανε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, στο Σαξενχάουζεν.
Δεν ξέρω πού είναι θαμμένο το παιδί μου. Ξέρω όμως πως όλα τούτα ήταν τα παιδιά μιας κάποιας μάνας, σαν κι εμένα. Και ανάβω στη μνήμη τους, επειδή οι μάνες τους δεν μπορούν να ‘ρθουν εδώ κάτω. Σίγουρα μια άλλη μάνα θα ανάβει το καντήλι στη μνήμη του γιού μου».
Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι.
Η ναζιστική θηριωδία γέμισε τάφους και μαυροφορεμένες μάνες όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας.
Και η μνήμη είναι ένα καντήλι που έχουμε όλοι ηθική υποχρέωση να το κρατήσουμε αναμμένο.
Σε όλη τη Γερμανία έχουν δημιουργηθεί πυρήνες από Γερμανούς πολίτες, που θέλουν η αδικία κατά της Ελλάδας, – της μόνης χώρας στην οποία η Γερμανία δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της – να εξαλειφθεί.
Στο Χανάου, στο Αμβούργο, στη Φραγκφούρτη στο Βερολίνο, σε όλη τη Γερμανία, Γερμανοί αντιφασίστες δεν ξεχνούν και δηλώνουν τη θέληση του Γερμανικού Λαού για ειρήνη και συνεργασία ανάμεσα στους λαούς αλλά και για αποκατάσταση του δικαίου.
Εναντιώνονται στη ξενοφοβία, σε όλους όσους φανερά η κρυφά κλείνουν το μάτι στο ναζιστικό παρελθόν, και θέλουν να αλλοιώσουν την ιστορική μνήμη.
Χαιρετίζω την εκδήλωση αυτή στην οποία παραβρίσκεται και αντιπροσωπεία από την Ελλάδα.
Μαζί Έλληνες και Γερμανοί αντιφασίστες θα κρατήσουμε αναμμένα τα καντήλια της μνήμης.»
Μανώλης Γλέζος (13.5.2016).
